IV Ka 15/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-03-02

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 15/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 22 listopada 2022 roku w sprawie VII K 388/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy prawa procesowego, tj. art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 170 § 1 kpk, art. 167 kpk, art. 211 kpk, art. 366 kpk, poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego, nie przeprowadzenie eksperymentu procesowego, nie dążenie do wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, tłumaczenie wątpliwości na niekorzyść oskarżonego i poczynienie nieobiektywnych ustaleń.

W konsekwencji obrońca podniósł również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poprzez przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są chybione, Sąd dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego i poczynił zgodne z prawdą ustalenia faktyczne. Ponieważ są one stronom znane nie będą tu powielane, dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy akceptuje ocenę dowodów i ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego.

W szczególności słusznie odmówiono wiary wyjaśnieniom oskarżonego, są one bowiem nielogiczne. Po pierwsze, oskarżony twierdził, że nie wyjeżdżał samochodem, a tymczasem funkcjonariusze policji nie zastali go na posesji i zauważyli, gdy na nią wracał. Po drugie, gdyby jak twierdzi był na posesji, to po co policjanci szukaliby go po terenie całej miejscowości wypatrując prowadzonego przez niego pojazdu ( robili tak, bo od jego syna wiedzieli, że wyjechał samochodem). Po trzecie, jak to się niby stało, że po zatrzymaniu oskarżonego samochód ( którego policjanci wypatrywali) stał zaparkowany przy chodniku kilkadziesiąt metrów przed posesją oskarżonego ?. Przecież, gdyby mówił prawdę, to ten samochód stałby zaparkowany na posesji oskarżonego, a nie na ulicy przed posesją sąsiada. Stało się tak, bo oskarżony wracając tym samochodem do domu zauważył radiowóz przed miejscem swojego zamieszkania, natychmiast więc zaparkował samochód i potem udawał, że nim nie jeździł. Oskarżony pytany o to nie potrafił tego logicznie wytłumaczyć, zaczął twierdzić, że niby samochód się zepsuł synowi i go tam zostawił, ale na pytanie o usterkę też nie umiał jej wskazać, twierdził, że jakaś kontrolka się zapaliła. Jest to oczywiście tłumaczenie niewiarygodne, przecież samochód stał zaledwie kilkadziesiąt metrów od posesji oskarżonego, z powodu zapalenia się kontrolki jego syn nie zostawiłby samochodu na ulicy tak blisko domu. Dlatego oskarżony składał niezgodne z prawdą wyjaśnienia i słusznie nie dano mu wiary.

Chybione są wszystkie zarzuty związane z oddaleniem wniosku o przeprowadzenie eksperymentu procesowego, mającego wykazać, że funkcjonariusze policji znajdując się na terenie posesji oskarżonego nie mogli widzieć przejeżdżającego drogą samochodu. Nie było potrzeby przeprowadzania tego eksperymentu, albowiem miejsce, oględzin którego domagał się obrońca, zostało nagrane na filmie utrwalonym na załączonej do akt płycie ( k. 75) i odtworzonym na rozprawie ( k. 77). Sedno sprawy leży jednak w tym, że policjanci ( jak wynika z ich zeznań) znajdowali się w momencie przejeżdżania samochodu oskarżonego nie w głębi posesji ( jak twierdzi obrona podnosząc, że z tego punktu nie widać drogi ), tylko przy ulicy i stamtąd dostrzegli przejeżdżający samochód oskarżonego i moment, jak po zatrzymaniu się przed posesją sąsiada z niego wysiada.

Dlatego nie zachodzą w tej sprawie nie dające się usunąć wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze logicznej oceny dowodów. To, że apelant się z tą oceną nie zgadza nie oznacza jeszcze, że zachodzą warunki do stosowania instytucji in dubio pro reo.

Wniosek

O uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to omawiane.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omawiane.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za drugą instancję ( art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: