Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSO Grzegorz Ślęzak
Sędziowie	SSO Arkadiusz Lisiecki (spr.) SSO Paweł Hochman
Protokolant	st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa P. S.

przeciwko R. F. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt I C 1578/13

1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądza od pozwanego R. F. (1) na rzecz powoda P. S. kwotę 1357,06 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt siedem 06/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lipca 2013 roku do dnia zapłaty, a koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

2. znosi między stronami koszty procesu za instancję odwoławczą.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 812/14

UZASADNIENIE

Powód P. S. w pozwie przeciwko pozwanemu R. F. (1) wnosił o zasądzenie kwoty 2714,12 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. oddalił powództwo i zasądził od powoda P. S. na rzecz pozwanego R. F. (1) kwotę 617,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W roku 1998 G. R. wynajął od W. O. budynek mieszkalny położony w P. L. (...). Na wniosek ojca najemcy tj K. R. - właściciel działki W. O.wystąpił o zezwolenie na przyłącze wody z sieci miejskiej. Po uzyskaniu zezwolenia w 1999 roku K. R. dokonał przyłącza od sieci miejskiej do budynku mieszkalnego. Prowadził on wówczas firmę więc jego pracownicy dokonali wykopu w ziemi, a samo przyłącze było wykonane przez pracowników MZK. Następnie dociągnął przyłącze do budynku mieszkalnego ponosząc koszty przyłącza do domu na posesji (...).

W. O. nie zapłacił K. R. za wykonaną pracę, gdyż rozliczył się z nim w ramach czynszu za wynajem nieruchomości. K. R. nie otrzymał także żadnej gratyfikacji od ojca powoda, nie wiedział bowiem aby przyłącze zostało także wykonane jednocześnie do nieruchomości nr (...).

W dniu 16 lipca 1999 roku S. S. uiścił na rzecz Miejskiego Zakładu (...) w S. kwotę 194,74 złotych tytułem przyłącza wody do budynku znajdującego się na posesji nr (...).

W dniu 21 czerwca 2001 roku S. S. (ojciec powoda) zawarł z Miejskim Zakładem (...) w S. umowę na dostawę wody i odprowadzanie ścieków ze swojej posesji nr (...).

Aktem notarialnym (Rep A (...)) w dniu 27 września 2006 roku R. F. (2) wraz z żoną M. kupili od W. i Z. małżonków O. nieruchomość zabudowana we wsi P. nr (...). W dokumencie tym brak było jakiejkolwiek wzmianki, iż na przedmiotowej nieruchomości znajduje się przyłącze wodno-kanalizacyjne do posesji nr (...).

Na mapie sytuacyjno-wysokościowej sporządzonej na dzień 15 grudnia 2006 roku na działce nr (...) brak jest przyłącza wody do posesji P. S.. Pozwany kupując nieruchomość także nie został poinformowany o fakcie, iż z jego posesji odprowadzone jest przyłącze wody na nieruchomość nr (...).

P. S. zamieszkuje na posesji nr (...) całorocznie, wcześniej działka ta należała do jego ojca S. S., a R. F. (2) pod nr (...), ale jedynie w sezonie letnim, bowiem w pozostałe pory roku mieszka w P..

W dniu 9 października 2006 roku R. F. (2) wraz z żoną zawarli umowę nr (...) na dostawę wody i odprowadzanie ścieków oraz warunkach korzystania z urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych dla posesji znajdującej się w P. L. (...).

Pozwany w 2012r. zwrócił się do Miejskiego Zakładu Komunalnego w S. na piśmie aby zmodernizować zasuwę wodociągową do jego nieruchomości dla bezpieczeństwa jego posesji.

Pierwszy odcinek wodociągu jest wspólny i ta zasuwa do dwóch przyłączy dla obu nieruchomości jest wspólna. Dostęp do tego zaworu ma tylko właściciel nieruchomości(...), bo znajduje się tam przyłącze wybudowane w 1999r. Zawierało ono dwie formy: budowę na wspólnym odcinku, na pierwszym odcinku i odejście na pewnym odcinku dwóch nitek do 2 nieruchomości. Główne przyłącze biegnie na nieruchomości pozwanego. Tego zaworu nie można przenieść w inne miejsce. On musi znajdować się na działce pozwanego.

Pracownicy MZK założyli nowy zawór i wtedy też pozwany dowiedział się o dodatkowym przyłączu prowadzącym do posesji (...). W czasie wymiany zaworu pracownicy (...) zakręcili zawór główny. P. S. gdy zauważył brak wody na swojej posesji udał się do (...) w S. a następnie zgłosił wykroczenie na Policję.

Przyłącze wodne z posesji nr (...) do posesji nr (...) zostało ujawnione dopiero w mapie sytuacyjno-wysokościowej uaktualnionej na dzień 13 grudnia 2010 roku.

P. S. na własny koszt poprowadził nowe przyłącze wodne do swojej posesji nr (...) co wyniosło 2.214,12 złotych, w związku z tymi pracami musiał dokonać częściowej rozbiórki kostki na podwórzu swojej posesji w miejscu posadowienia nowego przyłącza. Koszt rozbiórki i założenia ponownie kostki wyniósł 500 złotych.

Pomiędzy powodem a pozwanym dochodzi do sporów zarówno na tle przedmiotowego przyłącza wodnego jak i na tle altanki znajdującej się na posesji powoda o której przesunięcie prosił pozwany.

Mając tak poczynione ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał, że powództwo nie jest zasadne i oddalił je w całości.

Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny oparł się przede wszystkim na wiarygodnych zeznaniach K. R., nadto posiłkował się zeznaniami pozwanego, M. F.. Częściowo także na zeznaniach I. C. odnośnie informacji na temat znajdującego się na przedmiotowych działkach przyłączach i w kwestii załączonych do akt spraw map sytuacyjno -wysokościowych.

P. S. wskazał, iż przyłącze wodne znajdujące się na posesji pozwanego zostało sfinansowane ze wspólnych środków ojca powoda i ówczesnego właściciela posesji nr (...) W. O.. Powód nie wykazał jednak jakie koszty wybudowania przyłącza poniósł jego ojciec. Pozwany natomiast wskazał, iż w chwili zakupu przedmiotowej działki nie wiedział o istnieniu dodatkowego przyłącza od jego posesji odprowadzającego wodę na nieruchomość powoda.

Z materiału dowodowego nie wynika więc by ojciec powoda partycypował w kosztach wykonania przyłącza kiedy to całość robót została wykonana przez K. R., a S. S. jak wynika z załączonego rachunku pokrył jedynie koszt fragmentu przyłącza do swojego budynku na działce (...).

Powód wskazał w pozwie, iż pozwany nie kwestionował jego uprawnień do korzystania z przyłącza do 2012 roku i znał stan prawny sieci wodnej. Pozwany o przyłączu dowiedział się w momencie wymiany starego zaworu i chęci zakręcenia wody na okres zimowy.

Strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów, które potwierdzały by istnienie oraz zasadność dochodzonego roszczenia. Jak wynika z akt sprawy powód nie udowodnił aby wykonane przyłącze do sieci miejskiej na posesji (...) zostało sfinansowane choćby częściowo przez ojca powoda. Nie wykazał także by pozwany znał stan prawny sieci wodnej i wspólnego przyłącza a tym samym nie ma podstaw do obciążania pozwanego kosztami wybudowania nowego przyłącza wodnego oraz kosztami układania kostki brukowej.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd Rejonowy nie mógł zweryfikować twierdzenia powoda dlatego też oddalił powództwo jako nieudowodnione.

Na marginesie jedynie należy wskazać, iż wskazana w pozwie podstawa prawna (art. 415 kc) nie odnosi się do istniejącego w sprawie stanu faktycznego.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o treść art. 98 kpc, stosując zasadę odpowiedzialności za jego wynik.

Pełnomocnika powoda zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił: naruszenie prawa materialnego tj. art. 415 k.c, poprzez jego niezastosowanie w wyniku bezpodstawnego przyjęcia, iż pozwany R. F. (2) nie dopuścił się w stosunku do powoda P. S. czynu niedozwolonego, poprzez uniemożliwienie mu korzystania ze wspólnej nitki przyłącza wodno­kanalizacyjnego, w wyniku czego powód został zmuszony do wybudowania odrębnej nitki wodno-kanalizacyjnej do własnej posesji o nr (...), przez co poniósł koszty w wysokości 2 714, 12 zł, a także art. 6 k. c. poprzez bezpodstawne oddalenie wniesionego powództwa w wyniku przyjęcia, iż strona powodowa nie udowodniła dochodzonego roszczenia, w oparciu o przepisy dotyczące czynów niedozwolonych; naruszenie prawa procesowego tj. art. 233 § 1 i § 2 k.p.c. oraz art.328 § 2 k.p.c. - poprzez dokonanie błędnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w wyniku bezpodstawnego przyjęcia, iż powód P. S. nie jest osobą uprawnioną do korzystania z części instalacji wodo-kanalizacyjnej znajdującej się na posesji pozwanego, podczas gdy z zeznań I. C. - dyrektora MZK w S. - wynika wprost, iż sporne przyłącze to efekt wspólnych działań podjętych przez poprzedników prawnych powoda P. S. oraz pozwanego R. F. (1), gdyż przyłącze zostało wybudowane systemem gospodarczym, w celu pomniejszenia kosztów jego budowy i taki stan rzeczy dotyczy 15 % wszystkich instalacji wodno- kanalizacyjnych posadowionych na terenie gminy S., a także poprzez przyjęcie, iż po stronie pozwanego nie było świadomości, co do stanu faktycznego spornego przyłącza, a w szczególności tego, iż zasila ono dwie oddzielne nieruchomości należące do stron przedmiotowego postępowania, czemu przeczą zeznania I. C. złożone na okoliczność podejmowanych prób ugodowego załatwienia sprawy z jego udziałem jako dyrektora MZK w S., a także zeznania złożone przez powoda w charakterze strony, a ponadto poprzez bezpodstawne przyjęcie iż strona powodowa nie wykazała współfinansowania przyłącza przez poprzedników prawnych P. S., podczas gdy istnieje dowód wskazujący na uregulowanie kosztów opłaty związanej z odbiorem przyłącza wodno­kanalizacyjnego przez ojca powoda tj. (rachunek uproszczony o nr (...)) zwłaszcza, iż opłata uiszczona na rzecz MZK w S. dotyczy także części wspólnej przyłącza wodno-kanalizacyjnego, tym samym Sąd I instancji dokonał niepełnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, w zakresie jakim należało poczynić ustalenia, co do zakresu uprawnień przysługujących powodowi względem spornej części instalacji wodno­kanalizacyjnej biegnącej do jego nieruchomości.

Wskazując na powyższe wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I - instancji celem ponownego rozpoznania sprawy.

Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie apelacji w całości oraz o zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów postępowania przed Sądem II instancji wraz z kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja jest uzasadniona w części.

Z poczynionych przez Sąd Rejonowy prawidłowych ustaleń faktycznych wynika, że instalacja wodna na działce pozwanego zasilająca w wodę budynek powoda i pozwanego wybudowana w roku 1999 została zrealizowana tzw systemem gospodarczym przez poprzedników prawnych stron. Faktem niespornym jest, że powód do czasu modernizacji przez pozwanego tzw. zasuwy korzystał z wodociągu w sposób niezakłócony. W związku z wymianą zasuwy przez pracowników MZK w S. pozwany najpóźniej został poinformowany o dodatkowym przyłączu do nieruchomości powoda.

Te okoliczności faktyczne wskazują, że strony korzystały ze wspólnie wybudowanego wodociągu.

W sytuacji, kiedy pozwany po interwencji pracowników MZK w S. odkręcił wodę na czas określony, zakreślając termin powodowi do wybudowania nowego wodociągu posadowionego wyłącznie na jego nieruchomości pod rygorem odcięcia wody, to mamy doczynienia z czynem niedozwolonym – art. 415 k.c..

Strona pozwana o ile twierdziła, że jest wyłącznym właścicielem przyłącza to powinna podjąć stosowne działania na drodze sądowej np. poprzez zakaz korzystania z sieci wodociągowej. Takowych działań ze strony pozwanego jednak nie było, gdyż pozwany ograniczył się do informacji, że samowolnie pozbawi powoda możliwości pobierania wody ze wspólnej instalacji.

Wybudowanie zatem przez powoda wodociągu spowodowane było zachowaniem pozwanego, który jak to wyżej wskazano zakreślił mu nawet termin na realizację przyłącza.

Koszty wybudowania przez powoda przyłącza wodociągowego stanowią wysokość szkody. Jednakże w przypadku powoda także można zauważyć, że nie skorzystał ze służących mu środków prawnych, które dopuściłyby go do korzystania z wodociągu np. przywrócenia utraconego współposiadania instalacji.

Ponieważ w stosunkach pomiędzy osobami fizycznymi zakres obowiązku naprawienia szkody może być stosownie do okoliczności ograniczony w tym przypadku z uwagi na zachowania obu stron konfliktu ( art. 440 k.c. ), dlatego Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1357,06 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 11.07.2013 r. do dnia zapłaty, znosząc wzajemnie miedzy stronami koszty procesu.

Z uwagi na wynik postępowania apelacyjnego ( apelacja została uwzględniona w połowie ) dlatego na podstawie art. 100 k.p.c. wzajemnie zniesiono miedzy stronami koszty procesu za instancje odwoławczą.

Na oryginale właściwe podpisy