Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Łęczycy, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzenna Milczarek

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Juszczak,

z udziałem Prokuratora Roberta Podlasiaka,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27.11.2015 r. w Ł.,

sprawy M. S., syna K. i B. z domu G., urodzonego w dniu (...) w K.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 8 maja 2014 roku, w sprawie o sygn. akt II K 146/14 za trzy czyny, to jest za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnione z w dniu 11 grudnia 2014r., za przestępstwo z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w grudniu 2013r. i za przestępstwo z art. 278§1 i §5 kk w zw. z art. 64§1 kk, popełnione w dniu 16 grudnia 2013r. na karę łączną 2(dwóch) lat i 10(dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 200(dwustu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) zł każda; ponadto Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego R. K. kwoty 32.500 (trzydzieści dwa tysiące pięćset) złotych; na poczet kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 17 grudnia 2013r. do dnia 27 marca 2014r.,

II wyrokiem Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 20 sierpnia 2015 roku, w sprawie o sygn. akt II K 125/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnione w dniu 3 grudnia 2013r. na karę 8(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

orzeka:

1.  na mocy art. 85 kk, art. 86§1 kk i art. 569§1 kpk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach I i II i wymierza skazanemu karę łączną 3(trzech) lat i 1(jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

2.  połączone wyroki w zakresie kary pozbawienia wolności uznaje za pochłonięte wyrokiem łącznym, zaś w pozostałym zakresie podlegają one odrębnemu wykonaniu;

3.  na podstawie art. 577 kpk, na poczet kary łącznej, orzeczonej w punkcie 1 niniejszego wyroku zalicza skazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie o sygn. akt II K 146/14 od dnia 16 grudnia 2013r. do dnia 27 marca 2014r.,

4.  kosztami procesu związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 462/15

UZASADNIENIE

Skazany M. S. wniósł o wydanie wyroku łącznego w celu połączenia kar orzeczonych trzema wyrokami:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 20 sierpnia 2015r. w sprawie - sygn. akt II K 125/15,

2/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 8 maja 2014r. w sprawie - sygn. akt II K 146/14,

3/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 19 lutego 2014r. w sprawie - sygn. akt II W 433/14,

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił, że M. S., wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 8 maja 2014 roku w sprawie - sygn. akt II K 146/14, był skazany za trzy przestępstwa. Pierwsze z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnione z w dniu 11 grudnia 2014r., drugie z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w grudniu 2013r. i trzecie z art. 278§1 i §5 kk w zw. z art. 64§1 kk, popełnione w dniu 16 grudnia 2013r. Za te przestępstwa Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny 200 stawek dziennych po 10 zł każda. Ponadto, wskazanym wyżej wyrokiem Sąd nałożył na skazanego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego R. K. kwoty 32.500 złotych. Na poczet kary pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania oskarżonego w sprawie od dnia 17 grudnia 2013r. do dnia 27 marca 2014r.

(odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kole II K 146/14 k. 4-5).

M. S. był ponadto skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 20 sierpnia 2015 r., w sprawie o sygn. akt II K 125/15 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

(odpis wyroku Sądu Rejonowego w Łęczycy II K 125/15 k. 6).

M. S. był również skazany wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 19 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt II W 433/14 za wykroczenie skarbowe na karę grzywny w wymierza 1.000 zł. Ponieważ skazany grzywny nie uiścił, w jej miejsce, Sąd Rejonowy w Kole, postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2015r., w sprawie o sygn. akt II Ko 1423/15, zarządził wykonanie 10 dni zastępczej kary pozbawienia wolności.

(odpis wyroku Sądu Rejonowego w Przemyślu II W 433/14 k. 9, postanowienie II Ko 1423/14 k. 8).

Skazany M. S. był od 2004r. w wielokrotnie skazywany na kary pozbawienia wolności, które odbywał. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole w sprawie o sygn. akt II K 146/14. Odbywanie tej kary rozpoczął dnia 25 czerwca 2014r. Zachowanie się skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej określono jak dobre. Od momentu osadzenia był kilkanaście razy nagradzany za wzorowe wykonywanie obowiązków pracowniczych oraz wzorową postawę w czasie odbywania kary Nie był karany dyscyplinarnie. Nie był uczestnikiem podkultury przestępczej. Skazany korzystał z zezwolenia na czasowe opuszczenie zakładu karnego w trybie art. 91 pkt 3 kkw. Zachowanie się skazanego w czasie trwania tego zezwolenia nie budziło zastrzeżeń. W zakładzie karnym jest zatrudniony jako magazynier. Ma wykształcenie średnie techniczne. Jest mechanikiem maszyn i urządzeń górnictwa podziemnego. W zakładzie karnym ukończył kurs pilarza drwala. W stosunku do popełnionych przestępstw skazany wykazywał umiarkowany krytycyzm. Chociaż twierdził, iż żałuje ich popełnienia, to jednocześnie umniejszał swój w nich udział, co podważyło autentyczność jego krytycyzmu wobec popełnionych przestępstw. Skazany nie był agresywny, nie był uczestnikiem zdarzeń nadzwyczajnych, nie były stosowane wobec niego środki przymusu bezpośredniego. Skazany nie deklarował swojej przynależności do struktur nieformalnych. Czas wolny skazany spędzał głównie w celi mieszkalnej, oglądając TV, słuchając radia i radiowęzła, czytając prasę. W zajęciach kulturalno-oświatowych realizowanych na terenie zakładu karnego nie uczestniczył. Karę odbywał w systemie programowego oddziaływania. Zadania nałożone na niego w (...) realizował na bieżąco.

(opinia o skazanym k. 46-47, informacja z K. k. 41-43).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd uznał za wiarygodne zgromadzone w sprawie i powołane wyżej dowody w postaci dokumentów tj. odpisów orzeczeń sądów i opinii o skazanym. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, w zakresie przysługującej im kompetencji, w przepisanej do tego formie. Ich wiarygodność nie była kwestionowana przez strony, nie budzi też żadnych wątpliwości Sądu.

Zgodnie z przepisem art. 569§1 kpk sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Warunki te określa przepis art. 85 kk, zgodnie z którym sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu.

Podstawą wymiaru kary łącznej są kary lub kary łączne wymierzone za przestępstwa. Kara łączna może być wymierzona w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, co wynika z art. 86§1 kk.

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 85a).

W przedmiotowej sprawie zaistniały warunki do orzeczenia kary łącznej. M. S. popełnił cztery przestępstwa, za które wymierzono mu kary tego samego rodzaju, to jest kary pozbawienia wolności. Żadnego z tych przestępstw nie popełnił w czasie wykonywania innej kary podlegającej łączeniu.

Jak wynika z treści art. 85 kk łączeniu podlegają wyłącznie kary wymierzone za przestępstwa. Oznacza to, że kara wymierzona za wykroczenie nie może być połączona z karą wymierzoną za przestępstwo. Z tego powodu Sąd nie uwzględnił w niniejszym wyroku łącznym wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 19 lutego 2014r. o sygn. akt II W 433/14, gdyż tym wyrokiem M. S. był skazany za wykroczenie skarbowe.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął pod uwagę dobrą opinię o zachowaniu się skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, którą rozpoczął odbywać dnia 25 czerwca 2014r. W tym czasie skazany nie był karany dyscyplinarnie. Natomiast był wielokrotnie nagradzany. Korzystał z zezwolenia na czasowe opuszczenie zakładu karnego i czasie trwania tego zezwolenia zachowanie się skazanego nie budziło zastrzeżeń. Karę odbywał w systemie programowego oddziaływania. Zadania nałożone na niego w (...) realizował na bieżąco.

Zastrzeżenia co do zachowania się skazanego wzbudził jedynie niedostatecznie krytyczny stosunek skazanego do popełnionych przestępstw. Skazany umniejszał swój udział w ich popełnieniu, co podważyło szczerość jego żalu. Okoliczność ta świadczy, że resocjalizacja skazanego nie do końca przebiega pomyślnie. Na niekorzyść skazanego przemawia również to, że nie wyciągnął właściwych wniosków z wcześniej odbytych kar pozbawienia wolności i powrócił do przestępstwa.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał, że nie było podstaw do zastosowania przy wymiarze kary łącznej ani zasady absorpcji, ani zasady kumulacji. Dlatego też, Sąd zastosował zasadę mieszaną (asperacji), uznając karę łączną 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności za dostosowaną do spełnienia jej wychowawczych i zapobiegawczych celów.

Ponieważ połączone wyroki podlegały wspólnemu wykonaniu tylko w zakresie kary pozbawienia wolności, w punkcie 2 wyroku Sąd orzekł o ich odrębnym wykonaniu w pozostałym zakresie.

W punkcie 3 wyroku Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania w sprawie II K 146/14.

Na podstawie art. 623 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od zapłaty kosztów sądowych, uznając, że uiszczenie tychże kosztów byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na fakt, że oskarżony odbywa karę pozbawienia wolności.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem o apelacji doręczyć skazanemu.