Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 12 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Wojciech Wysoczyński

Protokolant: sekr. sąd. Joanna Kaczyńska

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 roku, w Ł., na rozprawie,

sprawy z powództwa Spółdzielczej (...)z siedzibą w G.

przeciwko C. Z.

o zapłatę

1.  zasądza od C. Z. na rzecz Spółdzielczej (...) z siedzibą w G. kwotę 564,79 zł (pięciuset sześćdziesięciu czterech złotych 79/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od C. Z. na rzecz Spółdzielczej (...) z siedzibą w G. kwotę 227,00 zł (dwustu dwudziestu siedmiu złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 180,00 zł (stu osiemdziesięciu złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 400/15

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie powód Spółdzielcza (...) z siedzibą w G. reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła o zasądzenie od pozwanej C. Z. kwoty 564,79 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych

/ k. 2 – wydruk pierwszej strony akt VI Nc-e 489830/15 Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, k 2verte-3 wydruk pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym /.

W dniu 24 marca 2015r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, sygn. akt VI Nc-e 489830/15, w którym nakazał pozwanej C. Z., aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaciła powodowi Spółdzielczej (...) z siedzibą w G. kwotę 564,79 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od dnia 17 marca 2015 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 210,38 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo wniosła w tym terminie sprzeciw

/ k. 5 – wydruk nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydziału Cywilnego z dnia 24 marca 2015r., sygn. akt VI Nc-e 489830/15/.

W dniu 3 kwietnia 2015 roku, pozwana C. Z. wniosła skutecznie sprzeciw od wydanego przeciwko niej nakazu zapłaty. Pozwana podniosła, że uregulowała w całości roszczenie dochodzone pozwem.

Na skutek złożonego sprzeciwu postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Łęczycy, tj. sądu właściwości ogólnej pozwanej.

/ k. 8verte – wydruk postanowienia Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 13 kwietnia 2015r., k 5verte – sprzeciw pozwanej /.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwany popierał powództwo / pismo k. 58-60/.

W toku postępowania pozwana wniosła o oddalenie powództwa / protokół rozprawy k. 95/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy pożyczki agencyjnej nr (...) zawartej w dniu 13 czerwca 2007 roku, Spółdzielcza (...)z siedzibą w G. pożyczyła C. Z. kwotę 10.000,00 zł na okres od 13 czerwca 2007 roku do dnia 1 czerwca 2013 roku.

Pożyczkobiorczyni zobowiązała się do terminowej spłaty zaciągniętej pożyczki wraz z należnymi odsetkami do dnia 1 czerwca 2013 roku.

Pożyczka została oprocentowana według zmiennej stopy procentowej wynoszącej 19,25 % w skali roku.

W umowie strony ustaliły, że w razie opóźnienia w zapłacie powodowi należą się odsetki karne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym. /okoliczności bezsporne k. 22 – 24 – kserokopia umowy pożyczki nr (...)/.

Wobec braku terminowej spłaty ostatniej raty pożyczki zgodnie z pkt 20 umowy pożyczki powód zastrzegł sobie prawo do wypowiedzenia umowy z 30-dniowym terminem wypowiedzenia i postawienia całej pożyczki wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności / k. 22 verte umowa pożyczki /.

Pozwana wyraziła zgodę na obciążanie jej rachunku bankowego w drodze polecenia zapłaty kwotami wynikającymi ze zobowiązań powoda w umownych terminach zapłaty / kserokopia zgody k. 6v/.

Do maja 2013 roku, pozwana regularnie dokonywała spłat rat pożyczki /bezsporne , wyciąg k. 60-64/.

W dniu 2 maja 2013 roku, pozwana na rachunek bankowy powoda dokonała wpłaty kwoty 214,44 złote.

Następnie w dniu 3 czerwca 2013 roku, pozwana dokonała wpłaty 205,77 złotych /bezsporne , wyciąg k. 60-64/.

W dniu 7 czerwca 2013 roku, powód wystawił pozwanej zaświadczenie z którym wskazał, że saldo pożyczki wynosi 0 złotych / zaświadczenie k. 73/.

W dniu 24 czerwca 2013 roku, do powoda wpłynęło odwołanie poleceń zapłaty z dnia 2 maja 2013 roku i dnia 3 czerwca 2013 roku, odpowiednio na kwotę 214,44 złote i kwotę 205,77 złote /bezsporne , wyciąg k. 60-64/.

Z uwagi na powyższe, w dniu 11 lipca 2013 roku, odtworzona została umowa pożyczki na kwotę kapitału wynoszącą 381,23 złote /bezsporne , wyciąg k. 60-64/.

W dniu 15 lipca 2013 roku, powód wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty należności dochodzonej pozwem / wezwanie k.39-40/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawdziwości, ani rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest w pełni zasadne.

Bezspornym w sprawie jest, iż w dniu 13 czerwca 2007 roku pozwana zawarła z powodem umowę pożyczki agencyjnej nr (...) z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne potwierdzając fakt zawarcia umowy własnoręcznym podpisem.

Wbrew wynikającemu z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. pozwana nie udowodniła w toku postępowania, iż swoje roszczenie względem powoda spełniła w całości.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez pozwaną podnieść należy co następuje;

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej dokument z dnia 7 czerwca 2013 roku – „rozliczenie kredytu” nie przesądza o braku odpowiedzialności pozwanej wobec powoda.

Jak wynika z treści dokumentacji załączonej przez powoda do pozwu, w dniu 2 maja 2013 roku, pozwana na rachunek bankowy powoda dokonała wpłaty kwoty 214,44 złote. Następnie w dniu 3 czerwca 2013 roku, pozwana dokonała wpłaty 205,77 złotych.

Co istotne, w dniu 24 czerwca 2013 roku do powoda wpłynęło odwołanie poleceń zapłaty z dnia 2 maja 2013 roku i dnia 3 czerwca 2013 roku odpowiednio na kwotę 214,44 złote i kwotę 205,77 złote.

Z uwagi na powyższe, w dniu 11 lipca 2013 roku, odtworzona została umowa pożyczki na kwotę kapitału wynoszącą 381,23 złote.

Natomiast w dniu 7 czerwca 2013 roku, powód wystawił pozwanej zaświadczenie z którym wskazał, że saldo pożyczki wynosi 0 złotych.

Zaświadczenie wystawione zostało przez odwołaniem przez pozwaną poleceń zapłaty z dnia 2 maja 2013 roku i dnia 3 czerwca 2013 roku i nie odzwierciedla stanu zadłużenia pozwanej na dzień 11 lipca 2013 roku, który wyniósł 381,23 złote.

Strona pozwana odnosząc się do żądania pozwu całkowicie pomija owe okoliczności.

W tym stanie rzeczy powództwo należy uznać za uzasadnione na podstawie art. 471 k.c. w związku z art. 720 § 1 k.c.

Na kwotę dochodzonego roszczenia składa się kapitał pożyczki w kwocie 381,23 zł, oraz odsetki karne naliczane zgodnie z treścią umowy w wysokości 183,56 zł. Wysokość ustalonych odsetek nie przekracza wysokości odsetek maksymalnych z art. 359 § 2 ¹ k.c..

Sąd uwzględnił powództwo w całości zgodnie z żądaniem pozwu, w konsekwencji należy przyjąć, iż powód wygrał proces w całości. Powód był reprezentowany przez radcę prawnego, który wnosił w terminie wskazanym w treści art. 109 § 1 k.p.c. w pozwie o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego od pozwanej na rzecz powoda. Na sumę kosztów składa się należna opłata sądowa w kwocie 30 złotych, opłata skarbowa w wysokości 17 złotych oraz stawka minimalna kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 złotych.