Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygnatura akt

II K 196/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. P. (1)

w dniu 15 kwietnia 2022r. w m. (...) woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (pierwsze badanie godz. 23:09 – 0,66 mg/l, drugie badanie godz. 23:24 – 0,66mg/l) prowadził pojazd mechaniczny samochód osobowy marki A. (...) nr rej. (...) i pomimo wydania przez umundurowanego funkcjonariusza policji polecenia do zatrzymania przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych oznakowanego radiowozu nie zatrzymał się do kontroli drogowej, po czym przyspieszając kontynuował jazdę ulicami (...), gdzie został zatrzymany na parkingu ulicy (...).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.W dniu 15.04.2022r. pełniący służbę nieoznakowanym radiowozem funkcjonariusze KPP w (...)mł. asp. M. G. i sierż. D. J. około godziny 22:55 zauważyli poruszający się ulicą (...) samochód osobowy marki A. (...) o nr rej. (...), a sposób jazdy tego samochodu wskazywał, iż jego kierowca może znajdować się pod wpływem alkoholu. Funkcjonariusze przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych pojazdu uprzywilejowanego podjęli czynność zatrzymania pojazdu. Kierujący nie zatrzymał się do kontroli i przyśpieszając kontynuował jazdę ulicami (...) i ulicą (...). Następnie patrol mobilny wyprzedził samochód marki A. (...), a następnie kierowca tego pojazdu skręcił na parking osiedlowy przy ul. (...) i po zatrzymaniu pojazdu przesiadł się na tylne siedzenie, gdzie było już trzech pasażerów.

2. Kierującym pojazdem był P. P. (2). Oskarżonego poddano badaniom na zawartość alkoholu w organizmie. Na podstawie badania urządzeniem (...) o godz. 23:09 i o godz. 23:24 stwierdzono odpowiednio 0,66 i 0,66 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

3. Urządzenie (...) nr fabr. 927/01 posiadało ważne świadectwo wzorcowania.

4. Oskarżony nie był dotychczas karany za przestępstwa. Ukarano go wielokrotnie za wykroczenia.

5. P. P. (1) nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

6. Oskarżony jest kawalerem i nie posiada nikogo na utrzymaniu. Uzyskał wykształcenie gimnazjalne. Jest zawodowym kierowcą. Posiada prawo jazdy kat. B1, B, C1, C. Obecnie pracuje dorywczo z wynagrodzeniem 2000 zł miesięcznie. Nie leczył się odwykowo, psychiatrycznie, neurologicznie.

Protokół użycia alkometru

Świadectwo wzorcowania

Dane z K.

Wykaz wykroczeń

Zeznania M. G.

Zeznania D. J.

Kserokopia dokumentu prawa jazdy

Dane osobo-poznawcze

k.2

k.3

k.5 i 60

k.6

k.62-63

k.63 -63v

k.59

k.61v

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 do 4

Protokół użycia alkometru

Świadectwo wzorcowania

Dane z K.

Wykaz wykroczeń

Zeznania M. G.

Zeznania D. J.

Wszystkie dowody zostały uzyskane w trybie procesowym, przez uprawnione podmioty, nie budziły wątpliwości i zastrzeżeń. Badanie stanu trzeźwości oskarżonego przeprowadzili upoważnieni funkcjonariusze Policji. Urządzenie użyte do badań posiadało ważne i aktualne świadectwo wzorcowania. Badanie zostało utrwalone w prawidłowej formie procesowej. Wskazywało na znajdowanie się oskarżonego w stanie nietrzeźwości.

Z Krajowego Rejestru Karnego pozyskano informacje o niekaralności oskarżonego za przestępstwo.

Z policyjnej bazy danych pozyskano informację o wielokrotnej karalności oskarżonego za wykroczenia.

Za wiarygodne, spójne wewnętrznie i między sobą należy uznać zeznania funkcjonariuszy policji M. G. i D. J.. Funkcjonariusze podjęli czynności służbowe, potwierdzili, iż oskarżony był w chwili zdarzenia kierowcą samochodu osobowego A. (...) o nr rej. (...), nie mieli co do tego wątpliwości, gdyż cały czas jechali za pojazdem kierowanym przez oskarżonego, następnie w czasie wyprzedzania pojazdu zrównali się z nim i widzieli twarz osoby kierującej pojazdem, nie mieli wątpliwości co do osoby kierującego, był to P. P. (1). Następnie wylegitymowali go i wytypowali spośród czterech osób siedzących na tylnym siedzeniu pojazdu marki A. (...) i nie mieli co do tego typowania wątpliwości, zwłaszcza, iż znane im były z widzenia i z wykonywania wcześniej innych czynności służbowych pozostałe osoby znajdujące się w pojeździe, tj. M. K. (1), J. J., R. (...). Nadto funkcjonariusze wskazali, gdzie poszczególni mężczyźni siedzieli w pojeździe podając, iż na tylnym siedzeniu na kolanach kolegów siedział oskarżony P. P. (1). Spójnie też opisali zachowanie oskarżonego w czasie jazdy ulicami (...) i fakt niezatrzymania się na żądanie do kontroli. Z tych względów policjanci podjęli decyzję o zatrzymaniu oskarżonego. Logicznym jest, że aby ustrzec się od odpowiedzialności karnej, to oskarżony a nie R. B. (1), jak twierdzili świadkowie, po zatrzymaniu zmienił miejsce w pojedzie usiłując usiąść jako czwarta osoba na tylnym siedzeniu samochodu marki A. (...). Wśród trzech dorosłych mężczyzn nie było to jednak możliwe, dlatego siedział na kolanach kolegów.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania R. B. (1)

Zeznania J. J.

Zeznania M. K. (1)

Zeznania M. Ł.

Oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień, jednak wina oskarżonego w świetle przytoczonych dowodów nie budziła wątpliwości.

Zeznania świadków – pasażerów samochodu marki A. (...) - M. K. (1), M. Ł., R. (...) były nie tylko wzajemnie sprzeczne, ale i niespójne wewnętrznie.

Świadek M. K. (1), który w chwili zdarzenia siedział w fotelu pasażera obok kierowcy zeznał, iż w chwili zatrzymania w ogóle nie poruszali się oni samochodem, co jest sprzeczne ze spójnymi i uznanymi za wiarygodne zeznaniami funkcjonariuszy policji. Potwierdził natomiast, iż spożywali wszyscy razem alkohol. Świadek zeznał, iż kierującym pojazdem był R. B. (1), nie P. P. (1).

R. B. (1) zeznał zaś, że mimo iż pił z kolegami alkohol, to kierował pojazdem marki A. (...) jadąc do sklepu po kolejny alkohol. Gdy zatrzymała ich policja od razu przeskoczył z fotelu kierowcy na tylną kanapę na jej środkowe siedzenie, mimo iż w tym czasie według jego relacji na tylnym siedzeniu siedzieli już J. J., M. Ł. i P. P. (1). W chwili zatrzymania nie siedział on jednak jako czwarty pasażer na kolanach kolegów, co miałoby miejsce gdyby rzeczywiście to on kierował pojazdem i gdyby w chwili zatrzymania przesiadł się z miejsca kierowcy na tylną kanapę pojazdu.

Świadek J. J. w ogóle nie pamiętał kto kierował pojazdem marki A. (...), nie wiedział z kim pił alkohol i jak znalazł się w samochodzie należącym do M. K. (1). Zeznał, iż w tym czasie był pod wpływem znacznej ilości alkoholu. Zeznania tego świadka nie wnosiły nic istotnego do sprawy. Po zatrzymaniu okazało się, iż jest on osobą poszukiwaną przez policję do odbycia kary pozbawienia wolności.

Świadek M. Ł. zeznał natomiast, iż pojazdem kierował R. B. (1), który jako jedyny z mężczyzn był trzeźwy i w ogóle w tym czasie nie pił alkoholu – co było sprzeczne z zeznaniami R. (...).K., którzy potwierdzili, że wszyscy spożywali tego dnia alkohol. Zgodnie z relacją M. Ł. w chwili zatrzymania przez policję za kierownicą pojazdu siedział R. B. i nikt się w tym czasie nie przesiadał. Świadek nie wiedział, dlaczego funkcjonariusze „wyciągali” z tylnego siedzenia tylko P. P. (1).

Zeznania powyższych świadków były niewiarygodne, złożone na potrzeby linii obrony, wewnętrznie niespójne i sprzeczne. Natomiast z zeznań świadków policjantów wynikało, iż w chwili zatrzymania świadek R. B. prosił ich, aby uznali, że to on prowadził pojazd marki A. (...), a świadek M. K. mu w tym wtórował dodając, iż P.P. zrobił prawo jazdy na ciężarówkę i szkoda zatrzymywać chłopaka. Ta okoliczność potwierdzona została dokumentem w postaci prawa jazdy R. B. (1), z którego wynikało, że w dniu 13.04.2022r. uzyskał uprawnienia kategorii C1 i C.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.art. 178a§1kk

2. art. 178b kk

P. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 178 a § 1 kk. Działał z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Spożył alkohol i to w znacznej ilości, na co wskazuje wynik badania przeprowadzonego przez funkcjonariusza bezpośrednio po zatrzymaniu, a następnie mimo spożytego wcześniej alkoholu wsiadł do samochodu i kierował nim. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego czynu. Oskarżony, pomimo iż znajdował się pod wpływem alkoholu, dysponował możliwością oceny swojego zachowania i w chwili dokonywania tego czynu znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że mógł zachować się zgodnie z normami prawa.

Czyn oskarżonego charakteryzował się społeczną szkodliwością, a jej stopień był znaczny. Ilość spożytego przez oskarżonego alkoholu przewyższała wartości minimalne wynikające z art. 115 § 16 kk, definiującego stan nietrzeźwości – stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Przy tym stężeniu alkoholu we krwi występuje już upośledzenie zdolności do prowadzenia pojazdów. Upośledzenie to jest tym wyższe, im większy jest poziom alkoholu we krwi. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że P. P. (1) miał stężenie 0,66 mg/l, tj. 1,38 promila alkoholu we krwi. Oskarżony naruszył podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu drogowym – zasadę trzeźwości, a swoim zachowaniem polegającym także na tym, że będąc w stanie nietrzeźwości pokonał pewien odcinek drogi w porze nocnej, godził w bezpieczeństwo i poczucie pewności innych uczestników ruchu drogowego. Okoliczności łagodzące stanowiło to, że nie był uprzednio karany – było to jego pierwsze wejście w konflikt z prawem.

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał także dyspozycję art. 178 b kk.

Poruszał się samochodem marki A. (...) i nie zatrzymał się niezwłocznie pojazdem, mimo wydawania przez funkcjonariuszy policji jadących za nim, a potem obok niego radiowozem policyjnym polecenia zatrzymania się. W czasie gdy policjanci użyli sygnałów świetlnych i dźwiękowych, oskarżony kontynuował jazdę. Według rozporządzenia w sprawie kontroli ruchu drogowego, policjant jadący pojazdem samochodowym może podawać kierującemu pojazdem polecenia do określonego zachowania się za pomocą urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych. Zatrzymanie ma nastąpić niezwłocznie, czyli natychmiast, tak szybko, jak to możliwe, tak szybko jak jest to niezbędne do bezpiecznego wyhamowania pojazdu. Znamię to jest zrealizowane także wówczas, gdy kierujący pojazdem początkowo nie zastosował się do polecenia zatrzymania pojazdu, a następnie z własnej woli zatrzymał się do kontroli ( M. M. , Przestępstwo niezatrzymania pojazdu do kontroli, PnD 2016, Nr 10, s 23–24). Kontynuowanie jazdy oznacza dalszą jazdę, z tym że nie ma znaczenia, jaki odcinek zostaje pokonany, może być nawet niedługi.

Dobrem chronionym przez art. 178 b kk jest bezpieczeństwo w ruchu lądowym zagrożone ze strony osoby kontynuującej jazdę wbrew poleceniu zatrzymania pojazdu. Jednocześnie, jako dobro uboczne należy wskazać porządek publiczny, zagrożony przez zachowanie sprawcy, który nie wykonuje polecenia organu kontroli ruchu drogowego. Oskarżony, który nie zatrzymał swojego pojazdu na żądanie uprawnionej osoby i kontynuował jazdę swoim zachowaniem godził w bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza, iż znajdował się w stanie nietrzeźwości i jechał w porze nocnej przez kilka ulic na terenie B. przewożąc czwórkę pasażerów.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, Przepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. P. (1)

1

2

3

1

2

3

Za przypisany sprawcy czyn z art. 178 a § 1 kk i art. 178b kk Sąd wymierzył na podstawie at. 178b kk, a więc na podstawie przepisu przewidującego karę surowszą karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w miesiącu – na zasadzie art. 37a § 1 kk. Sąd stoi na stanowisku, iż oskarżony jako osoba dotychczas nie karana, dzięki tak orzeczonej karze ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cel społeczny, zmobilizuje się do przestrzegania prawa, a kara ta wyrobi w oskarżonym poczucie odpowiedzialności oraz wzbudzi wolę kształtowania społecznie pożądanych postaw, jak i potrzeb przestrzegania porządku prawnego. Nic nie stoi na przeszkodzie w wykonywaniu przez oskarżonego kary, skoro pracuje on jedynie dorywczo. Wymiar kary jest adekwatny do stopnia zawinienia sprawcy, stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i będzie wystarczającą dolegliwością pozwalającą na poprawę jego dotychczasowego zachowania, uzmysłowienie nieopłacalności tego typu przestępnych zachowań i konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. Uświadomi sprawcy stopień naganności popełnionego czynu oraz fakt obowiązywania określonych wartości społecznych, zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i oddziaływania prewencyjnego. Sąd kierował się także względami prewencji ogólnej – społeczeństwo musi wiedzieć, że zachowanie oskarżonego, który jechał samochodem w stanie nietrzeźwości, oraz nie zatrzymał się do kontroli na żądanie uprawnionego podmiotu, uciekał przed radiowozem skręcając w boczną ulicę znajdującą się między blokami, spotkało się z należytą reakcją.

Sąd orzekł również zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (o charakterze obligatoryjnym) na okres 3 lat, a więc w dolnej granicy wymiaru tego środka, co ma zapobiec ponownemu popełnieniu przez oskarżonego przestępstw tego typu w tym okresie oraz oddziaływać na niego represyjnie i dyscyplinująco. Na czas obowiązywania zakazu oskarżony, będący kierowcą zawodowym, winien zostać wyeliminowany z grona uczestników ruchu drogowego jako osoba stwarzająca realne zagrożenie dla jego bezpieczeństwa.

Na podstawie art. 43a§2 kk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 6000 złotych, tytułem świadczenia pieniężnego. Orzeczenie tego środka stanowiło konsekwencję uznania oskarżonego za winnego czynu z art. 178a§ 1 kk. Środek karny niesie ze sobą dolegliwość finansową, ma na celu uświadomienie sprawcy konsekwencji popełnionych czynów. Środek karny ma także swoją dolegliwością uświadomić oskarżonemu stopień naganności popełnionego czynu oraz fakt obowiązywania określonych reguł.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk obciążając oskarżonego obowiązkiem ich poniesienia, skoro jest młodym mężczyzną, zdolnym do pracy zarobkowej, posiadającym zawód kierowcy.

6.  1Podpis