Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta Ł. – Zarządu Lokali Miejskich w Ł.

przeciwko M. G.

o zapłatę 6.764,98 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 3353/15

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2014 roku powód Gmina Ł. – Administracja Zasobów Komunalnych Ł. w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanym solidarnie M. G. i T. C. powództwo o zasądzenie kwoty 6.764,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany M. G. był najemcą lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ul. (...). Wraz z pozwanym w lokalu zamieszkuje pozwana T. C.. Pozwani nie regulowała należności za najem wskutek czego powstało zadłużenie dochodzone pozwem w wysokości 6.764,98 zł, na które składa się należność główna w wysokości 4.912,71 zł za okres od dnia 1 listopada 2009 roku do dnia 30 listopada 2012 roku oraz odsetki w wysokości 1.852,27 zł za okres od dnia 11 listopada 2009 roku do dnia 31 maja 2014 roku. (pozew k. 10-13)

W dniu 16 września 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał przeciwko pozwanym solidarnie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (VIII Nc 6001/14), który pozwany M. G. zaskarżył sprzeciwem w całości. (nakaz zapłaty k. 27)

W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, że łączył go stosunek prawny w postaci umowy najmu z Administracją (...) Ł. (...) w Ł., lecz zaprzeczył temu aby łączyła go umowa najmu z powodem Administracją Zasobów Komunalnych Ł. w Ł., na którą powód się powołuje. Pozwany podniósł także, że brak jest podstaw do wysuwania wobec niego roszczeń przez powoda, zgłosił zarzut braku podstaw faktycznych i prawnych do wytoczenia wobec niego powództwa o roszczenia objęte pozwem, a także podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia i zakwestionował kwotę dochodzoną pozwem. (sprzeciw k. 82, k. 88-89)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał powództwo w całości. Podniósł, że nie można zgodzić się z zarzutem pozwanego, że nie łączył go z powodem stosunek najmu, gdyż Administracja Zasobów Komunalnych Ł. w Ł. powstała z połączenia m.in. Administracji (...) Ł. (...), stosownie do uchwały Rady Miejskiej w Ł. nr (...). Pełnomocnik powoda wskazał, że podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, skoro pozwany od wielu lat nie regulował ciążących na nim zobowiązań działając na szkodę powoda i szkodę wspólnoty samorządowej. W razie dalszego kwestionowania przez pozwanego wysokości dochodzonego roszczenia, powód wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego ds. szacowania czynszów. (odpowiedź na sprzeciw k. 100-101)

Na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 roku pełnomocnik powoda podtrzymał powództwo w całości, zaś pozwany nie stawił się, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy. (protokół rozprawy k. 114-115, zapis przebiegu rozprawy płyta CD k. 116, potwierdzenie odbioru k. 109)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 czerwca 2008 roku została podpisana z Administracją (...) Ł. (...) w Ł., działającą w imieniu Miasta Ł., reprezentowaną przez zastępcę dyrektora W. J., umowa najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w Ł..

W umowie tej jako najemcę wskazano M. G., jednak pod umową w miejscu „najemca” podpisała się jakaś inna osoba, prawdopodobnie nakreślono podpis (...). (kserokopia umowy najmu k. 21-22)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie, z uwagi na niewykazanie legitymacji biernej pozwanego.

Powód twierdził, że jego roszczenie znajduje swoje źródło w umowie najmu lokalu mieszkalnego zawartej przez pozwanego.

Jak jednak wynika z przeprowadzonego w przedmiotowej sprawie postępowania dowodowego, w szczególności z kserokopii umowy najmu, którą powód załączył do pozwu, jako dowód w sprawie, w umowie tej jako najemcę wskazano wprawdzie M. G., jednak pod umową w miejscu „najemca” podpisała się jakaś inna osoba, prawdopodobnie nakreślono podpis (...). Trudno zatem uznać, że powód wykazał, że pozwany zawarł umowę najmu spornego lokalu mieszkalnego.

Wprawdzie w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany przyznał, że łączył go stosunek prawny w postaci umowy najmu z Administracją (...) Ł. (...) w Ł., ale nie wskazał, że stosunek ten dotyczył tego konkretnego lokalu mieszkalnego, więc Sąd nie mógł tej okoliczności uznać za przyznaną. Zwłaszcza, że jednocześnie pozwany zaprzeczył temu, aby łączyła go umowa najmu z powodem Administracją Zasobów Komunalnych Ł. w Ł., na którą powód się powołuje!. Nie chodzi przy tym oczywiście o kwestionowanie legitymacji czynnej powoda, gdyż nie ma najmniejszych wątpliwości, że powód jest następcą poprzedniej jednostki organizacyjnej Gminy. Pozwany wnosił o oddalenie powództwa i podnosił w sprzeciwie, że brak jest podstaw do wysuwania wobec niego roszczeń przez powoda, zgłosił zarzut braku podstaw faktycznych i prawnych do wytoczenia wobec niego powództwa o roszczenia objęte pozwem, zatem Sąd musiał przyjąć, że pozwany kwestionuje zawarcie umowy najmu stanowiącej podstawę niniejszego powództwa załączonej do pozwu.

W tej sytuacji to na powodzie spoczywał ciężar dowodu w zakresie wykazania zawarcia przez pozwanego umowy najmu z dnia 3 czerwca 2008 roku. Takiej okoliczności powód jednak nie udowodnił, a sam dokument umowy najmu wskazywał na jej podpisanie przez inną osobę niż pozwany. Co oczywiste, gdyby osoba ta miała działać jako pełnomocnik pozwanego, także tę okoliczność powód winien udowodnić we właściwy sposób.

Powód, jako strona inicjująca proces, jest obowiązany do udowodnienia wszystkich twierdzeń pozwu, w oparciu o które sformułował swoje roszczenie, chyba, że nie są one kwestionowane. Powinność taka wynika wprost z treści przepisu art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Reguła ta znajduje również swój procesowy odpowiednik w treści art. 232 k.p.c., w świetle którego to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Tym samym skoro pozwany zakwestionował, aby była stroną przedmiotowej umowy najmu i ponosił odpowiedzialność za dochodzone pozwem zadłużenie, powód, nie zgadzając się z takim stanowiskiem strony przeciwnej, winien w odpowiedni sposób zareagować - przedstawić okoliczności faktyczne i dowody na poparcie swoich twierdzeń. Powinności tej strona powodowa jednak uchybiła. Powód nie wykazał żadnej innej podstawy odpowiedzialności pozwanego za czynsz najmu przedmiotowego lokalu.

Z tych też względów, z uwagi na niewykazanie legitymacji biernej pozwanego M. G., powództwo podlegało oddaleniu w całości, o czym orzeczono w sentencji wyroku.

Z uwagi na nieudowodnienie dochodzonego roszczenia co do zasady, zbędne było w przedmiotowej sprawie dopuszczenie dowodu z opinii biegłego ds. czynszów celem wykazania wysokości roszczenia powoda z tytułu czynszu najmu.