Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 19 października 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: Weronika Wybór

po rozpoznaniu w dniu 5 października 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku A. W.

z udziałem E. W.

o podział majątku

postanawia:

1.  ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków A. W. i E. W. wchodzą następujące składniki majątkowe:

a.  prawo własności lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) wraz z udziałem wynoszącym (...) we współwłasności części wspólnych budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w użytkowaniu wieczystym gruntu objętego KW (...) , dla którego to lokalu Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi prowadzi księgę wieczystą KW (...) - o wartości 235.500 złotych (dwieście trzydzieści pięć tysięcy pięćset);

b.  kwota 18.000 złotych (osiemnaście tysięcy) stanowiąca równowartość samochodu osobowego marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...);

c.  wyposażenie pokoju dziecięcego: łóżko, biurko, trzy szafki, szafa, półka wisząca o łącznej wartości 900 (dziewięćset) złotych;

d.  meblościanka o wartości 300 (trzysta) złotych;

e.  dwie sofy o wartości 300 (trzysta) złotych;

f.  telewizor P. o wartości 300 (trzysta) złotych;

g.  laptop T. o wartości 50 (pięćdziesiąt) złotych;

h.  laptop A. o wartości 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych;

i.  dwa dywany o wartości 100 (sto) złotych;

j.  choinka o wartości 300 (trzysta) złotych;

k.  meble kuchenne o wartości 2.000 (dwa tysiące) złotych;

l.  zmywarka S. o wartości 200 (dwieście) złotych;

m.  kuchenka A. o wartości 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych;

n.  lodówka (...) o wartości 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych;

o.  okap kuchenny W. o wartości 30 (trzydzieści) złotych;

p.  mikrofalówka W., czajnik, toster o łącznej wartości 200 (dwieście) złotych;

q.  łóżko o wartości 300 (trzysta) złotych;

r.  żelazko o wartości 80 (osiemdziesiąt) złotych;

s.  szafa wnękowa o wartości 500 (pięćset) złotych;

t.  szafka rattanowa o wartości 50 (pięćdziesiąt) złotych;

-o łącznej wartości 260.260 złotych (dwieście sześćdziesiąt tysięcy dwieście sześćdziesiąt)

2. ustalić, że wnioskodawca A. W. poniósł nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 14.916,46 złotych (czternaście tysięcy dziewięćset szesnaście 46 /100);

3. ustalić, że uczestniczka E. W. poniosła nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 199.600 złotych (sto dziewięćdziesiąt dziewięć sześćset);

4. oddalić wniosek A. W. o rozliczenie nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny w pozostałym zakresie;

5. ustalić, że majątek wspólny stron podlegający podziałowi po odliczeniu nakładów z majątków osobistych ma wartość 45.743,54 złotych (czterdzieści pięć tysięcy siedemset czterdzieści trzy 54/100);

6. dokonać podziału majątku wspólnego stron w ten sposób, że składniki majątkowe opisane w punkcie 1.a.c.d.e.f.g.i.j.k.l.ł.m.n.o.p.r.s.t. przyznać na własność uczestniczce E. W., natomiast składniki majątkowe opisane w punkcie 1. b.h. przyznać na własność wnioskodawcy A. W.;

7. zasądzić od E. W. na rzecz A. W. kwotę 4.521,77 złotych (cztery tysiące pięćset dwadzieścia jeden 77/100) tytułem dopłaty do należnego mu udziału płatną w terminie dwóch miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi jej płatności oraz kwotę 650 złotych (sześćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania;

8. obciążyć A. W. obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwoty 357,60 złotych (trzysta pięćdziesiąt siedem 60/100) tytułem połowy nieuiszczonych kosztów sądowych;

9. obciążyć E. W. obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwoty 357,60 złotych (trzysta pięćdziesiąt siedem 60/100) tytułem połowy nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I Ns 94/12

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 24 stycznia 2012 roku A. W., reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, wniósł o podział majątku wspólnego byłych małżonków A. i E. W. i o ustalenie, że w skład majątku wchodzą następujące składniki majątkowe: prawo do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), samochód osobowy marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...); wyposażenie pokoju dziecięcego: łóżko, biurko, trzy szafki, szafa, półka wisząca ,a nadto: meblościanka , dwie sofy ,telewizor, laptop , dwa dywany , choinka , meble kuchenne ,zmywarka , kuchenka ,lodówka , okap kuchenny , mikrofalówka, czajnik, toster ,łóżko, szafka zabudowana z biurkiem, szafa zabudowana, żelazko ,szafa wnękowa ,szafka rattanowa.

Wnioskodawca wniósł o to , aby podział majątku przeprowadzić w ten sposób, że samochód przyznany zostanie na własność wnioskodawcy, a pozostałe składniki na własność uczestniczki z obowiązkiem spłaty wnioskodawcy.

/wniosek k. 2-3/

W odpowiedzi na wniosek uczestniczka E. W., reprezentowana przez fachowego pełnomocnika w osobie adwokata, co do zasady przyłączyła się do wniosku i do zaproponowanego sposobu podziału majątku. Wskazała jednak, że małżonkowie mieli dwa laptopy, a wnioskodawca posiada jeden z nich, natomiast kuchenka mikrofalowa nie wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków , ponieważ uczestniczka otrzymała ją w prezencie od rodziców.

Uczestniczka wniosła także o rozliczenie nakładu z jej majątku osobistego na majątek wspólny w postaci wkładu mieszkaniowego przekazanego jej – darowanego przez ciotkę H. Z..

/odpowiedź na wniosek k. 20-23/

Na rozprawie w dniu 9 maja 2012 roku pełnomocnik wnioskodawcy oświadczył, iż nie kwestionuje faktu dokonania przez H. Z. darowizny na rzecz uczestniczki kwoty 13.156,16 złotych i przyznał, że był to nakład z majątku osobistego uczestniczki na majątek wspólny.

/protokół k. 52/

W piśmie przygotowawczym z dnia 3 sierpnia 2012 roku pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o rozliczenie w niniejszej sprawie nakładów poczynionych przez wnioskodawcę z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie: 51.000 złotych pochodzących ze spadku po babce wnioskodawcy uzyskanych wskutek sprzedaży odziedziczonego mieszkania, środków pieniężnych zgromadzonych na książeczce mieszkaniowej wnioskodawcy w wysokości ponad 3.054,34 złotych i darowizny od rodziców wnioskodawcy w kwocie 2.184 złote, która to kwota przeznaczona została na zapłacenie podatku akcyzowego przy zakupie samochodu.

/pismo k. 60-62/

W piśmie przygotowawczym z dnia 28 sierpnia 2012 roku pełnomocnik uczestniczki zaprzeczył okoliczności, aby wnioskodawca poczynił nakład z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 51.000 złotych. Pełnomocnik podniósł, że nakład może stanowić jedynie kwota 14.916,46 złotych , która stanowiła spłatę pożyczki zaciągniętej na remont mieszkania, i która to kwota spłacona została z pieniędzy pochodzących ze sprzedanego przez wnioskodawcę mieszkania po babci.

/pismo k. 80/

W piśmie przygotowawczym z dnia 16 kwietnia 2013 roku pełnomocnik uczestniczki podtrzymał swoje stanowisko co do rozliczenia w niniejszej sprawie nakładu z majątku osobistego uczestniczki na majątek wspólny w postaci wkładu mieszkaniowego darowanego uczestniczce przez ciotkę H. Z..

/pismo k. 155-156/

Na rozprawie w dniu 5 października 2015 roku poprzedzającej wydanie orzeczenia w sprawie pełnomocnicy stron podtrzymali dotychczasowe stanowiska.

Pełnomocnik uczestniczki oświadczył, że omyłkowo w odpowiedzi na wniosek do rozliczenia wskazał kwotę 13.156,16 złotych, która to kwota uiszczona została przez H. Z. przy ustanowieniu na jej rzecz lokatorskiego prawa do lokalu, uczestniczka zaś przy umowie ustanowienia lokatorskiego prawa do lokalu na jej rzecz wpłaciła kwotę 13 312,78 zł. i to ta kwota powinna być zgłoszona jako nakład majątku osobistego na majątek wspólny, bo stanowiła przedmiot darowizny od ciotki. Taka kwota po sprecyzowaniu została ostatecznie zgłoszona do rozliczenia.

/protokół k. 326-328/

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Strony pozostawały w związku małżeńskim od 19 czerwca 1999 roku. Małżeństwo stron zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi w sprawie XII C 1775/10 z dnia 8 lutego 2011 roku. Wyrok jest prawomocny.

/odpis wyroku k. 6/

Na chwilę ustania wspólności strony były właścicielami samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który po ustaniu wspólności użytkowany był przez wnioskodawcę i został sprzedany. Wartość tego samochodu według stanu na dzień ustania wspólności i cen aktualnych to 18.000 złotych. Powyższa kwota jako substrat samochodu stanowi składnik majątku wspólnego stron.

/bezsporne/

W związku z zakupem samochodu marki V. (...) konieczne było opłacenie podatku akcyzowego. Matka uczestnika wzięła kredyt w kwocie około 3.000 złotych , żeby pomóc stronom finansowo w opłaceniu akcyzy. Strony spłaciły około 1.000 złotych, natomiast pozostała część kredytu spłacona została przez matkę wnioskodawcy i stanowiła pomoc w postaci darowizny dla obojga małżonków.

/zeznania świadka J. W. k. 101-102, przesłuchanie wnioskodawcy k. 327-327 odw/

Ciotce uczestniczki – H. Z. przysługiwało od 1986 roku spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...). W tym lokalu po ślubie zamieszkały strony razem z H. Z..

/kopia decyzji o przydziale lokalu k.27-28/

W dniu 1 sierpnia 2002 roku H. Z. zwróciła się do Spółdzielni Mieszkaniowej im. (...) w Ł. z wnioskiem o przepisanie w formie darowizny jej wkładu mieszkaniowego na rzecz uczestniczki postępowania E. W..

/pismo z 1 sierpnia 2002 roku k. 29/

Spółdzielnia Mieszkaniowa pismem z dnia 6 września 2002 roku odmówiła H. Z. możliwości darowania przez nią wkładu uczestniczce z uwagi na to, że uczestniczka nie była dla H. Z. osobą najbliższą w rozumieniu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

/pismo Spółdzielni k. 36 /

W dniu 6 grudnia 2002 roku H. Z. zawarła z F. T. umowę zamiany mieszkań. Spółdzielnie Mieszkaniowe w zasobach których znajdowały się lokale, wyraziły zgodę na powyższą zamianę.

/kopia umowy zamiany i pisma obejmujące zgody k. 30, 35,36,37/

H. Z. dokonała wpłaty całego wkładu mieszkaniowego w wysokości 13.156,16 złotych do Spółdzielni Mieszkaniowej (...).

/kopia dowodu wpłaty k.31/

W dniu 8 stycznia 2003 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) i H. Z. zawarły umowę o ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...).

/kopia umowy k. 26/

W dniu 25 marca 2003 roku uczestniczka postępowania wystąpiła do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) o przyjecie jej w poczet członków Spółdzielni po H. Z..

/pismo uczestniczki k. 32/

W dniu 8 kwietnia 2003 roku H. Z. otrzymała od Spółdzielni zwrot swojego wkładu mieszkaniowego w wysokości 13.156,16 złotych i tego samego dnia uczestniczka E. W. wpłaciła kwotę 13.312,78 złotych tytułem wkładu. Kwota 13.312,78 złotych stanowiła darowiznę na rzecz uczestniczki postępowania dokonaną przez jej ciotkę H. Z..

/kopia dowodu wpłaty k. 31, kopia PIT H. Z. k. 33, przesłuchanie uczestniczki k. 327odw-328 /

Umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 2 grudnia 2009 roku złożone zostało oświadczenie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) i przeniesiono na wnioskodawcę i uczestniczkę prawo tak wyodrębnionego lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i działce gruntu na której posadowiony był budynek, w którym znajdował się lokal.

Lokal ten stanowi składnik majątku wspólnego stron. Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi prowadzi dla tego lokalu księgę wieczystą KW (...)

/odpis aktu notarialnego k. 8-12, załączone akta członkowskie, odpis KW k. 180-182/

Wartość rynkowa prawa własności lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 64,55 m ² wraz z udziałem wynoszącym (...) części we współwłasności części wspólnych budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w użytkowaniu wieczystym gruntu objętym KW nr (...) znajdującego się w budynku w Ł. przy ulicy (...), według stanu z 1 marca 2011 roku i według wartości na dzień wyceny wynosi 235.500 złotych.

Przedmiotowy lokal znajduje się na II piętrze w budynku sześcioklatkowym, dwunastokondygnacyjnym, między ulicą (...) a W. w Ł., na obszarze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Budynek ma dobry dostęp do środków komunikacji miejskiej oraz placówek handlu i usług, oświaty i służby zdrowia. Otoczenie stanowi zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Standard wykończenia lokalu jest dobry, stan techniczny lokalu jest dobry.

Wartość lokalu nie obejmuje mebli kuchennych, sprzętów AGD. Jeśli chodzi o szafę w zabudowie i szafę z burkiem w zabudowie, to wartość lokalu obejmuje cenę tych dwóch mebli , bo są to meble nienadające się do przeniesienia.

W dniu 2 kwietnia 2003 roku, tj. w dniu podpisania umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego E. W. wniosła wkład mieszkaniowy w wysokości 13.312,78 złotych. Kwota powyższa stanowiła darowiznę H. Z. dla uczestniczki. Zgodnie z wyżej wymienioną umową mieszkanie było wówczas obciążone kredytem zaciągniętym na jego budowę. Należność główna z tytułu tego kredytu na dzień podpisania umowy wynosiła 1.996,51 złotych, zaś z tytułu odsetek wynosiła 3.072,12 złotych.

Kredyt wraz z odsetkami został spłacony w sześciu miesięcznych ratach maj – październik 2003 roku w kwocie po 163,31 złotych oraz wpłata jednorazową w dniu 11 grudnia 2003 roku w kwocie 1.194,94 złotych.

Raty spłacane były z majątku wspólnego.

Razem została wpłacona kwota:

6 × 163,31 złotych + 1.194,94 złotych = 2.174,80 złotych.

W roku 2003 za ustanowienie lokatorskiego prawa została zapłacona kwota:

13.312,78 złotych + 2.174,80 złotych = 15.487,58 złotych.

Udział majątku osobistego E. W. wyniósł:

13.312,78 / 15.487,58 = 0,8596

Kwota nominalnego umorzenia kredytu w wysokości 2.794,53 złotych została zapłacona w dniu 23 marca 2009 roku z funduszu objętego ustawową wspólnością majątkową.

Waloryzacji kwoty umorzenia dokonano wykorzystując do tego celu wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

2.794,53 zł × 1.031 ×1,035 ×1,026 × 1.043 ×1,037 ×1,009 × 1,001 = 3.342,28 złotych.

Wartość nakładu z majątku osobistego uczestniczki na majątek wspólny w postaci wkładu mieszkaniowego wynosi 199.600 złotych.

/opinia biegłego k. 201 – 244, pisemna opinia uzupełniająca 273-275, ustna opinia uzupełniająca k. 326 odw, przesłuchanie uczestniczki k. 327odw-328/

Na podstawie testamentu M. W. z dnia 7 sierpnia 1989 roku otwartego i ogłoszonego w dniu 8 października 2003 roku wnioskodawca nabył w całości spadek po swojej babce.

W skład spadku wchodziło własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) (dawniej W. W.). W dniu 24 listopada 2003 roku wnioskodawca sprzedał lokal za cenę 51.000 złotych. W umowie sprzedaży wskazano, że część ceny w wysokości 21.000 złotych kupująca przekazała wnioskodawcy przed zawarciem umowy, a kwota 30.000 złotych zostanie mu zapłacona w późniejszym terminie.

/odpis aktu notarialnego k. 66-69/

W dniu 2 grudnia 2003 roku na rachunek wnioskodawcy prowadzony w M. wpłynęła kwota 30.000 złotych z tytułu sprzedaży.

W dniu 5 grudnia 2003 roku dokonano następujących wypłat z rachunku wnioskodawcy: 10.000 złotych, 10.000 złotych i 8.000 złotych.

/historia rachunku k. 162-173/

W lokalu nr (...) przy ulicy (...) strony przeprowadziły remont, który trwał od stycznia 2003 roku do kwietnia 2003 roku.

/przesłuchanie uczestniczki k. 327 odw-328/

Remont obejmował:

-duży pokój: gładzie gipsowe, wymiana okien, wymiana elektryki, położenie nowych przewodów, gniazdek, włączników, , założenie trzech bocznych kinkietów, położenie paneli podłogowych, powiększenie wejścia do pokoju i malowanie;

-średni pokój: wymiana okien i drzwi wejściowych z ramą, założenie żaluzji i nowych gniazdek elektrycznych, położenie tynku strukturalnego i malowanie, zakup nowej wykładziny dywanowej;

-mały pokój: malowanie, wymiana okna, położenie nowej wykładziny dywanowej, założenie nowych ram i drzwi, gniazdek elektrycznych;

-przedpokój: gładź gipsowa, malowanie, nowe oświetlenie halogenowe w obudowie gipsowej, założenie nowej elektryki i świetlenia szafy wnękowej, założenie nowych korków elektrycznych SDS i gniazd elektrycznych, założenie nowych drzwi wejściowych i wygłuszenia;

-kuchnia: założenie nowej elektryki pod euro kuchnię oraz zasilania i odpływów, wymiana okna, położenie płytek na podłodze i ścianach, położenie nowych przewodów elektrycznych i gniazd elektrycznych, założenie instalacji odpływowej zmywaka i zlewu, zasilanie w wodę;

- łazienka i WC: przerobienie instalacji zasilającej w wodę i odpływ pod pralkę, wannę, zlew, położenie i przerobienie częściowe instalacji elektrycznej, założenie gniazda zasilającego pod pralkę bezpośrednio pod korki SDS, założenie nowego compactu WC, wymiana drzwi i ram wejściowych w łazience i WC.

/bezsporne/

Środki na remont pochodziły z pożyczki zaciągniętej przez uczestniczkę w dniu 4 czerwca 2002 roku w wysokości 20.000 złotych w jej zakładzie pracy. Do grudnia 2003 roku raty pożyczki spłacane były z wynagrodzenia uczestniczki przez potrącenie.

W grudniu 2003 roku uczestniczka spłaciła pozostałą część należności z tytułu zaciągniętej pożyczki w dwóch ratach: 14.333,22 złote i 583,24 złote w dniu 8.12.2003 roku.

Środki na spłatę pożyczki w łącznej kwocie 14.916,46 złotych pochodziły z pieniędzy uzyskanych przez wnioskodawcę ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po babce i stanowiły jego nakład z majątku osobistego na majątek wspólny.

/dowody wpłat k. 84-85, przesłuchanie uczestniczki k. 327odw-328 /

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 23 czerwca 1998 roku wnioskodawca posiadał książeczkę mieszkaniową wystawioną w 1982 roku. Stan oszczędności na ten dzień wynosił 634,43 złotych, premia gwarancyjna 1.573,37 złotych , a odsetki 846,54 złotych; łącznie 3.054,34 złotych.

Nie zachowały się żadne dokumenty dotyczące likwidacji tej książeczki. Nie można ustalić daty likwidacji książeczki i wypłaconej kwoty.

/zaświadczenie k. 71, pismo k. 296/

Na chwilę ustania wspólności ustawowej wnioskodawcy i uczestniczki w skład ich majątku wspólnego wchodziły następujące ruchomości: wyposażenie pokoju dziecięcego: łóżko, biurko, trzy szafki, szafa, półka wisząca o łącznej wartości 900 złotych; meblościanka o wartości 300 złotych, dwie sofy o wartości 300 złotych, telewizor P. o wartości 300 złotych, laptop T. o wartości 50 złotych, laptop A. o wartości 350 złotych, dwa dywany o wartości 100 złotych, choinka o wartości 300 złotych, meble kuchenne o wartości 2.000 złotych, zmywarka S. o wartości 200 złotych, kuchenka A. o wartości 550 złotych, lodówka (...) o wartości 250 złotych, okap kuchenny W. o wartości 30 złotych, mikrofalówka W., czajnik, toster o łącznej wartości 200 złotych, łóżko o wartości 300 złotych, żelazko o wartości 80 złotych, szafa wnękowa o wartości 500 złotych, szafka rattanowa o wartości 50 złotych.

Wnioskodawca wyprowadzając się z domu zabrał samochód i Laptopa A.. Pozostałe składniki majątkowe znajdują się w posiadaniu uczestniczki.

Na chwilę ustania wspólności ustawowej Laptop T. miał uszkodzoną matrycę.

Mikrofalówka stanowiła prezent od rodziców uczestniczki i przeznaczona była do użytku domowego , korzystali z niej wszyscy domownicy.

/opinia biegłego k. 110-116 wraz z opinią uzupełniającą k.146-147, przesłuchanie wnioskodawcy k. 326-328, przesłuchanie uczestniczki k. 327odw-328 /

Wnioskodawca pracuje, jest kierowcą samochodu ciężarowego. Ma umowę o pracę na kwotę 1 350 - 1 480 zł. netto. Otrzymuje od pracodawcy delegacje, przeznaczone na wyżywanie kiedy przebywa poza Ł.. Nie ma oszczędności. Płaci alimenty w kwocie 500 złotych , mieszka z rodzicami.

/przesłuchanie wnioskodawcy k. 326-328/

Uczestniczka jestem zatrudniona na umowę o pracę, w charakterze specjalisty ds. płac. Zarabia 3 080 zł. netto, mieszka nadal w lokalu przy ulicy (...) wraz z synem.

/przesłuchanie uczestniczki k. 327odw-328/

Ustalenia faktyczne w tej sprawie Sąd poczynił na podstawie przedłożonych dokumentów, zeznań świadka, opinii biegłych i przesłuchania samych stron.

Jeśli idzie o zeznania świadka J. W. to na ich podstawie Sąd ustalił – wbrew stanowisku pełnomocnika wnioskodawcy (bo okoliczność tę ostatecznie sam wnioskodawca przyznał w toku przesłuchania), że spłacona przez matkę wnioskodawcy kwota za podatek akcyzowy od zakupionego przez strony samochodu stanowiła pomoc finansową i darowiznę dla obojga małżonków, a nie tylko dla wnioskodawcy. Kwota ta nie może zatem zostać potraktowana jako nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny stron, o czym będzie mowa niżej.

Wartość ruchomości stanowiących składniki majątku wspólnego stron ustalona została w oparciu o opinię biegłego rzeczoznawcy. W toku niniejszego postępowania Sąd dopuścił dowód z ustnej uzupełniającej opinii biegłego rzeczoznawcy do spraw ruchomości w celu wyjaśnienia wątpliwości powstałych na tle wydanej przez niego opinii pisemnej. Sąd w całości przyjął za własne wnioski biegłego przedstawione w opinii pisemnej. Żadna część wyceny nie mogła zostać skutecznie podważona i została przez biegłego należycie wyjaśniona i uzasadniona. W opinii ustnej biegły przekonywująco wyjaśnił i argumentował, iż wartość faktyczną każdej z ruchomości na rynku wtórnym można określić jedynie w pewnych granicach cenowych, bowiem rynek wtórny cechuje się zróżnicowaniem cen. Biegły szacując wartość ruchomości posługiwał się wartościami średnimi, stanowiącymi średnią wolnorynkową i taka metoda wyceny jest zdaniem Sądu w pełni akceptowalna.

Jeśli idzie o opinię biegłego rzeczoznawcy do spraw nieruchomości, to została ona zakwestionowana przez pełnomocnika wnioskodawcy, który zarzucił, że biegły nie dokonał prawidłowego wyboru nieruchomości podobnych. Pełnomocnik zakwestionował także sposób wyliczenia kwoty jaką należało uiścić w związku z ustanowieniem lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, a w szczególności zażądał wyjaśnienia pominięcia przez biegłego wartości nominalnego umorzenia kredytu w wysokości 2.794, 53 złotych. Nadto pełnomocnik podniósł, że w lokalu stron przeprowadzony został remont, na który środki pochodziły z majątku osobistego wnioskodawcy, a biegły nie uwzględnił powyższej okoliczności w opinii.

W pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii biegły wyjaśnił, że definicja nieruchomości podobnej stanowi, że przez nieruchomość podobną należy rozumieć nieruchomość która jest porównywalna z nieruchomością stanowiącą przedmiot wyceny, ze względu na położenie, stan prawny, sposób korzystania oraz inne cechy wpływające na jej wartość. Biegły podał, ze wszystkie lokale mieszkalne ujęte w tabeli w opinii zasadniczej położone są w bliskiej odległości od lokalu wycenianego, posiadają identyczny stan prawny, są wykorzystywane jako lokale mieszkalne. Różnią się powierzchnią i położeniem w budynku. Z 9 lokali wskazanych w wyciągu, biegły wybrał jak najbardziej podobne lokale do porównania. Było 6 jednakowych lokali o powierzchni 57,29 metra kwadratowego. Jeden z nich był położony na 2 piętrze, tak jak lokal wyceniany i dlatego biegły przyjął ten lokal do porównania. Pierwszym kryterium doboru lokali do porównania była powierzchnia. W drugiej kolejności biegły przyjął piętro, na którym lokal się znajduje. Decydujące jest jednak jak wskazał biegły kryterium powierzchni. Odpowiadając na zarzuty i pytania pełnomocnika wnioskodawcy biegły wyczerpująco wyjaśnił, że lokal ujęty w tabeli, którego cena transakcyjna wynosiła 4.294 zł/m ² położony jest w okolicy, przysługuje mu takie samo prawo jak do lokalu wycenianego, wykorzystywany jest jako lokal mieszkalny, posiada 57,29 metrów powierzchni i położony jest na pierwszym piętrze, stan techniczny budynku jest dobry. Biegły podał, że uzyskana za ten lokal cena transakcyjna była wysoka, bo prawdopodobnie ten lokal miał stosunkowo wysoki standard wykończenia, w porównaniu z innymi przyjętymi do porównania.

Odnosząc się do zarzutu nieuwzględnienia w opinii biegłego wzrostu wartości lokalu wskutek przeprowadzonego remontu , na który środki – według twierdzeń pełnomocnika - pochodziły w całości z majątku osobistego wnioskodawcy, podnieść należy, iż : po pierwsze Sąd dokonał wyceny lokalu na moment ustania wspólności, wnioskodawca reprezentowany przez fachowego pełnomocnika nie wnosił o szczególne i odrębne wyliczenie wartości remontu lokalu i zarzut ten jest dla Sądu niezrozumiały. Po drugie, ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że remont przeprowadzony w lokalu stron, co z resztą przyznał sam wnioskodawca , przeprowadzony był przed sprzedażą przez niego mieszkania po babce, a nie po tej sprzedaży. Środki ze sprzedaży mieszkania tylko w części przeznaczone zostały na spłatę pożyczki zaciągniętej przez uczestniczkę w jej zakładzie pracy rok wcześniej na remont mieszkania i tylko w tym zakresie Sąd uwzględnił nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny, o czym będzie mowa poniżej.

Sąd w niniejszej sprawie pominął właściwie przesłuchanie wnioskodawcy, a to z tego względu, że wnioskodawca nie pamiętał żadnych okoliczności istotnych z punktu widzenia przedmiotowego rozstrzygnięcia. Nie był w stanie wskazać ani konkretnych dat ani kwot. Z uwagi na brak innych dowodów Sąd nie był w stanie dokonać żadnych ustaleń co do faktu likwidacji posiadanej przez wnioskodawcę książeczki mieszkaniowej i przeznaczenia uzyskanych z niej środków. Załączone do akt zaświadczenie potwierdza jedynie, że na dzień 23 czerwca 1998 roku taka książeczka istniała, ale zaświadczenie to nie może stanowić dowodu na jej likwidację i sposób wykorzystania środków z niej uzyskanych.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że przepisy KRiO dotyczące wspólności ustawowej i składników majątku uległy istotnej zmianie, która weszła w życie 20 stycznia 2005 roku na mocy ustawy zmieniającej KRiO z 17 czerwca 2004 roku (Dz.U. Nr 162, poz. 1691). Ze względu na przepisy intertemporalne zawarte w ustawie zmieniającej wskazać należy, że w sprawach w których wspólność ustała po dniu 20 stycznia 2005 roku stosuje się przepisy obowiązujące od tej daty.

Zgodnie zatem z przepisem art. 31 § 1 kro z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

§ 2. Do majątku wspólnego należą w szczególności:

1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.).

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Na podstawie przepisu art. 567 § 3 k.p.c. do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku, tj. art. 680– 689 k.p.c.

W postępowaniu o podział majątku sąd ustala skład i wartość majątku podlegającego podziałowi (art. 684 KPC). Sąd nie jest jednak zobowiązany do prowadzenia dochodzeń w celu ustalenia składników majątku wspólnego.

Skład majątku wspólnego ustala się według stanu na dzień ustania wspólności, przy czym podziałowi podlegają tylko te składniki, które istnieją w czasie orzekania o podziale. Podziałowi podlegają tylko aktywa majątkowe. Wartość składników podlegających podziałowi ustala się według stanu na dzień ustania wspólności i według cen obowiązujących w chwili zamknięcia rozprawy (post. SN z 18.10.2002 r., V CZ 129/02, niepubl.).

W postępowaniu o podział majątku podlegają również rozliczeniu nakłady z majątku wspólnego małżonków na majątek osobisty jednego z nich. Z mocy art. 45 § 1 kro każdy z małżonków powinien zwrócić nakłady i wydatki poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty przynoszące dochód. Wierzytelność z tytułu tych nakładów i wydatków sąd uwzględnia nawet w razie braku wniosków w tym zakresie. W uchwale SN z 21.2.2008 r. (III CZP 148/07, niepubl.) stwierdzono, że w sprawie o podział majątku wspólnego sąd ustala wartość nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków bez względu na inicjatywę dowodową uczestników postępowania.

Odmiennie kształtuje się sytuacja uczestnika, który domaga się zwrotu nakładów i wydatków poniesionych z majątku osobistego małżonka na majątek wspólny. Artykuł 45 § 1 zd. 2 kro wskazuje, że każdy z małżonków "może żądać" zwrotu tychże należności. Żądanie to powinno być zgłoszone w formie pisemnego wniosku zawierającego zarówno określenie wysokości żądanej kwoty, jak i przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie. W odniesieniu do żądania rozliczenia nakładów dokonanych z majątku odrębnego (osobistego) na majątek wspólny małżonków konieczne jest nie tylko zgłoszenie takiego wniosku przed sądem pierwszej instancji, ale także dokładne określenie jego zakresu, zgodnie z wymaganiami określonym w art. 187 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 KPC ( postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 2013-01-24, V CSK 132/12 Opubl: www.sn.pl) Zgłaszający takie żądanie (a nie sąd) obowiązany jest je udowodnić zgodnie z ogólnymi regułami obowiązującymi w postępowaniu cywilnym (art. 6 kc, art. 232 kpc).

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że na chwilę ustania wspólności ustawowej wnioskodawcy i uczestniczki w skład ich majątku wspólnego wchodziły następujące składniki: prawo własności lokalu mieszkalnego numer (...) przy ulicy (...) w Ł. o wartości 235.500 złotych, kwota stanowiąca równowartość samochodu marki V. (...) w wysokości 18.000 złotych, wyposażenie pokoju dziecięcego: łóżko, biurko, trzy szafki, szafa, półka wisząca o łącznej wartości 900 złotych; meblościanka o wartości 300 złotych, dwie sofy o wartości 300 złotych, telewizor P. o wartości 300 złotych, laptop T. o wartości 50 złotych, laptop A. o wartości 350 złotych, dwa dywany o wartości 100 złotych, choinka o wartości 300 złotych, meble kuchenne o wartości 2.000 złotych, zmywarka S. o wartości 200 złotych, kuchenka A. o wartości 550 złotych, lodówka (...) o wartości 250 złotych, okap kuchenny W. o wartości 30 złotych, mikrofalówka W., czajnik, toster o łącznej wartości 200 złotych, łóżko o wartości 300 złotych, żelazko o wartości 80 złotych, szafa wnękowa o wartości 500 złotych, szafka rattanowa o wartości 50 złotych.

Strony w niniejszej sprawie były właściwie zgodne co do składu majątku wspólnego. Właściwie kwestia sporną były następujące składniki majątkowe: laptopy i mikrofalówka.

Co do laptopów Sąd ustalił, że małżonkowie posiadali dwa takie urządzenia. Jeden z nich, marki T., miał uszkodzoną matrycę i został w posiadaniu uczestniczki i miał wartość 50 złotych - zgodnie z opinią biegłego. Drugi z laptopów marki A. był sprawny i został zabrany przez wnioskodawcę, zgodnie z opinią biegłego ma wartość 350 złotych.

Spornym składnikiem majątku wspólnego była też mikrofalówka. Sąd ostatecznie ustalił, że weszła w skład majątku wspólnego. Mimo, że bezpośrednio obdarowaną była uczestniczka, to mikrofalówka ta przeznaczona była do użytku wspólnego małżonków i stanowiła wyposażenie ich wspólnego gospodarstwa domowego. Nie był to przedmiot przeznaczony do osobistego użytku uczestniczki.

Co do samochodu, to mimo iż został ostatecznie sprzedany, to strony były zgodne co do jego wartości, a zatem w skład majątku wspólnego wchodzi kwota stanowiąca równowartość samochodu.

Z opinii biegłego rzeczoznawcy do spraw nieruchomości w niniejszej sprawie wynika, że oszacowana przez biegłego wartość lokalu obejmuje szafę w zabudowie i szafkę z biurkiem, a zatem tych składników majątkowych Sąd nie ujmował osobno i pominął w ustaleniach.

Łączna wartość wszystkich składników majątkowych to 260.260 złotych (punkt 1 orzeczenia).

Strony jednak zgłosiły w niniejszej sprawie żądanie rozliczenia nakładów poczynionych przez nich z majątków osobistych na rzecz majątku wspólnego.

Wnioskodawca zgłosił do rozliczenia nakłady w kwocie: 51.000 złotych pochodzących ze spadku po babce wnioskodawcy uzyskanych wskutek sprzedaży odziedziczonego mieszkania, środków pieniężnych zgromadzonych na książeczce mieszkaniowej wnioskodawcy w wysokości ponad 3.054,34 złotych i darowizny od rodziców wnioskodawcy w kwocie 2.184 złote, która to kwota przeznaczona została na zapłacenie podatku akcyzowego przy zakupie samochodu.

Co do darowizny rodziców wnioskodawcy w kwocie 2.184 złotych to kwota ta nie może być potraktowana jako nakład z majątku osobistego na wspólny , ponieważ bezspornie była to darowizna na rzecz obojga małżonków , a nie na rzecz jedynie wnioskodawcy. Tę okoliczność potwierdziła zeznająca w sprawie w charakterze świadka matka wnioskodawcy, jak i sam wnioskodawca.

Co do nakładu w postaci książeczki mieszkaniowej to jakakolwiek wypłata z tej książeczki nie została nawet uprawdopodobniona, nie zostało też udowodnione, że uzyskane z tej książeczki środki zostały w jakikolwiek sposób przeznaczone na majątek wspólny. Jak zostało wyżej powiedziane, wnioskodawca wykazał jedynie, że posiadał w przeszłości książeczkę mieszkaniową i żadnych innych okoliczności nie był w stanie przytoczyć zasłaniając się niepamięcią. W tym stanie rzeczy Sąd nie mógł poczynić żadnych pozytywnych dla wnioskodawcy ustaleń w tej kwestii.

Jeśli idzie zaś o kwotę 51.000 złotych, to wnioskodawca udowodnił w tej sprawie, że na jego rachunek bankowy wpłynęła kwota 30.000 złotych z tej transakcji. Pieniądze te w transzach: 10.000 złotych, 10.000 złotych i 8.000 złotych zostały wypłacone na początku grudnia 2003 roku. Przy czym wnioskodawca nie sprecyzował nawet w toku postępowania co stało się z uzyskaną przez niego przed zawarciem aktu notarialnego kwotą 21.000 stanowiącą część ceny sprzedaży. Co do kwoty 30.000 złotych wnioskodawca stwierdził, że w całości została przeznaczona „na mieszkanie”. Brak jednak na to jakichkolwiek dowodów. W chwili gdy wnioskodawca sprzedawał mieszkanie po babce , remont w lokalu przy G. był już zakończony, zakończone były też wszelkie formalności związane z zamianą lokali. Wnioskodawca znów zasłania się niepamięcią co do przeznaczenia środków z mieszkania po babci oczekując jednocześnie od Sądu przejęcia inicjatywy dowodowej. Skoro jednak uczestniczka wyraźnie przyznała i udokumentowała, że z pieniędzy pochodzących ze sprzedaży mieszkania po babce spłacona została w grudniu 2003 roku pożyczka zaciągnięta przez nią w zakładzie pracy na remont mieszkania w łącznej wysokości 14.916,46 złotych, to tylko w tym zakresie Sąd uwzględnił nakłady wnioskodawcy na majątek wspólny, a w pozostałym zakresie żądanie oddalił (punkt 2 i 4 orzeczenia).

Uczestniczka zgłosiła do rozliczenia w niniejszej sprawie jako nakład z majątku osobistego na majątek wspólny darowiznę uczynioną na jej rzecz przez ciotkę H. Z. . Była to darowizna przeznaczona na pokrycie wkładu mieszkaniowego w związku ustanowieniem na rzecz uczestniczki lokatorskiego prawa do lokalu. Pełnomocnik uczestniczki od początku niniejszego postępowania zgłaszał do rozliczenia w niniejszej sprawie nakład z majątku osobistego uczestniczki na majątek wspólny w postaci wkładu mieszkaniowego darowanego uczestniczce przez ciotkę H. Z.. Początkowo do rozliczenia zgłoszona została kwota 13 156,16 złotych, która to kwota uiszczona została przez H. Z. przy ustanowieniu na jej rzecz lokatorskiego prawa do lokalu, uczestniczka zaś przy umowie ustanowienia lokatorskiego prawa do lokalu na jej rzecz wpłaciła kwotę 13 312,78 zł. i to ta kwota została zgłoszona jako nakład majątku osobistego na majątek wspólny.

Wykorzystując specjalne wiadomości biegłego Sąd dokonał ustaleń zakresie wartości wkładu mieszkaniowego uiszczonego przez uczestniczkę według cen aktualnych. Sąd uznał , co zostało już wyżej powiedziane, że opinia biegłego dokonująca wyliczeń co do wartości wkładu jest spójna i wnioski tej opinii przyjął jako własne ustalenia. Według wyliczeń biegłego wartość nakładu z majątku osobistego uczestniczki na majątek wspólny wynosi 199.600 złotych (punkt 3 postanowienia).

Po ustaleniu nakładów z majątków osobistych na rzecz majątku wspólnego Sąd dokonał następujących wyliczeń: od kwoty całego majątku wspólnego Sąd odjął wartości nakładów z majątków osobistych (260.260 – (14.916,46 + 199.600)) = 45.743,54. A zatem ta kwota podlegała podziałowi (punkt 5 orzeczenia).

W kolejnym punkcie orzeczenia (6) Sąd dokonał podziału majątku wspólnego zgodnie z istniejącym stanem faktycznym, to znaczy przyznał każdej stronie na własność składniki majątkowe będące w jej posiadaniu. Takie były co do zasady zgodne stanowiska stron, mimo , że uczestniczka na ostatnim terminie rozprawy zadeklarowała chęć przekazania wnioskodawcy jeszcze innych składników majątkowych. Sąd uznał jednak, że inny podział, niż ten zgodny z faktycznym stanem byłby , niewskazany, skoro uczestniczka dotychczas użytkowała właściwie wszystkie ruchomości stanowiące majątek wspólny. Przekazanie ich teraz wnioskodawcy byłoby bezcelowe.

Wnioskodawca otrzymał składniki majątkowe warte 18.350 złotych (kwota stanowiąca równowartość samochodu i laptop A.) i z tej przyczyny Sąd zasądził od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwotę 4.521,77 złotych tytułem dopłaty do należnego mu udziału (punkt 7).

Zgodnie z przepisem art. 212 § 3 kc jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Sąd uznał , że uczestniczka powinna zapłacić na rzecz wnioskodawcy tę kwotę w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Sąd uznał, że taki termin będzie wystarczający dla uczestniczki na zorganizowanie powyższej kwoty i dokonanie płatności. Możliwości zarobkowe uczestniczki dają podstawę do konstatacji, że w terminie 2 miesięcy będzie w stanie finansowo spłacić wnioskodawcę.

Sąd zasądził także od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwotę 650 złotych. Sąd doszedł do przekonania , że strony powinny ponieść koszty niniejszego postępowania po połowie (art. 520 § 2 kpc) . Obie strony korzystały z pomocy fachowych pełnomocników, wnioskodawca uiścił zaś w toku postępowania kwotę 1.800 złotych tytułem zaliczek, a uczestniczka wniosła z tego tytułu kwotę 500 złotych, a zatem uczestniczka powinna zwrócić wnioskodawcy kwotę 650 złotych.

Nadto – ze względu na fakt, iż w niniejszej sprawie Skarb Państwa tymczasowo poniósł kwotę 715,25 złotych, Sąd obciążył strony obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kwot po 357,60 złotych (art. 105 § 1k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

.