Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Michał Frajtak

rozpoznawszy w dniu: 26 października 2016 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

przeciwko: J. A.

o: zapłatę

(1)  zasądza od pozwanej J. A. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. 1.633,41 zł (jeden tysiąc sześćset trzydzieści trzy złote czterdzieści jeden groszy), z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego jednak nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie od 597,59 zł (pięciuset dziewięćdziesięciu siedmiu złotych pięćdziesięciu dziewięciu groszy) od 26 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

(2)  zasądza od pozwanej J. A. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. 1.247 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

Pozwem z 5 maja 2016 roku1, nadanym pocztą 29 kwietnia 2016 roku, powód H. I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K., reprezentowany przez radcę prawnego, domagał się zasądzenia od pozwanej J. A. 1.633,41 zł z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od 597,59 zł od 26 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty z tytułu umowy zawartej z pierwotnym wierzycielem (...) Bank spółką akcyjną.

Pozwana na rozprawie 26 października 2016 roku uznała powództwo. Wniosła jednak o rozłożenie należności na raty po 50 zł miesięcznie.

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

J. A. zawarła 18 lutego 2010 roku z (...) Bank spółką akcyjną umowę pożyczki. Nie wywiązała się z jej postanowień. Wysokość zaległości z tego tytułu to 1.633,41 zł, w tym 597,59 zł zaległości w kapitale, co do których umówiono się o wysokość odsetek za opóźnienie na czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Zważywszy wcześniejszą kapitalizację, mogą być one dochodzone od 26 kwietnia 2016 roku.

(bezsporne)

Pozwana utrzymuje się z pomocy społecznej w wysokości 317 zł miesięcznie. Jej konkubent otrzymuje z tego samego źródła 360 zł miesięcznie.

(bezsporne)

Ustalenia poczyniono jako bezsporne co do samego zobowiązania, gdyż pozwana uznała powództwo i po pouczeniu o skutkach uznania oświadczenie o uznaniu podtrzymała, a nie dopatrzono się żadnych okoliczności nakazujących przyjęcie, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa (art. 213 § 2 k.p.c.).

Powód nie zaprzeczył twierdzeniom pozwanej co do jej sytuacji majątkowej (art. 229 w związku z art. 230 k.p.c.).

III.  Ocena roszczenia.

(A)  Zasada odpowiedzialności.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości; pożyczka może być umową odpłatną, jeżeli strony tak postanowią w ramach zasady swobody umów (art. 720 i art. 353 ¹ k.c.).

Powód dochodzi roszczenia jako nabywca wierzytelności. Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (art. 509 § 1 k.c.). Jednakże w takiej sytuacji dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie (art. 513 § 1 k.c.).

(B)  Rozłożenie na raty.

Nie jest zasadne rozłożenie świadczenia na raty (art. 320 k.p.c.). Instytucja ta – sama w sobie wyjątkowa – oznacza ingerencję w uprawnienia wierzyciela na korzyść dłużnika. Ma służyć temu, by w okolicznościach danej sprawy tak ukształtować sposób wykonania wyroku, aby należycie zagwarantować interes obu stron. Oznacza to sytuację, w której zasadnym jest przypuszczenie, że mimo rozłożenia na raty, roszczenie wygrywającego powoda zostanie – w ostatecznym rozrachunku – zaspokojone sprawniej i mniejszym kosztem aniżeli przy wyroku zasądzającym i ewentualnej konieczności jego egzekucji.

W niniejszej sprawie Sąd nie dopatrzył się takich podstaw. Wysokość dochodów pozwanej nie uzasadnia przypuszczenia, że rozłożenie świadczenia na raty – odpowiadające również interesom powoda, a więc nieprzekraczające 12 rat miesięcznych, czyli po około 136 zł – przyczyni się do sprawniejszego wykonania zapadłego rozstrzygnięcia. Taka wysokość rat była zresztą – według twierdzeń pozwanej – i tak dla niej niemożliwa do uiszczenia, co wyklucza możliwość uwzględnienia wniosku.

(C)  Rozstrzygnięcie.

Z tych wszystkich względów, uznając iż powód wykazał dochodzone roszczenie, powództwo uwzględniono w całości, przy uwzględnieniu wprowadzenia od 1 stycznia 2016 roku kategorii maksymalnych odsetek za opóźnienie.

Nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności uznając, że w tej części rozstrzygnięcie nie jest zgodne ze stanowiskiem pozwanej, wnoszącej wszak o rozłożenie świadczenia na raty.

I.  Koszty.

Pozwana przegrała sprawę w całości.

Na koszty procesu powoda złożyło się: 30 zł opłaty od pozwu, 1.200 zł wynagrodzenia według stawek minimalnych, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (art. 98 § 3 w związku z art. 99 k.p.c.).

Pozwana obowiązana jest zwrócić powodowi całość kosztów procesu (art. 98 § 1 k.p.c.).

1 Jeżeli inaczej nie zaznaczono, daty pism według prezentaty Sądu.