Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Beata Kowalska

rozpoznawszy w dniu: 22 marca 2018 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko: T. K.

o: zapłatę

oddala powództwo.

XVIII C 583/18

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

Powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W., reprezentowany przez radcę prawnego, domagał się zasądzenia od pozwanego T. K. 454,77 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, nadto kosztów procesu według norm przepisanych, tytułem należności powstałych w związku z umową o identyfikatorze (...), zawartą przez pozwanego z nieokreślonym bliżej podmiotem 25 czerwca 2011 roku, w zakresie których powód ma być następcą prawnym pierwotnego wierzyciela.

Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie; wydano wyrok zaoczny.

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

Nie sposób czynić jakichkolwiek ustaleń mających znaczenie dla ustalenia istnienia roszczenia powoda. Ustalanie ewentualnych przelewów wierzytelności ma dla rozstrzygnięcia znaczenie tylko wówczas, gdy da się ustalić istnienie wierzytelności mającej być jej przedmiotem.

Powód w pozwie nie wskazał, kto był drugą – obok pozwanego – stroną pierwotnej umowy. Jest oczywistym, że budzi to poważne wątpliwości co do zgłoszonego roszczenia, skoro na podstawie twierdzeń samego pozwu nie sposób ustalić podmiotu będącego pierwotnym wierzycielem.

Przy wydawaniu wyroku zaocznego przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c.).

Brak wskazania w pozwie pierwotnego wierzyciela, od którego powód wywodzi swoje roszczenie, skutkuje poważnymi wątpliwościami co do zasadności powództwa i rodzi potrzebę przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Kserokopia umowy z innym podmiotem (k. 34 – 35) nie mogła stanowić podstawy ustaleń, jako niepotwierdzona za zgodność. Niepotwierdzone za zgodność kserokopie mogą być co najwyżej środkiem uprawdopodobnienia, a nie dowodem, także po 8 września 2016 roku, na co przekonująco zwrócił uwagę Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie III Ca 842/171.

Obecnie składanie nowych dowodów wydaje się rażąco spóźnione.

III.  Ocena roszczenia.

Powód nie wykazał iżby istniała umowa opisana w uzasadnieniu pozwu jako zawarta przez pozwanego, w zakresie której powód byłby następcą prawnym pierwotnego wierzyciela. W postępowaniu uproszczonym zmiana przedmiotowa powództwa jest niedopuszczalna, stąd powództwo podlega oddaleniu w całości.

IV.  Koszty.

Powód przegrał sprawę w całości.

Wobec wydania wyroku zaocznego, nie sposób jednak na obecnym etapie twierdzić o istnieniu kosztów pozwanej, podlegających zwrotowi jako koszty procesu (art. 98 § 2 k.p.c.).

1 Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 21 czerwca 2017 r., III Ca 842/17, LEX nr 2386208.