Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 październik 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Michał Frajtak

rozpoznawszy: 13 październik 2017 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł. w upadłości układowej

przeciwko: D. S., S. S.

przy udziale: D. J. – nadzorcy sądowego Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł. w upadłości układowej, jako interwenienta ubocznego po stronie powodowej z mocy prawa

o: zapłatę

oddala powództwo.

XVIII C 129/17

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

Według stanu z chwili zamknięcia rozprawy, powód Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w Ł., domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych D. S. i S. S. 5.517,07 zł z ustawowymi odsetkami od 23 marca 2015 roku – dnia wniesienia powództwa – do dnia zapłaty, tytułem opłat za korzystanie z lokalu mieszkalnego numer (...), znajdującego się w budynku położonym w Ł. przy ulicy (...), do którego pozwanym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo.

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa podnosząc zarzut co do wysokości dochodzonego roszczenia, w szczególności nieujęcie wszystkich wpłat.

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

D. S. i S. S. nabyli 24 listopada 2006 roku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer (...), znajdującego się w budynku położonym w Ł. przy ulicy (...), znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł..

(bezsporne)

Pismem datowanym na 25 listopada 2014 roku Spółdzielnia wystosowała do D. S. i S. S. wezwanie do zapłaty, które zostało doręczone. Żądana kwota 4.522,11 zł nie została zapłacona.

(bezsporne)

Dalsze ustalenia nie były możliwe.

Powód obowiązany był wykazać zasadę i wysokość dochodzonego roszczenia (art. 6 k.c.) przywoływanymi przez siebie w tym celu dowodami (art. 232 zd. I k.p.c.). O ile zasada odpowiedzialności pozwanych nie jest w istocie sporna, o tyle spór co do wysokości zobowiązania stał się podstawą zaskarżenia przez pozwanych nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwani zakwestionowali przedstawione w załącznikach do pozwu zestawienia. Nie wskazują one na żadne dane źródłowe. Mimo to powód nie przedstawił dowodów zasadności roszczenia, a jedynie własne twierdzenia co do należności – taką bowiem moc mają wydruki z systemu informatycznego powoda, przedstawiające naliczenia i uznawane przez powoda wpłaty na poczet twierdzonego przez siebie zadłużenia pozwanych. Nie ma podstaw, by dokumentom z k. 22 – 26 nadawać skuteczność dokumentów urzędowych, nie są one więc dowodem stanu faktycznego w nich stwierdzonego (art. 244 § 1 k.p.c.), a jedynie tego, że osoba je podpisująca złożyła oświadczenie o określonej w tych wydrukach treści (art. 245 k.p.c.). Pozwani zakwestionowali rzetelność załączonych wydruków. Wniesienie przez pozwanych sprzeciwów nie skłoniło powoda w żaden sposób do przeanalizowania zgłoszonych dowodów. Co więcej, nie odniósł się on również do zarzutu co najmniej częściowej zapłaty. Obecnie zgłaszanie takich dowodów jawiłoby się jako spóźnione.

III.  Ocena roszczenia.

Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1 u.s.m.1).

Skoro jednak powód nie wykazał wysokości dochodzonego roszczenia, a pozwani zakwestionowali powództwo, podlega ono oddaleniu w całości.

IV.  Koszty.

Powód przegrał sprawę w całości.

Pozwani nie wykazali jednak poniesienia jakichkolwiek kosztów, podlegających zwrotowi jako koszty procesu (art. 98 § 2 k.p.c.).

1 Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j.t. – Dz.U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.).