Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Dagmara Kowalczyk - Wrzodak

Protokolant: st. sekr. sąd. Michał Zimnowodzki

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz M. Z. kwotę 11.800,00 (jedenaście tysięcy osiemset) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 1 grudnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz M. Z. kwotę 4.207,00 (cztery tysiące dwieście siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE
W pozwie z dnia 11 kwietnia 2018 r., skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W., powód M. Z. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 11.800,00 zł tytułem wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 grudnia 2015 r., do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu powód podniósł, iż dochodzona kwota stanowi dalszą część odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów holowania pojazdu powoda z W. do Polski w związku z uszkodzeniami pojazdu z dnia 30 października 2015 r. Odpowiedzialność strony pozwanej wynika z zawartej przez pozwaną z powodem umowy ubezpieczenia AC (pozew – k. 3-4).

W odpowiedzi na pozew z dnia 11 maja 2018 r., strona pozwana nie uznała powództwa, i wniosła o odrzucenie pozwu w oparciu o zarzut powagi rzeczy osądzonej, ewentualnie o oddalenie powództwa w całości. Nadto pozwana wniosła o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwana wnosząc o odrzucenie pozwu, ewentualnie jego oddalenie podniosła, iż nie kwestionuje faktu zdarzenia drogowego z dnia 30.10.2015r., w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki M. nr rej, (...), ani okoliczność posiadania przez pozwanego umowy AC nr polisy (...). Wskazała, jednak, że powód miał możliwość rozszerzenia powództwa by dochodzić pozostałej części odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów holowania pojazdu we wcześniejszym postępowaniu sądowym toczącym się między stronami o sygn. akt III C 4/17, czego powód nie uczynił. Pozwany podniósł również, że zgodnie z owu, ubezpieczenie AC może obejmować zwrot udokumentowanych kosztów holowania pojazdu z miejsca zajścia wypadku ubezpieczeniowego ponad limit określony w par.11 ust.2 OWU AC (jest to limit 10 % sumy ubezpieczenia), jeśli taka dodatkowa opcja została wykupiona. Z polisy, którą wykupił powód nie wynika, aby taka opcja miała w sprawie zastosowanie (odpowiedź na pozew – k. 26-27).

Pismem procesowym z dnia 25 maja 2018 r., powód oświadczył, iż nie miał wykupionej opcji „auto hol” w zakresie ubezpieczenia AC, jednak koszty holowania nie przekroczyły 10 % sumy ubezpieczenia, a nadto uzgodnił holowanie auta do kraju z pozwanym.

Nadto powód podniósł, iż § 11 ust. 2 owu AC, które uzależniają zwrot kosztów holowania uszkodzonego pojazdu zza granicy od uprzedniej zgody ubezpieczenia oraz ograniczają odszkodowanie z tego tytułu do 10 % sumy ubezpieczenia są sprzeczne z regułami współdziałania ubezpieczającego z ubezpieczycielem w przypadku zajścia wypadku ubezpieczeniowego. W konsekwencji, takie postanowienia muszą być uznane za nieważne (pismo procesowe – k. 62-62odw).

Postanowieniem z dnia 22 maja 2018 r. Sąd odmówił odrzucenia pozwu (postanowienie – k. 58).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 października 2015 r. powód M. Z., kierując pojazdem marki M. nr rej. (...), będącym jego własnością, po rozładunku przewożonego towaru w P. S. G. we W., nad ranem uderzył pojazdem w przegrodę znajdującą się na drodze w związku z pracami drogowymi, a następnie uderzył w bariery ochronne na drodze.

W dacie zdarzenia pojazd objęty był umową ubezpieczenia (...) Casco, potwierdzoną polisą nr (...), obejmująca okres od 7 grudnia 2014 r. do 6 grudnia 2015 r., zawartą przez powoda z (...) Spółką Akcyjną w W. (bezsporne; polisa, k. 9).

W wyniku zdarzenia uszkodzeniu uległ przód pojazdu. Stan pojazdu po zdarzeniu, z uwagi na zakres i rodzaj uszkodzeń nie pozwalał na jego wykorzystanie na drogach publicznych. Uszkodzeniu uległy m in. reflektory przednie oraz kierunkowskazy. Naprawa reflektorów wiązałaby się z naprawą przodu pojazdu w dużym zakresie. Reflektor jest bowiem umocowany przez inne części, które również uległy uszkodzeniu.

(opinia ustna biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej prof. dr h. inż. A. S. e-protokół z dnia 22 maja 2018 r., protokół skrócony 00:09:55 – 00:14:14)

Po zdarzeniu, powód uznał, iż pojazd nie nadaje się do dalszej jazdy z uwagi na uszkodzenia przodu auta oraz wycieki z auta. Usunął pojazd na pobliskie pobocze i próbował uzyskać kontakt telefoniczny z infolinią ubezpieczyciela – (...) Spółki Akcyjnej w W., celem ustalenia dalszych działań. Po kilkunastu próbach powód uzyskał połączenie i został poinformowany, że jeśli stan auta nie pozwala na kontynuowanie jazdy, powód może holować pojazd do Polski.

Powód na podstawie swojego doświadczenia wynikającego z prowadzonej działalności gospodarczej podjął decyzję o holowaniu auta do Polski, na trasie wynoszącej ok. 1600 km, uznając, że ze względu na wysokie ceny naprawy pojazdu we W., naprawa winna być przeprowadzona w Polsce, jako znacznie tańsza.

Pojazd na zlecenie powoda, został przyholowany z W. do Polski przez firmę (...). W związku z wykonana usługą holowniczą P. K. wystawił powodowi fakturę z dnia 10 listopada 2015 r. nr 8/11/2015/T na kwotę 14.760,00 zł brutto, obejmująca kwotę 12.00,00 zł tytułem wynagrodzenia netto i 2.760 zł tytułem 23 % vat). Powód dokonał zapłaty kwoty wskazanej w fakturze (zeznania powoda – e-protokół rozprawy z dnia 15 czerwca 2018r., protokół skrócony k.64-65, 00:02:06 – 00:11:36; pismo P. K. z dnia 24 maja 2016 - k.7; faktura – k. 8).

W dniu 11 listopada 2015 r. powód dostarczył stronie pozwanej fakturę vat z 10 listopada 2015 r. dotyczącą usługi holowniczej, wnosząc o zwrot kosztów holowania, w oparciu o zawartą umowę ubezpieczenia AC (faktura, informacja mailowa z 12/11/2015 w aktach szkodowych – płyta CD, k. 28).

Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania (bezsporne).
Uprzednio toczyło się między stronami postępowanie sądowe z powództwa M. Z. przed tutejszym Sądem za sygn. akt III C 4/17. W sprawie tej pozwem z dnia 29 grudnia 2016 r. M. Z. wystąpił przeciwko (...) S.A. w W. o zasądzenie kwoty 11.000 zł z odsetkami, tytułem części odszkodowania za koszty naprawy pojazdu marki M. nr rej. (...), w związku ze zdarzeniem z dnia 30 października 2015 r., którego dotyczy również niniejsza sprawa.

Pismem procesowym z dnia 11 stycznia 2018 r. powód w toku sprawy III C 4/17 rozszerzył powództwo do kwoty 45.500 zł, żądając w tym kwoty 46.300 zł tytułem częściowego odszkodowania z tytułu kosztów naprawy pojazdu i kwoty 200 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów holowania pojazdu w związku ze szkodą z dnia 30.10.2015 r. (pismo – k. 91-92 załączonych akt III C 4/17).

W dniu 1 lutego 2018 r., Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w sprawie
o sygn. akt III C 4/17 wydał wyrok, którym uwzględnił powództwo w całości (wyrok – k. 130 załączonych akt III C 4/17).

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, iż bezzasadny okazał się podniesiony przez pozwaną zarzut powagi rzeczy osądzonej. W toku prawomocnie zakończonego postępowania, toczącego się przed tutejszym Sądem za sygn. akt III C 4/17, w piśmie rozszerzającym powództwo powód wyraźnie oświadczył, iż kwoty 200 zł dochodzi tytułem jedynie część należnego powodowi odszkodowania z tytułu kosztów holowania pojazdu. Tym samym brak było przeszkód formalnych do dochodzenia przez powoda w toku niniejszego postępowania sądowego dalszej części należnego roszczenia, a w sprawie nie zaistniała negatywna przesłanka procesowa, o której mowa w przepisie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu w całości.

Zgodnie z dyspozycją art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń przy ubezpieczeniu majątkowym polega na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 pkt. 1 k.c.).

Integralną częścią zawartej umowy ubezpieczenia są ogólne warunki ubezpieczenia.

W niniejszej sprawie zdarzenie polegające na uszkodzeniu pojazdu i w efekcie koniczności jego holowania z obszaru W. do Polski było objęte zakresem ochrony ubezpieczeniowej w ramach zawartej umowy ubezpieczenia autocasco.

Aktualnie wobec prawomocności wyroku tutejszego Sądu z dnia 1 lutego 2018 r. należy uznać, iż zasada odpowiedzialności pozwanego za szkodę związaną z kosztami holowania pojazdu powoda z W. do Polski, w związku ze zdarzeniem z dnia 30 października 2015 r. została przesądzona i jest wiążąca, co wynika z mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia, wyrażonej w art. 365 § 1 k.p.c.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 marca 1994 r. sygn. akt III CZP 29/94, w procesie o dalszą – ponad prawomocnie uwzględnioną – część świadczenia z tego samego stosunku prawnego, sąd nie może w niezmienionych okolicznościach orzec odmiennie o zasadzie odpowiedzialności pozwanego (podobnie wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2003 r., sygn. akt I CKN 263/01; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt IV CSK; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2014 r., sygn.. akt V CSK 203/13).

Wobec powyższego jedynie dla porządku można wyjaśnić, iż chybiony jest zarzut pozwanego, iż okoliczność, że zawarta przez strony umowa nie obejmowała rozszerzenia odpowiedzialności pozwanego zgodnie z § 9 ust. 2 pkt 2 lit. a, determinuje bezzasadność powództwa. Odpowiedzialność ubezpieczyciela wynika bowiem z § 19 ust. 5 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 owu. Pojazd powoda uległ uszkodzeniu poza granicami Polski. Stan pojazdu jak wynika z opinii biegłego uniemożliwił kontynuowanie jazdy. Równocześnie powód o zaistałym wypadku powiadomił ubezpieczyciela i uzgodnił z ubezpieczycielem holowanie pojazdu do Polski, co wynika jasno z zeznań powoda. Tymczasem pozwany nie zgłosił żadnych dowodów, z których wynikałyby okoliczności przeciwne. Równocześnie kwota dochodzonego odszkodowania, łącznie z kwotą już zasądzoną w postępowaniu o sygn. akt III C 4/17 nie przekracza 10 % sumy ubezpieczenia określonej w polisie na 128.455,28 zł netto.

Wysokość dochodzonego roszczenia nie była między stronami sporna, równocześnie wynika ona wprost z faktury z 10 listopada 2015 r. nr 8/11/2015/T i jest kwotą netto. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów z których wynikałoby, że kwota powyższa jest zawyżona.

W konsekwencji Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził na rzecz powoda dochodzoną kwotę 11.800,00 zł.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na 481 § 1 i 2 k.c. i art. 817 § 1 k.c., zasądzając odsetki zgodnie z żądaniem pozwu, to jest od dnia 1 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty. Powód zgłosił ubezpieczycielowi szkodę już w dniu zdarzenia, a w dniu 11 listopada 2015 r. złożył fakturę dotyczącą usługi holowniczej, żądając wypłaty odszkodowania. Tym samym żądanie odsetek od dnia 1 grudnia 2015 r. jest w pełni uzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, albowiem powód wygrał sprawę w całości. Powód poniósł koszty procesu w kwocie 4.207,00 zł na którą złożyło się: 590 zł tytułem opłaty od pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 3.600,00 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w osobie radcy prawnego (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych opłaty za czynności radców prawnych (t. jedn. – Dz.U. z 2018 r., poz. 265). W konsekwencji Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.207,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.