Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 12 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartosz Kasielski

Protokolant: aplikant aplikacji sędziowskiej P. K.

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku W. M.

przy udziale I. A., P. B., M. P., P. P. i Ł. A.

o stwierdzenie nabycia spadku po J. B. (1)

1.  stwierdza, że spadek po J. B. (2) z domu M., córce K. i W., zmarłej w dniu 15 kwietnia 2007 roku w K., ostatnio stale zamieszkałej w Ł.

na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyły jej dzieci : I. A. z domu B., P. B., M. P., P. P. i Ł. A. po ¹/5 części każdy z nich;

2.  ustala, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

Sygn. akt I Ns 719/17

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 3 lipca 2017 roku W. M. wystąpił o stwierdzenie nabycia spadku po J. B. (1), zmarłej w dniu 15 kwietnia 2007 roku w Ł..

W uzasadnieniu swego pisma procesowego wnioskodawca podniósł, że zmarła była jego dłużnikiem w związku z umową o przelew wierzytelności z dnia 25 września 1997 roku, zawartej między (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną Grupa (...) Oddział (...) w Ł., a W. M..

(wniosek k.3)

W toku rozprawy z dnia 9 listopada 2017 roku I. A. oświadczyła, że nie przyłącza się do wniosku.

(protokół rozprawy z dnia 9 listopada 2017 roku k.14)

Postanowieniem z dnia 13 listopada 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestnika – P. B..

(postanowienie k.18)

W toku rozprawy z dnia 30 stycznia 2018 roku P. B. pozostawił wniosek do uznania Sądu.

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2018 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestnika – M. P., P. P. i Ł. A..

(protokół rozprawy z dnia 30 stycznia 2018 roku k.35 – 36)

W toku rozprawy z dnia 12 czerwca 2018 roku Ł. A. przyłączył się do wniosku.

(protokół rozprawy z dnia 12 czerwca 2018 roku k.56)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

J. B. (2) z domu M. zmarła w dniu 15 kwietnia 2007 roku w K.. Przed śmiercią ostatnio stale zamieszkiwała ona w Ł.. W chwili śmierci była rozwiedziona. Posiadała pięcioro dzieci : I. A., P. B., Ł. A. oraz małoletnie w dacie jej śmierci M. P. (urodzona w dniu (...)) i P. P. (urodzona w dniu (...)).

Spadkodawczyni nie sporządziła testamentu.

Żaden ze spadkobierców zmarłej nie odrzucił spadku, nie zrzekł się dziedziczenia oraz nie został uznany za niegodnego dziedziczenia.

Nie było uprzednio prowadzone inne postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po J. B. (1). Nie został również sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia.

(zapewnienie spadkowe – protokół rozprawy z dnia 9 listopada 2017 roku k.14, zeznania P. B. – protokół rozprawy z dnia 30 stycznia 2018 roku k.35 – 36, oświadczenie Ł. A. k.56, akty stanu cywilnego k.4, 8, 20, 40 – 42, informacje Urzędu Miasta Ł. k.21 – 26, informacje Centrum personalizacji danych MSWiA k.28 – 30)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych aktów stanu cywilnego, zapewnienia spadkowego odebranego w trybie art. 671 k.p.c. od I. A., depozycji P. A. oraz oświadczenia Ł. A..

Sąd Rejonowy zważył, co następuje :

W myśl art. 670 k.p.c. sąd spadku bada z urzędu, kto jest spadkobiercą. W szczególności bada, czy spadkodawca pozostawił testament, oraz wzywa do złożenia testamentu osobę, co do której będzie uprawdopodobnione, że testament u niej się znajduje. Jeżeli testament zostanie złożony, sąd dokona jego otwarcia i ogłoszenia.

W toku niniejszej sprawy nie został ujawniony fakt pozostawienia przez zmarłą testamentu w związku z czym kwestia dziedziczenia wymagała odwołania się do przepisów ustawy. W myśl bowiem art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu, przy czym dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą – art. 926 § 2 k.c.

Stosownie do treści art. 931 § 1 k.c. w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

Mając na względzie treść powyższych przepisów, spadkobiercami ustawowymi zmarłej J. B. (1) pozostawało pięcioro jej dzieci tj. I. A., P. B., Ł. A., M. P. i P. P.. Jednocześnie każdy z nich nabył spadek w częściach równych tj. po ¹/5 części.

W tym miejscu należy zastrzec, że w przypadku adopcji tzw. pełnej przysposobiony nie dziedziczy po swoich wstępnych naturalnych i ich krewnych, a osoby te nie dziedziczą po nim (art. 936 § 2 k.c.). Sąd nie stracił z pola widzenia treści oświadczenia Ł. A. związanego z posiadaniem przez zmarłą jeszcze jednego dziecka – córki. Niemniej jednak z uwagi na wskazany przez uczestnika fakt jej adopcji, w tym zmiany nazwiska, jak również brak danych dotyczących innych jeszcze zstępnych zmarłej niż objętych kręgiem uczestników w niniejszej sprawie (system PESEL – SAD, informacje Urzędu Miasta Ł. i Centrum Personalizacji Danych MSWiA) należało przyjąć, że osoba ta objęta została adopcją tzw. pełną, a w konsekwencji nie mogła być spadkobiercą zmarłej J. B. (1).

Stosownie do treści art. 1015 § 1 i 2 k.c. (w brzmieniu obowiązującym w dniu otwarcia spadku po J. B. (1)) oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Jednakże gdy spadkobiercą jest osoba niemająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

Warto zauważyć, że jeżeli jeden ze spadkobierców przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza bez względu na to, czy nastąpiło to wskutek odpowiedniego oświadczenia woli, czy też przez niezłożenie takiego oświadczenia przez osobę nie mającą pełnej zdolności do czynności prawnych, uważa się, że spadkobiercy inni, posiadający pełną zdolność do czynności prawnych, którzy nie złożyli w ustawowym terminie żadnego oświadczenia w kwestii przyjęcia spadku, również przyjęli spadek z dobrodziejstwem inwentarza (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 1970 roku, II CR 388/69, OSNC 1970/12/229, postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 8 października 2014 roku, III Ca 654/14, Lex nr 2130853).

W świetle powyższych przepisów oraz faktu, iż M. P. i P. P., jako osoby małoletnie (na datę otwarcia spadku), nie posiadały pełnej zdolności do czynności prawnych (art. 11 k.c.), a także nie złożyły w terminie sześciu miesięcy od dowiedzenia się o tytule swego powołania oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, wszyscy spadkobiercy nabyli spadek po J. B. (1) z dobrodziejstwem inwentarza.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. ustalając, że każdy z uczestników poniesie je w związku ze swym udziałem w sprawie.