Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym 14 sierpnia 2013 r. powód P. P. żądał stwier­dzenia nieważności uchwał zgromadzenia wspólników pozwanej D. Spółki z ograni­czoną odpowiedzialnością w B. z dnia 16 lipca 2013 r., oznaczonych numerami 1-38, ewentualnie uchylenia tychże uchwał, ewentualnie ustalenia nieistnienia tych uchwał. Powód wnosił także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że w ocenie powoda uchwały wskazane w pozwie są nieważne, albowiem zgromadzenie wspólników, na którym zostały podjęte, zostało zwołane z naruszeniem art. 235 k.s.h. oraz § 16 pkt 3 umowy spółki, tj. przez osoby niestanowiące zarządu pozwanej spółki.

Ewentualne żądanie uchylenia zaskarżonych uchwał oparte zostało na art. 249 § 1 k.s.h. i przesłance sprzeczności z umową spółki wraz z przesłanką godzenia w interesy spółki.

Dalsze ewentualne żądanie stwierdzenia nieistnienia uchwał objętych pozwem wywiedzione zostało z art. 189 k.p.c. w zw. z art. 58 § 1 k.c., jako uchwał podjętych in fraudem legis.

(pozew k. 2-16)

Postanowieniem z 10 października 2013 r. powód został zwolniony od kosztów sądowych.

(postanowienie k. 194)

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesu. Pozwana podniosła, że zgromadzenie wspólni­ków na którym podjęte zostały uchwały określone w pozwie, zostało zwołane przez uprawnione do tego osoby – członków zarządu pozwanej, których członkostwo zostało potwierdzone w szeregu orzeczeń sądowych.

(odpowiedź na pozew k. 506-511)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód P. P. jest wspólnikiem pozwanej (...) Spółki z o.o. w B. i posiada 500 udziałów w tej spółce.

(bezsporne)

W § 16 umowy pozwanej Spółki zastrzeżono, że zgromadzenie wspólników zwołuje zarząd (ust. 3 i 5), za pomocą zaproszenia wysłanego listem poleconym lub pocztą kurierską na co najmniej 2 tygodnie przed terminem zgromadzenia wspólników, ewentualnie za pomocą zawiadomienia pocztą elektroniczną.

(bezsporne – kopia umowy spółki k. 106-114)

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2013 roku (sygn. akt XX Ns Rej. KRS 26089/12/624) Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi powołał z urzędu dla pozwanej Spółki kuratora w osobie W. W., na podstawie art. 42 k.c., celem „podjęcia działań zmierzających do powołania rady nadzorczej spółki, a w razie potrzeby do jej likwidacji”. Apelacje od tego postanowienia zostały oddalone postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 14 lutego 2014 r. (sygn. akt XIII Ga 509/13).

(dowód: kopia postanowienia Sądu Rejonowego k. 653, kopia postanowienia Sądu Okręgowego k. 668)

Pismem sporządzonym 28 czerwca 2013 r. i podpisanym przez D. Ł. i T. S., powód otrzymał zaproszenie na zwyczajne zgromadzenie wspólników pozwanej Spółki w dniu 16 lipca 2013 r.

(dowód: kopia zaproszenia na zgromadzenie wspólników k. 24-25)

Na zgromadzeniu wspólników pozwanej spółki w dniu 16 lipca 2013 r. powód złożył pisemne oświadczenie, w którym zakwestionował legalność zwołanego zgroma­dzenia wspólników. Na zgromadzeniu reprezentowane było 97,47% udziałów w kapitale zakładowym pozwanej Spółki.

Wspólnicy podjęli 38 uchwał oznaczonych numerami od 1 do 38, co do których powód każdorazowo oświadczał, że głosował przeciwko oraz każdorazowo zgłaszał sprzeciw do protokołu zgromadzenia.

(dowód: kopia notarialnego protokołu zgromadzenia wspólników k. 26-49, kopia oświadczenia powoda k. 50-53)

Sąd zważył, co następuje:

Powód jako wspólnik pozwanej spółki, który głosował przeciwko zaskarżonym uchwałom i zażądał zaprotokołowania sprzeciwu, należy do kręgu osób uprawnionych do wytoczenia pozwanej powództwa o stwierdzenie nieważności owych uchwał wspólników (art. 252 § 1 k.s.h. w zw. z art. 250 pkt 2 k.s.h.). Powód dotrzymał także 6-miesięcznego terminu do wniesienia powództwa, wynikającego z art. 252 § 3 k.s.h. Zatem wymogi formalnoprawne powództwa zostały spełnione.

Zgodnie z art. 252 § 1 k.s.h., materialnoprawną podstawą powództwa o stwier­dzenie nieważności uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest sprzeczność tej uchwały z ustawą.

W ramach wniesionego powództwa powód powiązał nieważność zaskarżonych uchwał z naruszeniem art. 235 k.s.h. Przepis ten stanowi, że zgromadzenie wspólników zwołuje zarząd (§ 1); rada nadzorcza, jak również komisja rewizyjna mają prawo zwoła­nia zwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zarząd nie zwoła go w terminie okre­ślonym w niniejszym dziale lub w umowie spółki, oraz nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zwołanie go uznają za wskazane, a zarząd nie zwoła zgromadzenia wspólników w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia odpowiedniego żądania przez radę nadzorczą lub komisję rewizyjną (§ 2). Umowa spółki może przyznać uprawnienie, o którym mowa w § 2, także innym osobom (§ 3).

W ustalonym w niniejszej sprawie stanie faktycznym, zarówno w dacie sporzą­dzenia zaproszenia powoda na zgromadzenie wspólników w dniu 16.07.2013 r. (a zatem zwołania tego zgromadzenia), które miało miejsce 28.06.2013 r., jak i w dacie tego zgromadzenia, w pozwanej spółce ustanowiony był – postanowieniem sądu z 26.06.2013 r. – kurator na podstawie art. 42 k.c. Wprawdzie postanowienie to nie było wówczas jesz­cze prawomocne, jednakże zgodnie z art. 603 § 3 k.p.c. postanowienie o ustanowieniu kuratora dla osoby prawnej jest skuteczne i wykonalne z chwilą jego ogłoszenia, a gdy ogłoszenia nie było, z chwilą jego wydania.

Jak stanowi przepis art. 42 § 1 k.c., sąd ustanawia dla osoby prawnej kuratora w przypadku, jeżeli osoba prawna nie może być reprezentowana lub prowadzić swoich spraw ze względu na brak organu albo brak w składzie organu uprawnionego do jej reprezentowania.

Zatem w dacie zgromadzenia wspólników 16.07.2013 r., jak i w czasie zwołania tego zgromadzenia, osoby podpisane na zaproszeniu skierowanym do powoda, datowa­nym na 28.06.2013 r. nie były członkami zarządu pozwanej Spółki, a tym samym zgro­madzenie to nie zostało zwołane przez zarząd, przez co z kolei odbyło się z naruszeniem przepisu ustawy. Wszelkie uchwały podjęte na takim zgromadzeniu są podjęte w sposób sprzeczny z ustawą i przez to obarczone są sankcją nieważności. Podobną argumentację przedstawił Sąd Apelacyjny w Łodzi w uzasadnieniu wyroku z 22 stycznia 2019 r. (sygn. akt I AGa 53/18) w analogicznej sprawie między tymi samymi stronami, z tą tylko różni­cą, że powództwo dotyczyło tam stwierdzenia nieważności uchwał zapadłych już po uprawomocnieniu się postanowienia o ustanowieniu dla pozwanej kuratora.

Dodatkowo podnieść należy, że w sprawie nie ma zastosowania przepis art. 240 k.s.h., zgodnie z którym uchwały można powziąć pomimo braku formalnego zwołania zgromadzenia wspólników, jeżeli cały kapitał zakładowy jest reprezentowany, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego odbycia zgromadzenia lub wniesienia poszczególnych spraw do porządku obrad. W niniejszej sprawie na zgromadzeniu 16.07.2013 r. nie był reprezentowany cały kapitał zakładowy, a ponadto powód zgłosił pisemne oświadczenie mające charakter sprzeciwu dotyczącego odbycia się zgromadze­nia.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił powództwo w zakresie roszczenia głównego, wobec czego brak było podstaw do rozstrzygania w przedmiocie roszczeń ewentualnych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty procesu poniesione przez powoda złoży­ła się opłata za czynności adwokackie w wysokości 360 zł (§11 ust. 1 pkt 21 rozporzą­dzenia (...)z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez (...) kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu [t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461 z późn. zm.]) oraz 180 zł za postępo­wanie zażaleniowe (§ 13 ust. 2 pkt 2 cyt. rozporządzenia z 28.09.2002 r.), a także opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. Przepisy te mają zastosowanie w związku z § 21 rozporządzenia (...) z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 755 z późn. zm.) w zw. z art. 98 k.p.c. obciążono stronę pozwaną, jako przegrywającą proces, nieuiszczoną opłatą od pozwu, od której powód został zwolniony.

ZARZĄDZENIE

doręczyć odpis wyroku z uzasadnieniem pełnomocnikom obu stron