Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym 24 listopada 2014 roku Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...)’s Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. żądało zasądzenia od pozwanego R. K. kwoty 107.804,42 zł, z ustawowymi odsetkami:

−

od kwoty 19.152,34 zł od dnia 9 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

−

od kwoty 33.984,72 zł od dnia 14 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

−

od kwoty 11.929,68 zł od dnia 15 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

−

od kwoty 33.791,68 zł od dnia 19 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

−

od kwoty 8.946 zł od dnia 5 września 2014 r. do dnia zapłaty,

oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podano, iż pozwany dokonał zakupu u powoda towarów, które zostały wydane pozwanemu, w związku z czym strona powodowa wystawiła pozwa­nemu faktury na poszczególne kwoty dochodzone pozwem. Pozwany nie zapłacił za nabyty towar (pozew k. 2-5).

W dniu 16 grudnia 2014 roku Sąd wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (nakaz zapłaty k. 23).

W dniu 7 stycznia 2015 r. pozwany złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, domagając się oddalenia powództwa. Pozwany zaprzeczył twierdzeniom strony powodowej o dokonanej sprzedaży towaru opisanego w pozwie, kwestionując wartość dowodową załączo­nych do pozwu dokumentów, jako dowodu na okoliczność zawieranych umów sprzedaży oraz na okoliczność wydania mu opisanego w nich towaru. Ponadto pozwany zarzucił rażące wygórowanie ceny sprzedaży towarów strony powodowej (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 29-30).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany R. K. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą K. R. H. hurtowy i detaliczny mięso, wędliny, drób, podroby, Zakład (...) w K. (bezsporne – wydruk z (...) k. 13).

Powodowe Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...)’s Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. dokonało sprzedaży na rzecz pozwanego towaru w postaci półtuszy wieprzowych:

−

w dniu 25 lipca 2014 r. powodowe Przedsiębiorstwo sprzedało pozwanemu 2483,6 kg półtu­szy wieprzowych, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT nr (...) na kwotę 21.383,80 zł, z terminem zapłaty do dnia 8 sierpnia 2014 r.;

−

w dniu 30 lipca 2014 r. powodowe Przedsiębiorstwo sprzedało pozwanemu 4045,8 kg półtuszy wieprzowych, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT nr (...) na kwotę 33.618,72 zł, z terminem zapłaty do dnia 13 sierpnia 2014 r.;

−

w dniu 31 lipca 2014 r. powodowe Przedsiębiorstwo sprzedało pozwanemu 1420,2 kg półtuszy wieprzowych, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT nr (...) na kwotę 11.929,68 zł, z terminem zapłaty do dnia 14 sierpnia 2014 r.;

−

w dniu 4 sierpnia 2014 r. powodowe Przedsiębiorstwo sprzedało pozwanemu 4975,2 kg półtuszy wieprzowych, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT nr (...) na kwotę 41.791,68 zł, z terminem zapłaty do dnia 18 sierpnia 2014 r.; pozwany w ramach zapłaty ceny z tejże faktury wpłacił stronie powodowej w dniu 7 sierpnia 2014 r. kwotę 8.000 zł;

−

w dniu 3 września 2014 r. powodowe Przedsiębiorstwo sprzedało pozwanemu 1065 kg półtuszy wieprzowych, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT nr (...) za 2138,2 kg półtuszy na kwotę 17.960,88 zł, z terminem zapłaty do dnia 4 września 2014 r.; z ilości tej pozwany przyjął 1065 kg towaru za kwotę 8.946 zł.

Towar każdorazowo był dostarczany do zakładu pozwanego i przyjmowany bez zastrzeżeń (dowód: poświadczone kopie faktur VAT wraz z potwierdzeniami odbioru towaru k. 14-15 i 17-19, poświadczona kopia dowodu wpłaty KP k. 16, zeznania świadka H. K.k. 72-odwr.).

Pismem z 20 sierpnia 2014 r., nadanym do pozwanego listem poleconym w dniu 21.08.2014 r., pozwany został wezwany do zapłaty łącznej kwoty 116.644,30 zł z tytułu nieo­płaconych faktur sprzedaży towaru (dowód: poświadczona kopia wezwania do zapłaty wraz z dowodem nadania k. 20-21).

Pozwany nie odpowiedział na ww. wezwanie do zapłaty, ani też nie zapłacił na rzecz strony powodowej kwot dochodzonych pozwem (bezsporne).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 535 § 1 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Strona powodowa udowodniła za pomocą przedstawionych przez nią dowodów z poświadczonych kopii dokumentów (których zgodność z oryginałem nie została zakwestio­nowana przez pozwanego) oraz zeznań świadka, iż pozwanego obciążały należności pie­niężne określone w fakturach opisanych w ustaleniach faktycznych Sądu, z tytułu ceny sprze­daży, należnej powodowemu Przedsiębiorstwu w związku ze sprzedażą na rzecz pozwanego towarów określonych w owych fakturach.

Rację ma pozwany twierdząc, iż same tylko dokumenty faktur nie stanowią wystar­czającego dowodu, z którego wprost można by wywodzić zawarcie określonej umowy oraz powstanie opisanych w nich zobowiązań pieniężnych. Jednakże w niniejszej sprawie strona powodowa, oprócz faktur, przedstawiła także dowód z zeznań świadka, z którego wynika jednoznacznie wydanie i odbiór przez pozwanego bez zastrzeżeń (także w zakresie ceny) towaru dostarczonego przez powodowe Przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 231 k.p.c., Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (domniemanie faktyczne). W rozpoznanej sprawie, fakt zawarcia przez pozwanego umów sprzedaży towarów, których specyfikacja, ilość i cena określone zostały w treści przed­stawionych przez powódkę faktur, można wyprowadzić z przedstawionych przez stronę powodową dokumentów faktur, zawierających wszystkie istotne elementy umowy sprzedaży oraz oznaczenie sprzedawcy i nabywcy owych rzeczy, pozostających w ścisłym związku z zeznaniami świadka H. K.. Dowody te rozpatrywane łącznie prowadzą do wniosku, że takie umowy sprzedaży rzeczywiście były przez pozwanego zawierane.

Strona pozwana z kolei nie przedstawiła żadnych kontrdowodów, z których wynika­łyby okoliczności przeciwne powołanym przez powódkę, ewentualnie takie okoliczności, które skutkowałyby zwolnieniem pozwanego z zobowiązania lub ustaleniem braku jego wymagalności.

Pozwany wprawdzie złożył na rozprawie wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań wskazanych przez niego świadków, jednakże wniosek ten został oddalony na podstawie art. 503 § 1 k.p.c., jako spóźniony. Pozwany nie uprawdopodobnił przy tym, że nie zgłosił dowodów w sprzeciwie bez swojej winy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności, natomiast uwzględnienie owych spóźnionych dowodów spowodowałoby zwłokę w rozpoznaniu sprawy, związaną z koniecznością odroczenia rozprawy celem wezwania wnioskowanych przez pozwanego świadków. Podnoszona przez stronę pozwaną okoliczność, iż pozwany ustanowił pełnomocnika dopiero w przeddzień wyznaczonej rozprawy nie czyni zadość przesłankom pozwalającym na uwzględnienie spóźnionych wniosków dowodowych. Strona należycie dbająca o swój interes procesowy powinna ustanowić, w razie takiej potrzeby, pełnomocnika na tyle wcześnie, aby nie uchybić terminom prekluzji dowodowej. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, przyczyny uzasadniające wnioski dowodowe nie pojawiły się dopiero w toku rozprawy – przeprowa­dzone w jej trakcie postępowanie dowodowe potwierdziło jedynie twierdzenia strony powo­dowej opisywane przez nią w pozwie i dalszych pismach procesowych, które były pozwa­nemu znane znacznie wcześniej, niż na rozprawie i umożliwiały mu stosowną reakcję proce­sową w zakreślonych mu terminach.

W takiej sytuacji całokształt zgromadzonego materiału dowodowego przemawia za uwzględnieniem powództwa jako mającego podstawy faktyczne zgodnie z ustaleniami Sądu oraz powołaną również wyżej podstawę prawną.

W zakresie odsetek za opóźnienie, roszczenie pozwu znajduje podstawę prawną w art. 481 § 1 i 2 k.c.; bieg terminów odsetek rozpoczyna się od dnia następnego po upływie terminu płatności należności określonym w każdej z przedmiotowych faktur.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., zasądzając je od strony pozwanej, jako przegrywającej proces. Na koszty poniesione przez stronę powodową złożyła się opłata od pozwu 5391 zł, opłata za czynności radcy praw­nego 3600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.