Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

do całości wyroku

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 listopada 2022 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oddalił odwołanie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 26.05.2022 roku. Ponadto sąd zasądził od płatnika na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty -tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sprawa została skierowana do postępowania uproszczonego i w takim trybie została rozpoznana przez sądy obu instancji.

Apelację od powyższego wyroku złożył płatnik, zaskarżając wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego w postaci art. 9 ust.2 ustawy z 25.06.1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa poprzez jego błędną wykładnię i ustalenie, że ubezpieczona pozostawała przez cały czas na tym samym nieprzerwanym okresie zasiłkowym wywołanym tą samą chorobą podczas, gdy w materiale dowodowym brak jest takich ustaleń.

Zarzucono również naruszenie art. 6 ust.1 ww. ustawy poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że kolejne zwolnienie lekarskie dowodziło tej samej choroby.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę wyroku poprzez zmianę decyzji zgodnie z żądaniem odwołania oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Karta 37-41

W odpowiedzi na apelację organ rentowy wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Karta 65

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu w oparciu o art. 385 kpc i art. 505 ¹³ kpc.

Treść apelacji wskazuje, że płatnik nie rozumie przyczyn odmowy prawa do zasiłku chorobowego za sporny okres.

Po pierwsze należy przypomnieć, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25.06.1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Po drugie, zgodnie z art. 4 tej ustawy, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:

1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;

2) po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.

Po trzecie, zgodnie z art. 6 cytowanej ustawy, zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

P. G. stała się niezdolna do pracy jeszcze przed objęciem jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym. Od 7 maja 2021 roku została zgłoszona do tych ubezpieczeń, jednak nie świadczyła pracy z powodu choroby już od dnia 11 marca 2021 roku.

Oznacza to, że zgłoszenie do ubezpieczenia chorobowego nastąpiło po to, aby uzyskać zasiłek chorobowy, a nie ochronę ubezpieczeniową.

Niezrozumiały jest zarzut apelacyjny, dotyczący naruszenia art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej, skoro skarżący sam przedstawia w uzasadnieniu apelacji wykaz okresów niezdolności do pracy ubezpieczonej i jednoznacznie z nich wynika, że była nieprzerwanie niezdolna do pracy od 26 marca 2021 roku do 13 listopada 2021 toku. Nie ma przy tym znaczenia, czy z powodu tej samej, czy innej choroby. Ponadto poza sporem jest to, że ubezpieczona stała się niezdolna do pracy w okresie, gdy nie była objęta ubezpieczeniem chorobowym, ani nawet w okresie karencji.

Mając powyższe na uwadze orzeczono o oddaleniu apelacji.

O kosztach postepowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc w związku z § 10 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.