Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 października 2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że M. K. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od dnia 1 lipca 2022 roku i dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 11 lipca 2022 roku.

Zdaniem organu rentowego zamiarem ubezpieczonej nie było faktyczne wykonywanie działalności w sposób zorganizowany i ciągły, a jedynie stworzenie w ten sposób możliwości korzystania z ochrony ubezpieczeniowej oraz spowodowanie przeniesienia wypłaty świadczeń na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.

Biorąc pod uwagę kwoty przychodu jakie uzyskiwała ubezpieczona z (...) Spółdzielni Mieszkaniowej oraz składkę jaką musiała opłacać od zadeklarowanej miesięcznej podstawy wymiaru 8850,00 zł. nie sposób stwierdzić zdaniem ZUS, że prowadzona przez nią działalność była zarobkowa, a zatem działalność ta nie spełniała jednej z podstawowych przesłanek decydujących o uznaniu danej działalności za działalność gospodarczą. Dana działalność jest zarobkowa jeżeli jest prowadzona w celu osiągnięcia "zarobku rozumianego jako nadwyżka przychodów nad kosztami tej działalności .Brak przedmiotowej cechy w ocenie ZUS przesądza, iż nie można mówić o działalności gospodarczej.

Tym samym jak podniósł ZUS, przedstawione okoliczności sprawy - pozwalają stwierdzić, iż działania M. K. (w tym zgłoszenie do ubezpieczeń) nie są zgodne z zasadami współżycia społecznego i służą osiągnięciu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych osób ubezpieczonych w tym systemie.

(decyzja – k. 46-48 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła M. K. zaskarżając ją w całości, podnosząc, iż faktycznie prowadziła działalność gospodarczą. W nawiązaniu do powyższego wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i orzeczenie, co do istoty, poprzez stwierdzenie, że podlega w w/w okresach wymienionym ubezpieczeniom, gdyż stale prowadzi w sposób zorganizowany, ciągły i zarobkowy działalność gospodarczą.

Odwołująca zarzuciła decyzji błąd w ustaleniach faktycznych polegający na niewłaściwym uznaniu, że nie prowadziła działalności gospodarczej, a podjęte przez nią działania zmierzały wyłącznie do zabezpieczenia sytuacji finansowej, podczas gdy przedstawiła szereg dowodów tj.: księga przychodów i rozchodów, faktury wykonywanych przez nią usług od lipca 2022 roku, z których jednoznacznie wynika, że zarejestrowana przez nią działalność była wykonywana.

(odwołanie – k. 3-5)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację tożsamą jak w zaskarżonej decyzji. Nadto wniósł o zasądzenie od wnioskodawczyni kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od daty uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

(odpowiedź na odwołanie – k. 10-11)

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku wnioskodawczyni poparła odwołanie. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

(końcowe stanowiska stron złożone na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):04:27 – 00:11:06 – płyta CD – k. 195)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni posiada wpis do (...) z datą rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej od 15.06.2010 r. pod nazwą (...) M. K. z siedzibą w Ł., ul. (...) lok. 64. Przedmiotem działalności gospodarczej jest prowadzenie usług związanych ze sprzątaniem.

(wypis z (...) k. 182-183, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159)

Z tego tytułu wnioskodawczyni zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia chorobowego deklarując miesięczną podstawę wymiaru składki w kwocie 10.000,00 zł.

(okoliczność bezsporna)

Od dnia 12 listopada 2020 r. do 14 grudnia 2020 r., od 7 stycznia 2021 r. do 11 stycznia 2021 r. wnioskodawczyni wniosła o wypłatę zasiłków z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

(zestawienie zaświadczeń – k. 52-52 verte, zestawienie wypłaconych świadczeń – k. 4-5 załączonych do sprawy akt organu rentowego, dokumentacja medyczna w kopercie – k. 119)

W dniu 29.01.2021 r. ZUS wydał decyzję stwierdzającą, że wnioskodawczyni jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1.10.2020 r.

(okoliczność bezsporna, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159)

Od w/w decyzji wnioskodawczyni wniosła odwołanie do sądu.

(odwołanie – k. 3-4 w aktach o sygn. VIII U 1042/21 załączonych do sprawy)

Prawomocnym wyrokiem z dnia 14 grudnia 2021 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VIII U 1042/21 Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie skarżącej od w/w decyzji.

(wyrok – k. 126 w aktach o sygn. VIII U 1042/21 załączonych do sprawy, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159)

Wnioskodawczyni była niezdolna do wykonywania działalności w okresie od 22 stycznia 2021 r. do 29 marca 2021 r., od 27 kwietnia 2021 r. do 25 czerwca 2021 r., od 12 lipca 2021 r. do 25 listopada 2021 r., od 30 listopada 2021 r. do 12 grudnia 2021 r. i od 1 stycznia 2022 r. do 26 kwietnia 2022 r.

(zestawienie zaświadczeń – k. 52-52 verte, zestawienie wypłaconych świadczeń – k. 4-5 załączonych do sprawy akt organu rentowego, dokumentacja medyczna – k. 97-110)

W dniu 14 kwietnia 2022 roku wnioskodawczyni złożyła do sądu wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z dnia 14 grudnia 2021 roku.

(wniosek – k. 131 w aktach o sygn. VIII U 1042/21 załączonych do sprawy)

Postanowieniem z dnia 20 maja 2022 roku Sąd Okręgowy w Łodzi w pkt 1 oddalił wniosek wnioskodawczyni o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku SO z dnia 14 grudnia 2021 roku., w pkt 2 odrzucił wniosek o sporządzenie uzasadniania.

(postanowienie – k. 140 w aktach o sygn. VIII U 1042/21 załączonych do sprawy)

W dniu 11 lipca 2022 roku wnioskodawczyni ponownie zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych i do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 1 lipca 2022 roku. W złożonych dokumentach rozliczeniowych wnioskodawczyni jako miesięczną podstawę wymiaru składki wskazała kwotę 8850,00 zł.

( (...) k. 51-51 verte w aktach o sygn. VIII U 1042/21 załączonych do sprawy, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159)

(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w Ł. zawarła w dniu 1 listopada 2015 roku umowę na sprzątanie nieruchomości z firmą (...).

(umowa – k. 144-145, załączniki do umowy – k. 146-147)

Z umowy zlecenia z dnia 6 lipca 2022 roku wynika, że (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa Administracja osiedla (...) zlecić miała firmie (...) utrzymanie należytego stanu sanitarno- porządkowego w nieruchomości L. 2/4/6, (...), (...), M. 6a, (...), (...), (...), (...), (...) (ter. wewn.) w okresie zastępstwa urlopowego gospodarza domu w dniach 01.08.-31.08.2022 r.

(umowa zlecenia – k. 34 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 20 października 2022 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa potwierdziła zawarcie z wnioskodawczynią umowy o świadczenie usług oraz otrzymania faktur.

(faktury – k. 11-12, k. 21, pismo – k. 43 załączonych do sprawy akt organu rentowego, faktury – k. 48, k. 58, k. 61, k. 64, k. 70, k. 80)

Płatności przez (...) Spółdzielnię Mieszkaniową były realizowane przelewem.

(potwierdzenia przelewów – k. 36-38 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie miała obowiązku informowania (...) Spółdzielni Mieszkaniowej o swojej niezdolności do pracy.

(pismo – k. 190-191)

Wnioskodawczyni przedstawiła także faktury dotyczące wykonania usług sprzątających na rzecz R. R. z dnia 22 lipca 2022 r. na kwotę 2880,00 zł., z dnia 25 lipca 2022 r. na kwotę 2240,00 zł. z dnia 30 lipca 2022 r. na kwotę 360,00 zł., na rzecz B. Ł. z dnia 25 lipca 2022 r. na kwotę 840,00 zł. i na rzecz (...) Ambulatorium Medycznego z dnia 26 lipca 2022 r. na kwotę 1200,00 zł.

(faktury – k. 16-20 załączonych do sprawy akt organu rentowego, faktury – k. 49-51, k. 54-55)

Świadek B. Ł. poznała wnioskodawczynię w 2017-2018 roku, korzystała z usług prowadzonej przez nią firmy ,,w razie potrzeby”. Świadek B. Ł. zdawała w lipcu 2022 roku stary gabinet kosmetyczny i w związku z tym poprosiła skarżącą o wykonanie usług sprzątających w lipcu 2022 roku, jak i w styczniu 2023 roku.

(zeznania świadka B. Ł. na rozprawie w dniu 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):38:23-00:53:01 – płyta CD – k. 159)

Współpraca ubezpieczonej i prywatnej szkoły prowadzonej przez świadka B. Ł. nie została umownie sformalizowana, jak też za wykonaną usługę ubezpieczona nie wystawiła szkole żadnej faktury. Była to jednorazowa usługa.

(zeznania świadka B. Ł. na rozprawie w dniu 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):46:58-00:53:01 – płyta CD – k. 159)

Wnioskodawczyni koło lipca 2022 roku sprzątała gabinet stomatologiczny świadka E. K..

(zeznania świadka E. K. na rozprawie w dniu 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):53:01 – 00:55:50 – płyta CD – k. 159)

Z księgi przychodów i rozchodów wynika, że w miesiącu lipcu 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 9590 zł, w miesiącu sierpniu 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 5675,05 zł, w miesiącu wrześniu 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 2070 zł, w miesiącu październiku 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 2344 zł, w miesiącu listopadzie 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 2600,90 zł, w miesiącu grudniu 2022 r. odnotowano przychód w wysokości 3516 zł.

(księga przychodów i rozchodów – k. 25-30 załączonych do sprawy akt organu rentowego, k. 33-44)

Wnioskodawczyni była niezdolna do pracy od 17.08.2022 r. do 31.08.2022 r., od 19.09.2022 r. do 02.10.2022 r., od 06.10.2022 r. do 18.12.2022 r. – z powodu zapalenia nadkłykcia bocznego, od 13.01.2023 r. do 31.01.2023 r., od 06.02.2023 r. do 12.02.2023 r., od 27.02.2023 r. do 17.04.2023 r., od 11.05.2023 r. do 16.06.2023 r., od 14.07.2023 r. do 31.07.2023 r.

(zestawienie zaświadczeń – k. 52-52 verte, zestawienie wypłaconych świadczeń – k. 4-5 załączonych do sprawy akt organu rentowego, dokumentacja medyczna – k. 110-118, k. 123-141, zestawienie zaświadczeń – k. 169-169 verte, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159)

W trakcie niezdolności do pracy wnioskodawczyni zgłosiła do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 28.10.2022 r. do nadal (brak (...)) M. P. jako osobę wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia. Zgłoszenie do ubezpieczeń wpłynęło 10.11.2022 r. (po terminie). M. P. od 1.02.2022r. do nadal podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorca u innego płatnika składek - (...) K. K.. Odwołująca nie poszukuje większej liczby klientów ponieważ nie jest w stanie ich obsłużyć

(zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 6 lutego 2024 roku e-protokół (...):02:52 – 00:04:27 – płyta CD – k. 195 w związku z rozprawą z dnia 11 lipca 2023 roku e-protokół (...):01:29 – 00:17:20 – płyta CD – k. 159, pismo ZUS – k. 163-164 verte, (...) k. 167-167 verte)

Wnioskodawczyni posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek i zadłużenie to na dzień 24.07.2023r. wynosiło: FUS: 10 651,47 zł, za okres 09/2022-05/2023; FUZ: 2 953,06 zł, za okres 08/2022-05/2023; (...): 949,47 zł, za okres 08/2022-05/2023. W spornym okresie wnioskodawczyni prawidłowo opłaciła należne składki jedynie za 07/2022 r.; za 08/2022 r. jest niedopłata, a za następne miesiące wnioskodawczyni nie opłaciła należnych składek.

	LP.	Podstawa składki	Okres	Należna składka społeczne	Należna składka zdrowie	Data zapłaty składki
	1.	Podstawa FUS 8.850.0  zł Podstawa FUZ 3.010.1  zł	(...)	2.800,15 zł	270,90 zł	FUS i FUZ 19.08.2022 r.
	2.	Podstawa FUS 5.405,64 zł Podstawa FUZ 6.050,00 zł	(...)	1.710,34 zł	544,50 zł	FUS 29.09.2022 r. FUZ - niedopłata 13,12 zł
	3. i	Podstawa FUS 2  200,00 zł - nieprawidłowo zmniejszona podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społecznie. Założone postępowanie wyjaśniające do wydziału (...). Podstawa FUZ 3  629,51 zł	(...)	696,08 zł	326,66 zł	BRAK
	4.	Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1 124,23 zł	326,66 zł	BRAK
	5.	Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1 124,23 zł	326,66 zł	BRAK
	6.	Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za	(...)	1 124,23 zł	326,66 zł	BRAK
		(...), przypis składek z urzędu.
7.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1.316,54 zł	326,66 zł	BRAK
8.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1.316,54 zł	326,66 zł	BRAK
9.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1.316,54 zł	326,66 zł	BRAK
10.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1.316,54 zł	326,66 zł	BRAK
11.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), przypis składek z urzędu.	(...)	1.316,54 zł	326,66 zł	BRAK
12.		Brak - płatnik nie złożył dokumentów rozliczeniowych za (...), na dzień 24.07.2023 r. brak przypisu składek z urzędu za ten miesiąc.	(...)	BRAK	BRAK	BRAK

(pismo ZUS – k. 163-164 verte, wydruk stanów należności – k. 165-166)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Aby rozstrzygnąć sporną w niniejszym postępowaniu kwestię należało dokonać szczegółowej wykładni przepisów ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2023.0.1230), zwanej dalej ustawą systemową.

Zgodnie z art. 1 ustawy ubezpieczenia społeczne obejmują ubezpieczenie emerytalne, ubezpieczenia rentowe i ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 oraz art. 12 ust 1 ustawy systemowej , obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Na podstawie art. 13 ust. 4 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność pozarolniczą podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Artykuł 11 ust. 2 ustawy stanowi zaś, że dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi prowadzące pozarolniczą działalność (w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5).

W ocenie organu rentowego, w okolicznościach niniejszej sprawy tj. wznowienie wykonywania przez ubezpieczoną działalności gospodarczej od 1 lipca 2022 roku i zgłoszenie do ubezpieczeń miało na celu wyłącznie umożliwienie jej skorzystania z wysokich świadczeń finansowanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego jak i sprzeczne ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem prawa. ZUS zarzucał, że zgłoszenia do ubezpieczeń dokonano wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego i kwestionował, że ubezpieczona faktycznie prowadziła w spornym okresie działalność gospodarczą, a zatem czynność ta powinna być uznana za nieważną.

Na podstawie art. 36 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych, w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób prowadzących działalność gospodarczą należy do tych osób.

Podany przepis nakazuje dokonanie zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Poza sporem pozostawało to, że ubezpieczona wspomnianego wniosku nie zgłosiła w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, lecz zrobiła to dopiero w dniu 11.07.2022 r., a zatem z uchybieniem ustawowego 7 – dniowego terminu.

Co do zasady pogląd organu rentowego, że tytułem do podlegania omówionym wyżej ubezpieczeniom, może być tylko rzeczywiście a nie pozornie wykonywana działalność gospodarcza jest bezdyskusyjnie prawidłowy.

Zgodnie z art. 58 § 1 k.c. czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

W myśl § 2 nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Z kolei zgodnie z § 3 jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana.

W judykaturze i piśmiennictwie utrwalony jest pogląd, że obowiązkowe ubezpieczenie społeczne osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą wynika z rzeczywistego prowadzenia tej działalności, a zatem o wyłączeniu z tego ubezpieczenia, decyduje faktyczne nieprowadzenie tej działalności. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U.2024.236) działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. W poprzednim stanie prawnym, obowiązującym do dnia 29 kwietnia 2018 r., za działalność gospodarczą, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej uznawało się zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Z porównania wskazanych definicji wynika, że ustawodawca jako cechy konstytuujące działalność gospodarczą podkreśla jej zarobkowy i zorganizowany charakter, a także ciągłość prowadzenia działalności.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy pozarolnicza działalność gospodarcza zarejestrowana przez wnioskodawczynię w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od 1 lipca 2022 roku (wznowienie) pod nazwą (...) M. K. była w sposób faktyczny wykonywana, a przez to, czy zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych rodziła obowiązek ubezpieczenia emerytalnego, rentowego oraz wypadkowego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Formalne zarejestrowanie lub wyrejestrowanie działalności gospodarczej ma znaczenie w sferze dowodowej, lecz samo w sobie nie przesądza podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, gdyż decydujące znaczenie dla istnienia tego obowiązku ma faktyczne prowadzenie działalności, a nie posiadanie uprawnień do jej prowadzenia (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 lutego 2009 roku II UK 207/08).

Kluczowe znaczenie dla zdefiniowania pojęcia przedsiębiorcy ma element funkcjonalny, łączący się z prowadzeniem działalności gospodarczej lub zawodowej. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga bowiem, aby przedsiębiorca "prowadził" działalność gospodarczą lub zawodową. Samo stwierdzenie "prowadzi działalność" zakłada określony ciąg działań, a nie tylko pojedyncze czynności. Przedsiębiorcą jest więc tylko ten, kto wykonuje czynności powtarzalne i to w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanowią oderwanego świadczenia czy też świadczeń określonych rzeczy lub usług (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20 lipca 2015 roku III AUa 1339/14 i z 7 sierpnia 2019 roku III AUa 1312/18). W ocenie ciągłości istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. To zamiar powtarzalności w odniesieniu do aktywności (działalności) decyduje o pozytywnym lub negatywnym zaistnieniu przesłanki ciągłości (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2014 r., I UK 103/14, LEX; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r., II OSK 333/11, LEX).. Zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności gospodarczej zależy od zachowania osoby podejmującej działalność gospodarczą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2014 r., akt I UK 235/13). Specyficzne cechy działalności gospodarczej, to zawodowy, a więc stały charakter, powtarzalność podejmowanych działań, podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania, uczestnictwo w obrocie gospodarczym.

W wyroku z dnia 6 kwietnia 2017 roku, II UK 98/16 Sąd Najwyższy stwierdził, że „zorganizowany charakter działalności gospodarczej oznacza wpisanie obranego rodzaju działalności w formalne ramy organizacyjne, które zasadniczo oznaczają np. ustanowienie określonej formy prawnej, utworzenie siedziby, zorganizowanie biura, bądź innych pomieszczeń do prowadzenia działalności, zatrudnianie pracowników i ustanowienie wewnątrzzakładowych uregulowań prawnych.

Z kolei w wyroku z 2 lipca 2019 r., I UK 100/18 (LEX nr 2688813) Sąd Najwyższy wskazał, że „ciągłość działalności gospodarczej ma dwa aspekty. Pierwszy to powtarzalność czynności, tak aby odróżnić prowadzoną działalność gospodarczą od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usług, które same w sobie nie stanowią lub nie składają się jeszcze na działalność gospodarczą. Przejawem działalności gospodarczej nie są działania o charakterze sporadycznym, doraźnym, okazjonalnym lub incydentalnym. Drugi aspekt, to zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności. [...] Wykonywanie działalności gospodarczej polega na powtarzalności podjętych działań, które podporządkowane są regułom zysku i opłacalności.”

Podstawą do powstania obowiązku ubezpieczenia w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest faktyczne wykonywanie działalności pozarolniczej, czyli rzeczywista działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Immanentną cechą prowadzenia we własnym imieniu działalności gospodarczej jest ponoszenie kosztów tej działalności, co wiąże się z prowadzeniem jej w sposób zorganizowany (a więc wymagający też nakładów umożliwiających taką aktywność). O zorganizowaniu działalności gospodarczej nie świadczy jej forma organizacyjno-prawna polegająca na dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej czy rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Organizacji tej nie można sprowadzać wyłącznie do płaszczyzny formalnej, gdyż ma ona swoje odzwierciedlenie również w płaszczyźnie materialnej. Zorganizowanie działalności gospodarczej w płaszczyźnie materialnej odbywa się przykładowo przez: zapewnienie kapitału, lokalu, środków biurowych, maszyn, sprzętu, technologii, zatrudnienie pracowników, przedsięwzięcie działań o charakterze marketingowym (informacja, reklama) oraz przez podejmowanie działań zmierzających do uzyskania i utrzymania wymaganych kwalifikacji niezbędnych ze względu na rodzaj wykonywanej działalności (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 10 lutego 2016 r., I UK 65/15, LEX nr 2118451; z dnia 16 lutego 2016 r., I UK 77/15, LEX nr 2000382 i z dnia 21 kwietnia 2021 r., (...) 43/21, niepublikowany).

Prowadzenie działalności gospodarczej o tyle stanowi tytuł podlegania ubezpieczeniom, o ile faktycznie ubezpieczony działalność tę wykonuje.

W ocenie Sądu Okręgowego, z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że stanowisko organu rentowego w kwestii faktycznego niewykonywania przez skarżącą działalności gospodarczej w spornym okresie jest uzasadnione. Świadczy o tym całokształt okoliczności sprawy. Sąd Okręgowy uznał, że w okolicznościach faktycznych ubezpieczona nie prowadziła od 1.07.2022 roku działalności gospodarczej, a wykonała okazjonalne czynności sprzątania. Działalność nie miała charakteru zorganizowanego, nie była ciągła ani zarobkowa. Decydując się na wznowienie działalności gospodarczej od 1 lipca 2022 r., skarżąca powinna podjąć konkretne, zauważalne działania, które umożliwiłyby jej powrót na rynek. Wypada dodać, że przepisy prawa nie określają, jak długo działalność musi być prowadzona, aby kwalifikować ją jako tytuł do ubezpieczeń społecznych. Wydaje się, że ewentualne wprowadzenie tego rodzaju regulacji byłoby zresztą niecelowe, niepotrzebnie wiążąc sądy ubezpieczeń społecznych arbitralnie przyjętymi współczynnikami okresów aktywności do okresów przerw w prowadzeniu takiej działalności. Nie oznacza to jednak, że długość okresów niezdolności do pracy jest obojętna z punktu widzenia oceny prowadzenia działalności gospodarczej jako tytułu do ubezpieczeń społecznych. Wręcz przeciwnie: należy uznać, że porównanie długości okresów zdolności do pracy i okresów niezdolności do pracy, z powodu których ubezpieczony, prowadzący formalnie działalność gospodarczą, pobiera świadczenia z ubezpieczenia chorobowego, może być jednym z kryteriów miarodajnych dla takiej oceny, przede wszystkim w kontekście ustaleń dotyczących ciągłości oraz zarobkowego charakteru działalności gospodarczej (zob. Postanowienie SN z 8.08.2023 r., I (...) 202/22, LEX nr 3592134).

W powyższym kontekście należy zwrócić uwagę na przedłożoną przez wnioskodawczynię do akt sprawy kopię księgi przychodów i rozchodów, z której wprost wynika że osiągany przez nią w poszczególnych miesiącach (począwszy od lipca 2022 roku) przychód nie wystarczał na opłacenie składek na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej podstawy wymiaru – 8850,00 zł. Ponadto, analiza okresów zwolnień lekarskich doprowadziła Sąd do wniosku, iż tak naprawdę trudno uznać z punktu widzenia ekonomicznego skarżąca miałby prowadzić działalność gospodarczą do dnia wydania zaskarżonej decyzji, skoro przez większość czasu przebywała na zwolnieniach lekarskich. Biorąc pod uwagę sporny okres wnioskodawczyni przepracowała cały miesiąc jedynie w 07/2022 r. W pozostałych miesiącach czyli: w sierpniu 2022 r. pracowała pół miesiąca, we wrześniu 2022 r. pracowała do 19.09.2022 r., w październiku i w listopadzie 2022 r. nie pracowała, w grudniu 2022 r. pracowała od 19.12.2022 r., w styczniu 2023 r. pracowała przez pół miesiąca, w lutym 2023 r. pracowała około 3 tygodni, w marcu 2023 r. nie pracowała, w kwietniu 2023 r. przepracowała pół miesiąca, w maju 2023 r. przepracowała ok. 1 tygodnia biorąc pod uwagę tzw. długi weekend, w czerwcu 2023 r. pracowała pół miesiąca, a w lipcu 2023r. pracowała jedynie pół miesiąca. Tym samym, powtarzające się, długotrwałe okresy niezdolności do pracy w istocie wykluczają możliwość prowadzenia działalności jako formy aktywności zarobkowej. Zauważyć należało, że podobna sytuacja miała miejsce przed lipcem 2022 r., gdzie wnioskodawczyni praktycznie przez cały czas była niezdolna do pracy.

Uruchomienie pozarolniczej działalności z wygórowaną i nieznajdującą usprawiedliwienia deklaracją nadmiernie wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy osoba zgłaszająca się do ubezpieczeń społecznych w krótkim czasie korzysta ze zwolnień lekarskich lub innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, może podlegać ocenie jako wykreowanie pozornego lub fikcyjnego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym (podobnie: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2011r., II UK 69/11). Zadeklarowanie bardzo wysokiej podstawy wymiaru składek z tytułu dopiero co podejmowanej działalności gospodarczej - przy jednoczesnym osiąganiu relatywnie niskich przychodów z tej działalności – może w świetle całokształtu okoliczności faktycznych danej sprawy świadczyć o pozorowaniu prowadzenia działalności gospodarczej – w celu uzyskania z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (lub Funduszu Ubezpieczenia Zdrowotnego) korzyści nieproporcjonalnych do środków, jakie przedsiębiorca przeznaczył na składki. Działalność gospodarcza ma charakter zarobkowy, jest podejmowana w celu osiągnięcia zysku, w związku z czym przy ocenie, czy dana działalność była przez przedsiębiorcę rzeczywiście podjęta i wykonywana, czy też była prowadzona jedynie w sposób pozorowany, dla uzyskania określonych świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych, nie sposób jest pominąć rachunku ekonomicznego, rozumianego jako opłacalność działalności. Skarżąca powoływała się na dochód wykazany w poszczególnych miesiącach, począwszy od lipca 2022 roku jednakże zdaje się nie dostrzegać, że był on niewspółmierny w relacji do zadeklarowanej podstawy wymiaru składek, nie wspominając faktu, iż wysokość tego dochodu nie stanowiła przysporzenia majątkowego, które byłoby wystarczające z punktu widzenia pokrycia nie tylko wydatków wynikających z działalności handlowej, ale także pozyskania środków niezbędnych do sfinansowania potrzeb życiowych samej odwołującej się, czemu w istocie służy każda aktywność zarobkowa. Zdaniem Sądu Okręgowego, sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego byłoby ustalenie, iż ubezpieczona podjęła się faktycznego wznowienia - prowadzenia działalności gospodarczej (a więc aktywności, która z samej swojej istoty jest obliczona na osiągnięcie zysku), z tytułu której miała opłacać składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 8850 zł, przy jednoczesnym uzyskiwaniu niskich przychodów z tej działalności. Z księgi przychodów i rozchodów skarżącej wynika, że w miesiącu lipcu 2022 r. odnotowano wprawdzie przychód w wysokości 9590 zł, w pozostałych jednak miesiącach był on już znacznie niższy. I tak w miesiącu sierpniu 2022 r. wynosił 5675,05 zł, w miesiącu wrześniu 2022 r. - 2070 zł, w miesiącu październiku 2022 r. - 2344 zł, w miesiącu listopadzie 2022 r. - 2600,90 zł, w miesiącu grudniu 2022 r. - 3516 zł. Wszystko to, może prowadzić do wniosku, że z założenia wynik finansowy prowadzonej działalności jest nieistotny. Trudno wyobrazić sobie inną motywację do ustalenia podstawy wymiaru składek w takiej wysokości przez ubezpieczoną, niż upozorowanie, stworzenie okoliczności umożliwiających uzyskiwanie przez nią cyklicznych, długookresowych świadczeń finansowanych z ubezpieczenia chorobowego. Przy niskim przychodzie jaki osiągała wnioskodawczyni oraz fakcie posiadania przez nią długu z tytułu nieopłaconych składek, o czym szerzej w dalszej części uzasadnienia, zgłoszenie wysokiej podstawy składek miało na celu uzyskiwanie wielokrotnie wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego kosztem innych ubezpieczonych i wbrew zasadzie solidaryzmu. Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana okresowo i sporadycznie (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 19 marca 1991 r., (...) SA 898/90, (...) 1992 nr 3-4, poz. 58 oraz z dnia 17 września 1997 r., (...) SA/Wa (...), Pr. Gosp. 1998 nr 1, s. 32), a także jeśli nie jest ona prowadzona w celu osiągnięcia dochodu (zarobku) rozumianego jako nadwyżka przychodów nad poniesionymi kosztami. Powyższe okoliczności wzmacniają zdaniem sądu słuszność tezy o podjęciu przez wnioskodawczynię jedynie czynności stwarzających pozór wznowienia tej działalności.

Za wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2021 r., (...) 21/21, należy dostrzec, że w judykaturze utrwalił się pogląd, zgodnie z którym zarejestrowanie działalności gospodarczej i towarzyszące temu zadeklarowanie nieznajdującej pokrycia w przewidywanych zyskach wysokiej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, a przy tym ze świadomością istnienia przeszkód do prowadzenia tej działalności (np. spodziewane w nieodległym czasie urodzenie dziecka i związana z tym planowana przerwa w prowadzeniu działalności) może wskazywać na intencję (element subiektywny) nie tyle podjęcia i wykonywania zarobkowej działalności gospodarczej o charakterze ciągłym, ile włączenia się do systemu ubezpieczeń społecznych w celu uzyskania wysokich świadczeń (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 13 września 2016 r., I UK 455/15; z dnia 6 kwietnia 2017 r., II UK 98/16 i z dnia 18 grudnia 2018r., II UK 413/17, LEX nr 2609126). W konsekwencji przyjmuje się, że ktoś, kto prowadzi działalność gospodarczą tylko po to, aby uzyskać świadczenia z ubezpieczenia społecznego, w istocie stwarza pozory tej działalności, bowiem nie zmierza do pozyskania zarobku z działalności, co wypacza sens ustawowy tej instytucji prawa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 r., II UK 98/16).

Mając na względzie specyfikę postępowania w sprawach ubezpieczeń społecznych oraz fakt, iż w przedmiotowej sprawie pomiędzy odwołującą, a organem rentowym powstał spór dotyczący obowiązku ubezpieczeń społecznych – tutejszy Sąd uznał, iż przy rozstrzygnięciu niniejszej sprawy zasadnicze znaczenie winna znaleźć zasada wyrażona w art. 3 k.p.c. i 232 k.p.c., zastosowana odpowiednio w postępowaniu z zakresu ubezpieczeń społecznych. Zdaniem Sądu Okręgowego, w realiach niniejszej sprawy należało przyjąć, że ubezpieczona w rzeczywistości nie rozpoczęła prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 lipca 2022 r., a jedynie podjęła czynności pozorujące ją i mające na celu uzyskanie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych korzyści niewspółmiernych w stosunku do włożonych środków. Sąd Okręgowy nie neguje tego, iż w okresie objętym zaskarżoną decyzją (lipcu 2022 r.), ubezpieczona mogła podejmować pewne działania – usługi sprzątające, na okoliczność wykonywania których przedłożyła w toku postępowania do akt sprawy dowody w postaci faktur VAT, jednakże nie mogą one, zdaniem Sądu, zostać zakwalifikowane jako prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawowym. Wykonywanie przez ubezpieczoną usług sprzątania tak naprawdę jedynie w lipcu 2022 r. świadczy o niestałym charakterze działalności. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie miała obowiązku informowania (...) Spółdzielni Mieszkaniowej, z którą to w dniu 1 listopada 2015 roku zawarła umowę na sprzątanie określonych nieruchomości, o swojej niezdolności do pracy. O niestałym charakterze działalności wnioskodawczyni świadczą także pozostałe dowody, w tym zeznania świadków, z których to zeznań wynikają następujące okoliczności. Ubezpieczona – firma (...) wykonała jednorazową usługę w zakresie sprzątania szkoły i terenu wokół niej prowadzonej przez świadka B. Ł.. Wskazywały na to zeznania świadka B. Ł., która korzystała z usług prowadzonej przez nią firmy ,,w razie potrzeby”. Wymaga zaznaczenia, że współpraca ubezpieczonej z prywatną szkołą prowadzoną przez świadka B. Ł. nie została umownie sformalizowana, jak też za usługę ubezpieczona nie wystawiła szkole żadnej faktury. Stąd też złożone w tym zakresie zeznania świadka B. Ł. jako niepoparte miarodajną dokumentacją nie mogły stanowić podstawy ustalenia okoliczności rzeczywistej współpracy zawodowej tych dwóch podmiotów. W oparciu o zeznania tego świadka, jak i samej wnioskodawczyni nie sposób stwierdzić czy wskazana współpraca miała charakter profesjonalnej i zorganizowanej działalności gospodarczej. Nic niewnoszące do sprawy okazały się zeznania świadka E. K., która wprawdzie zeznała, że koło lipca 2022 roku wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej sprzątała należący do niej gabinet stomatologiczny, jednak na podstawie okoliczności na które wskazywała, nie sposób jednoznacznie stwierdzić czy faktycznie i bezpośrednio miały one miejsce w spornym okresie (od 1 lipca 2022 r.)., czy wiązały się z nim merytorycznie. Świadek E. K. wskazywała również, że za wykonaną usługę sprzątania jej gabinetu wnioskodawczyni wystawiła stosowną fakturę, jednakże w obszernym pliku złożonych przez skarżącą do akt sprawy faktur VAT, Sąd nie odnalazł takiej, która potwierdziłaby, że ubezpieczona faktycznie wykonała wskazaną usługę. W toku postępowania wnioskodawczyni zeznała także, że w trakcie niezdolności do pracy zgłosiła do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 28.10.2022 r. M. P. jako osobę wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia, która to miała wykonywać w trakcie jej usprawiedliwionej nieobecności usługi porządkowe. Złożone przez nią w powyższym zakresie zeznania są jednak niepełne, a ona sama zdaje się pomijać istotne z punktu widzenia przedmiotu tej sprawy fakty. Sąd dodatkowo ustalił, a o czy nie wspominała skarżąca, że M. P. od 1.02.2022 r. do nadal podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorca u innego płatnika składek - (...) K. K.. Mało tego, wnioskodawczyni nie złożyła żadnych dokumentów rozliczeniowych za M. P.. Brak jest raportów od początku jej zgłoszenia czyli od 10.2022 r. Wnioskodawczyni nie opłaciła też składek za zleceniobiorcę M. P.. Również z tego względu złożone przez wnioskodawczynię wyjaśnienia na okoliczność wykonywania działalności gospodarczej należało w ocenie Sądu traktować z dużą ostrożnością już choćby z tej przyczyny, że była ona siłą rzeczy osobą zainteresowaną takim przedstawieniem faktów, aby uzyskać korzystny dla siebie wyrok.

Podkreślić także należy, iż wnioskodawczyni zeznała, że nie poszukuje większej liczby klientów ponieważ nie jest w stanie ich obsłużyć. Świadczy to w ocenie Sądu o trafności poglądu organu rentowego, ponieważ jak wynika z ustaleń poczynionych w sprawie – dochody związane z obsługą klientów nie są wystarczające do pokrycia kosztów ubezpieczenia a co dopiero do generowania zysków.

Nie sposób przy tym pomijać, że wnioskodawczyni posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek i zadłużenie to na dzień 24.07.2023r. wynosi: FUS: 10 651,47 zł, za okres 09/2022-05/2023; FUZ: 2 953,06 zł, za okres 08/2022-05/2023; (...): 949,47 zł, za okres 08/2022-05/2023. Za niewiarygodne Sąd uznał zeznania wnioskodawczyni, która wskazywała że od lipca 2022 r. do października 2022 r. opłacała składki terminowo. Tymczasem sąd ustalił, że w spornym okresie wnioskodawczyni prawidłowo opłaciła należne składki jedynie za lipiec 2022 r.. Za sierpień 2022 r. jest niedopłata, a za następne miesiące wnioskodawczyni nie opłaciła należnych składek. Trzeba podkreślić, że dla oceny czy dana osoba wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą mają znaczenie nie tylko okoliczności obiektywne (tzn. to, czy dana działalność jest faktycznie prowadzona), ale i subiektywne, rozumiane jako zamiar przedsiębiorcy (por. wyrok NSA w W. z dnia 30 kwietnia 1997 r., sygn. akt: III SA 46/96, POP z 1998 r., nr 2, poz. 48; LEX nr 32064). Nie mogą być akceptowane naganne i nieobojętne społecznie zachowania polegające na pozorowaniu prowadzenia przez krótki okres pozarolniczej działalności gospodarczej, całkowicie oderwanej od rachunku ekonomicznego, których celem nie jest dostarczanie środków utrzymania, lecz jedynie - nabycie prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, co na ogół znajduje wyraz w zarejestrowaniu działalności na krótki czas przed zajściem zdarzenia ubezpieczeniowego (rodzącego obowiązek wypłaty świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych) – por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt: II UK 43/05, OSNP z 2006 r., nr 15-16, poz. 251 (LEX nr 189956).

Dla uznania określonej przedmiotowo działalności, za działalność gospodarczą konieczne jest zatem łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej. Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności określonych czynności w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności. Dokonanie jedynie w lipcu 2022 r. pojedynczych, okazjonalnych przez wnioskodawczynię, bez organizacji i planowania, które by wskazywało na możliwość prowadzenia przez daną osobę usług, nie ma cech działalności gospodarczej, ponieważ podjętym przez ubezpieczoną działaniom nie można przypisać zarobkowego charakteru, ani też rzeczywistego, a nie tylko pozorowanego, zamiaru uczestnictwa w obrocie gospodarczym, czego zaprzeczeniem są działania jednorazowe, okazjonalne. Rozpoczęcie, czy też jak w niniejszej sprawie wznowienie działalności gospodarczej powinno być bowiem działaniem konsekwentnym i przemyślanym pod względem organizacyjnym, technicznym, ekonomicznym, finansowym, marketingowym, handlowym itd. Działania podjęte przez ubezpieczoną, która dysponowała już pewnym doświadczeniem zawodowym w swojej branży niewątpliwie nie odpowiadają powyższym warunkom. Z materiału dowodowego nie wynika ekonomiczne uzasadnienie decyzji ubezpieczonej wznowienia działalności od 1 lipca 2022 r. w perspektywie niepewności osiągania jakichkolwiek dochodów z prowadzonej działalności, wystarczających chociażby na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Nie można uznawać za prowadzenie działalności gospodarczej sytuacji, kiedy nie ma zamiaru prowadzenia zorganizowanej i zawodowej działalności nakierowanej na osiągnięcie zysku, a prowadzenie działalności ma polegać tylko na uzyskiwaniu świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Przedstawiona wyżej sekwencja zdarzeń uprawnia zatem do konkluzji, że odwołującej się nie zależało na rzeczywistym wykonywaniu działalności gospodarczej, lecz na wygenerowaniu tytułu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z podstawą wymiaru składek zapewniającą świadczenia zasiłkowe w zadowalającej ją wysokości. O istnieniu obowiązku ubezpieczenia decydują konkretne okoliczności sprawy, w których dokonywana jest ocena, czy w danym okresie działalność rzeczywiście była wykonywana (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2009 r., I UK 328/08, L.).

W świetle wskazanych okoliczności Sąd przyjął, że działania polegające na wznowieniu od 1 lipca 2022 r. działalności były czynnościami pozornymi w rozumieniu art. 58 k.c. Pozorność jej polegała na tym, że zgłoszenie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nastąpiło wyłącznie w celu objęcia wnioskodawczyni ubezpieczeniem z tego tytułu, a w konsekwencji zapewnienia świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Ubezpieczona nie wykazała, że w spornym okresie faktycznie prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w sposób zorganizowany, ciągły oraz dla celów zarobkowych.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonej, o czym orzekł w pkt 1 sentencji wyroku.

W przedmiocie kosztów Sąd orzekł w pkt 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2023.0.1935).

Zgodnie zaś z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. Jeżeli orzeczenie to jest prawomocne z chwilą wydania, odsetki należą się za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty, a jeżeli orzeczenie takie podlega doręczeniu z urzędu - za czas po upływie tygodnia od dnia jego doręczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu.