Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, określił wysokość zadłużenia J. M. z tytułu składek w wysokości 19.666,38 zł, w tym ;

- na ubezpieczenia społeczne za okres od marca 2008 do kwietnia 2016 r w kwocie 13.707,17 zł oraz odsetki w kwocie 1873 zł

- na ubezpieczenie zdrowotne za okres maj 2008 – do marzec 2016 w kwocie 4830,99 zł oraz odsetki w kwocie 727 zł,

- na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres maj 2008 – kwiecień 2016 w kwocie 1128,22 zł oraz odsetki w kwocie 135 zł.

/decyzja - w aktach ZUS /.

W dniu 8 września 2016 roku J. M. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, podając prawidłowy jej numer, wnosząc o utrzymanie w mocy umowy ratalnej z dnia 11 grudnia 2015 r. Wniosła o ponowne przeanalizowanie jej sytuacji.

/odwołanie k. 2-3/.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podnosząc, że wniosek zawarty w odwołaniu o utrzymanie w mocy umowy ratalnej, która została rozwiązana w dniu 11 maja 2016 r , został przekazany do właściwej komórki organizacyjnej.

/ odpowiedź na odwołanie k.4/.

Na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 roku wnioskodawczyni oświadczyła, że nie kwestionuje wysokości zadłużenia z tytułu składek określonego w decyzji, chciałaby utrzymania abolicji oraz spłaty ratalnej, a następnie cofnęła odwołanie.

/e – prot. 00:00:46, 00:07:46/

Pełnomocnik ZUS wyraził zgodę na cofnięcie odwołania, wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2400 zł.

/e – prot. 00: 07:46, 00:07:56/

Pełnomocnik ZUS nie kwestionował wyjaśnień wnioskodawczyni w zakresie jej sytuacji materialnej. Ograniczył żądanie kosztów do kwoty 1300 zł.

/e – protokół – 00:14:44/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni utrzymuje się z działalności gospodarczej, której przedmiotem jest wyrób i sprzedaż produktów chemicznych. Osiąga dochód od 0 do 1000 zł miesięcznie, ostatnio ok. 750 zł. Mieszka sama, pomagają jej dzieci, stałe koszty utrzymania wynoszą ok. 500 zł. Nie posiada żadnego majątku. /okoliczność bezsporna/

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

W myśl art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew, lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Wobec tego, że cofnięcie przez wnioskodawczynię odwołania nie jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 1, 4 k.p.c.) oraz nie narusza słusznego interesu ubezpieczonego (art. 469 k.p.c.) , a organ rentowy wyraził zgodę na powyższą czynność, Sąd orzekł jak w pkt. 1 sentencji. Wnioskodawczyni nie kwestionowała wysokości spornego zadłużenia z tytułu składek, a jej wniosek o utrzymanie umowy ratalnej został przekazany do rozpoznania.

Sąd nie obciążył ubezpieczonej kosztami procesu na podstawie art. 102 kpc.

Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy: „zastosowanie przez Sąd art. 102 kpc powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego” (postanowienie Sądu Najwyższego z 14.01.1974 r., sygn. akt II CZ 223/73). Należy także podkreślić, iż „art. 102 kpc nie wymaga, żeby strona wygrywająca sprawę na rzecz której nie został zasądzony zwrot kosztów procesu, postępowała niewłaściwie lub żeby można jej było przypisać jakąkolwiek inną postać winy” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 07.01.1982 r., sygn. akt CZ 191/81).

W przedmiotowej sprawie cofnięcie odwołania nastąpiło na pierwszym terminie rozprawy, co zminimalizowało udział pełnomocnika strony przeciwnej, który nie sporządzał także odpowiedzi na odwołanie. Nadto nie bez znaczenie pozostaje dysproporcja finansowa między stronami. Wnioskodawczyni osiąga minimalne dochody, posiada zadłużenie z tytułu składek , nie ma żadnego majątku.

W ocenie Sądu obciążanie wnioskodawczyni kosztami zastępstwa procesowego nawet w ograniczonym zakresie byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w pkt. 2 postanowienia.

Zarządzenie: odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć peł. ZUS