Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lipca 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zobowiązał M. M. (1) do zwrotu nienależnie świadczeń za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku w kwocie 3881,65 złotych wraz z odsetkami za okres od dnia 28 marca 2017 roku do dnia 24 lipca 2018 roku, tj. do dnia wydania decyzji w kwocie 279,62 złotych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wnioskodawca pobrał nienależne świadczenie za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku w łącznej kwocie 4161,27 złotych z tytułu renty rodzinnej przysługującej M. M. (2).

(decyzja – k. 86-86 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji wniósł M. M. (1) wskazując, że nie pobierał należności z ZUS dotyczącej renty rodzinnej syna M. M. (2). Jednocześnie nadmienił, iż począwszy od dnia 5 stycznia 2016 roku mieszka pod adresem Z., ul. (...).

(odwołanie – k. 3-3 verte)

Decyzją z dnia 30 maja 2019 roku zmieniającą decyzję z dnia 24 lipca 2018 roku o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń w części dotyczącej żądania odsetek Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. Inspektorat w Z. wskazał, że odstępuje od żądania odsetek w kwocie 279,62 złotych za okres od dnia 28 marca 2017 roku do dnia 24 lipca 2018 roku. M. M. (1) był zatem zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w kwocie 3881,65 złotych za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku.

(decyzja – nieponumerowane strony plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazano, że M. M. (1) został 10.07.2011 roku upoważniony przez syna M. do odbioru przysługującej mu części renty rodzinnej. Renta była przekazywana na adres zamieszkania Pana M. M. (1) w A. przy ulicy (...) za pośrednictwem Poczty Polskiej.

W dniu 05.03.2018 roku M. M. (2) poinformował organ rentowy o rezygnacji z nauki od 1.09.2017 roku, a w dniu 03.04.2018 roku wpłynęło zaświadczenie z Kuratorium (...), że pobierał naukę do 01.02.2017 roku. Od 01.03.2018 roku wstrzymano wypłatę renty, a renta za okres 01.03.2017 roku - 28.02.2018 roku została pobrana nienależnie.

Należy wskazać, że renta nie była podejmowana z Poczty od 01.10.2017 roku, były jednak nadal dokonywane potrącenia z tytułu egzekucji komorniczej w kwocie 76,33 złotych miesięcznie. Z tego względu zwrotowi podlega kwota: po 500zł miesięcznie za okres 03 - 09/2017 i po 76,33 złotych miesięcznie za okres 01.10.2017 roku - 28.02.2018 roku.

Decyzja z 24.07.2018 roku przesłana była listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru i została doręczona w trybie awizo w dniu 14.08.2018r. (awizowana po raz pierwszy 31.07.2018r.). Organ rentowy został powiadomiony o zmianie miejsca zamieszkania M. M. (1) dopiero w marcu 2019 roku.

Po uprawomocnieniu się decyzji od października 2018 roku nienależnie pobrane świadczenie było potrącane z bieżąco wypłacanej renty z tytułu niezdolności do pracy należnej M. M. (1). W związku ze złożeniem odwołania potrącone kwoty zostały zwrócone.

Należy wskazać, że poświadczona kopia zaskarżonej decyzji została wysłana M. M. (2) na jego prośbę w dniu 23.10.2018 roku. W dniu 13.11.2018 roku M. M. (1) zwrócił się z prośbą dotyczącą wyjaśnienia potrąceń z jego renty, w wyniku czego został poinformowany o nadpłacie renty rodzinnej za okres 01.03.2017 roku - 28.02.2018 roku pismem z dnia 28.11.2018 roku. Ponadto w dniu 01.03.2019 roku M. M. (1) zgłosił się do Inspektoratu w Z. prosząc o wyjaśnienia co do decyzji o zwrocie świadczeń przysługujących synowi M.. Pomimo to odwołanie złożył dopiero 09.05.2019 roku.

(odpowiedź na odwołanie – k. 5-5 verte)

Postanowieniem z dnia 24 września 2019 roku Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustanowił dla wnioskodawcy M. M. (1) pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata.

(postanowienie – k. 21)

Na rozprawie w dniu 17 października 2019 roku skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji ZUS z dnia 24 lipca 2018 roku. W uzasadnieniu podniesiono, iż wskazana decyzja została wysłana do M. M. (1) jako adresata decyzji na nieprawidłowy adres: A., ul. 11 listopada 12 m. 9, tymczasem odwołujący w chwili doręczania decyzji mieszka i zamieszkiwał w Z., ul. (...). Wnioskodawca odebrał faktycznie decyzję ZUS w dniu 9 maja 2019 roku i po zapoznaniu się z jej treścią tego samego dnia złożył od niej odwołanie.

(wniosek – k. 26, rozprawa z dnia 17 października 2019 roku 00:02:30 – 00:04:03 – płyta CD – k. 29)

Na rozprawie w dniu 17 grudnia 2020 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Z kolei, pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

(rozprawa z dnia 17 grudnia 2020 roku 00:42:27 – 00:49:29 – płyta CD – k. 89)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 1 marca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. Inspektorat w Z. po rozpatrzeniu wniosku M. M. (1) z dnia 21 lutego 2017 roku o zmianę liczby osób uprawnionych do renty przeliczył od dnia 1 marca 2017 roku, tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia rentę rodzinną dla syna M. M. (2) do dnia 31 lipca 2018 roku.

(decyzja – k. 31-32 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

M. M. (2) urodził się w dniu (...).

(okoliczność bezsporna)

M. M. (1) mieszkał w domu przy ul. 11 listopada 12 m. 9 w A. w latach 1991-2015. W owym czasie mieszkał tam z żoną i trójką dzieci do 2015 roku. Jego starszy syn D. wyjechał do pracy w Anglii przed jego wyprowadzeniem się. Z kolei córka skarżącego mieszkała wraz ze swoim przyjacielem gdzie indziej. Po wyprowadzeniu się z domu przez wnioskodawcę pod wskazanym adresem zamieszkiwał tylko jego syn M.. Miał wówczas 22 lata. W (...) córka odwołującego mieszkała ponownie pod tym adresem przez okres 2 miesięcy, aby później zamieszkać w Z. wraz ze skarżącym.

(zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:16:49 – 00:21:26 – płyta CD - k. 89)

W okresie od dnia 5 stycznia 2016 roku do dnia 6 kwietnia 2018 roku oraz od dnia 25 lutego 2019 roku i dalej zameldowany jest na pobyt stały pod adresem Z., ul. (...).

(poświadczenie zameldowania – k. 4)

W latach 2016 – 2018 wnioskodawca sporadycznie bywał u syna w domu znajdującym się ul. 11 listopada 12 m. 9 w A.. M. M. (2) nigdy nie upoważnił wnioskodawcy do odbioru przysługującej mu renty rodzinnej. Wnioskodawca pobierał dla niego wskazane świadczenie do momentu uzyskania przez niego pełnoletności.

(zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:21:26 – 00:28:46 – płyta CD - k. 89)

W dniu 20 września 2016 roku M. M. (2) złożył do ZUS wniosek o wypłacanie należnej mu renty rodzinnej na wskazany przez niego rachunek bankowy.

(wniosek – k. 12-13 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

M. M. (2) dysponuje własnym kontem osobiste. Renta rodzinna przesyłana była na jego rachunek do momentu pojawienia się zadłużenia na koncie i zaangażowania się komornika. Ostatecznie renta rodzinna ponownie przesyłana była do jego domu rodzinnego w A. przy ul. 11 listopada 12 m.9. Przynosił ją bezpośrednio listonosz.

(zeznania świadka A. M. na rozprawie w dniu w dniu 3 sierpnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:11:07 – 00:13:03 – płyta CD - k. 71, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:21:26 – 00:28:46 – płyta CD - k. 89)

Renta rodzinna przesyłana była na nazwisko wnioskodawcy jako opiekuna prawnego M. M. (2). Skarżący wielokrotnie prosił syna, aby wystąpił do ZUS o zmianę w tym zakresie w związku z uzyskaniem przez syna pełnoletności.

(zeznania świadka A. M. na rozprawie w dniu w dniu 3 sierpnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:04:38 – 00:11:07 – płyta CD - k. 7, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:21:26 – 00:28:46 – płyta CD - k. 89)

M. M. (2) widywany był jak odbiera rentę rodzinną w domu od listonosza.

(zeznania świadka A. M. na rozprawie w dniu w dniu 3 sierpnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:13:03 – 00:13:50 – płyta CD - k. 71)

Pismem z dnia 5 marca 2018 roku M. M. (2) poinformował ZUS, iż z dniem 1 września 2017 roku zrezygnował z kontynuacji dalszej nauki i w związku z tym nie podejmował odbioru przyznanej mu renty rodzinnej. W okresie od dnia 1 września 2016 roku do dnia 1 lutego 2017 roku uczęszczał do Policealnej Szkoły nr 1 (...) w Ł..

(pismo – k. 62, zaświadczenie – k. 72 plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W latach 2017-2018 roku w domu przy ul. 11 listopada w A. widywane były jedynie dzieci skarżącego.

(zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:05:39 – 00:11:02 – płyta CD - k. 89)

Decyzją z dnia 13 marca 2018 roku organ rentowy z urzędu od dnia 1 marca 2018 roku, tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia wstrzymał wypłatę renty rodzinnej.

(decyzja – k. 63-64 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 24 lipca 2018 roku ZUS wydał zaskarżoną decyzję. Decyzja została przesłana na adres: A., ul. 11 listopada 12 m. 9. Organ rentowy uznał, że jej doręczenie nastąpiło w trybie awizo na wskazany adres. Fizycznie skarżący otrzymał wskazaną decyzję w dniu 9 maja 2019 roku i wówczas w tym samym dniu złożył od niej odwołanie.

(odwołanie – k. 3-3 verte, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:38:24 – 00:42:22 – płyta CD - k. 89, decyzja – k. 86-86 verte, koperta – k. 89-89 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 13 listopada 2018 roku skarżący zwrócił się do ZUS z prośbą dotyczącą wyjaśnienia potrąceń z jego renty.

(pismo – k. 205 plik III załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Pismem z dnia 28 listopada 2018 roku organ rentowy poinformował wnioskodawcę, iż nadpłata renty rodzinnej została ustalona za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku. Wysokość potrąceń z świadczenia skarżącego wyniosła 218,12 złotych miesięcznie.

(pismo – k. 206 plik III załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W wyniku złożenia odwołania potrącone kwoty zostały zwrócone przez ZUS wnioskodawcy.

(zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu w dniu 17 grudnia 2020 roku e-protokół z rozprawy 00:38:24 – 00:42:22 – płyta CD - k. 89)

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach sądowych oraz aktach rentowych dokumentów, a także na podstawie zeznań wnioskodawcy oraz świadków: A. M., P. T.. Sąd uznał powyższe dowody za wiarygodne i wystarczające dla poczynienia przedmiotowych ustaleń, jako spójne i logiczne. Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę, a dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że jest on wystarczający by wyjaśnić sporną okoliczność – a mianowicie czy M. M. (1) nienależnie pobrał rentę rodziną za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku.

Podnieść należy ,że M. M. (2) wzywany początkowo jako świadek odmówił składania zeznań jako osoba bliska natomiast powiadomiony o toczącym się procesie nie przystąpił do niego jako zainteresowany.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należało zwrócić uwagę, iż w ocenie tutejszego Sądu odwołanie M. M. (1) od decyzji ZUS z dnia 24 lipca 2018 roku zostało wniesione w terminie. Za dzień wniesienia przedmiotowego odwołania należało przyjąć datę 9 maja 2019 roku, kiedy to wnioskodawca faktycznie otrzymał ową decyzję, a następnie tego samego dnia wniósł od niej odwołanie. Zgodnie ze złożonym poświadczeniem zameldowania, skarżący w okresie od dnia 5 stycznia 2016 roku do dnia 6 kwietnia 2018 roku oraz od dnia 25 lutego 2019 roku i dalej zameldowany jest na pobyt stały pod adresem Z., ul. (...). Tym samym, za nieuzasadnione należy uznać twierdzenie organu rentowego, iż doręczenie zaskarżonej decyzji na adres A., ul. 11 listopada 12 m. 9 w trybie awizo było skuteczne i prawidłowe.

Zasadniczą kwestią dla rozpoczęcia biegu ustawowego, miesięcznego terminu do wniesienia odwołania ma doręczenie odpisu decyzji, od którego określony wyżej termin rozpoczyna bieg. W przypadku braku skutecznego doręczenia odpisu decyzji wskazany wyżej ustawowy, miesięczny termin do wniesienia odwołania w ogóle nie rozpoczyna swojego biegu. W takiej sytuacji za datę doręczenia uznać należy dzień, w którym adresat faktycznie otrzymał decyzję lub się z nią zapoznał (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 9 października 2015 r., III AUa 674/15).

W odrębnym postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych postępowanie o przywrócenie terminu w odniesieniu do odwołania, czyli pisma wszczynającego postępowanie, nie jest stosowane. Sąd z urzędu, w trakcie wstępnego badania sprawy, dokonuje nie tylko sprawdzenia zachowania przez stronę terminu do wniesienia odwołania, ale także - w przypadku stwierdzenia opóźnienia - ocenia jego rozmiar oraz przyczyny. Zaznacza się, że możliwość usprawiedliwienia opóźnień w złożeniu odwołania od decyzji organu rentowego w przypadku wykazania, że nie wynikło ono z winy ubezpieczonego, przy czym sąd ma dyskrecjonalną możliwość potraktowania spóźnionego odwołania tak, jakby zostało wniesione w terminie. Może tego dokonać pod warunkiem uznania, że przekroczenie terminu nie jest nadmierne oraz że nastąpiło z przyczyn niezależnych od skarżącego. Stosownie do oceny tych okoliczności odwołanie odrzuca się albo nadaje mu bieg, przy czym wskazuje się, iż ocena, czy przekroczenie terminu było nadmierne i czy przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się, jest pozostawione uznaniu Sądu (zob. orzeczenia Sądu Najwyższego: wyrok z dnia 21 marca 2006 r. sygn. akt III UK 168/05; postanowienie z dnia 1 czerwca 2010 r., II UK 404/09; postanowienie z dnia 29 października 1999 r., II UKN 588/99; także wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 23 września 2014 r. III AUa 531/14).

Zgodnie z treścią art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2020.0.53 t.j.) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:

1) do ukończenia 16 lat,

2) do ukończenia nauki w szkole , jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo

3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.

W myśl ust. 2 art. 68, jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów.

Zasadniczym celem przyznania prawa do renty rodzinnej jest dostarczenie środków utrzymania dzieciom rencisty, które w związku z kształceniem się w szkole nie wykonują pracy stanowiącej źródło utrzymania. Istotą bowiem renty rodzinnej jest umożliwienie odbycia i ukończenia nauki przez osobę uprawnioną. Powyższe dowodzi jednoznacznie, iż konieczną przesłanką pobierania świadczeń z tytułu renty rodzinnej jest nauka w szkole.

Zgodnie z art. 138 ust. 1 i ust. 2 w/w ustawy, osoba, która nienależnie pobrała świadczenie, obowiązana jest do jego zwrotu, przy czym za nienależnie pobrane świadczenia uważa się świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania, bądź też świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5 (ust. 4).

W judykaturze utrwalił się pogląd, że celem zacytowanego powyżej art. 138 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS jest ochrona Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dlatego zwrot nienależnie pobranego świadczenia powinien obejmować wysokość kwoty, o którą fundusz ten został bezpodstawnie uszczuplony. Do istoty sporu o zwrot nienależnie wypłaconych świadczeń należy rozstrzygnięcie o tym, czy świadczenia zostały wypłacone, mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie do nich prawa albo wstrzymanie wypłaty w całości lub w części oraz czy osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania, albo też czy świadczenie zostało przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów lub w innym wypadku wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia. Pouczenie, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS jest przesłanką warunkującą obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia (wyr. SN z dnia 6 grudnia 2010 roku, II UK 149/10, LEX nr 786385).

Zgodnie z art. 84 ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2020.0.266 t.j.) osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, z uwzględnieniem ust. 11.

Zgodnie z art. 68 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, renta rodzinna po przekroczeniu 16 roku życia przysługuje do czasu ukończenia nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do 25 roku życia. Przesłanką wypłaty renty po ukończeniu 16 roku życia jest przedstawianie zaświadczeń o kontynuowaniu nauki.

Na gruncie niniejszej sprawy sporną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia Sądu było ustalenie czy po stronie wnioskodawcy istnieje obowiązek zwrotu nienależnie pobranej renty rodzinnej za okres za od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku.

Organ rentowy stał na stanowisku, że wnioskodawca został upoważniony przez swojego syna M. M. (2) do odbioru przysługującej mu części renty rodzinnej. Z kolei sama renta przekazywana była na adres w A. przy ul. 11 listopada 12 m. 9 za pośrednictwem Poczty Polskiej. W związku z faktem, iż M. M. (2) pobierał naukę do dnia 1 lutego 2017 roku, a następnie z niej zrezygnował od dnia 1 września 2017 roku, od dnia 1 marca 2018 roku została wstrzymana wypłata renty, zaś ta za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku w ocenie organu rentowego została pobrana nienależnie.

Natomiast wnioskodawca podnosił, iż przedmiotową rentę w 2017 roku i 2018 roku otrzymywał nie on, lecz jego pełnoletni syn M. M. (2), który w owym czasie odbierał ją fizycznie od listonosza pod adresem w A., ul. 11 listopada 12 m. 9. Co więcej, jak wskazywał odwołujący renta ta nie była przelewana na jego konto.

Decyzją z dnia 1 marca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. Inspektorat w Z. przeliczył od dnia 1 marca 2017 roku, tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia rentę rodzinną dla syna M. M. (2) do dnia 31 lipca 2018 roku.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż wnioskodawca od dnia 5 stycznia 2016 roku zameldowany jest na pobyt stały pod adresem Z., ul. (...). Faktem było co również wynika z zeznań samego wnioskodawcy, jak i powołanego w sprawie świadka A. M., iż renta rodzinna przesyłana była na nazwisko wnioskodawcy jako opiekuna prawnego M. M. (2). Jednakże po wyprowadzeniu się skarżącego z domu znajdującego się pod adresem A. ul. 11 listopada 12 m. 9, owe świadczenie odbierane było fizycznie przez samego M. M. (2). Początkowo renta rodzinna przesyłana była na jego konto bankowe, o czym świadczy chociażby treść wniosku skierowanego do ZUS z dnia 20 września 2016 roku. Ostatecznie jednak ponownie M. M. (2) odbierał ją fizycznie od listonosza zamieszkując w domu w A.. Również świadek P. T. będący doręczycielem w Urzędzie Pocztowym w A. zeznał, iż latach 2017-2018 roku w domu w A. widywane były jedynie dzieci skarżącego. Stąd mając na uwadze powyższe wbrew twierdzeniom organu rentowego, M. M. (1) w spornym okresie nigdy nie pobrał świadczeń należnych M. M. (2).

Wobec powyższego Sąd w punkcie 1 sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że M. M. (1) nie jest zobowiązany do zwrotu świadczeń za okres od dnia 1 marca 2017 roku do dnia 28 lutego 2018 roku wraz z odsetkami w Łącznej kwocie 4161,27 złotych z tytułu renty rodzinnej przysługującej M. M. (2).

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.0.1800). Wysokość kosztów została ustalona na kwotę 900 złotych.