Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 września 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił M. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na tej podstawie, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 7 września 2017 r. nie została uznana ona za niezdolną do pracy / decyzja k. 18 akt rentowych plik II/.

W dniu 10 października 2017 r. M. K. odwołała się od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę. Wskazała, że stan jej zdrowia z powodu schorzeń ortopedycznych, neurologicznych, diabetologicznych, endokrynologicznych i kardiologicznych oraz brak możliwości wykonania zabiegu operacyjnego uniemożliwia jej wykonywanie pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami / odwołanie k. 2-4/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 3 listopada 2017 roku organ rentowy wnosił o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji / odpowiedź na odwołanie k. 5/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

M. K. urodziła się w dniu (...) Posiada wykształcenie zasadnicze zawodowe w zawodzie krawiec. Wykonywała pracę szwaczki (w 1995 r.), pracownika produkcji – pakowaczki (w latach 1995 – 1996), kierowcy sprzedawcy – pomocy przy produkcji (w 1999 r.), robot. pomoc. (w 2000 r.), mrożonkowej (w latach 2001, 2004), sprzątaczki, portiera (w latach 2010-2016), odbywała staż zawodowy w ramach Projektu „Nowe kompetencje – nowe perspektywy” (w 2014 r.), prowadziła działalność gospodarczą (w latach 1996-1998, 2000) w zakresie handlu obwoźnego artykułami spożywczymi i przemysłowymi, podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników (w latach 2001-2009). W latach 1992-1993, 1999, 2000, 2001, 2009-2010, 2013-2014 była zarejestrowana jako bezrobotna. Obecnie nie pracuje, jest zarejestrowana jako bezrobotna. / okoliczność bezsporna - świadectwa pracy, zaświadczenia – akta rentowe plik I, akta rentowe plik II/

W okresie od 18 sierpnia 2015 r. do 9 lutego 2016 r. wnioskodawczyni pobierała zasiłek chorobowy. / okoliczność bezsporna/

Od 10 lutego 2016 r. do 5 listopada 2016 r. ubezpieczona korzystała ze świadczenia rehabilitacyjnego. / okoliczność bezsporna, decyzja – akta rentowe plik I/

W dniu 26 maja 2017 r. ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy / wniosek k. 1-4 akt rentowych plik II/.

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 3 sierpnia 2017 r. uznał, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. /orzeczenie lekarza orzecznika k. 14-14 odw. akt rentowych plik II/

Komisja lekarska w dniu 7 września 2017 r., po rozpoznaniu sprzeciwu wnioskodawczyni, wydała orzeczenie zbieżne z orzeczeniem lekarza orzecznika, rozpoznajac u badanej: zespół bólowy kręgosłupa z powodu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych, otyłość olbrzymią, tachykardię zatokową objawową, stan po strumektomii – w leczeniu substytucyjnym, cukrzycę świeżo wykrytą dobrze kontrolowaną lekami doustnymi. W opinii komisji brak jest u wnioskodawczyni takiego naruszenia sprawności organizmu, które byłoby podstawą do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji / orzeczenie Komisji k. 17 – 17 odw. akt rentowych plik II; opinia lekarska k. 79-81 dokumentacji lekarskiej/.

Wnioskodawczyni cierpi z powodu zespołu bólowego odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa, promieniującego do prawej kończyny dolnej z wadą rozwojową pogranicza piersiowo-lędźwiowego. Stwierdza się u niej także otyłość olbrzymią. Neurochirurg nie zakwalifikował wnioskodawczyni do operacji z powodu otyłości i tej wady rozwojowej. Badana porusza się przy pomocy kul łokciowych co nie ma uzasadnienia medycznego.Z punktu widzenia neurologa u wnioskodawczyni nie stwierdza się niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej. Na rynku pracy badana jest osobą niepełnosprawną, ale zdolną do wykonywania pracy zarobkowej. /opinia biegłego neurologa k. 26-29/.

Rozpoznana u skarżącej choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa z wielopoziomową dyskopatią od C3 do C6 i od L3 do SI z okresowo nawracającym zespołem bólowym bez ograniczenia jego zakresu ruchomości i bez istotnego upośledzenia funkcji chodu nie ogranicza czynności narządu ruchu w stopniu dającym podstawę do orzekania – z ortopedycznego punktu widzenia - o długotrwałej niezdolności do pracy u badanej z drugim i trzecim poziomem kwalifikacji zawodowych. Powyższe schorzenie może być leczone w ramach zasiłku chorobowego - wnioskodawczyni jest zdolna do pracy zarobkowej oraz była zdolna do pracy zarobkowej w dacie zaskarżonej decyzji i w dacie złożenia wniosku. /opinia biegłego specjalisty z zakresu ortopedii i rehabilitacji k. 22-25/.

U skarżącej stwierdza się także niedoczynność tarczycy, stan po zabiegu operacyjnym na tarczycy z powodu S. nodosa. W 2008 roku przebyła operację gruczołu tarczowego z powodu wola guzowatego Z powodu rozpoznanej niedoczynności tarczycy jest obecnie leczona specjalistycznie lekiem L. w dawkach 200/175. Wyniki badań tarczycowych badanej z 2017 r. pozostają w normie. Znaczna otyłość wnioskodawczyni ogranicza poruszanie się, wywołuje męczliwość i silne pocenie się. Z przyczyn endokrynologicznych wnioskodawczyni nie ma klinicznych przeciwskazań do wykonywania pracy zarobkowej. Była zdolna do pracy w dacie zaskarżonej decyzji oraz w dacie złożenia wniosku. /opinia biegłego endokrynologa k. 30-32/.

Skarżąca cierpi także na cukrzycę typu 2 – wyrównaną i niepowikłaną, aktualnie wyrównaną, a stopień jej zaawansowania nie powoduje niezdolności do pracy dostępnej na ogólnym rynku pracy. Wnioskodawczyni wymaga stałej opieki i regularnych wizyt w poradni diabetologicznej, odpowiedniej dawki leków oraz dostosowanych do nich diety i wysiłku fizycznego.W świetle wiedzy medycznej z zakresu diabetologii wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. /opinia biegłego diabetologa k. 37-38 odw./.

Stwierdzone u skarżącej zaburzenia rytmu serca pod postacią przyspieszonego rytmu serca, bez innych zmian w badaniu EKG, leczone ambulatoryjnie, dwukrotnie kontrolowane w Oddziale Ratunkowym, (...) bez konieczności hospitalizacji nie ograniczają sprawności organizmu 43-letniej wnioskodawczyni w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy z punktu widzenia kardiologa. Z kardiologicznego punktu widzenia badana jest zdolna do pracy zarobkowej. /opinia biegłego kardiologa k. 40-41 odw./.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o powołane - niekwestionowane przez strony - dokumenty oraz opinie biegłych lekarzy neurologa, ortopedy, endokrynologa, diabetologa i kardiologa.

Opinie zostały doręczone zarówno organowi rentowemu, jak wnioskodawczyni, ze zobowiązaniem do ustosunkowania się do nich i złożenia ewentualnych zarzutów. Organ rentowy uwag ani zarzutów wobec opinii biegłych lekarzy nie zgłosił. Natomiast wnioskodawczyni na ostatnim terminie rozprawy, po zapoznaniu się z opiniami biegłych, podtrzymała swoje odwołanie. Zakwestionowała wydane w sprawie pisemne opinie biegłych z zakresu neurologii i ortopedii, twierdząc jedynie, że wymaga używania kul ortopedycznych i że w związku ze swoim stanem zdrowia nie znajdzie pracy. Nie podniosła żadnych uzasadnionych zarzutów merytorycznych względem tych opinii, nie złożyła żadnych wniosków dowodowych.

Sąd, oceniając zgromadzony materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii powołanych w sprawie biegłych. Biegli wydali opinie po przeprowadzeniu stosownych badań i analizie dostępnej dokumentacji lekarskiej wnioskodawczyni. Określili schorzenia występujące u badanej oraz ocenili ich znaczenie dla jej zdolności do pracy, odnosząc swą ocenę do kwalifikacji zawodowych ubezpieczonej.

Zdaniem Sądu, opinie biegłych są rzetelne, sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot, a wynikające z nich wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawczyni jest niezasadne.

Zgodnie z art.57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2017 r. poz. 1383 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art.12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Zgodnie zaś z treścią art.14 ust.1 wymienionej ustawy oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik. Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej, która dokonuje rozstrzygnięcia w formie orzeczenia /ust. 2a/. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie zgłoszono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej, stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji /ust. 3/.

W rozpoznawanej sprawie zaskarżoną decyzją z dnia 13 września 2017 r. organ rentowy, w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej stwierdzające brak niezdolności do pracy, odmówił M. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Zasadność takiego stanowiska zakwestionowała ubezpieczona.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało podstaw dla uwzględnienia odwołania.

Na okoliczność oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, ortopedy, endokrynologa, diabetologa i kardiologa. Opinie biegłych z zakresu neurologii i ortopedii są zgodne i jednoznaczne co do tego, że zespół bólowy odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa i otyłość olbrzymia, w dacie wydania zaskarżonej decyzji i w dacie złożenia wniosku o stwierdzenie niezdolności do pracy, nie powodowały, nawet częściowej, niezdolności.

W szczególności wskazać należy na jednoznaczne stwierdzenie biegłego sądowego lekarza neurologa, który wprost uznał, że pod względem neurologicznym poruszanie się przez ubezpieczoną przy pomocy kul łokciowych nie ma uzasadnienia medycznego.

Natomiast z punktu widzenia ortopedycznego, jak stanowczo stwierdziła biegła, schorzenie wnioskodawczyni może być leczone w ramach zasiłku chorobowego.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie wykazał nadto, że niezdolności do pracy nie powoduje także rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenie z zakresu endokrynologii (niedoczynność tarczycy, stan po zabiegu operacyjnym na tarczycy z powodu S. nodosa i otyłość).

Podobnie w świetle wiedzy medycznej z zakresu diabetologii schorzenie wnioskodawczyni (cukrzyca typu 2 – wyrównana i niepowikłana) nie kwalifikuje jej do stwierdzenia niezdolności do pracy. Ubezpieczona – jak wynika z opinii biegłej - wymaga jedynie stałej opieki i regularnych wizyt w poradni diabetologicznej, odpowiedniej dawki leków oraz dostosowanych do nich diety i wysiłku fizycznego.

Wreszcie z punktu widzenia kardiologa stwierdzone u wnioskodawczyni zaburzenia rytmu serca pod postacią tachykardii zatokowej (przyspieszony rytm serca), bez innych zmian w EKG, nie powodują niezdolności do pracy.

W sprawie nie było podstaw do tego by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii biegłych lekarzy. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej, a ponadto w sposób logiczny i przekonujący uzasadnione.

Sporządzone w toku niniejszego postępowania opinie biegłych lekarzy sądowych wskazują na taki stopień naruszenia sprawności organizmu, który nie powoduje u wnioskodawczyni niezdolności do pracy.

Oznacza to, że wnioskodawczyni nie spełnia ona warunków do przyznania jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a zatem zaskarżona decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest prawidłowa.

W konsekwencji, wobec braku podstaw do uwzględnienia odwołania, Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie oddalił.

KW