Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją numer (...) z dnia 15.05. 2018 r., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.) w zw. art. 300 ust. 2 kodeksu pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że R. Ś., jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczona odpowiedzialnością, nie podlega: obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 30.06.2010 r.

W uzasadnieniu wskazanego stanowiska podniesiono, że wnioskodawca był zatrudniony w spółce, na stanowisku prezesa zarządu, z wynagrodzeniem 14.973,79 zł brutto na podstawie umowy o pracę z dnia 30.06.2010 r. Do ubezpieczeń społecznych został zgłoszony dopiero od 29.05.2014 r., kiedy przebywał już na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. Wcześniej zaś, od 18.06.2009 r. nie posiadał tytułu do ubezpieczeń społecznych. Spółka od 2013-2015 r. nie wykazywała żadnego dochodu nie odprowadzała za zatrudnione osoby składek. Zatem sytuacja finansowa spółki nie pozwalała na zatrudnienie pracownika z tak wysokim wynagrodzeniem. Nadto w czasie postępowania wyjaśniającego nie zostały przedstawione wiarygodne dowody potwierdzające fakt wykonywania pracy na powierzonym stanowisku. W okresie długotrwałych zwolnień lekarskich nikt w miejsce wnioskodawcy nie został zatrudniony. Zatem, zdaniem organu rentowego, umowa o pracę była pozorna, zawarta w celu uzyskania prawa do świadczeń i nie mogła stanowić ważnego tytułu do ubezpieczeń.

/ decyzja k. 173-181 akt ZUS/

Za pośrednictwem poczty w dniu 2 .09. 2018 r. wnioskodawca R. Ś. złożył odwołanie od ww. decyzji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania, wskazując na sprzeczność decyzji z rzeczywistym ze stanem faktycznym. Wskazał, że decyzję odebrał w dniu 29 .05 2018 r. poprzez pełnomocnika pocztowego. W dniu 29 .06.2018 r. a ż do 27.08.2018 r. był chory, zatem w terminie nie mógł złożyć odwołania.

/odwołanie k.3, wniosek o przywrócenie terminu k.4, koperta k. 5/.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego odrzucenie jako wniesionego po przepisanym terminie. Co do meritum podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji .

/odpowiedź na odwołanie k.6-8/.

Postanowieniem z dnia 26.09.2019 w sprawie sygn. akt VIII U 1975/18 Sąd Okręgowy odrzucił przedmiotowe odwołanie jako wniesione z uchybieniem terminu i orzekł o kosztach zastępstwa procesowego organu rentowego.

/ postanowienie z dnia 26.09.2019 k. 236 wraz z uzasadnieniem k. 242-250/

Postanowieniem z dnia 3.03.2020 w sprawie III AUz 387/19 Sąd Apelacyjny w Łodzi na skutek rozpoznania zażalenia wnioskodawcy na powyższe orzeczenie, uznając iż przekroczenie terminu na wniesienie odwołania od zaskarżonej decyzji, nie było nadmierne uchylił zaskarżone postanowienie.

/ postanowienie z 3.03.2020 k. 271 wraz z uzasadnieniem k. 272-274/

Postanowieniem z dnia 7.10.2020 r. Sąd Okręgowy ustanowił dla płatnika kuratora w trybie art. 69 kpc w osobie jedynego wspólnika D. L..

/ postanowienie k. 34/

Postanowieniem z dnia 9.04.2021 w sprawie sygn. akt VIII U 1192/20 Sąd Okręgowy w świetle nowo ujawnionych okoliczności ponownie odrzucił odwołanie wnioskodawcy jako wniesione po terminie i orzekł o kosztach postępowania.

/ postanowienie k. 377/

Postanowieniem z dnia 28.07.2022 w sprawie sygn. akt III AUz 80/22 na skutek zażalenia R. Ś. Sąd Apelacyjny w Łodzi uchylił także ww postanowienie uznając przy baku uzasadnienia zaskarżonego postanowienia ( sędzia referent przeszedł w stan spoczynku), iż Sąd nie rozpoznał istoty zaistniałego sporu.

/ postanowienie k. 471 z uzasadnieniem k. 472-472 v./

W dalszym toku procesu wnioskodawca poparł odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

/ bezsporne, pismo k. 491-494/

Płatnik reprezentowany prze kuratora nie zajął stanowiska w sprawie i nie brał udziału w procesie.

/ bezsporne/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik składek (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., Al. (...) (...) NIP: (...), prowadzi działalność na podstawie wpisu do KRS. Przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie systemu franczyzowego będącego siecią kancelarii doradców prawnych oraz kancelarii prawnych na własny rachunek. Spółka została zarejestrowana w dniu 19.11.2008 r. (umowę spółki zawarto 13.10.2008 r.). Jej jedynym wspólnikiem jest D. L.. Uchwałą Nr 3 z dnia 30.06.2010 r. Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą (...) Sp. z o.o. odwołano Z. W. (1) z pełnienia funkcji prezesa zarządu a uchwałą Nr 4 z 30.06.2010 r. powołano wnioskodawcę R. Ś. do pełnienia funkcji prezesa zarządu w oparciu o umowę o pracę. Zarząd spółki jest jednoosobowy.

/bezsporne umowa spółki k. 162-169 akt ZUS, uchwały zgromadzenia wspólników k. 155- 163 akt ZUS, odpis z KRS k. 12-14, 146-149, 476-478, zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20 /

Wnioskodawca został ujawniony jako prezes zarządu płatnika w KRS przez Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi Wydział Gospodarczy KRS dopiero w dniu 1.03.2012 r. na wniosek wierzycieli, po prowadzonym w tym zakresie postępowaniu przymuszającym. Brak jest dowodów potwierdzających rezygnacje ww. ze sprawowania wskazanej funkcji.

/ bezsporne, dokumentacja z KRS k. 336-339, 583-584/

Wnioskodawca R. Ś. ur. (...) posiada wykształcenie średnie, ukończył LO. Studiował filozofię, nie napisał pracy magisterskiej. Od 2004 r pracował jako handlowiec.

/ niesporne zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20/.

Wnioskodawca w okresie do 06/2010 r. był prokurentem spółki płatnika. Prokura nie była ujawniona w Krajowym Rejestrze Sądowym. Jako prokurent, wnioskodawca nie był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych. Brak jest dowodów potwierdzających fakt wypłatę mu wynagrodzenia z tytułu sprawowania tej funkcji.

Będąc prokurentem, wnioskodawca aktywie zajmował się bieżącym zarządzaniem przedsiębiorstwem płatnika składek, reprezentował Spółkę przy dokonywaniu czynności prawnych, np. przy zawarciu 33 umów cywilnoprawnych, w korespondencji i negocjacjach z organem rentowym w roku 2009 r. w sprawie spłaty zobowiązań składkowych Płatnika składek a także przy prowadzeniu sporu sądowego o sygn. akt: VIII U 2409/09. Wobec niezdolności do pracy poprzedniego prezesa zarządu Z. W. od 08/2009 r. wnioskodawca faktycznie samodzielnie jako prokurent prowadził sprawy spółki.

/ bezsporne, pisma Płatnika składek do organu rentowego z dnia 3 grudnia 2009roku na k. 25-26 akt VIII U 2409/09 załączonych do akt sprawy , bilans przedsiębiorstwa (...) Sp. z o. o. za rok 2009 podpisany przez Ubezpieczonego k. 32 akt VIII U 2409/09 , akta VIII U 2409/09 załączone do akt sprawy, dokumenty w załączonych do postępowania aktach ZUS z postępowania kontrolnego zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20, zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34/

Wnioskodawca nie posiadał ważnego tytułu do ubezpieczeń od 18.06.2009roku.

/ bezsporne/

Przed 18.06.2009 roku wnioskodawca w okresie od 2.04.2007roku do 17.06.2009roku był zatrudniony na podstawie umowy o pracę jako dealer znaku towarowego w przedsiębiorstwie (...) ( (...)) Sp. z o.o., zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...).

Okres tego zatrudnienia Ubezpieczonego częściowo pokrył się z okresem zatrudnienia Ubezpieczonego od 1 .09.2005 roku do 31.12.2007 roku na stanowisku dyrektora do spraw rozwoju strategicznego w prowadzonej przez C. R. pozarolniczej działalności gospodarczej: Kooperacja Firm (...) (poprzednio: K. C. .. (...).

C. R. był także, według zapisów w Krajowym Rejestrze Sądowym - nr KRS (...), od 29.08.2006 roku do 26.06. 2007roku członkiem zarządu przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o., a od 26.06.2007 roku do 24.12.2019roku - prokurentem tej spółki. Drugim członkiem zarządu (...) Sp. z o.o. przez cały okres jej funkcjonowania była matka wnioskodawcy - B. Ś. (1).

B. Ś. (1) była też udziałowcem K. Kancelarie Doradców (...). zo.o., posiadając połowę udziałów w tej spółce. Drugą połowę udziałów miał H. R., ojciec C. R..

Te same osoby: B. Ś. (1) i H. R. były udziałowcami w równych częściach (...) Sp. z o.o. (nr KRS (...)). Prezesem zarządu tej spółki był w okresie od 10.11.2006roku do 14.12.2006 roku D. L., a potem - J. F.. W okresie, gdy (...) Sp. z o.o. zarządzał J. F., prokurentem tego przedsiębiorstwa był wnioskodawca. Z tego tytułu wnioskodawca nie był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych, natomiast w okresie od 2.04.2007 roku do 17.06.2009 roku był zgłoszony do ubezpieczeń, z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę jako dealer znaku towarowego w (...) Sp. z o.o.

/ bezsporne, świadectwa pracy k. 145-147 akt ZUS zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34/

B. Ś. (1) nie była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu wykonywania pracy w żadnej z wymienionych wyżej spółek: (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o.

/ bezsporne , wyrok z 26.01.2021 r. dot. B. Ś. koperta k. 652/

Zarówno, za wnioskodawcę, jak i J. F., choć ww. byli w pewnych okresach zgłoszeni do ubezpieczeń społecznych, (...) Sp. z o.o., nie odprowadziła za nich jakichkolwiek składek na ubezpieczenia.

/ bezsporne/

Głównym przedmiotem działania wszystkich wymienionych wyżej podmiotów: (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. i. (...) Firm (...) (poprzednio: K. C. .. (...) było organizowanie działalności prawniczej. Płatnik w 2009 r. kupił od (...) Sp. z o.o. system franchisingowy. Wszystkie umowy franczyzy były zawierane pod logo K.. Twórca tego znaku i właścicielem był pierwotnie C. R..

/ bezsporne zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34 zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34 zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20 /

(...) Sp. z o.o. została postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 19.04.2018 roku rozwiązana bez przeprowadzenia likwidacji.

/ bezsporne/

B. Ś. (1), bez formalnego umocowania jako Dyrektor Departamentu Zarządu Oddziałów własnych , w imieniu płatnika, zawarła 124 z 223 umów cywilnoprawnych zawartych przez płatnika w spornym okresie.

/dokumenty w załączonych do postępowania aktach ZUS z postępowania kontrolnego zeznania świadka P. K. protokół z rozprawy z dnia7.10.2024 00:04:51-01:16:56 zeznania świadka A. Z. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 00:06:50-01:06:25 /

W dniu 30.06.2010 r. strony tj. płatnik oraz R. Ś. zawarły umowę, nazwaną umową o pracę na czas nieokreślony, w ramach, której wnioskodawca zobowiązał się świadczyć pracę na stanowisku Prezesa Zarządu spółki, w pełnym wymiarze czasu pracy, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 14973,79 zł brutto. Umowę o pracę, w imieniu spółki, podpisał J. F. tj . osoba która , w świetle uchwały Zgromadzenia Wspólników nr 4 z dnia 30.06.2010 , nie miała ku temu umocowania ( uprawnionym w tym zakresie był wspólnik D. L.). WW podpisał umowę na prośbę wspólnika , gdyż wnioskodawcy zależało na umowie o pracę. Wynagrodzenie miało być płatne gotówką lub przelewem na wskazany rachunek bankowy do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie przysługuje.

/ umowa o pracę k. 149- 151 akt ZUS zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34/

W umowie o pracę, zawartej z poprzednikiem Ubezpieczonego, na stanowisku Prezesa Zarządu, Z. W. (1), wysokość wynagrodzenia za pracę należnego Prezesowi Płatnika składek została ustalona na kwotę odpowiadającą wysokości minimalnego wynagrodzenia.

/ bezsporne/

Wnioskodawca nie legitymuje się orzeczeniem lekarskim dopuszczającym go do pracy oraz zaświadczeniem potwierdzającym odbycie niezbędnych szkoleń w zakresie BHP. Brak jest dokumentacji osobowej wnioskodawcy za sporny okres.

/ bezsporne/

Za okresy:

od 07.03.2011r. do 11.03.2011r., od 22.08.2011r. do 07.09.2011r., od 24.02.2012r. do 02.03.2012r., od 09.01.2013r. do 18.01.2013r., od 08.04.2013r. do 14.04.2013r., od 23.04.2013r. do 26.04.2013r., od 31.05.2013r. do 06.06.2013r., od 21.06.2013r. do 26.06.2013r., od 04.07.2013r. do 10.07.2013r., od 17.07.2013r. do 26.07.2013r., od 07.08.2013r. do 09.08.2013r., od 12.08.2013r. do 16.08.2013r od 06.09.2013r. do 13.09.2013r od 25.09.2013r. do 27.09.2013r., od 06.11.2013r. do 08.11.2013r., od 24.02.2014r. do 28.05.2014r., od 20.08.2014r. do 27.08.2014r, od 01.09.2014r. do 21.02.2015r.,od 31.03.2015r. do 13.04.2015r., od 15.04.2015r. do 19.04.2015r., od 21.04.2015r. do 03.05.2015r od 05.05.2015r. do 01.06.2015r od 04.06.2015r. do 17.06.2015r., od 20.06.2015r. do 24.06.2015r., od 26.06.2015r. do 28.08.2015r., od 02.09.2015r. do 15.09.2015r., od 19.09.2015r. do 24.09.2015r., od 28.09.2015r. do 30.10.2015r., od 06.11.2015r. do 19.11.2015r., od 26.11.2015r. do 15.12.2015r., od 22.12.2015r. do 24.01.2016r., od 29.01.2016r. do 21.02.2016r., od 26.02.2016r. do 28.02.2016r., od 05.03.2016r. do 21.03.2016r od 25.03.2016r. do 17.04.2016r. od20.04.2016r do 08.05.2016r, od 14.05.2016r do 10.06.2016r, od 17.06.2016r do 22.06.2016r, od 29.06.2016r. do 03.07.2016r, od 09.07.2016r do 15.07.2016r, od 22.07.2016r do 25.07.2016r, od 01.08.2016r do 28.08.2016r. od 03.09.2016r. do 11.09.2016r, od 19.09.2016r. do 20.09.2016r„ od 27.09.2016r. do 30.01.2017r., od 06.02.2017 do 07.02.2017, od 14.02.2017r. do 22.02.2017r. od 28.02.2017r. do 13.03.2017r., od 20.03.2017r. do 31.03.2017r., od 07.04.2017r. do 12.05.2017r., od 19.05.2017r. do 02.06.2017r., od 09.06.2017r. do 30.06.2017r., od 07.07.2017r. do 12.09.2017r od 18.09.2017r. do 22.09.2017r., od 30.09.2017r. do 13.11.2017r od 20.11.2017r. do 31.12.2017r., od 08.01.2018 do 13.02.2018

a także dalsze okresy, przypadające już, po dniu wydania zaskarżonej decyzji, wnioskodawcy wystawiono zaświadczenia o niezdolności do pracy. Za część z nich do 2016 r. wypłacono wnioskodawcy zasiłki chorobowe.

/bezsporne, zestawienie zaświadczeń ubezpieczonego k. 37 -41 akt ZUS oraz k. 34-44,171, 519-526, 636- 643 zestawienie wypłaconych świadczeń k. 17 akt ZUS, zrzuty ekranu dot. zwolnień lekarskich k. 124-132, dokumentacja medyczna k. 71 -72, 77-97, 107, 110, k. 112, k. 143, 175-207,211-216, 463-465, zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47 - 01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20 /

Z analizy okresów niezdolności do pracy wnioskodawcy, potwierdzonych przedstawionymi zwolnieniami lekarskimi począwszy od roku 2014 wynika, że:

- w 2014roku Ubezpieczony był zdolny do pracy przez półtora miesiąca na początku roku, a następnie przez trzy miesiące: w okresie czerwiec - sierpień,

- w 2015roku Ubezpieczony praktycznie nie był zdolny do pracy, między zwolnieniami lekarskimi kilka razy występowały kilkudniowe przerwy przypadające najczęściej na okres weekendów, jedyna dłuższa przerwa między zwolnieniami lekarskimi trwała niewiele ponad miesiąc i miała miejsce między 22 lutego i 30 marca 2015roku,

- w roku 2016 Ubezpieczony był zdolny do pracy sporadycznie, najdłuższa przerwa między okresami zwolnień lekarskich wyniosła 7 dni między 11 i 18 września 2016roku,

- w roku 2017roku wnioskodawca tylko raz miał przerwę w zwolnieniach lekarskich trwającą 7 dni w okresie od 23 do 29 września 2017roku,

-w roku 2018 Ubezpieczony miał raz przerwę w zwolnieniach lekarskich trwającą 14 dni między 20 sierpnia i 2 września 2018roku i raz trwająca dwanaście dni między 9 i 20 kwietnia 2018roku, pozostałe nieliczne przerwy były znacznie krótsze.

/ bezsporne/

Wnioskodawca był upoważniony do podpisywania dokumentów firmowych. Do obowiązków wnioskodawcy w zamachach zawartej umowy miało należeć prowadzenie spraw, zarządzanie i reprezentowanie spółki, negocjowanie. Działalność wnioskodawcy w spółce zaczęła się z chwilą zakupu przez płatnika całego systemu w ramach franczyzy od Systemu Kancelarii (...) wraz ze znakiem towarowym były to kancelarie udzielające porad prawnych i sporządzające pisma procesowe. Spółka zajmowała się też sprzedażą licencji i uprawnień do systemów. Sprzedaż licencji wiązała się z otwarciem oddziału i prowadzeniem nadzoru nad jego pracą. Oddziałów było kilkanaście. Spółka zarządzała siecią franczyzową, zapewniała dostęp do informacji prawnych , materiałów zapewniała szkolenie menagerów i doradców. Zajmowała się rozbudową systemu franczyzowego, przygotowywała umowy franczyzowe i biznesplany.

/ umowa o pracę k. 149 -151 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20 zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34, zeznania świadka J. H. protokół z rozprawy z dnia 23.10.2023 r. 00:03:40-00:33:14, zeznania świadka A. Z. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 00:06:50-01:06:25, zeznania świadka M. P. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 01:06:25-01:16:30, zeznania świadka P. K. protokół z rozprawy z dnia7.10.2024 00:04:51-01:16:56 /

Wnioskodawca bywał w spółce, przeważnie w elastycznych – godzinach, choć – zwykle w godzinach 8-16, pięć dni w tygodniu chyba że odbywał delegacje celem negocjowania warunków zawarcia umów z kontrahentami. Prowadził rozmowy z przedsiębiorcami, którzy chcieli otworzyć oddziały na zasadach licencji. Prowadził negocjacje i podejmował w tym zakresie wszelkie decyzje, wykonywał biznesplany. Miał nienormowany czas pracy. Delegacje odbywał niekiedy kilka razy w tygodniu. Nie podpisywał list obecności, tylko odbioru kluczy. Brał udział w spotkaniach ze wspólnikiem i innymi osobami istotnymi z punktu widzenia prowadzenia działalności przez płatnika. Wnioskodawcy nie wydawano poleceń służbowych. Nie miał przełożonego. WW był samodzielny w swoim działaniu, sam wykonywał swoje obowiązki, wydawano co najwyżej uchwały zgromadzenia wspólników. Wnioskodawca po zaakceptowaniu potencjalnego franczyzobiorcy przygotowywał całość dokumentacji do zawarcia umowy. F. był zobowiązany do opłaty wstępnej nawet od 30.000 zł do 100.000 zł potem do płacenia comiesięcznej opłaty jako procent od zysku. W przypadku rezygnacji z otwarcia oddziału wstępna wpłata przepadała. Przy otwarciu oddziału wnioskodawca brał udział w pracach zespołów szkolących i rekrutujących pracowników do nowych kancelarii - 3 -4 osób. Wnioskodawca sprzedał ponad 30 umów franczyzowych. Ponadto wnioskodawca podpisywał umowy o pracę z pracownikami spółki i nad nimi sprawował kontrolę. Raz do roku składał wspólnikowi sprawozdanie z działalności spółki. Składał sprawozdania z działalności spółki które były odsyłane przez KRS od 2013 r. z uwagi na braki formalne. W okresie długotrwałych zwolnień lekarskich sprawozdania nie były składane. W miejsce wnioskodawcy nikt nie został zatrudniony nikt nie wykonywał jego zasadniczych obowiązków.

/zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 7.10.2024 01:27:47-01:30:54 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia19.09.2019 00:01:45-00:11:13 oraz protokół z rozprawy z dnia 6.02.2023 r. 00:05:37-01:16:20, zeznania świadka J. F. protokół z rozprawy z dnia 21.08.2023 r. 00:08:33- 01:25:34, zeznania świadka J. H. protokół z rozprawy z dnia 23.10.2023 r. 00:03:40-00:33:14 zeznania świadka A. Z. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 00:06:50-01:06:25 zeznania świadka P. K. protokół z rozprawy z dnia7.10.2024 00:04:51-01:16:56 /

W skutek działań wnioskodawcy, spółka w 2010 r. miała uzyskać dochód w wysokości 72044,09 zł który był wynikiem przychodów w wysokości (...),43 i kosztów uzyskania przychodów 888623, 34 zł. Płatnik w świetle zestawienia dochodów podatnika z deklaracji CIT 8 za lata 2009-2015 osiągał dochód wyłącznie nadto w 2011 r. w kwocie 29 950,10 zł za rok 2012 brak danych w latach 2013-2015 dochodów w ogóle nie osiągał. A strata z tego tytułu wynosiła odpowiednio 41.750,00, 52 818, 49 i 7 631,67 r.

/pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 75 akt ZUS, zestawienie dochodów płatnika k. 71, 61 akt ZUS pismo Naczelnika US k. 621/

Z informacji udzielonych przez Urząd Skarbowy Ł. wynika, iż spółka w 2013 r., 2014 r. i 2015 r. nie wykazała dochodu. W 2018 r nie złożyła zeznań o wysokości osiągniętego dochodu poniesionej straty pomimo ciążącego na niej obowiązku. W konsekwencji brak jest danych o uzyskaniu przez nią w tym roku podatkowym przychodu z tytułu rzekomej sprzedaży sytemu franchisingowego na rzecz (...). zo.o.

/ pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 75 akt ZUS, zestawienie dochodów płatnika k. 71, 61 akt ZUS pismo Naczelnika US k. 621/

Spółka miała zalegać z wypłatą wynagrodzenia poszczególnym pracownikom z uwagi na sytuację finansową.

/zeznania świadka M. P. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 01:06:25-01:16:30, zeznania świadka P. K. protokół z rozprawy z dnia7.10.2024 00:04:51-01:16:56 /

Brak jest jakichkolwiek dokumentów potwierdzających przelew wynagrodzenia wnioskodawcy na rachunek bankowy.

/ bezsporne/

Wnioskodawca legitymuje się dowodami wypłaty wynagrodzenia KW - 31 szt wyłącznie za okres 06/2010 -03/2014 które miły być wypłacane z kasetki znajdującej się w siedzibie płatnika z których wynika że:

- wynagrodzenie Ubezpieczonego nie było wypłacane regularnie i na czas,

- za okres począwszy od 04/2014 roku brak jest dowodów wypłacania Ubezpieczonemu jakiegokolwiek wynagrodzenia za pracę.

- Ubezpieczony w dniu 24 .08.2011roku miał otrzymać w pełnej wysokości m.in. wynagrodzenie za marzec 2011roku, mimo że za okres od 7 do 11 .03.2011roku Ubezpieczony przedstawił zwolnienie lekarskie.

- co do wynagrodzenia za sierpień 2011roku, to w dniu 14 listopada 2011roku wnioskodawca miał otrzymać wynagrodzenie w takiej samej wysokości jak za lipiec 2011roku, mimo że począwszy od 22 sierpnia 2011roku (czyli przez dziesięć dni) miał być chory.

- za luty 2012roku Ubezpieczony miał otrzymać w dniu 5 kwietnia 2012roku wynagrodzenie w pełnej wysokości mimo przedstawionego zwolnienia lekarskiego za okres od 24 lutego do 2 marca 2012roku.

- nie zostały uwzględnione następujące okresy zwolnień lekarskich: od 8 do 14 i od 23 do 26 kwietnia 2013roku - dowód wypłaty wynagrodzenia za kwiecień 2013roku, która miała nastąpić w dniu 27 maja 2013roku, dzień 31 maja 2013roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana w dniu 3 czerwca 2013roku za maj 2013roku, od 4 do 10 i od 17 do 26 lipca 2013roku - dowód wypłaty, która miała mieć miejsce w dniu 30 sierpnia 2013roku za lipiec 2013roku, od 7 do 9 i od 12 do 16 sierpnia 2013roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana w dniu 5 września 2013roku za sierpień 2013roku, od 6 do 13 i od 25 do 27 września 2013roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana w dniu 16 października 2013roku za wrzesień 2013roku, od 5 do 8 listopada 2013roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana w dniu 5 grudnia 2013roku za listopad 2013roku, od 24 lutego do końca lutego 2014roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana w dniu 26 marca 2014roku za luty 2014roku, a także za cały miesiąc marzec 2014roku - dowód wypłaty, która miała być dokonana do rąk Ubezpieczonego w dniu 23 kwietnia 2014roku za marzec 2014roku.

- wynagrodzenie w gotówce za luty i marzec 2013roku Ubezpieczony miał odebrać w dniu 11 kwietnia 2013roku, to jest podczas zwolnienia lekarskiego, które rozpoczęło się w dniu 8 kwietnia 2031roku. Tak samo wynagrodzenie za maj 2013roku Ubezpieczony miał odebrać w dniu 3 czerwca 2013roku podczas zwolnienia lekarskiego trwającego od 31 maja do 6 czerwca 2013roku, za styczeń 2014roku - w dniu 27 lutego 2014roku, czyli podczas zwolnienia lekarskiego trwającego od 24 lutego do 9 marca 2014roku, za luty 2014roku -w dniu 26 marca 2014roku, czyli podczas zwolnienia lekarskiego trwającego od 24 marca do 6 kwietnia 2014roku, a za marzec 2014roku - w dniu 23 kwietnia 2014roku, to jest podczas zwolnienia lekarskiego otrzymanego na okres od 18 do 30 kwietnia 2014roku.

/ dowody wpłaty k. 77-139 akt ZUS zeznania świadka A. Z. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 00:06:50-01:06:25 /

W ocenie wnioskodawcy spółka zalega mu z wypłatą wynagrodzenia. WW nie jest w stanie określić jaka jest kwota zadłużenia i za jaki okres zaległość powstała.

/ bezsporne/

Brak jest jakichkolwiek dokumentów potwierdzających fakt rozliczenia delegacji wnioskodawcy.

/ bezsporne/

Z informacji uzyskanej w Urzędzie Skarbowym Ł. wynika za lata 2011 i 2012 wnioskodawca nie złożył zeznań podatkowych. Za 2010 złożył zeznaje PIT 36 a za rok 2013 ww złożył zeznanie podatkowe PIT-37, w których wykazał "zerowe" przychody/ dochody. Za lata 2014-2016 wnioskodawca złożył zeznania podatkowe PIT-37, w których wykazał jedynie przychód/ dochód z emerytur -rent krajowych a konkretnie z tytułu otrzymanych świadczeń z organu rentowego. W żadnym zeznaniu rocznym wnioskodawca nie uwzględnił wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zatrudnienia. Za lata 2014-2016 odnotowano wpływ informacji PIT- 11 od spółki (...). zo.o. w których nie wykazano żadnych przychodów ani dochodów.

/ informacja z US k. 171 akt ZUS, pismo US k. 624-625/

Płatnik zgłosił R. Ś. jako pracownika do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych tj. emerytalnego, rentowych, chorobowego i wypadkowego oraz do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego- od dnia 30.06.2010r. w dniu 29.05.2014 r. tj 4 lata po terminie w okresie pierwszej długotrwałej niezdolności do pracy ww.

Płatnik składek złożył, za R. Ś., dokumenty rozliczeniowe, w których wykazał miesięczne podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za 07/2011r. -713,04 zł., od 08/2011r. do 07/2012r. - 14973,79 zł., 08/2012r. - 963,47 zł., od 09/2012r. do 12/2012r. - 0,00 zł., od 01/2013r. do 07/2013r. - 14973,79 zł., 08/2013r. - 6573,47 zł., od 09/2013r. do 01/2014r. - 0,00 zł., od 02/2014r. do 04/2014r. -14973,79 zł., 05/2014r. -8485,10 zł. 06/2014r. - 998,15 zł., 07/2014r., 08/2014r. - 14973,79 zł., 09/2014r. - 10980,75 zł., od 10/2014r. do 02/2015r. - 0,00 zł. oraz 03/2015r. - 3743,45 zł. Płatnik wykazał za R. Ś. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby finansowane ze środków pracodawcy od 18.04.2014r. do 20.05.2014r., zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego od 20.08.2014r. do 27.08.2014r. i od 01.09.2014r. do 21.02.2015r. Ponadto płatnik nie złożył za R. Ś. imiennych raportów miesięcznych o należnych składkach za miesiące od 06/2010r. do 06/2011r. i od 04/2015r. do 03/2018r. oraz nie dokonał wyrejestrowania z ww. ubezpieczeń. Dokumenty od 07/2011 r. do 04/2014 r. spółka złożyła w dacie 2.06.2014 r. Od (...) spółka całkowicie zaprzestała przekazywania dokumentów do ZUS.

/ bezsporne/

W okresie od 06 do 06.2010 płatnik składał dokumenty rozliczeniowe za 23 osoby w gronie tym nie było ubezpieczonego.

/ bezsporne/

Płatnik od 04/2009 r. nie odprowadzał za zatrudnione osoby składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Realność części zawartych przez płatnika umów o pracę z poszczególnymi osobami została podważona w procesach sądowych toczących się z odwołania od decyzji ZUS.

/ bezsporne zeznania świadka M. P. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 01:06:25-01:16:30 zeznania świadka P. K. protokół z rozprawy z dnia7.10.2024 00:04:51-01:16:56 zeznania świadka J. H. protokół z rozprawy z dnia 23.10.2023 r. 00:03:40-00:33:14 zeznania świadka A. Z. protokół z rozprawy z dnia 28.02.2024 00:06:50-01:06:25 /

W odwołaniu Płatnika składek od decyzji organu rentowego w sprawie nałożenia opłaty dodatkowej za nieterminowe opłacanie składek, która to sprawa była prowadzona przed Sądem Okręgowym w Łodzi pod sygn. akt: VIII U 2409/09 znajduje się stwierdzenie następujące treści: „w kwietniu 2009roku Spółka utraciła płynność finansową".

/vide str. 3 akt sądowych sprawy VIII U 2409/09 dołączonych do akt tego postępowania/

Płatnik nie prowadzi działalności, od roku 2013, od wielu lat nie ma swojej siedziby. W stosunku do Spółki, były bezskutecznie prowadzone, wielokrotnie rozmaitego rodzaju postępowania przymuszające (np. o wpisanie Ubezpieczonego jako Prezesa Zarządu Spółki -, o wpisanie aktualnego adresu Spółki ze względu na ustalony przez Policję w roku 2015 fakt, iż Spółka nie prowadzi działalności we wskazanej w KRS siedzibie w Ł. przy ul. (...) lok. 300 od roku 2013 ani w siedzibie przy ul. (...) lok. 109 , o składanie dokumentacji finansowej).

/dokumentacja z KRS k. 586 - 584, k. 585 - 591. k. 592, k. 340-374/

W dniu 28.11.2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości płatnika składek ze względu na brak majątku Spółki pozwalającego na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.

/ bezsporne dokumentacja z KRS k. 586 - 592, /

W dniu 13.10.2022 nr 199/22 w (...) pod poz. 52655 ukazało się ogłoszenie o wszczęciu postepowania o wykreślenie spółki płatnika z KRS bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Wskazane postepowanie zostało umorzone postanowieniem Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi XX Wydział Gospodarczy KRS z dnia 30.11.2022 z uwagi na posiadanie przez spółkę wierzycieli oraz osób zgłoszonych do ubezpieczenia.

/ogłoszenie k. 511, pismo k. 533, postanowienie k. 549/

Decyzjami z dnia 18.05.2018, 22.05.2018 i 29.05.2018 organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego za okresy niezdolności do pracy w spornym okresie i zobowiązał wnioskodawcę do zwrotu świadczeń nienależnie pobranych do 13.04.2016 r. Za późniejsze okresy organ nie wypłacał wnioskodawcy świadczeń.

/ bezsporne decyzje k. 287-290, 527-530 zaświadczenia o wypłaconych zasiłkach k. 291-295 /

Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał następującej oceny dowodów:

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił generalnie na podstawie zgromadzonych dowodów, w postaci dokumentów, w tym znajdujących się w aktach ZUS, oraz złożonych w toku tego postępowania, nadto znajdujących się w załączonych aktach sprawy VIII U 2409/09 których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd uznał jednak, że przedłożone w procesie dowody wypłaty wnioskodawcy wynagrodzenia nie mogą stanowić podstawy ustaleń w sprawie. Podnieść należy co uwypuklono już czyniąc ustalenia faktyczne iż kwoty wskazane w tych dokumentach jakie miały być wypłacone wnioskodawcy tytułem wynagrodzenia za prace nie uwzględniają faktu jego niezdolności do pracy w poszczególnych miesiącach, miały być wypłacane w gotówce w okresach zwolnień lekarskich - brak więc podstaw do uznania, iż odzwierciedlają wynagrodzenie na bieżąco faktycznie wypacane. Co więcej w składanych przez wnioskodawcę deklaracjach podatkowych w US on sam nie deklarował powyższych kwot jako przychodu / dochodu uzyskanego tytułem umowy o pracę. Również w składanych przez zainteresowanego deklaracjach PIT - 11 za okres 2014-2016 zainteresowany wskazał, iż przychód ubezpieczonego ze stosunku pracy wynosi 0,00 zł. Znamiennym jest także że niejasnym jest z jakich środków wynagrodzenie w zadeklarowanej kwocie 14973,79 zł brutto miesięcznie (179 685,48 zł rocznie) miało być wnioskodawcy wypłacone. Płatnik w świetle zestawienia dochodów podatnika z deklaracji CIT 8 za lata 2009-2015 /k. 71 akt ZUS/ osiągał dochód wyłącznie w latach 2010 i 2011 r. odpowiednio w kwotach 72 044,09 zł, 29 950,10 zł za rok 2012 brak danych w latach 2013-2015 dochodów w ogóle nie osiągał. A strata z tego tytułu wynosiła odpowiednio 41.750,00, 52 818,49 i 7 631,67 r. Nie istniały więc środki na pokrycie zobowiązań z tego tytułu. Nie należy też pomijać iż spółka miała zatrudniać innych pracowników którym miała wypłacać wynagrodzenie. W ocenie Sądu wszystko powyższe oznacza że ubezpieczony nie otrzymał wynagrodzenia.

Ustalenia w sprawie poczyniono, także, w oparciu o wiarygodne zeznania świadków: J. F., A. Z., J. H., P. K., M. P. - które korespondowały ze sobą wzajemnie jak i przedłożoną w sprawie dokumentacją, nadto częściowo w oparciu o zeznania wnioskodawcy .

Sąd, jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy, tylko w zakresie, w jakim posłużyły do poczynienia ustaleń. Sąd uznał, iż zeznania odwołującego się, wskazujące, że zawarta między nim a płatnikiem, umowa nazwana umową o pracę była ważna i była przez strony, w pełni realizowana, w spornym okresie, nie zasługują na wiarę, bowiem, nie znajdują potwierdzenia, w pozostałym dostępnym materiale dowodowym.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom wnioskodawcy, że w okresie od 30.06. 2010 faktycznie wykonywał zawartą płatnikiem umowę w warunkach podporządkowania pracowniczego. Sąd stwierdza, iż przeprowadzone w sprawie dowody zwłaszcza zeznania świadków potwierdzają, że wnioskodawca, w spornym okresie kiedy nie przebywał na zwolnieniach lekarskich wykonywał, określone czynności, na rzecz płatnika, w zakresie profilu jego działania zarządzając spółką prowadząc negocjacje i zawierając umowy z kontrahentami. Przy czym przy wykonywaniu wskazanych czynności miał być w zasadzie samodzielny - nie podlegał bieżącemu kierownictwu pracodawcy w zakresie miejsca, czasu i rodzaju wykonywanych obowiązków. Powyższe, w ocenie Sądu, nie jest wystarczające, dla stwierdzenia istnienia ważnego - stosunku pracy, o czym będzie mowa szczegółowo, w poczynionych, na gruncie rozpoznawanego przypadku rozważaniach .

Nie należy też pomijać i wnioskodawca został z tytułu spornej umowy zgłoszony do ubezpieczeń dopiero po 4 latach w okresie, gdy spółka miała już znaczne problemy finansowe a on sam przebywał na pierwszym z długotrwałych zwolnień lekarskich . Także dokumenty rozliczeniowe i to nie za cały wymagany okres złożono dopiero 2.06.2014 r. mimo, iż spółka składała dokumenty za innych pracowników. Dodatkowo całkowitego składania deklaracji zaniechano już od maja 2015 r. Znamiennym jest też, że od kwietnia 2009 r. do ZUS nie wpływały żadne składki za osoby zatrudnione u płatnika.

W ocenie Sądu nie zasługują na wiarę również twierdzenia wnioskodawcy iż ostatecznie w 2018 r. doprowadził do ponownego odsprzedania spółce (...) systemu franczyzowego który uprzednio od tej spółki kupiono a przychody z tego tytułu przeznaczono na jego wynagrodzenie i bieżące wydatki. W ocenie Sądu brak na to wystarczających dowodów. Spółka nie zadeklarowała przychodów z tytułu tej sprzedaży w US choć była do tego zobowiązana . Ponadto nie należy pomijać, że (...) Sp. z o.o. została postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 19.04.2018 roku rozwiązana bez przeprowadzenia likwidacji. Nielogicznym jest więc przyjęcie że we wskazanym okresie prowadziła jakąkolwiek działalność- odkupiła uprzednio sprzedaną umowę - która płatnikowi mogłaby przynieść dochody wystarczające na pokrycie jego zobowiązań. Ponadto podkreślić należy, iż zeznań świadków wynika zła sytuacja finansowa spółki - która nie wypłacała wynagrodzeń poszczególnym z nich. Istotnym w tym zakresie jest też fakt oddalenia przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi postanowieniem z dnia 28.11.2014 wniosku o ogłoszenie upadłości płatnika ze względu na brak majątku spółki pozwalającego na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.

Czyniąc ustalenia Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 3 i 5 k.p.c. pominął wniosek odwołującego o przeprowadzenie dowodu zeznań M. K. , J. B., J. K., K. D., K. A., K. P. na okoliczność autentyczności procesu rekrutacji na stanowiska Prezesa Zarządu jako zmierzający do zbędnego przedłużenia postępowania. Podnieść należy, iż spornym był charakter stosunku prawnego łączącego strony sposób jego wykonywania nie zaś fakt rekrutacji czy zapotrzebowania na sprawowanie funkcji członka zarządu w spółce płatnika.

Na tej samej podstawie Sąd pominął również wniosek o przeprowadzenie dowodu z zeznań C. R. i D. T. przedstawicieli poprzednich pracodawców wnioskodawcy celem potwierdzenia posiadanych przez niego kwalifikacji oraz charakteru i rozmiaru prowadzonej działalności w postaci sytemu franchisingowego także bowiem posiadane przez wnioskodawcę kompetencje oraz rodzaj działalności nie były kwestionowane.

Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 4 pominął też wniosek wnioskodawcy o załączenie do akt sprawy akt postępowań w sprawach o podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika przez M. P. VIII U 1653/17 i w sprawie sygn. akt VIII U 1189/14 gdyż szczegóły tych postępowań były znane sądowi notoryjnie.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie, jako niezasadne, podlegało oddaleniu.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 1, art.8 ust.1 i art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 497) pracownicy, to jest osoby pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Definicja pracownika, na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych, została zawarta w przepisie art.8 ust.1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. Pojęcie stosunku pracy o jakim mowa w art.8 ust.1 ww. ustawy jest równoznaczne z pojęciem stosunku pracy definiowanym przez art.22 k.p. (wyrok SN z 13.07.2005 r., I UK 296/04, OSNP 2006/9-10/157).

Według art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju a rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W nawiązaniu do przepisu kodeksu pracy w literaturze i judykaturze z zakresu prawa pracy przyjęto wykładnię pojęcia „praca” z art. 22 § 1 k.p. rozumianego jako działalność:

1) zarobkową (tj. wykonywana za wynagrodzeniem);

2) wykonywana przez pracownika osobiście;

3) mająca charakter powtarzalny, wykonywana na ogół codziennie, ewentualnie

– w dłuższych odstępach czasu, nie będąca więc jednorazowym wytworem

4) wykonywana na ryzyko pracodawcy, który na ogół dostarcza pracownikowi narzędzi do wykonywania pracy, ale też ponosi ujemne konsekwencje niezawinionych błędów popełnianych przez pracownika (tzw. ryzyko osobowe), jak również ponosi ryzyko gospodarcze i ekonomiczne związane z prowadzoną działalnością (na ogół jest to działalność gospodarcza) – musi więc np. płacić pracownikom za niezawinione przez nich przestoje, wypłacać odprawy w przypadku likwidacji stanowisk pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników itp.;

5) wykonywana pod kierownictwem pracodawcy.

Najważniejszą cechą charakteryzującą pracę świadczoną w ramach stosunku pracy jest jej podporządkowanie. Została ona wyrażona w przepisie art. 22 § 1 k.p. przede wszystkim za pomocą parametru "kierownictwa pracodawcy". Ponadto ustawodawca wskazał na dodatkowy element, jakim jest wyznaczenie przez pracodawcę miejsca i czasu świadczenia pracy. Można więc przyjąć, że zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy podporządkowanej oznacza poddanie się przez niego kierownictwu pracodawcy. Granice owego kierownictwa (podporządkowania) wyznacza umówiony rodzaj pracy. Istotą kierownictwa pracodawcy jest prawo wydawania pracownikowi wiążących poleceń. Jednym z podstawowych obowiązków pracowniczych - poza sumiennym i starannym wykonywaniem pracy - jest oczywiście stosowanie się do poleceń przełożonych, które dotyczą umówionej pracy i nie są sprzeczne z prawem (art. 100 § 1 k.p.). Pracowniczego podporządkowania nie można utożsamiać z permanentnym nadzorem (obserwacją) przełożonego nad sposobem czy też właściwym tempem wykonywanych czynności. Wystarczy, bowiem, wskazanie zadania i zakreślenie terminu jego wykonania, a następnie kontrola jakości i terminowości wykonanej pracy. Istotne natomiast jest to, że pracownik nie ma samodzielności w określaniu bieżących zadań, ponieważ to należy do sfery pracodawcy organizującego proces pracy ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt III AUa 1656/15).

K. cech, z art. 22 § 1 KP odbywa się metodą typologiczną. Sąd ocenia, czy zebrane dowody ujawniają właściwości świadczenia pracy. W sytuacji, gdy dostrzega atypowe formy wykonywania pracy (brak podporządkowania, ciągłości świadczenia pracy), to zanegowanie tytułu pracowniczego ubezpieczenia nie tylko nie sprzeciwia się prawu, ale odpowiada jego treści. /Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 lutego 2022 r., (...) 484/21/

Do cech pojęciowych pracy stanowiącej przedmiot zobowiązania pracownika w ramach stosunku pracy należą osobiste i odpłatne jej wykonywanie w warunkach podporządkowania. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy i powstaje tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia z dnia 17 stycznia 2006 roku III AUa 433/2005, Wspólnota (...)). Podleganie pracowniczemu tytułowi ubezpieczenia społecznego jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ile legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy / wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2005 roku o sygn. akt II UK 43/05, OSNAPiUS rok 2006/15 – 16/251, wyrok SA w Lublinie z 17.01.2006 r. III AUa 433/2005, Wspólnota (...), wyrok SN z 18.10.2005 r., II UK 43/05, OSNAPiUS 2006/15 – 16/251/.

W rozpoznawanej sprawie, organ rentowy wskazywał, że zawarta między R. Ś. a płatnikiem składek umowa o pracę została zawarta dla pozoru i w związku z tym, jest nieważna, a zatem, z tytułu zawartej umowy o pracę R. Ś. nie podlega ubezpieczeniom społecznym od 30.06.2010 roku jako pracownik (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W ocenie organu, umowa została zawarta z założenia przy braku woli obu stron rzeczywistego jej wykonywania, celem uzyskania przez wnioskodawcę odpowiednio wysokich świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Zadaniem Sądu było zatem, rozważenie, czy w istocie umowa nazwana umową o pracę, z dnia 30.06.2010 r., w świetle przesłanek art. 22 k.p.c – była umową o pracę, czy powinna zostać uznana za pozorną, zgodnie z powołanym przez ZUS, w zaskarżonej decyzji art. 83 § 1 k.c., nadto – w aspekcie zasad współżycia społecznego.

Zgodnie z treścią art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru.

Z czynnością prawną pozorną mamy do czynienia wówczas, gdy występują, łącznie, następujące warunki: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, czyli być aktywnym uczestnikiem stanu pozorności. Pierwsza i zasadnicza cecha czynności pozornej wyraża się brakiem zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie prawo łączy z tego typu i treścią złożonego oświadczenia. Jest to zatem z góry świadoma sprzeczność między oświadczonymi a prawdziwymi zamiarami stron, czyli upozorowanie stron na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana. Jednakże zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 14 marca 2001 roku (sygn. akt III UKN 258/00, opubl. OSNAP 2002/21/527), nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wyklucza to rozważenia, czy w konkretnym przypadku zawarcie umowy zmierzało do obejścia prawa (art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

W wyroku z dnia 2 lipca 2008 roku (II UK 334/07, Lex nr 531865) Sąd Najwyższy wskazał, iż w sytuacji, gdy wolą stron zawierających umowę było faktyczne nawiązanie stosunku pracy i doszło do świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa. Ocena taka nie odnosi się jednak do sytuacji gdy podejmowane czynności w ramach zawartej umowy o pracę nie mają na celu rzeczywistej realizacji tej umowy, a jedynie uwiarygodnienie jej świadczenia – innymi słowy są czynnościami pozornymi, fikcyjnymi - pracownik udaje, że wykonuje jakieś czynności jedynie po to, aby stworzyć dowody jej świadczenia. Pozorność, wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych i jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności, mających na celu zmylenie osób trzecich. Istotne znaczenie ma niezgodność między aktem woli a jego uzewnętrznieniem. Założeniem unormowania jest zgoda drugiej osoby na złożenie oświadczenia woli dla pozoru.

Pozorność umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy strony formalnie łączą się więzią pracowniczą, jednak od samego początku nie mają one zamiaru jej realizować albo gdy deklarują, że łączy je umowa o pracę, a faktycznie realizują inny wzorzec umowny, np. umowę zlecenia. Reasumując, znaczenie ma faktyczne niewykonywanie pracy albo jej wykonywanie jednak w realiach nie korespondujących z właściwościami pracowniczymi./Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie - VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 sierpnia 2022 r., VII U 323/22/ Pozorność umowy o pracę (art. 83 KC w zw. z art. 300 KP) ma miejsce, nie tylko wówczas, gdy mimo jej zawarcia, praca w ogóle nie jest świadczona, ale również wtedy, gdy jest faktycznie świadczona, lecz na innej podstawie, niż umowa o pracę. / Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 3 listopada 2021 r., III AUa 1713/21/

Zamiar nawiązania stosunku ubezpieczenia społecznego, bez rzeczywistego wykonywania umowy o pracę świadczy o pozorności stosunku pracy w rozumieniu art. 83 KC oraz o fikcyjności zgłoszenia do pracowniczego ubezpieczenia społecznego. Jednocześnie nie można stwierdzić pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, w sytuacji, gdy pracownik podjął pracę i ją rzeczywiście wykonywał, a pracodawca pracę tę przyjmował. Innymi słowy to nie cel zawarcia umowy o pracę, a jej rzeczywiste wykonywanie , determinuje istnienie stosunku pracy. / Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie - VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 września 2022 r., VII U 4369/19/. O pozorności umowy o pracę również nie decyduje fakt powstania niezdolności do pracy na krótko po nawiązaniu stosunku pracy. /Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie - VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 sierpnia 2022 r., VII U 323/22/.

Złożenie oświadczenia woli dla pozoru, w rozumieniu art. 83 § 1 KC oznacza, iż osoba oświadczająca wolę nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym oświadczeniem. Natomiast czynność prawna, mająca na celu obejście ustawy w ujęciu art. 58 § 1 KC, polega na takim ukształtowaniu jego treści, która z punktu widzenia formalnego nie sprzeciwia się ustawie, ale w rzeczywistości zmierza do zrealizowania celu ustawowo zakazanego. Czynność zmierzająca do obejścia prawa, nie może więc być jednocześnie czynnością pozorną, gdyż pierwsza zostaje rzeczywiście dokonana, zaś druga jest jedynie symulowana. / Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 lutego 2022 r., (...) 677/21/

Znamiennym jest też, że strony mogą dowolnie ustalać wzajemne stosunki prawne i układać relacje, jednak zasada swobody zawieranych umów doznaje ograniczenia w sytuacji, w której zawarcie postanowień umownych prowadzi do obejścia obowiązujących przepisów prawa, do nadużycia prawa, jego naruszenia, czy wreszcie naruszenia zasad sprawiedliwości społecznej. O tym, czy strony prawidłowo układają i realizują stosunek pracy, stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych, nie decyduje formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, ale faktyczna realizacja umowy, zgodnie z jej treścią i w warunkach charakterystycznych dla tego stosunku prawnego. / Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 czerwca 2022 r., III AUa 444/21/

Zasada swobody umów, nie jest nieograniczona, nawet, na gruncie prawa cywilnego. Wszak strony, zawierające umowę, mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego - art. 353 ¹ KC. Zasada swobody umów jeśli nie jest wykluczona na gruncie stosunku pracy, to jej znaczenie jest ograniczone ze względu na własne, ustawowe uregulowania prawa pracy (art. 300 KP). Umowa cywilna jest nieważna w całości albo w części, jeśli jest sprzeczna z ustawą albo ma celu obejście prawa, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy - art. 58 § 1 KC. Nie trzeba, więc, szerzej uzasadniać, że wolą stron, nie można zmienić powszechnych regulacji prawa pracy (ustawy)./Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 czerwca 2022 r., I (...) 115/21/

Każde postanowienie umowy o pracę, zmierzające do wyłudzenia świadczeń z ubezpieczenia społecznego, należy ocenić jako nieważne wobec istnienia zamiaru obejścia prawa albo przez swą sprzeczność z zasadami współżycia społecznego, wyrażającą się np. niegodziwością celu albo zderzeniem się z prawem innych ubezpieczonych. Z dotychczasowego orzecznictwa Sądu Najwyższego, wynika dopuszczalność stosowania przez ZUS art. 58 KC oraz art. 83 § 1 KC do oceny ważności czynności prawnych w sferze prawa ubezpieczeń społecznych. / Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 stycznia 2022 r., (...) 557/21/

Postanowienia umowne stron stosunku pracy podlegają ocenie z perspektywy zgodności z prawem, zasadami współżycia społecznego oraz w kontekście obejścia prawa (art. 58 KC). Przy ustalaniu kształtu stosunku prawnego z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych, poza kryteriami definiującymi naturę stosunku pracy, należy, również, wziąć pod uwagę pierwiastek publiczny i alimentacyjny charakter świadczeń pobieranych z tytułu podlegania temu ubezpieczeniu oraz zasadę solidaryzmu wobec innych osób ubezpieczonych, która stanowi gwarancję harmonii i zachowania poczucia sprawiedliwości w korzystaniu ze świadczeń z ubezpieczenia wypłacanych z zasobów ogólnospołecznych. Postanowienia umowne mogą być w konkretnych okolicznościach uznane za nieważne, jeżeli dokonane są z naruszeniem zasad współżycia społecznego oraz łączącej się z nimi zasady solidarności systemu ubezpieczeń społecznych, z którymi sprzeczny jest zamiar osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem tego systemu oraz "pokrzywdzenia" innych rzetelnych i uczciwych ubezpieczonych. / Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 września 2022 r. III AUa 1019/21/.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanego przypadku, podnieść należy, iż twierdzenie organu rentowego, co do pozornego charakteru, zawartej pomiędzy stronami umowy, wydaje się zbyt daleko idące. Podkreślić wymaga, iż w procesie organ rentowy powołując się na pozorność na wskazaną okoliczność nie przedstawił wystarczających dowodów. Nie wykazanym zostało, że strony w szczególności płatnik nigdy nie chciały zawrzeć umowy o pracę. Płatnik poszukiwał osoby na stanowisko Prezesa Zarządu do zarządzania spółką. Uprzednio w przypadku Z. W. (1) zarząd spółka oparty był również o umowę o pracę, a wnioskodawca ubiegając się o to stanowisko zabiegał o zawarcie takiej umowy co potwierdzają świadkowie . W świetle podjętych przez zgromadzenie wspólników uchwał, zdecydowano o zwarcia umowy tego rodzaju i wyznaczono osobę uprawnioną do jej zawarcia z wnioskodawcą. Płatnik miał więc zamiar zatrudnienia wnioskodawcy co nie oznacza jeszcze, że umowa zawarta między stronami jest ważna a stosunek prawny był stosunkiem – pracy - i był faktycznie realizowany.

Rację ma natomiast, organ rentowy podnosząc, iż strony w praktyce od początku nie realizowały zwartej umowy. Łącząca je więź prawna, która w praktyce miała miejsce faktycznie nie nosiła konstytucyjnych cech stosunku pracy a wnioskodawca wykorzystał istniejące pomiędzy nim a płatnikiem relacje po to by uzyskać znaczne przychody z ubezpieczeń społecznych (co, samo w sobie, nie może być uznane za działanie - niezgodne z ustawą, gdy - umowa o pracę faktycznie jest wykonywana). Odwołujący się, zawarł umowę o pracę z płatnikiem na czas nieokreślony na stanowisku, prezesa zarządu jednak nie po to, by stosunek pracy, zgodnie z jego istotą, stale w sposób ciągły, w perspektywie czasu, realizować, lecz by przy przyjętym modelu funkcjonowania w obrocie polegającym na unikaniu ponoszenia obciążeń publiczno -prawnych (podatków i składek na ubezpieczenia) ostatecznie korzystać ze świadczeń finansowanych podatkami i składkami przez innych obywateli a więc osiągnąć, kosztem innych ubezpieczonych, nieuzasadnione korzyści, co należy ocenić jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Z dokonanych ustaleń wynika, że w dniu 30.06.2010 r. strony zawarły umowę nazwaną umowa o prace na czas nieokreślony, w ramach której wnioskodawca miał wykonywać obowiązki prezesa zarządu za wynagrodzeniem 14973,79 zł brutto miesięcznie tj. znacząco wyższym niż to, które pobierał dotychczasowy prezes zarządu. Wnioskodawca zarządzał spółką reprezentował ją na zewnątrz, zajmował się w spółce sprzedażą licencji i uprawnień do systemów w ramach franczyzy, zarządzaniem siecią franczyzową. Wnioskodawca w ramach uprawnień zatrudniał też i kontrolował pracowników. Przy tym wszystkie wskazane czynności podejmował w praktyce samodzielnie, w ramach nielimitowanego czasu pracy, bez żadnego bieżącego nadzoru, w przyjęty przez siebie sposób. WW składał jedynie coroczne sprawozdania przed zgromadzeniem wspólników co jednak nie może być utożsamiane z wykonywaniem pracy podporządkowanej realizacją bieżących poleceń co do czasu miejsca i sposobu wykonywania poszczególnych czynności. Brak też podstaw do przyjęcia iż wnioskodawcy dotyczyło tzw. podporządkowanie autonomiczne, które wyróżnia się większą swobodą w realizacji zadań, bowiem brak dowodów na to, iż jakiekolwiek zadania zostały wnioskodawcy wyznaczone i by z ich realizacji był jakkolwiek rozliczany. Jednocześnie nigdy za wnioskodawcę ani za innych pracowników płatnika nie zostały opłacone żadne składki, zaś zgłoszenia wnioskodawcy do ubezpieczeń dokonano 4 lata po wymaganym terminie gdy spółka zaczęła znajdować się w coraz gorszej sytuacji finansowej ( w listopadzie 2014 r. oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości) a on sam zaczął korzystać z długotrwałych zwolnień lekarskich.

Przy tym w okresach tych zwolnień - wykaz których znajduje się w aktach sprawy i w których wnioskodawca długotrwale korzystał z wysokich świadczeń z Funduszu (...) de facto nikt nie zastępował wnioskodawcy, nikt nie kierował spółką. Nie były podejmowane decyzje ważkie z punktu widzenia interesów płatnika, składane sprawozdania finansowe, deklaracje podatkowe. Należy zatem dojść do przekonania, iż to sam wnioskodawca decydował o takim a nie innym stylu prowadzenia działalności i funkcjonowania płatnika.

Co istotne nie zostało też wykazane aby wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za pracę świadczoną jako prezes zarządu. Brak jest potwierdzeń przelewu, a przedłożone w procesie potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia z przyczyn już zaprezentowanych są w całości niewiarygodne. Niejasnym jest- co także już wskazywano, czy spółka w ogóle, przy jej kondycji finansowej - w której od 2009 r. nie opłacała żadnych obciążeń publicznoprawnych (jak wskazywano w postępowaniu VIII U 2409/09 już wtedy utraciła płynność finansową), nadto już w dniu 28.11.2014 r. nie pozwalała na ogłoszenie upadłości ze względu na brak majątku spółki pozwalającego na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego - dysponowała środkami pozwalającymi na wypłatę wynagrodzenia. Jeśli zaś obiektywnie praca nigdy nie była opłacana istnienie stosunku pracy, choćby z tego względu musi być kontestowane.

Intencją ubezpieczonego, było więc wykorzystanie umowy, formalnie zawartej i nazwanej - umową o pracę, w sposób sprzeczny z naturą stosunku prawnego, jego istotą, ale także z poczuciem sprawiedliwości społecznej i zwykłej uczciwości. Podkreślić, przy tym, trzeba, że nadużycie prawa jest również podstawą do zakwestionowania faktycznego zawarcia umowy, nazwanej umową - o pracę (art. 353 ¹ KC). Tego rodzaju podejście do systemu świadczeń publicznych, przeczy zasadzie solidaryzmu ubezpieczonych i prowadzi do nadmiernego uprzywilejowania wąskiej grupy, szczególnie zaradnych beneficjentów, którzy uzyskują rażąco wysokie świadczenia przy niewspółmiernym, lub w zasadzie znikomym lub żadnym, własnym wkładzie w funkcjonowanie tego systemu. Dzieje się to kosztem pozostałych udziałowców systemu, którzy uczciwie pracują przez długie lata i z tego tytułu odprowadzają składki. W tym kontekście należy, też, zauważyć, że zawarcie umowy o pracę i jej realizacja muszą odpowiadać ww. ustawowym kryteriom tej umowy, bowiem właśnie przez te kryteria jest definiowana istota umowy o pracę. Natomiast , zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego i podleganie ubezpieczeniom, są pochodne w stosunku do zawartej i realizowanej umowy. B. umowy o pracę, nie byłoby podstaw do ubezpieczenia. Zatem, jeżeli umowa o pracę, mimo zgłoszenia do ubezpieczenia jest wykonywana w taki sposób, że nie realizuje ustawowych przesłanek, czyli nie realizuje się co do istoty, to nie można mówić o legalnym istnieniu umowy o pracę, a to oznacza że nie ma formalnoprawnych podstaw do objęcia ubezpieczeniem społecznym. Przy takim rozumieniu istoty umowy o pracę, nie można, więc, legalnie wywodzić, że celem tego rodzaju umowy, może być już tylko objęcie konkretnej osoby ubezpieczeniem społecznym. Ubezpieczenie społeczne, przysługuje nie tym podmiotom, które kreują doraźne podstawy faktyczno-prawne, tylko po to, by przy znikomym nakładzie własnym na system ubezpieczenia społecznego pozyskać rażąco nadmierne korzyści, lecz tym podmiotom które dysponują realnym tytułem ubezpieczenia, w związku z którym systematycznie i sumiennie opłacają składki, czyli w istocie budują ten system, a nie tylko konsumują. /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 listopada 2021 r. III AUa 332/21. III AUa 279/21 - wyrok SA Szczecin z dnia 23-09-2021/

W ocenie sądu, okoliczności rozpatrywanego przypadku, potwierdzają, iż zawarcie umowy o pracę, było jedynie elementem formalnym, nijako sztucznie, wykreowanym przez wnioskodawcę, celem uzyskania przez niego maksymalnie wysokich świadczeń, z ubezpieczenia społecznego, przy minimalnym udziale w jego tworzeniu. Wnioskodawca przy sposobie funkcjonowania ,w jakim wykonywał czynności, na rzecz płatnika, przy braku ich odpłatności przy braku opłacenia składek, zarządzając płatnikiem miał świadomość tego że umowa o pracę nie jest formalnie wykonywana a na jej zawarcie powołał się co zostało uwidocznione przez zgłoszenie do ubezpieczeń, dopiero, gdy działalność podmiotu, którym kierował nie rokowała pomyślnie, a intratnym stało się korzystanie z wysokich świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Intencją wnioskodawcy było uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, w przypadku niepowodzenia działalności celem zabezpieczenia swych interesów i temu celowi podporządkował skonstruowanie określonej sytuacji prawnej, a umowa o pracę stanowić miała, przede wszystkim, narzędzie do realizacji tego celu. Nawiązanie umowy o pracę, celem nadużycia prawa – bez zamiaru ciągłego i stałego jej wykonywania, wbrew naturze stosunku pracy, wynikającej z art. 22 kp, nie mogło stanowić podstawy do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami pracowników. ZUS został potraktowany, przez wnioskodawcę, jak instytucja pożyczki bezzwrotnej, z której zainteresowana osoba, przy wykorzystaniu obowiązujących przepisów prawa, może pobierać środki, w ustalonej, przez siebie, nieadekwatnej do swojego udziału, wysokości. Intencjonalne kreowanie sytuacji i jej wykorzystywanie, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, stwarza poczucie nieuczciwego wykorzystania, bycia oszukanymi i naiwnymi w osobach, które, w swoim życiu zawodowym, latami budują ten fundusz bez intencjonalnego wykorzystania sytuacji. W niniejszej sprawie, chociaż ,strony umowy zawarły ją zgodnie z przepisami, to jednak nie zasługuje ona na ochronę z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych, bo jedyną przyczyną ,i jej celem, nie było świadczenie pracy na warunkach określonych w art. 22 kp, a jedynie nabycie, przez ubezpieczonego, prawa do wysokich świadczeń z funduszu.

W tym stanie rzeczy, organ rentowy słusznie zakwestionował tę umowę, tak z uwagi na treść, jak i okoliczności jej wykonywania. Brak jest zgody na manipulowanie przepisami prawa, w zależności od interesu stron. Zgodnie z art. 58 § 1 i 2 kc czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż, na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej, wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Decyzja organu rentowego, stwierdzająca niepodleganie przez R. Ś. ubezpieczeniom społecznym, z tytułu zatrudnienia u płatnika od 30.06.2010r., odpowiada zatem prawu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy jako .

O kosztach procesu, Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. , a wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ustalił zgodnie z §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2023 r., poz.1935 ze zm.).

J.L.