Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

w zakresie punktu 2 postanowienia

Decyzją z dnia 17 sierpnia 2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. umorzył w części wszczęte 28 czerwca 2023 roku postępowanie administracyjne w zakresie zgłoszenia S. M. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, chorobowego i wypadkowego od 17 listopada 2022 roku jako pracownika u płatnika składek P. (...) P. M. oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe za okres od lutego 2023 roku do kwietnia 2023 roku.

(decyzja – k. 150-157 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji wniósł S. M..

(odwołanie – k. 3-4)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnianiu świadczenia pieniężnego liczonymi od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

(odpowiedź na odwołanie – k. 6-8)

Pismem z dnia 8 listopada 2023 roku S. M. cofnął odwołanie od decyzji ZUS z dnia 17 sierpnia 2023 roku ze zrzeczeniem się roszczeń i wniósł o umorzenie postępowania.

(pismo wnioskodawcy – k. 18)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W przedmiocie orzeczenia co do kosztów zastępstwa procesowego wskazać należy, że w postępowaniu procesowym sąd orzeka o zwrocie kosztów w każdym orzeczeniu kończącym sprawę według jednej z następujących zasad: odpowiedzialności za wynik procesu, stosunkowego rozdzielenia kosztów, wzajemnego zniesienia kosztów, słuszności i zawinienia.

Wyjaśnienia wymaga, że strona wnosząca odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w myśl art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2023.0.1144) nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Jednakże podstawową zasada rządzącą kosztami postępowania w procesie cywilnym jest reguła, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę ma obowiązek zwrotu przeciwnikowi poniesionych przez niego kosztów postępowania niezbędnych do celowej obrony jego praw (art. 98 § 1 k.p.c.). Zgodnie natomiast z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

W wypadku umorzenia postępowania ustalenie strony wygrywającej i przegrywającej uzależnione jest od przyczyny, która spowodowała potrzebę wydania tego rodzaju postanowienia. Według stanowiska doktryny, umorzenie postępowania stawia stronę powodową w roli strony przegrywającej spór, jeśli cofnęła pozew, zrzekając się niezaspokojonego roszczenia, albo jeśli cofnięcie pozwu nastąpiło wskutek niewywołanej przez strony zmiany stanu faktycznego, która doprowadziła do bezprzedmiotowości roszczenia. Tożsame zasady należy stosować na gruncie postępowania z zakresu ubezpieczeń społecznych, rozpatrując przyczyny cofnięcia odwołania przez wnioskodawcę.

Zdaniem Sądu Okręgowego całkowicie uzasadnionym jest obciążenie wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego.

Ustawodawca nie przewidział w zakresie postępowania odrębnego, jakim jest postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, żadnych przepisów szczególnych dotyczących zwrotu kosztów zastępstwa procesowego strony przeciwnej, gdy stroną przegrywającą jest ubezpieczony. Pozwany organ rentowy ma pełne prawo do reprezentacji przez profesjonalnego pełnomocnika, a ten z kolei do stosowanego wynagrodzenia z tego tytułu. Brak bowiem normatywnej podstawy szczególnego uprzywilejowania ubezpieczonego w przypadku, gdy jest on stroną przegrywającą proces.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie 2 sentencji postanowienia na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2023.0.1935) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ k.p.c.