VIII U 1586/16 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2017-10-23

Sygn. akt VIII U 1586/16

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121, z późn. zm.) w związku z art. 104 ust. 1 pkt lit. c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149 z późn. zm.), stwierdził, że dla płatnika składek KRAJOWEJ IZBY PODATKOWEJ GÓRSKI, (...) SPÓŁKI JAWNEJ W ŁODZI kwota należnych składek na Fundusz Pracy wynosi:

- za styczeń 2012 roku - 2 026,32 zł,

- za luty 2012 roku - 1 699,67 zł,

- za kwiecień 2012 roku - 1 436,741 zł,

- za maj 2013 roku - 911,47 zł,

- za październik 2013 roku - 882,65 zł

- za grudzień 2013 roku - 956,26 zł,

- za luty 2014 roku - 970,06 zł,

- za marzec 2014 roku - 928,99 zł.

W uzasadnieniu decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. stwierdził, iż przeprowadził kontrolę płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. za okres od stycznia 2012 roku do grudnia 2014 roku w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania, potrącania i opłacania składek oraz innych składek i wpłat, do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek zawierał umowy o dzieło, których przedmiotem było opracowywanie programów szkoleń, przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz prowadzenie szkoleń z zakresu prawa podatkowego. Zamawiający powierzał, a wykonawcy zobowiązywali się wykonać między innymi: prowadzenie szkolenia na następujące tematy: podatek dochodowy od osób prawnych, podatek dochodowy od osób fizycznych, podatek VAT. W ocenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przedmiotowe umowy spełniają warunki umów o świadczenie usług, do których z mocy art.750 Kodeksu cywilnego stosuje się przepis zleceniu i stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek za miesiące: styczeń 2012 roku, luty 2012 roku, kwiecień 2013 roku, maj 2013 roku, październik 2013 roku, grudzień 2013 roku, luty 2014 roku i marzec 2014 roku nie naliczył i nie zadeklarował składek na Fundusz Pracy od wynagrodzeń, wypłacanych z tytułu umów o dzieło, spełniających warunki umów o świadczenie usług, zleceniobiorcom którzy osiągnęli w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3073- 3075 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, z późn. zm.) w związku z art. 29 ust. l ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 272 z póź. zm) stwierdził, że dla płatnika składek KRAJOWEJ IZBY PODATKOWEJ GÓRSKI, (...) SPÓŁKI JAWNEJ W ŁODZI kwota należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynosi:

- za styczeń 2012 roku - 70,62 zł,

- za luty 2012 roku - 69,41 zł,

- za kwiecień 2012 roku - 58,63 zł,

- za maj 2013 roku - 37,20 zł,

- za październik 2013 roku - 36,02 zł,

- za grudzień 2013 roku - 39,03 zł,

- za styczeń 2014 roku - 36,47 zł

- za luty 2014 roku -39,60 zł,

- za marzec 2014 roku - 37,93zł.

W uzasadnieniu decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. stwierdził, że przeprowadził kontrolę płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. za okres od stycznia 2012 roku do grudnia 2014 roku w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania, potrącania i opłacania składek oraz innych składek i wpłat, do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek zawierał umowy o dzieło, których przedmiotem było opracowywanie programów szkoleń, przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz prowadzenie szkoleń z zakresu prawa podatkowego. Zamawiający powierzał, a wykonawcy zobowiązywali się wykonać między innymi: prowadzenie szkolenia na tematy: podatek dochodowyo od osób prawnych, podatek dochodowy od osób fizycznych, podatek VAT. W ocenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przedmiotowe umowy spełniają warunki umów o świadczenie usług, do których z mocy art.750 Kodeksu cywilnego stosuje się przepis zleceniu i stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek za miesiące: styczeń 2012 roku, luty 2012 roku, kwiecień 2013 roku, maj 2013 roku, październik 2013 roku, grudzień 2013 roku, styczeń 2014 roku, luty 2014 roku i marzec 2014 roku nie naliczył i nie zadeklarował składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń, wypłacanych z tytułu umów o dzieło, spełniających warunki umów o świadczenie usług.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3077- 3079 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3, w związku art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 6 ust. 1 pkt 4, art.9 ust.2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) stwierdził, że (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w dniach: 17 marca 2014 roku, 24 marca 2014 roku, jako osoba wykonująca umowę o świadczenie usług u płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 3, art.20 ust.l ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1, ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1027 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił, dla M. C. (1) podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w dniach: 17 marca 2014 roku, 24 marca 2014 roku, 27 października 2014 roku i 21 listopada 2014 roku płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. zawarł z M. C. (1) umowy o dzieło. Czynności wykonywane w ramach zawartych umów o dzieło spełniają warunki umowy o świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia, stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS ustalono, że w okresie wykonywania w/w umów ubezpieczony posiadał inne tytuły do ubezpieczeń społecznych w dniach 27 października 2014 roku i 21 listopada 2014 roku. Płatnik składek z tytułu zawartych umów nie dokonał zgłoszenia M. C. (1) do ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego w dniach 17 marca 2014 roku, 24 marca 2014 roku oraz do ubezpieczenia zdrowotnego w dniach 27 października 2014 roku i 21 listopada 2014 roku, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Potrącał jedynie podatek dochodowy. W związku z powyższym przychód osiągnięty przez M. C. (1), z tytułu wykonywanych umów zlecenia, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe w miesiącu marcu 2014 roku w kwocie 2 747,00 zł, a w miesiącu październiku 2014 roku i listopadzie 2014 roku w kwocie po 1648,00 zł. i podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3081- 3085 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3, w związku art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 6 ust. 1 pkt 4, art.9 ust.2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) stwierdził, że M. C. (2) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w dniach: 21 października 2013 roku, 24 października 2013 roku, 3 grudnia 2013 roku, 6 grudnia 2013 roku, 24 stycznia 2014 roku, 17 lutego 2014 roku, 19 lutego 2014 roku, jako osoba wykonująca umowę o świadczenie usług u płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 3, art.20 ust.l ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1, us.6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1027 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił, dla M. C. (3) podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w dniach: 21 października 2013 roku, 24 października 2013 roku, 3 grudnia 2013 roku, 6 grudnia 2013 roku, 24 stycznia 2014 roku, 17 lutego 2014 roku, 19 lutego 2014 roku, płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. zawarł z M. C. (3) umowy o dzieło. Czynności wykonywane w ramach zawartych umów o dzieło spełniają warunki umowy świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia, stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS ustalono, że w okresie wykonywania w/w umów ubezpieczona posiadała inne tytuły do ubezpieczeń społecznych w dniach 24 kwietnia 2014 roku, 17 października 2014 roku, 27 października 2014 roku, 11 grudnia 2014 roku, 15 grudnia 2014 roku. Płatnik składek z tytułu zawartych umów nie dokonał zgłoszenia M. C. (3) do ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego w dniach 21 października 2013 roku, 24 października 2013 roku, 3 grudnia 2013 roku, 6 grudnia 2013 roku, 24 stycznia 2014 roku, 17 lutego 2014 roku, 19 lutego 2014 roku oraz do ubezpieczenia zdrowotnego w dniach 24 kwietnia 2014 roku, 17 października 2014 roku, 27 października 2014 roku, 11 grudnia 2014 roku, 15 grudnia 2014 roku, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Potrącał jedynie podatek dochodowy. W związku z powyższym przychód osiągnięty przez M. C. (3) z tytułu wykonywanych umów zlecenia stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe w miesiącach oraz w kwotach:

- za październik 2013 roku - 2 630,00zł,

- za grudzień 2013 roku - 2 860,00zł,

- za styczeń 2014roku - 1 320,00zł,

- za luty 2014 roku - 2 900,00zł,

natomiast w miesiącach oraz kwotach;

- za kwiecień 2014 roku - 1 320,00zł,

- za październik 2014 roku - 2 820,00zł,

- za grudzień 2014 roku - 2 640,00zł,

i podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3091- 3095 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3, w związku art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 6 ust. 1 pkt 4, art.9 ust.2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) stwierdził, że D. K. (1) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w dniach: 6 listopada 2013 roku, 14 listopada 2013 roku, 20 grudnia 2013 roku, 20 stycznia 2014 roku, 27 stycznia 2014 roku, 28 stycznia 2014 roku, 20 lutego 2014 roku, 21 lutego 2014 roku, 25 lutego 2014 roku, 26 lutego 2014 roku, 14 marca 2014 roku, 18 marca 2014 roku, 14 kwietnia 2014 roku, 24 kwietnia 2014 roku, 5 grudnia 2014 roku i 8 grudnia 2014 roku, jako osoba wykonująca umowę o świadczenie usług u płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 3, art.20 ust.l ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1, us.6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1027 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił, dla D. K. (1) podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w dniach: 6 listopada 2013 roku, 14 listopada 2013 roku, 20 grudnia 2013 roku, 20 stycznia 2014 roku, 27 stycznia 2014 roku, 28 stycznia 2014 roku, 20 lutego 2014 roku, 21 lutego 2014 roku, 25 lutego 2014 roku, 26 lutego 2014 roku, 14 marca 2014 roku, 18 marca 2014 roku, 14 kwietnia 2014 roku, 24 kwietnia 2014 roku, 5 grudnia 2014 roku i 8 grudnia 2014 roku, płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. zawarł z D. K. (1) umowy o dzieło. Czynności wykonywane w ramach zawartych umów o dzieło spełniają warunki umowy świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia, stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS ustalono, że w okresie wykonywania w/w umów ubezpieczona nie posiadała innych tytułów do ubezpieczeń społecznych. Płatnik składek z tytułu zawartych umów nie dokonał zgłoszenia D. K. (1) do ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych i wypadkowego oraz nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Potrącał jedynie podatek dochodowy.

W związku z powyższym przychód osiągnięty przez D. K. (1) z tytułu wykonywanych umów zlecenia stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe w miesiącach oraz kwotach:

- za listopada 2013 roku - 3 400,00zł,

- za grudzień 2013 roku - 1 099,00zł,

- za styczeń 2014 roku - 4 944,00zł,

- za luty 2014 roku - 7 209,00zł,

- za marzec 2014 roku - 4 000,00zł,

- za kwiecień 2014 roku - 3 703,00zł,

- za grudzień 2014 roku - 2 800,00zł.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 4000- 4004 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3, w związku art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 6 ust. 1 pkt 4, art.9 ust.2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) stwierdził, że D. P. (1) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w dniu 20 kwietnia 2012 roku, jako osoba wykonująca umowę o świadczenie usług u płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 3, art.20 ust.l ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1, us.6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1027 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił, dla D. P. (2) podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w dniu 20 kwietnia 2012 roku płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. zawarł z D. P. (2) umowę o dzieło. Czynności wykonywane w ramach zawartej umowy o dzieło spełniają warunki umowy o świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia, stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS ustalono, że w okresie wykonywania w/w umowy ubezpieczony przebywał na urlopie wychowawczym w okresie od 6 lutego 2012 roku do 30 kwietnia 2012 roku, z tytułu zatrudnienia w Urzędzie Skarbowym w L.. Płatnik składek z tytułu zawartej umowy nie dokonał zgłoszenia D. P. (2) do ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych i wypadkowego oraz nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Potrącał jedynie podatek dochodowy. W związku z powyższym przychód osiągnięty przez D. P. (2) z tytułu wykonywanej umowy zlecenia w miesiącu kwiecień 2012 roku w kwocie 1813,00 zł., stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 4016- 4019 akt ZUS/

Decyzją nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3, w związku art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 6 ust. 1 pkt 4, art.9 ust.2, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) stwierdził, że P. K. (1) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w dniach: 30 stycznia 2012 roku, 31 stycznia 2012 roku, 14 lutego 2012 roku, 15 lutego 2012 roku, 16 lutego 2012 roku, 17 lutego 2012 roku i 13 maja 2013 roku, jako osoba wykonująca umowę o świadczenie usług u płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp.j. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 3, art.20 ust.l ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1, ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r., o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1027 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił, dla P. K. (1) podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w dniach: 30 stycznia 2012 roku, 31 stycznia 2012 roku, 14 lutego 2012 roku, 15 lutego 2012 roku, 16 lutego 2012 roku, 17 lutego 2012 roku i 13 maja 2013 roku, płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. zawarł z P. K. (2) umowy o dzieło. Czynności wykonywane w ramach zawartych umów o dzieło spełniają warunki umowy o świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia, stanowią podstawę do zgłoszenia i objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS ustalono, że w okresie wykonywania w/w umów ubezpieczona nie posiadała innych tytułów do ubezpieczeń społecznych Płatnik składek z tytułu zawartych umów nie dokonał zgłoszenia P. K. (1) do ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych i wypadkowego oraz nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Potrącał jedynie podatek dochodowy.

W związku z powyższym przychód osiągnięty przez P. K. (1) z tytułu wykonywanych umów zlecenia stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe w miesiącach oraz kwotach:

- za styczeń 2012 roku - 4.396,00zł,

- za luty 2012 roku - 8.792,00zł,

- za maj 2013 roku - 1.648,00zł,

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 138 - 140/

W dniu 24 czerwca 2016 roku odwołanie od decyzji nr (...) z dnia 5 maja 2016 roku złożył płatnik składek Krajowa Izba (...) sp.j. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika i zaskarżył w/w decyzje w całości zarzucając im naruszenie:

1. przepisów prawa procesowego, tj. przepisów art. 7, 77, 80 k.p.a. w zw. z art. 84 k.p.a. w zw. z art. 123 u.s.u.s. i art. 180 k.p.a. poprzez niepodjęcie czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w szczególności analizy dokumentacji związanej z rozliczeniami szkoleń przygotowanych w postaci raportów sporządzonych po każdorazowo przeprowadzonych przez Ubezpieczonych szkoleniach oraz wydruków autorskich programów szkolenia wraz z materiałami szkoleniowymi, przygotowanymi przez Ubezpieczonych, a w konsekwencji brak zebrania i rozpatrzenia całego istotnego dla sprawy materiału dowodowego oraz brak dokonania ocen na podstawie całokształtu materiału dowodowego, co doprowadziło do błędnego przyjęcia, że sporne umowy nie są umowami o dzieło, lecz umowami o świadczenie usług;

2. przepisów prawa materialnego, tj.

- art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „u.s.u.s.") w zw. z art. 9 w zw. z art. 2 i 10 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (dalej: „u.o.r.p."), w zw. z art. 750 i 734 § 1 k.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że umowy zawarte między Skarżącym a Ubezpieczonymi były umowami o świadczenie usług, podczas gdy ich przedmiotem było wykonanie dzieł, w związku z czym podlegały one pod regulację art. 627 i nast. k.c. i nie stanowiły tytułu do objęcia przyjmującego zamówienie ubezpieczeniami społecznymi oraz nie nakładały na Skarżącego obowiązku opłacania za Ubezpieczonych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,

- art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „u.s.u.s.") w zw. z art. 104 uat 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej u.p.z.) w zw. z art. 750 i 734 § 1 k.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że umowy zawarte między Skarżącym a Ubezpieczonymi były umowami o świadczenie usług, podczas gdy ich przedmiotem było wykonanie dzieł, w związku z czym podlegały one pod regulację art. 627 i nast. k.c. i nie stanowiły tytułu do objęcia przyjmującego zamówienie ubezpieczeniami społecznymi oraz nie nakładały na Skarżącego obowiązku opłacania za Ubezpieczonych składek na Fundusz Pracy.

Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji w całości i uznanie, że Skarżący w okresie, którego dotyczą decyzje w związku z zawieranymi z Ubezpieczonymi umowami nie podlegał obowiązkowi odprowadzania składek na FGŚP i FP oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych.

/odwołania z dnia 24 czerwca 2016 roku k. 2- 6 w aktach VIII U 1592/16, k. 2- 6 w aktach VIII U 1591/16 /

Odwołania od decyzji nr (...) dotyczącej M. C. (1), od decyzji nr (...) dotyczącej M. C. (3), od decyzji nr (...) dotyczącej D. K. (1), od decyzji nr (...) dotyczącej D. P. (2) i od decyzji nr (...) dotyczącej P. K. (1) złożył w dniu 24 czerwca 2016 roku płatnik składek reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika i zaskarżył w całości zarzucając im naruszenie:

1. przepisów prawa procesowego, tj. przepisów art. 7, 77, 80 k.p.a. w zw. z art. 84 k.p.a. w zw. z art. 123 u.s.u.s. i art. 180 k.p.a. poprzez niepodjęcie czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w szczególności analizy dokumentacji związanej z rozliczeniami szkoleń przygotowanych w postaci raportów sporządzonych po każdorazowo przeprowadzonych przez Ubezpieczonych szkoleniach oraz wydruków autorskich programów szkolenia wraz z materiałami szkoleniowymi, przygotowanymi przez Ubezpieczonych, a w konsekwencji brak zebrania i rozpatrzenia całego istotnego dla sprawy materiału dowodowego oraz brak dokonania ocen na podstawie całokształtu materiału dowodowego, co doprowadziło do błędnego przyjęcia, że sporne umowy nie są umowami o dzieło, lecz umowami o świadczenie usług;

2. przepisów prawa materialnego, tj:

- art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: u.s.u.s.") w zw. z art. 750 i 734 § 1 k.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że umowy zawarte między Skarżącym a Ubezpieczonym były umowami o świadczenie usług, podczas gdy ich przedmiotem było wykonanie konkretnych dzieł, w związku z czym podlegały one pod regulację art. 627 i nast. k.c. i nie stanowiły tytułu do objęcia przyjmującego zamówienie ubezpieczeniami społecznymi,

- art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dalej: „u.ś.o.z.") w zw. z art. 750 i 734 § 1 k.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że umowy zawarte między Skarżącym a Ubezpieczonym były umowami o świadczenie usług, podczas gdy ich przedmiotem było wykonanie konkretnych dzieł, w związku z czym podlegały one pod regulację art. 627 i nast. k.c. i nie stanowiły tytułu do objęcia przyjmującego zamówienie ubezpieczeniem zdrowotnym.

Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji w całości i uznanie, że ubezpieczeni w okresach wskazanych w zaskarżonych decyzjach nie podlegali obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 u.s.u.s. oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) u.ś.o.z., oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych.

/odwołania z dnia 22 czerwca 2016 roku k. 2- 6 w aktach VIII U 1586/16, k. 2 - 6 w aktach VIII U 1590/16, k. 2 - 6 w aktach VIII U 1589/16, k. 2 - 6 w aktach VIII U 1588/16 oraz k. 2- 6 w aktach VIII U 1587/16/

W odpowiedziach na odwołania w dniu 7 lipca 2016 roku ZUS wniósł o ich oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odpowiedź na odwołania z dnia 7 lipca 2016 roku k. 13 - 15 w aktach VIII U 1586/16, k. 12-13 w aktach VIII U 1592/16, k. 11 - 12 w aktach VIII U 1591/16, k. 12 -14v w aktach VIII U 1590/16, k. 12 - 14v w aktach VIII U 1589/16, k. 13 - 15v- w aktach VIII U 1588/16 oraz k. 12- 14v w aktach VIII U 1587/16/

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2016 roku Sąd Okręgowy połączył sprawy o sygn. akt VIII U 1592/16, VIII U 1591/16, VIII U 1590/16, VIII U 1589/16, VIII U 1588/16 oraz VIII U 1587/16 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt VIII U 1586/16.

/postanowienia z dnia 3listopada 2016 roku k. 42 w aktach VIII U 1592/16, k. 41 w aktach VIII U 1591/16, k. 39 w aktach VIII U 1590/16, k. 68 w aktach VIII U 1589/16, k. 40 w aktach VIII U 1588/16 oraz k. 39 w aktach VIII U 1587/16/

Na rozprawie z dnia 21 września 2017 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołania zaś pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołań. Z kolei zainteresowani M. C. (1), D. K. (1) i P. K. (1) przyłączyli się do odwołania.

/stanowiska stron e -protokół rozprawy z dnia 21 września 2017 roku 00:01:11 - 00:01:35, stanowisko zainteresowanych protokół z dnia 3 listopada 2016 k. 42/

Pozostali zainteresowani nie zajęli stanowiska w sprawie.

/okoliczność bezsporna/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Krajowa Izba (...) G., (...) Spółka Jawna w Ł. została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 9 marca 2009 roku. Przedmiotem jej działalności są między innymi pozaszkolne formy edukacji, pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane, działalność wspomagająca edukację.

/wypis z KRS – k. 8 – 11, zeznania P. F. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 42-43/

Pomiędzy M. C. (1) a płatnikiem składek Krajową Izbą Podatkową G., (...) Spółka Jawna w Ł., reprezentowaną przez P. F. (2), zawarto 2 umowy, które strony określiły „umowami o dzieło” tj.:

- w dniu 17 marca 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: czas pracy pracowników samorządowych. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 17 marca 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1099,00 zł

- w dniu 24 marca 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: czas pracy pracowników samorządowych. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w S. w terminie 24 marca 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1648 zł

/umowa z dnia 17 marca 2014 roku k. 2103- 2104 akt ZUS, umowa z dnia 24 marca 2014 roku k. 2109 - 2110 akt ZUS/

Z tytułu powyższych umów płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonego do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz do ubezpieczenia zdrowotnego, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

/okoliczność bezsporna/

Pomiędzy P. K. (2) a płatnikiem składek Krajową Izbą Podatkową G., (...) Spółka Jawna w Ł., reprezentowaną przez P. F. (2), zawarto 7 umów, które strony nazwały „umowami o dzieło” tj.:

- w dniu 30 stycznia 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… we W. w terminie od 30 stycznia 2012 roku do 30 stycznia 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 31 stycznia 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w G. w terminie od 31 stycznia 2012 roku do 31 stycznia 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 14 lutego 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w B. w terminie 14 lutego 2012 roku do 14 lutego 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 15 lutego 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w W. w terminie od 15 lutego 2012 roku do 15 lutego 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 16 lutego 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w P. w terminie od 16 lutego 2012 roku do 16 lutego 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 17 lutego 2012 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w Ł. w terminie od 17 lutego 2012 roku do 17 lutego 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2198 zł;

- w dniu 13 maja 2013 roku, której przedmiotem było prowadzenie szkolenia - podatek dochodowy od osób fizycznych… w W. w terminie od 13 maja 2013 roku do 13 maj 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1648 zł;

/umowa z dnia 30 stycznia 2012 roku k. 1005 akt ZUS, umowa z dnia 31 stycznia 2012 roku k.1009, umowa z dnia 14 lutego 2-12 roku k. 887, umowa z dnia 15 lutego 2012 roku k. 891, umowa z dnia 16 lutego 2012 roku k. 895, umowa z dnia 17 lutego 2012 roku k. 899, umowa z dnia 13 maja 2013 roku k. 1373, zeznania zainteresowanego P. K. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44/

Z tytułu powyższych umów płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonego do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz do ubezpieczenia zdrowotnego, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

/okoliczność bezsporna/

Pomiędzy D. K. (1) a płatnikiem składek Krajową Izbą Podatkową G., (...) Spółka Jawna w Ł., reprezentowaną przez P. F. (2), zawarto 16 umów, które strony określiły „umowami o dzieło” tj.:

- w dniu 6 listopada 2013 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) za 2013 roku - przygotowanie urządzeń księgowych do prawidłowego zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz sporządzenia sprawozdania rocznego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w W. w terminie 6 listopada 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1700,00 zł,

- w dniu 14 listopada 2013 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) za 2013 roku - przygotowanie urządzeń księgowych do prawidłowego zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz sporządzenia sprawozdania rocznego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 14 listopada 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1700,00 zł

- w dniu 20 grudnia 2013 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) za 2013 roku - przygotowanie urządzeń księgowych do prawidłowego zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz sporządzenia sprawozdania rocznego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w K. w terminie 20 grudnia 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1099,00 zł

- w dniu 20 stycznia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) z uwzględnieniem zmian w zakresie zasad sporządzania sprawozdań z wykonania operacji finansowych za IV kwartał 2013 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 20 stycznia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1648,00 zł,

- w dniu 27 stycznia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) z uwzględnieniem zmian w zakresie zasad sporządzania sprawozdań z wykonania operacji finansowych za IV kwartał 2013 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie we W. w terminie 27 stycznia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1648,00 zł,

- w dniu 28 stycznia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia w (...) z uwzględnieniem zmian w zakresie zasad sporządzania sprawozdań z wykonania operacji finansowych za IV kwartał 2013 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 28 stycznia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1648,00 zł,

- w dniu 20 lutego 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: Wydatki strukturalne - klasyfikacja, ewidencja oraz sprawozdawczość w (...) za 2013 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 20 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 21 lutego 2014 roku, przedmiotem w/w umowy było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia za 2013 rok oraz dostosowanie urządzeń księgowych do zasad obowiązujących w 2014 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. terminie 21 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 25 lutego 2014 roku, której przedmiotem opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: wydatki strukturalne - klasyfikacja, ewidencja oraz sprawozdawczość w (...) za 2013 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 25 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 26 lutego 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia za 2013 rok oraz dostosowanie urządzeń księgowych do zasad obowiązujących w 2014 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 26 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1209,00 zł,

- w dniu 14 marca 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: wydatki strukturalne w (...). Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie we W. w terminie 14 marca 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 18 marca 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: rachunkowość oraz sprawozdawczość budżetowa w 2014 roku wg nowych rozporządzeń ministra finansów. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 18 marca 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 14 kwietnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: nowe rozporządzenie w sprawie sprawozdawczości budżetowej. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 14 kwietnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 2000,00 zł,

- w dniu 24 kwietnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: nowe rozporządzenie w sprawie sprawozdawczości budżetowej. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w B. w terminie 24 kwietnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1703,00 zł,

- w dniu 5 grudnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia za 2014 rok. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 5 grudnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1500,00 zł,

- w dniu 8 grudnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: bilans zamknięcia za 2014 rok. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie we W. w terminie 8 grudnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1300,00 zł,

/umowa z dnia 6 listopada 2013 roku k. 1687 - 1691 akt ZUS, umowa z dnia 14 listopada 2013 roku k. 1697 - 1701 akt ZUS, umowa z dnia 20 grudnia 2013 roku k. 1809 -1811 akt ZUS, umowa z dnia 20 stycznia 2014 roku k. 1853 - 1855 akt ZUS, umowa z dnia 27 stycznia 2014 roku k. 1861 - 1863 akt ZUS, umowa z dnia 28 stycznia 2014 roku k. 1869 -1871 akt ZUS, umowa z dnia 20 lutego 2014 roku 1923 - 1925 akt ZUS, umowa z dnia 21 lutego 2014 roku 1931 - 1933 akt ZUS, umowa z dnia 25 lutego 2014 roku k. 1939 - 1941 akt ZUS, umowa dnia 26 lutego 2014 roku k. 1947 -1949 akt ZUS, umowa z dnia 14 marca 2014 roku k. 2089 - 2090 akt ZUS, umowa z dnia 18 marca 2014 roku 2095 - 2097 akt ZUS, umowa z dnia 14 kwietnia 2014 roku k. 2191 - 21 92 akt ZUS, umowa z dnia 24 kwietnia 2014 roku k. 2197 - 21 98 akt ZUS, umowa z dnia 5 grudnia 2014 roku k. 2665 - 2666 akt ZUS, umowa z dnia 8 grudnia 2014 roku k. 2671 - 2672 akt ZUS/

Z tytułu powyższych umów płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz do ubezpieczenia zdrowotnego, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

/okoliczność bezsporna/

Pomiędzy M. C. (3) a płatnikiem składek Krajową Izbą Podatkową G., (...) Spółka Jawna w Ł., reprezentowaną przez P. F. (2), zawarto 9 umów, które strony określiły „umowami o dzieło” tj.:

- w dniu 3 grudnia 2013 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: egzekwowanie należności z tytułu tzw. „opłaty śmieciowej” na drodze administracyjnej - nowe obowiązku i uprawnienia organów jednostek samorządu terytorialnego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w Ł. w terminie 3 grudnia 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1430,00 zł,

- w dniu 6 grudnia 2013 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: egzekwowanie należności z tytułu tzw. „opłaty śmieciowej” na drodze administracyjnej - nowe obowiązku i uprawnienia organów jednostek samorządu terytorialnego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 6 grudnia 2013 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1430,00 zł,

- w dniu 24 stycznia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: egzekwowanie należności z tytułu tzw. „opłaty śmieciowej” na drodze administracyjnej - nowe obowiązku i uprawnienia organów jednostek samorządu terytorialnego. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie we W. w terminie 24 stycznia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1320,00 zł,

- w dniu 17 lutego 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: sprawozdawczość przedsiębiorców oraz gmin w zakresie gospodarki odpadami. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w G. w terminie 17 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1514,00 zł,

- w dniu 19 lutego 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: sprawozdawczość przedsiębiorców oraz gmin w zakresie gospodarki odpadami. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie 19 lutego 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1386,00 zł,

- w dniu 24 kwietnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: ustalenie należności z tytułu opłaty śmieciowej i jej windykacji na drodze postępowania egzekucyjnego w administracji. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie we W. w terminie 24 kwietnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1320,00 zł,

- w dniu 17 października 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: ochrona danych osobowych a urzędzie administracji publicznej. Nowe zasady obowiązujące od 1.01.2015 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w W. w terminie 17 października 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1514,00 zł,

- w dniu 27 października 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: ochrona danych osobowych a urzędzie administracji publicznej. Nowe zasady obowiązujące od 1.01.2015 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w G. w terminie 27 października 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1500,00 zł,

- w dniu 11 grudnia 2014 roku, której przedmiotem było opracowywanie programu szkolenia w przedmiocie: ochrona danych osobowych a urzędzie administracji publicznej. Nowe zasady obowiązujące od 1.01.2015 roku. Wykonawca był zobowiązany do przygotowania materiałów szkoleniowych oraz do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w S. w terminie 15 grudnia 2014 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1320,00 zł,

/umowa z dnia 3 grudnia 2013 roku k. 1787 - 1791 akt ZUS, umowa z dnia 6 grudnia 2013 roku k. 1795 - 1799 akt ZUS, umowa z dnia 24 stycznia 2014 roku k. 1897 - 1899 akt ZUS, umowa z dnia 17 lutego 2014 roku k. 1991 - 1993 akt ZUS, umowa z dnia 19 lutego 2014 roku k. 1999 - 2001 akt ZUS, umowa z dnia 24 kwietnia 2014 roku k. 2171 (...) akt ZUS, umowa z dnia 17 października 2014 roku k. 2511 - 2512 akt ZUS, umowa z dnia 27 października 2014 roku k. 2517 - 2518 akt ZUS, umowa z dnia 15 grudnia 2014 roku k. 2661 - 2663 akt ZUS/

Z tytułu powyższych umów płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz do ubezpieczenia zdrowotnego, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

/okoliczność bezsporna/

Pomiędzy D. P. (2) a płatnikiem składek Krajową Izbą Podatkową G., (...) Spółka Jawna w Ł., reprezentowaną przez P. F. (2), zawarto umowę o dzieło w dniu 20 kwietnia 2012 roku, przedmiotem w/w umowy było przeprowadzenie szkolenia z VAT-u. Wykonawca był zobowiązany do przeprowadzenia szkolenia we wskazanym zakresie w P. w terminie od 20 kwietnia 2012 roku do 20 kwietnia 2012 roku. Za wykonanie umowy przewidziane było wynagrodzenie określone na kwotę 1813,00 zł,

/umowa z dnia 20 kwietnia 2012 roku k. 687 akt ZUS/

Z tytułu powyższej umowy płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonego do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz do ubezpieczenia zdrowotnego, tym samym nie zadeklarował składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

/okoliczność bezsporna/

W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca organizuje szkolenia z zakresu prawa podatkowego. Polega to na tym, że Spółka w celu pozyskania tematów kontaktuje się z potencjalnymi uczestnikami szkoleń. Po wyborze tematów poszukuje ekspertów, którzy takie szkolenia mogliby poprowadzić. Wysyła ekspertom zapytanie czy mogliby dla spółki stworzyć program szkolenia z wybranego zakresu tematycznego. Jeżeli prowadzący wyrazi zgodę na stworzenie takiego programu szkoleniowego, uzgadniane są warunki współpracy zaś prowadzący przedstawia wstępną propozycję programu. Prowadzący przesyła do spółki program gdzie jest analizowane czy program zawiera takie elementy jakich oczekują klienci. Jeżeli takich elementów nie zawiera, program jest odsyłany do prowadzącego z sugestią hipotetycznych zmian. Po zatwierdzeniu programu publikowany jest w internecie i uruchomiamy jest handel tym programem poprzez dział telemarketingu. Spółka zbiera uczestników na dane szkolenie. (...) szkoleniowe opracowuje prowadzący zgodnie z zatwierdzonym programem. Przysyła spółce te materiały do weryfikacji. Jeśli zostały zweryfikowane negatywnie, zgłaszano zastrzeżenia i odsyłano do prowadzącego. Prowadzący uwzględnia zastrzeżenia i odsyła materiały. Następnie materiały są drukowane.

/ zeznania P. F. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 42-43, zeznania zainteresowanego P. K. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44, zeznania zainteresowanego M. C. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 - 92v w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 44v - 45v, zeznania świadka A. Z. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 89 v - 90, zeznania świadka K. S. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 90 - 91, zeznania świadka K. Z. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91, zeznania świadka M. P. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91 - 91v, zeznania świadka M. W. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91v/

Spółka rocznie prowadzi ok. 600 szkoleń. W różnych lokalizacjach kraju zaś tematy się powtarzają. Spółka posiada bazę osób, z którymi współpracuje i z którymi potencjalnie chce pracować. Zdarza się, że jest to współpraca dłuższa, nieraz jest organizowanych więcej szkoleń. Umowy zawierane były na poszczególne szkolenia.

/zeznania P. F. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 42-43, zeznania zainteresowanego P. K. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44, zeznania zainteresowanego M. C. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 - 92v w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 44v - 45v, zeznania świadka A. Z. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 89 v - 90, zeznania świadka K. S. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 90 - 91, zeznania świadka K. Z. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91, zeznania świadka M. P. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91 - 91v, zeznania świadka M. W. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91v/

Uczestnicy szkolenia mieli przewidziany czas wykładu na około 4- 5 godzin, chociaż mógł być wydłużany z uwagi na zadawane pytania.

/zeznania zainteresowanego M. C. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44/

Wykładowcy w ramach realizacji zawartych z wnioskodawcą umów nazwanych umowami o dzieło, w ciągu jednego dnia, opierając się na wcześniej opracowanych przez siebie programach i przygotowanych materiałach oraz swojej wiedzy i doświadczeniu, wygłaszali wykład obejmujący zagadnienia z zakresu prawa podatkowego. Wykładowi towarzyszyła niekiedy prezentacja slajdów. Słuchacze otrzymywali program oraz materiały w formie papierowej. (...) były przygotowywane przez zainteresowanych na podstawie przepisów i rozporządzeń wykonawczych, literatury przedmiotu, orzecznictwa Sądu Najwyższego i ich własnych materiałów. Wykład był częścią umowy, podobnie jak przygotowanie materiałów. Bez materiałów nie można było prowadzić żadnych zajęć.

/zeznania zainteresowanego P. K. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44, zeznania zainteresowanego M. C. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92 w zw. z wyjaśnieniami złożonym w dniu 3 listopada 2016 roku k. 43 - 44, zeznania świadka K. S. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 90 - 91, zeznania świadka M. P. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91 - 91v/

Spółka ma określone widełki wynagrodzeń, które może zaoferować osobie prowadzącej jednodniowe szkolenie. Jest to kwota od 800,- zł do 2.500,- zł.

/zeznania świadka K. S. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 90 – 91/

Po szkoleniu uczetnicy proszeni są o wypełnienie ankiet dotyczących oceny szkolenia, o których wynikach informowany jest prowadzący szkolenie. Jeśli z informacji od uczestnika wynikałoby, ze jest e szkolenia niezadowolony zostałby skierowany na szkolenie o podobnej tematyce prowadzone przez inną osobę. Uwagi mogą dotyczyć także nieprzeprowadzenia całości szkolenia.

/zeznania świadka A. Z. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 89 v – 90/

Efektem szkolenia jest nabyta wiedza. Efekt ten nie jest jednak sprawdzany poprzez testy.

/zeznania świadka M. P. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91 - 91v/

Koordynator ds. szkoleń zajmuje się przygotowaniem materiałów, sali, rozłożeniem materiałów. Nie sprawdza czy wykładowca przeprowadził wszystkie punkty szkolenia. Nie czyta również ankiet.

/zeznania świadka M. W. złożone w dniu 3 listopada 2016 roku k. 91v/

Umowy każdego z zainteresowanych miały charakter analogiczny, dotyczyły przeprowadzenia wykładu. Mogło się zdarzyć, że spółka wskazywała pewne punkty, na które zwracali uwagę potencjalni klienci. Taki punkt był dopisywany do wykładu. Ponadto między wykładami wchodziły różne interpretacje oraz pojawiały się nowe. Wszystkiego te zmiany należało aktualizować. Dodatkowo sami uczestnicy prosili o zwrócenie uwagi na jedno zagadnienie, na które inna grupa nie zwracała uwagi. Modyfikacje przeprowadzało się w trakcie szkolenia. Wykładowca decydował, że na przykład jakiś punkt będzie skrócony, a inny będzie poszerzony. Wykłady były zróżnicowane, ponieważ różni byli ich uczestnicy.

/zeznania zainteresowanego P. K. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92, zeznania zainteresowanego M. C. (1) z dnia 23 maja 2017 roku k. 92/

Zainteresowani M. C. (1) i M. C. (2) posiadali inne tytuły ubezpieczeń społecznych, natomiast D. K. (2) i P. K. (1) nie posiadali innych tytułu do ubezpieczeń społecznym, z kolei D. P. (1) przebywał na urlopie wychowawczym z tytułu zatrudnienia w Urzędzie Skarbowym w L..

/okoliczności bezsporne/

W okresach: od 1 września 2015 roku do 4 września 2015 roku, od 7 września 2015 roku do 11 września 2015 roku, od 14 września 2015 roku do 18 września 2015 roku, od 21 września 2015 roku do 25 września 2015 roku, od 28 września 2015 roku do 2 października 2015 roku, 5 października 2015 roku, od 7 października 2015 roku do 9 października 2015 roku, od 12 października 2015 roku do 16 października 2015 roku, od 19 października 2015 roku do 23 października 2015 roku, od 26 października 2015 roku do 30 października 2015 roku, od 2 listopada 2015 roku do 6 listopada 2015 roku, od 9 listopada 2015 roku do 10 listopada 2015 roku, od 12 listopada 2015 roku do 13 listopada 2015 roku, od 16 listopada 2015 roku do 20 listopada 2015 roku, od 23 listopada 2015 roku do 25 listopada 2015 roku Zakład przeprowadził kontrolę m.in. w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społecznych oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest Zakład oraz zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego przez płatnika składek Krajową Izbę Podatkową sp.j. w Ł., w wyniku czego sporządzono protokół kontroli. Krajowa Izba (...) zgłosiła zastrzeżenia do protokołu kontroli. Organ rentowy po zapoznaniu się z argumentacją płatnika podtrzymał stanowisko zawarte w protokole kontroli.

/ okoliczność bezsporna, a nadto protokół kontroli z dnia 15 grudnia 2015 roku k. 2683 - 2899 akt ZUS, zastrzeżenia z dnia 28 grudnia 2015 roku k. 2903 - 2917 akt ZUS, informacja o sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń do protokołu kontroli z dnia 11 stycznia 2016 roku k. 2921 - 2927 akt ZUS/

W toku kontroli ustalono, że płatnik składek nie zadeklarował składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń wypłaconych ubezpieczonym a ponadto w trakcie kontroli ustalono miesięczne kwoty należnych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres objęty kontrolą. Miesięczne kwoty należnych składek na Fundusz Pracy dla płatnika składek Krajowej Izby Podatkowej sp. j wynoszą:

- za styczeń 2012 roku - 2 026,32 zł,

- za luty 2012 roku - 1 699,67 zł,

- za kwiecień 2012 roku - 1 436,741 zł,

- za maj 2013 roku - 911,47 zł,

- za październik 2013 roku - 882,65 zł

- za grudzień 2013 roku - 956,26 zł,

- za luty 2014 roku - 970,06 zł,

- za marzec 2014 roku - 928,99 zł.

Zaś na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynoszą:

- za styczeń 2012 roku - 70,62 zł,

- za luty 2012 roku - 69,41 zł,

- za kwiecień 2012 roku - 58,63 zł,

- za maj 2013 roku - 37,20 zł,

- za październik 2013 roku - 36,02 zł,

- za grudzień 2013 roku - 39,03 zł,

- za styczeń 2014 roku - 36,47 zł

- za luty 2014 roku -39,60 zł,

- za marzec 2014 roku - 37,93zł.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3073- 3075 akt ZUS, decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 3077- 3079 akt ZUS/

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd odmówił wiary zeznaniom zainteresowanego P. K. (1) w zakresie, w którym twierdził, iż odbiór dzieła odbywał się poprzez sprawdzenie czy wszystkie punkty wykładu zostały zrealizowane. Robiła to osoba oddelegowana z firmy, obecna na wykładzie. Przeczą temu bowiem zeznania świadka M. W. – koordynatora ds. szkoleń, który nadzorował przebieg szkoleń. Z jego zeznań wynika, iż nadzór miał charakter czysty techniczny i w żadnym zakresie nie dotyczył meritum wykładu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania jako niezasadne podlegają oddaleniu.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż wbrew twierdzeniu wnioskodawcy organ rentowy ma nie tylko prawo ale i obowiązek badania charakteru umów w oparciu, o które powstaje obowiązek ubezpieczeniowy.

Według art. 83 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności:

1)  zgłaszania do ubezpieczeń społecznych;

1a) ustalania płatnika składek;

2)  przebiegu ubezpieczeń;

ZUS wydaje zarem decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania podlegania ubezpieczeniom społecznym, wymiaru składek i ich poboru. Stanowisko takie było wielokrotnie prezntowane przez sądy powszechne tym Sąd Najwyższy, który m.in. w wyroku z dnia 13 stycznia 2016 r., w sprawie III UK 53/15, stwierdził, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który stwierdza podleganie ubezpieczeniu społecznemu, może - bez względu na nazwę umowy i jej postanowienia wskazujące na charakter stosunku prawnego, którym strony zamierzały się poddać - ustalić rzeczywisty jego charakter i istniejący tytuł ubezpieczenia. Ustalenie, że między stronami umowy o dzieło zachodzą stosunki polegające na wykonywaniu za wynagrodzeniem usług odpowiadających umowom nazwanym, zdefiniowanym w art. 734 i 758 k.c. lub właściwych umowom, do których - stosownie do art. 750 k.c. - stosuje się przepisy o zleceniu, nakazuje wydanie decyzji na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3 z zastosowaniem art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 13 pkt 2 u.s.u.s.

Dalej wskazać należy, że umowa zlecenia i umowa o dzieło to podstawowe kontrakty usługowe, konkurencyjne w stosunku do umowy o pracę. Różnica między tymi dwoma rodzajami umów jest dla podmiotów zatrudniających bardzo istotna, bowiem wiąże się z różnymi konsekwencjami prawnymi. Prawidłowa kwalifikacja zawieranej umowy nie zawsze jednak jest sprawą prostą - szczególnie w odniesieniu do różnych form działań i prac w sferze kultury. I tak np. podczas gdy umowy o dzieło rodzą określone obowiązki z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych odnośnie naliczania i odprowadzania składek ubezpieczeniowych tylko wówczas, gdy są zawierane z własnymi pracownikami, to umowy zlecenia pociągają za sobą skutki ubezpieczeniowe bez względu na to, z kim są zawierane - z własnym pracownikiem czy z osobą z zewnątrz. Zatem jeśli dana umowa zostanie błędnie uznana nie za umowę o dzieło, ale za umowę zlecenia, to naliczenie w stosunku do niej składek na ZUS będzie niedozwolone, podobnie jak brak naliczenia składek w przypadku umowy zlecenia, która niewłaściwie została zakwalifikowana jako umowa o dzieło. Decydująca jest treść, a nie nazwa umowy. Aby prawidłowo ustalić, z jaką umową mamy w danym przypadku do czynienia, tzn. czy jest to umowa zlecenia, czy umowa o dzieło, należy kierować się jej treścią, zadaniem, jakie osoba zatrudniana ma do wykonania, czyli istotą obowiązków umownych, jakie osoba ta na siebie przyjmuje.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 4 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 121 ze zm.) osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu.

Z mocy art. 13 pkt. 2 wspomnianej ustawy zleceniobiorcy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają od dnia oznaczonego
w umowie, jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

W myśl art. 9 ust. 1 analizowanej ustawy pracownicy spełniający jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów mogą dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Wspomniany wyżej art. 9 ust. 1a. stanowi zaś, że ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy (…) w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5a, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a.

Z kolei w myśl art. 9 ust. 4a analizowanej ustawy zleceniobiorcy, mający ustalone prawo do emerytury lub renty, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 4b.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 (to jest przychód w rozumieniu przepisów
o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia), jeżeli w umowie określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi,
iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zważyć także należy, że stosownie do art. 9 ust. 6 w/w ustawy osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, art. 6a ust. 1 i art. 6b ust. 1, a także osoby przebywające na urlopach wychowawczych podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym albo odpowiednio ubezpieczeniu emerytalnemu, jeżeli nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty i nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Na podstawie zaś art. 66 ust. 1 pkt. 1e Ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.) obowiązującej od dnia 1 października 2004 r. osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Stosownie do art. 36 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. Natomiast stosownie do art. 36 ust 2a osoba przebywająca na urlopie wychowawczym jest obowiązana poinformować płatnika składek o ustaleniu prawa do emerytury lub renty albo o podleganiu ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu niż przebywanie na urlopie wychowawczym.

Obowiązkiem płatnika składek – z mocy art. 46 ust. 1 i art. 47 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – jest obliczanie, rozliczanie i opłacanie należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy oraz przesyłanie w wyznaczonym terminie deklaracji rozliczeniowej, imiennych raportów miesięcznych oraz opłacanie składek za dany miesiąc.

W rozpoznawanej sprawie spór dotyczył kwalifikacji prawnej umów nazwanych „umowami o dzieło” jakie odwołujący się płatnik składek zawarł z zainteresowanymi: M. C. (1), M. C. (3), D. K. (1), P. K. (2) i D. P. (2). Kwestią sporną było, czy strony istotnie zawarły umowy o dzieło nierodzące obowiązku ubezpieczenia społecznego, czy też zawarły umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, a które stanowią tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii wskazać należy, iż stosownie do art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, przy czym do umowy o świadczenie usług stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.). W doktrynie panuje pogląd przedmiotem umowy o świadczenie usług jest dokonanie określonej czynności faktycznej, która nie musi prowadzić do osiągnięcia indywidualnie oznaczonego rezultatu. Chodzi tu zatem o umowy zobowiązujące do dokonania jednej lub wielu czynności faktycznych (także stałego ich dokonywania).

Zgodnie zaś z treścią art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W myśl art. 738 § 1 k.c. przyjmujący zlecenie może powierzyć wykonanie zlecenia osobie trzeciej tylko wtedy, gdy to wynika z umowy lub ze zwyczaju albo gdy jest do tego zmuszony przez okoliczności. W wypadku takim obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie dającego zlecenie o osobie i o miejscu zamieszkania swego zastępcy i w razie zawiadomienia odpowiedzialny jest tylko za brak należytej staranności w wyborze zastępcy.

Nie ulega wątpliwości, że przepisy o zleceniu nie mają zastosowania do czynności będących przedmiotem umowy o dzieło, bowiem wykonanie dzieła, zgodnie z prezentowanym w doktrynie poglądem, nie mieści się w pojęciu usługi w rozumieniu art. 750 k.c.

Umowę o dzieło zalicza się do kategorii „umów rezultatu” i przeciwstawia umowie zlecenia – jako „umowie o staranne wykonanie usługi”. W odróżnieniu od umowy zlecenia, umowa o dzieło wymaga, by starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Zawierając taką umowę strony winny dokładnie określić dzieło, które ma powstać w następstwie jej wykonania. Tymczasem umowa zlecenia takiego rezultatu - jako koniecznego do osiągnięcia - nie akcentuje. Elementem wyróżniającym dla umowy zlecenia nie jest zatem wynik, lecz starania podejmowane w celu osiągnięcia tego wyniku, zatem wystarczy, że swoją pracę wykonuje się sumiennie. Wykonywanie umowy nie musi prowadzić do osiągnięcia określonego, zindywidualizowanego rezultatu, osiągnięcie go nie należy do obowiązków zleceniobiorcy i jeśli nawet mimo starannego wykonywania pracy nie zostanie on uzyskany, nie stanowi to nienależytego wykonania zobowiązania /por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 21 grudnia 1993 r. sygn. III AUr 357/93, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych rok 1994, Nr 6, poz. 49, str. 63; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 26 stycznia 2006 r. sygn. III AUa 1700/05, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych rok 2008, Nr 3, poz. 5, str. 55; wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 1967 r. sygn. I CR 500/66; opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna, Pracy i (...) rok 1968, Nr 1, poz. 5/.

Dokonując kwalifikacji konkretnej umowy należy w pierwszej kolejności badać, czy świadczenie będące przedmiotem zobowiązania ma cechy dzieła. Dzieło stanowi zawsze zjawisko przyszłe, jest czymś, co w chwili zawarcia umowy nie istnieje , lecz ma dopiero powstać w jakiejś określonej przyszłości. Rezultat, o jaki umawiają się strony, musi być z góry określony, i może przyjmować zarówno postać materialną jak i niematerialną. Cechą konstytutywną umowy o dzieło jest aby rezultat ten był obiektywnie osiągalny i w konkretnych warunkach pewny. Dzieło musi mieć indywidualny charakter i odpowiadać osobistym potrzebom zamawiającego. Podkreślenia także wymaga, że celem umowy o dzieło nie jest czynność (samo działanie lub zaniechanie), która przy zachowaniu należytej staranności prowadzić ma do określonego w umowie rezultatu, lecz samo osiągnięcie tego rezultatu. W umowie o dzieło chodzi zawsze o osiągnięcie umówionego rezultatu, niezależnie od rodzaju i intensywności świadczonej w tym celu pracy i staranności. Tymczasem umowa o świadczenie usług jest umową starannego działania, jej celem jest wykonywanie określonych czynności, które nie muszą zmierzać do osiągnięcia rezultatu. Kolejną cechą umowy dzieło jest brak stosunku zależności lub podporządkowania pomiędzy zamawiającym a przyjmującym zamówienie. Sposób wykonania dzieła pozostawiony jest w zasadzie uznaniu przyjmującego zamówienie, byleby dzieło miało przymioty ustalone w umowie lub wynikające z charakteru danego dzieła. Przyjmujący zamówienie nie ma także, co do zasady, obowiązku osobistego wykonania dzieła, chyba że wynika to z umowy lub charakteru dzieła (np. dzieło artystyczne). Ryzyko nieosiągnięcia rezultatu zawsze obciąża przyjmującego zamówienie. Przy czym odpowiedzialność przyjmującego zamówienie w wypadku nieosiągnięcia celu umowy jest odpowiedzialnością za nieosiągnięcie określonego rezultatu, a nie za brak należytej staranności /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2000 r. sygn. II UKN 386/99, opubl. OSNP 2001/16/522/.

Nazwa umowy z wyeksponowaniem terminologii służącej podkreśleniu, że ma ona charakter dzieła, nie przesądza samodzielnie o rodzaju umowy w oderwaniu od oceny rzeczywistego jej przedmiotu oraz okoliczności jej wykonywania. Decydująca jest bowiem rzeczywista istota umowy determinowana jej treścią, zgodnym zamiarem stron i celem, a nie jej nazwa, która niejednokrotnie nie oddaje natury łączącej strony stosunku prawnego/ por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 25 czerwca 2013 r. sygn. III AUa 13/13, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2013 r. sygn. III CSK 216/12/.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy Sąd Okręgowy zważył, że poprowadzenie wykładów nie ma charakteru czynności przynoszących konkretny, indywidualny rezultat niematerialny, lecz jest realizowane w ramach starannego działania, właściwego wykonaniu usług, choćby bez nadzoru ze strony zamawiającego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 1970 r. II PR 298/69 niepublikowany oraz z dnia 28 mara 2000 r. II UKN 386/99 OSNAPiUS 2001 nr 16 poz. 522 i z dnia 5 grudnia 2000 r. I PKN 127/2000 OSNAPiUS 2002 nr 15 poz. 356).

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest kwalifikacja prawna umów zawartych pomiędzy Krajową Izbą (...) sp. jawną w Ł. a zainteresowanymi. W ocenie Sądu Okręgowego umów tych nie można uznać za umowy o dzieło. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało bowiem bezsprzecznie, że rzeczywistą wolą stron (chodzi o wolę związaną z nałożonymi obowiązkami a nie wolą wyrażoną w nazwie umowy) nie było zawarcie umów o dzieło. W niniejszym postępowaniu ustalono, że na podstawie przedmiotowych umów wszyscy zainteresowani mieli przygotować i przeprowadzić jednodniowe wykłady dla uczestników szkolenia. Niewątpliwie zainteresowani wypełnili obowiązki wynikające z zawartych z wnioskodawcą umów - opierając się na wcześniej opracowanych przez siebie materiałach przeprowadzili wykład na wskazany w umowie temat. Nie oznacza to jednak, że zainteresowani wykonywali jakieś „dzieło” na rzecz płatnika składek a jedynie na rzecz uczestników szkolenia, z którymi nie zawarły żadnych umów w tym zakresie. Natomiast wykonali obowiązki szkoleniowe, którymi zajmował się w ramach prowadzonej działalności płatnik składek. Dziełem nie są także przygotane materiały szkoleniowe, bowiem nie mają one charakteru samoistnego a stanowią jedynie materiały pomocnicze dla przeprowadzonego szkolenia.

Wykonywane czynności zainteresowanych były charakterystyczne dla umowy o świadczenie usług (swoiste pośrednictwo pomiędzy wykładowcą a uczestnikiem szkolenia). Istotą umowy o dzieło, na co wskazano wyżej, jest osiągnięcie określonego, zindywidualizowanego, konkretnego rezultatu w postaci materialnej lub niematerialnej (dom, obraz, melodia). Umowa o świadczenie usług jest zaś umową starannego działania, zatem jej celem jest wykonywanie określonych czynności, których celem podstawowym, nie jest zmierzanie do osiągnięcia rezultatu. Takie też czynność były wykonywane przez zainteresowanych. W trakcie jednodniowych wykładów przekazywali oni osobom będącym uczestnikami szkolenia posiadaną wiedzę w określonych w umowie dziedzinach. Treścią zobowiązania zainteresowanych nie był jednak określony konkretny wynik odpowiadający pewnym z góry ustalonym warunkom, lecz samo podjęcie i wykonywanie z należytą starannością określonych czynności polegających na prowadzeniu szkolenia w formie wykładu z uczestnikami szkolenia. W chwili zawierania spornych umów zainteresowani nie znali rezultatu jakościowego zawartych umów. Wynik dokonywanych przez nich prac nie był zależny od samych zainteresowanych. Nie mieli one bowiem żadnego wpływu na dobór i liczbę słuchaczy uczestniczących w wykładach.

Zagadnienie prowadzenia działalności dydaktycznej, w tym wykładów w kontekście zawieranych umów o dzieło było przedmiotem rozważań Sądów wielokrotnie. W wyroku z dnia 4.07.2013 roku w sprawie II UK 402/12 (LEX 1350308) Sąd Najwyższy wskazał ,iż jeżeli przedmiotem umowy jest przeprowadzenie wykładów z rachunkowości i analizy ekonomicznej, to treścią tej umowy nie jest osiągnięcie materialnego rezultatu, czy też pomyślnego wyniku podejmowanych czynności, bo przy tego rodzaju usługach nie jest to możliwe. Przyjmujący zamówienie zobowiązuje się jedynie do starannego przeprowadzenia wszystkich czynności niezbędnych do przeprowadzenia wykładów, nie przyjmując na siebie odpowiedzialności za ich rezultat. Takiemu zobowiązaniu nie można przypisać cech (essentialiae negotii) umowy o dzieło, a oczekiwania stron towarzyszące zawieraniu i wykonywaniu umów nazywanych przez nich umowami o dzieło, mogą się zrealizować wyłącznie jako elementy innej umowy - umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, regulowane w art. 750 k.c. W wyroku z dnia 30.08.2012 roku w sprawie III AUa 394/12 (LEX 1217818) Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wskazał, iż w przypadku przeprowadzenia cyklu wykładów/zajęć dydaktycznych, nie występuje żaden rezultat ucieleśniony w jakiejkolwiek postaci. Jest to wyłącznie staranne działanie wykonawcy umowy, który stosownie do posiadanej wiedzy, ma ją przekazać uczniom. Natomiast w wyroku z dnia 19.04.2012 roku w sprawie IIIAUa 244/12 (LEX 1164111) ten sam sąd orzekł, iż w przypadku przeprowadzenia cyklu wykładów nie występuje żaden rezultat ucieleśniony w jakiejkolwiek postaci. Jest to wyłącznie staranne działanie wykonawcy umowy, który stosownie do posiadanej wiedzy, ma ją przekazać studentom. Poziom wiedzy studentów po takich wykładach nie może być utożsamiany z wymaganym rezultatem, nadto liczba wykonywanych godzin wykładów nadaje im charakter powtarzalnych czynności, nawet jeżeli wykład podzielono na części. Sąd orzekający w pełni podziela zaprezentowane w powyższych orzeczeniach poglądy.

W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie treści zobowiązania ukształtowanego przez strony, wskazuje zatem na to, że nie był nim określony wynik odpowiadający pewnym z góry ustalonym warunkom, lecz wykonywanie powtarzalnych i takich samych czynności zmierzających do osiągnięcia rezultatu w postaci przeprowadzenia wykładów dla słuchaczy. Wykonywanie czynności tego rodzaju nie ma charakteru czynności przynoszących konkretny materialny rezultat, podlegający ocenie i ewentualnej odpowiedzialności za wady (art. 637 KC - uprawnienia z tytułu rękojmi), lecz w istocie czynności tego rodzaju są realizowane w ramach umów starannego działania, mających charakter umów zlecenia (umów o świadczenie usług).

Wskazać także należy, że badane umowy były zawierane na krótkie, tj. jednodniowy okresy, co świadczy o ich okresowości, która również stanowi cechę charakterystyczną dla umów zlecenia.

Podkreślić bowiem trzeba także, że zarówno wysokość, jak i termin wypłaty wynagrodzenia za wykonanie przez zainteresowanych "dzieła", były znane stronom już w momencie sporządzania umowy, albowiem rachunek, mający stanowić podstawę wynagrodzenia, był jej integralną częścią. A zatem pomiędzy wysokością wypłaconego zainteresowanym wynagrodzenia a jakością wykonanego przez nich dzieła nie było żadnej zależności, co oznaczało, że nawet nieprawidłowe wykonanie powierzonego dzieła, czy zaniechanie jego wykonania pozostawało bez wpływu na wysokość wypłaconej następnie zainteresowanym należności.

Zauważyć także należy, że umowy o dzieło były zawierane w dniu, w którym dzieło miało być wykonane. Natomiast - jak już wspomniano powyżej - dzieło stanowi zawsze zjawisko przyszłe, jest czymś, co w chwili zawarcia umowy nie istnieje, lecz ma dopiero powstać w jakiejś określonej przyszłości. W niniejszej zaś sprawie program i materiały były przygotowane wcześniej natomiast wykład był wygłoszony w dniu zawarcia umowy. O ile wygłoszenie wykładu jest możliwe bez wcześniejszego przygotowania przez wysokiej klasy specjalistów, o tyle przygotowanie materiału nie było możliwe do przygotowania w dniu zawarcia umowy. Przeprowadzone postępowanie wykazało również, że wykładowcy przygotowywali się do szkolenia wcześniej, ponieważ śledzili zmiany, orzecznictwo, które przywoływali w czasie swoich wykładów. Zatem nie może być mowy, że przygotowanie wykładu na zaproponowany przez zamawiającego temat było zrealizowane w dniu zawarcia umowy o dzieło.

Jak wynika z akt sprawy zainteresowani podlegali kierownictwu płatnika składek. Byli zobowiązani do współdziałania w trakcie wykonywania umowy oraz mieli ustalony czas i miejsce pracy. Jak wynika z zeznań świadków spółka organizowała szkolenie w danym mieście wynajmując salę na określoną liczbę godzin, wykład średnio trwał 4-5 godzin, chociaż mógł się wydłużyć z uwagi na zadawane pytania. Jednak ramy czasowe zostały określone z uwagi na rezerwację sali. Zdaniem Sądu okoliczność ta potwierdza brak w zawartych umowach cech umów o dzieło, bowiem w umowach o dzieło nie występuje żaden stosunek zależności czy też podporządkowania.

Ponadto nie można zgodzić się, że każdy z wykładów miał niepowtarzalny charakter. Zapewne elementem różnicującym poszczególne wykłady o tej samej tematyce - jak chcieliby zainteresowani - nie może być fakt różnych uczestników czy też uwzględniania w materiałach pojawiających się zmian czy też nowych przepisów. Zauważyć należy, że różnorodność odbiorców była związana z tym, że wykłady były prowadzone w różnych miastach jednak tematy, które były przedstawiany powtarzały się. Wykłady o jednym temacie mogły się jedynie różnić tym, że wykładowca aktualizował stan prawny. Jednak te dodatkowe zmiany nie tworzyły nowego niepowtarzalnego dzieła za każdym razem wygłoszonego wykładu.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że rzeczywistą wolą stron odnośnie przedmiotowych umów było świadczenie usług, a nie wykonanie dzieła, gdyż to nie wynik, ale określone działania były istotne dla realizacji umów i z tych też działań zainteresowani byli rozliczani. Nie wynik czynności prowadzenia wykładów, ale same w sobie czynności wykonywane przez zainteresowane były przedmiotem spornych umów.

Odnosząc się do argumentu strony odwołującej się dotyczącego twierdzeń, że umowy o dzieło zostały zawarte w oparciu o zgodny zamiar stron, Sąd pragnie również wskazać, że prawo regulujące ubezpieczenia społeczne posiadają cechę przymusu (prawo bezwzględnie obowiązujące). To znaczy, że pracodawca nie może, wedle swojej woli czy nawet wedle woli zatrudnionego, decydować o uczestnictwie w systemie ubezpieczeń społecznych. .

Podkreślić także należy, że przedmiot umowy o dzieło może zostać określony w różny sposób, jednakże określenie to musi być na tyle precyzyjne, aby nie było wątpliwości, o jakie dzieło chodzi. W niniejszej sprawie umowy zawierane między stronami określały ich przedmiot w sposób bardzo ogólny. W umowie nie określano zatem dzieła, które miało być jego przedmiotem. Już sam ten fakt, przesądza, że sporne umowy nie były umowami o dzieło. W ich treści zabrakło bowiem najbardziej podstawowego z podstawowych esentalia negotii umowy o dzieło – dzieła. Skoro wnioskodawca zawierając umowy nie wyznaczył zainteresowanym dokładnych parametrów wykonania pracy, ani określonego rezultatu tej pracy, to tym bardziej nie sposób uznać, aby badane umowy były umowami o dzieło.

Z uwagi na to, że dzieło nie zostało precyzyjnie opisane w umowie nie istniała także możliwość obiektywnego sprawdzenia przedmiotu umowy pod kontem wad fizycznych. Nie chodzi bowiem w tym wypadku o sprawdzenie czy przedmiot wykonany nie jest wadliwy (uszkodzony), ale czy nie jest wadliwy w rozumieniu umowy o dzieło, czyli czy został wykonany zgodnie z ustaleniami umowy. Biorąc pod uwagę treść umów trudne byłoby ustalenie istnienia ewentualnych wad – bo musiałyby dotyczyć przedmiotu umowy czyli całości wykładu. Nadto strony w umowie nie określały konkretnych cech jakim powinien odpowiadać rezultat pracy. Nie podawano żadnych szczegółów, które pozwoliły ocenić zgodność efektu pracy z zamówieniem, co jest niezbędne w przypadku umowy o dzieło, której istotę stanowi konkretny wytwór. Jest to charakterystyczne dla umowy o świadczenie usług, a niedopuszczalne przy umowie o dzieło.

Sąd pragnie podkreślić, że chociaż niekiedy, ta sama czynność będąca przedmiotem umowy może świadczyć zarówno o zawarciu umowy o dzieło jak i innej umowy, zwłaszcza umowy o pracę. Ocenie podlega bowiem nie charakter przedmiotu umowy a sama umowa. Jeśli zatem przedmiotem umowy byłoby przygotowanie jednego konkretnie opisanego przedmiotu umowy w chwili jej zawierania a ściśle określonego przez zamawiającego, to tak sformułowana umowa mogłaby zostać uznana za umowę o dzieło, pod warunkiem wskazania mierzalnego dzieła, kategoriami przypisanymi dla dzieł tego rodzaju, oraz, że dzieło to stanowi autonomiczny przedmiot obrotu społecznego. Inaczej jest jednak w sytuacji, gdy przedmiotem umowy, jak w niniejszej sprawie, jest przeprowadzenie uprzednio przygotowanego wykładu. Postępowanie dowodowe wykazało, iż w rzeczywistości wnioskodawca dokonywał zamówienia wykonania usługi w postaci wygłoszenia wykładu na dość ogólnikowo określony temat, który to wykład przygotowywany był wcześniej – przed zawarciem spornych umów. Działalność tak ma charakter typowo usługowy i w żadnym wypadku nie może być tu mowy o zamóweniu dzieła w rozumieniu cytowanych przepisów kc. To zamawiający dzieło winien je szczegółówo określić a nie kupować gotowy produkt – choćby najwyższej jakości, jeśli miałoby dojść do zawarcia umowy o dzieło.

Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko wyrażone np. przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 marca 2013 r., w sprawie I CSK 403/12, w myśl którego „umowa o dzieło, będąca umową rezultatu, różni się od umów starannego działania koniecznością osiągnięcia oznaczonego rezultatu ludzkiej pracy, który musi mieć charakter samoistny i musi być ucieleśniony, a więc przybrać określoną postać w świecie zjawisk zewnętrznych. Rezultat ten musi być przy tym sprawdzalny, czyli zdatny do poddania sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych.”(LEX nr 1341643); oraz przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu, który w wyroku z dnia 18 kwietnia 2013 r., w sprawie III AUa 1397/12 uznał, że „cechą konstytutywną przedmiotu umowy o dzieło jest "samoistność rezultatu". Samoistność ta, rozumiana jest na ogół, jako niezależność rezultatu od dalszego działania, a nawet istnienia samego twórcy. Innymi słowy, w momencie ukończenia dzieła ustaje jego "zależność" od twórcy, staje się ono wartością autonomiczną w obrocie.”(LEX nr 1322558).

Dodatkowo, odnosząc się do argumentów wnioskodawcy czy samych zainteresowanych dotyczących zarówno ich wysokich kwalifikacji zawodowych, jak i zawartych w umowach klauzul zwiazanych z prawem autorskim, podnieść należy, iż żaden z tych argumentów nie stanowi podstawy do zmiany zaskarżonych decyzji organu rentowego. Nie przesądzają one bowiem o charakterze zawartych umów. O tym decyduje sama treść umowy zawartej między stronami. Osoba o wysokich a nawet wyjątkowych kwalifikacjach, bez uszczerbku dla jakości wykonywanych czynności może bowiem zawrzeć umowę zlecenia. Przykładem może być umowa zawarta z adwokatem czy radcą prawnym o reprezentowanie strony w procesie sądowym. Niezależnie bowiem od nawet najwyższych umiejętności pełnomocnika łączy go ze stroną jedynie umowa zlecenia. W ninijeszym postępowaniu strony wydają się mylić dzieło w rozumieniu potocznym, od dzieła w rozumieniu prawnym. To ostatnie wcale nie musi mieć doniosłości artystycznej.wystarczy aby umowa, której dzieło jest rezultatem, dostecznie precyzyjnie określało elemnety mającego powstać tworu.

W tym zakresie wiele wyjaśnia wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2017 r., w sprawie III UK 147/16, który, co prawda odnosi się do twórców i artystów, ale ocenia także pewne bardziej uniwersalne cechy różniące umowy o dzieło i świadczenie usług, w kontekście. Sąd Najwyższy wskazał tam, iż „2. Objęcie ubezpieczeniem społecznym twórców i artystów nie ma na celu deprecjonowania wartości sztuki, gdyż ma inny cel i funkcje.

3. Przedmiot umów z udziałem profesjonalisty stanowi elementarną cechę kontraktu opisanego w treści art. 627 k.c. Powinien on być oznaczony in concreto, ściśle według schematu właściwego dla danego rodzaju umowy, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności i oczywistości jego powstania z racji określonych umiejętności, cech osobistych wykonawcy. Ułomna konstrukcja przedmiotu umów nie rodzi żadnego domniemania (faktycznego ani prawnego), że chodzi wyłącznie o uzyskanie konkretnego rezultatu. Ten bowiem może być osiągnięty w toku wykonania różnych rodzajów umów. Wynika z tego, że na gruncie ubezpieczenia społecznego umowa, której przedmiot został przez profesjonalistę określony nieprecyzyjnie, nie może być kwalifikowana jako wyjątek od reguły, usprawiedliwiający fakt niepodlegania ubezpieczeniu społecznemu.

4. Przygotowanie i wykonywanie utworów muzycznych, przygotowanie ról aktorskich może stanowić przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze i być przedmiotem umowy o dzieło, ale o takiej kwalifikacji decydują dodatkowe kryteria. Zatem zamiar ułożenia zobowiązania według kryterium art. 627 k.c. w płaszczyźnie uniknięcia obowiązku ubezpieczenia społecznego obliguje do staranności i indywidualności przy określeniu parametrów dzieła, tak by uchwycić istotę tego działania.”

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Najwyższy podkreślił m.in. (…) W przypadku sporu nie decyduje nazwa umowy, lecz jej treść, uzewnętrzniona w uzgodnionym przedmiocie umowy. On pozwala w całej gamie podobieństw i przeciwieństw obu kontraktów poszukiwać tej właściwości, która przechyli wagę sporu w jednym kierunku. W przypadku niepewności co do przedmiotu objętego treścią umowy, z uwagi na wagę potencjalnej ochrony ubezpieczeniowej, konieczne staje się odwołanie do ustawy zasadniczej, której ranga i pozycja powinny nadać nadrzędny ton kierunku interpretacji spornych elementów. Argumenty wynikające z Konstytucji RP przybierają postać argumentum certum. Artykuł 67 Konstytucji RP stanowi, że obywatel ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa ustawa. Równolegle Europejska Karta Społeczna sporządzona w T. z dnia 18 października 1961 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 8, poz. 67) obliguje do ustanowienia i utrzymania systemu zabezpieczenia społecznego na zadowalającym poziomie, równym co najmniej poziomowi niezbędnemu dla ratyfikowania Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (nr 102), dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Ma na celu również zabiegać o stopniowe podnoszenie poziomu systemu zabezpieczenia społecznego. Ów kierunkowskaz odpowiada postanowieniom art. 34 Karty Praw Podstawowych UE (Dz.U.UE.C z dnia 14 grudnia 2007 r.), czy też wpisuje się w standard Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z późn. zm.).(…) W gestii zakresu podmiotowego nie można a priori zakładać, że szeroko rozumiani twórcy i artyści pozostają poza system ubezpieczenia społecznego a ich działalność nie rodzi obowiązku ubezpieczenia.(…) W ten sposób przedmiot rozważań dobiega istoty problemu, jakim jest rzetelna troska o ułożenie kontraktu w sposób transparentny w stosunku do poszczególnych działów prawa. Nie można przecież zapomnieć o regulacji art. 22 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), dotyczących sposobu obliczenia kosztów niektórych przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Podążając tym nurtem należy stwierdzić, że dzieło może być stworzone w ramach umowy z art. 627 k.c., jak i art. 750 k.c. Skoro wybór tego pierwszego kontraktu jest wyjątkiem w systemie ubezpieczenia społecznego, to należy pamiętać, iż ius civile vigilantibus scriptum est. Ta rzymska paremia przypomina o konieczności przywiązania wagi do minimalnego standardu jakim jest ułożenie przedmiotu zobowiązania. Nie może być on konstruowany szablonowo i uniwersalnie, skoro ma uzasadniać odrębne byty powiązane z prawem autorskim. Przedmiot umowy powinien być nacechowany indywidualizmem, tak by oczywistym pozostawało w jakiej strefie poruszają się strony. Pozostawienie go wynikom postępowań dowodowych, które z racji zasady kontradyktoryjności wiążą rezultat procesu od staranności działania poszczególnych uczestników postępowania sądowego, przeniosłoby spór na płaszczyznę prawa prywatnego z pominięciem fundamentalnych cech prawa publicznego. Spór w sprawie nie toczy się między stronami umów, lecz między zamawiającym wykonanie prac a organem rentowym, w aspekcie podlegania ubezpieczeniu społecznemu. Jest to tylko jeden parametr umowy. Poza zakresem zainteresowania organu rentowego (a także sądów) pozostaje kwestia jakości wykonania umowy, terminowości wykonania prac. Bowiem tego rodzaju faktory są typowe dla sporów między stronami umów, w obrębie prawa prywatnego, gdzie treść oświadczenia może nabrać pierwszorzędnego znaczenia ( ….)

Z uwagi więc na powyższe ustalenia, z całą pewnością uznać należy, że treścią zobowiązań zainteresowanych nie był określony konkretny wynik odpowiadający pewnym z góry ustalonym warunkom, który podlegałby ocenie, lecz wykonywanie określonych czynności, których rezultat zależał w znacznym stopniu od okoliczności leżących poza kontrolą zainteresowanych. Temat wykładów powtarzane były w kolejno zawieranych umowach.

W ocenie Sądu wnioskodawca zawarł umowy nazwane umowami o dzieło z zainteresowanymi jedynie w celu ominięcia obowiązku składkowego bowiem w rzeczywistości były one, zgodnie z twierdzeniami organu rentowego, umowami o świadczenie usług.

Wobec powyższego wykonywanie pracy przez zainteresowanych na podstawie zakwestionowanych przez organ rentowy umów rodziło dla zainteresowanych tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych na podstawie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 roku.

Decyzje ZUS są zatem prawidłowe, ustalenia faktyczne wskazują, iż zainteresowani faktycznie wykonywali czynności zgodne z treścią zawartych umów. W uznaniu Sądu nie ulega zatem wątpliwości, że kwestionowane umowy noszą cechy umowy o świadczenie usług, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.) a nie umowy o dzieło. I z tego względu podlegają obowiązkowi składkowemu.

Zauważyć należy, że decyzja o objęciu określonym tytułem ubezpieczenia społecznego, jak również decyzja ustalająca podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne ma charakter decyzji deklaratoryjnej, albowiem stwierdza jedynie zaistnienie stanu prawnego zgodnego z przepisami prawa ubezpieczeń społecznych. Na kształt decyzji dotyczącej ubezpieczenia wpływa tym samym jedynie fakt istnienia bądź nieistnienia tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, a w drugim przypadku – istnienie takiej sytuacji faktycznej, która odpowiada konkretnemu przepisowi regulującemu podstawę wymiaru składki.

Sąd nie znalazł zatem powodów do zakwestionowania ustaleń oraz wyliczeń organu rentowego, w sytuacji, w której sam odwołujący nie podaje konkretnych zastrzeżeń. Podkreślenia wymaga fakt, że z chwilą wniesienia odwołania płatnik stał się stroną procesu, a organ rentowy jej przeciwnikiem procesowym. Podporządkowanie się obowiązującym w procesie cywilnym zasadom, w tym zasadzie kontradyktoryjności, wymaga, aby strony powoływały dowody na poparcie swych twierdzeń, albowiem sądy ustalają fakty na podstawie dowodów. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z urzędu, gdyż w myśl zasady kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach. To strony są dysponentem toczącego się postępowania dowodowego i to one ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Powyższe jasno wynika z art. 3 k.p.c., który wskazuje, że na stronach spoczywa obowiązek dawania wyjaśnień co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i przedstawiania dowodów na ich poparcie.

Zaś jeśli chodzi o należne składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych to należy wskazać, że płatnik składek nie naliczył składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na Fundusz Pracy z tytułu wypłaconych należności wykonawcom z tytułu świadczenia usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2006 r. Nr 158 poz. 1121 z późn. zm.) składkę na Fundusz ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Art. 29 ust. 2 stanowi, że wysokość składki na Fundusz określa ustawa budżetowa.

Obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na 2012 r. określa ustawa budżetowa na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 273), która stanowi w art. 30 zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. Nr 158, poz. 1121, z późn. zm.) - ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości 0,10% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 20.

Obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na 2013 r. określa ustawa budżetowa na rok 2013 z dnia 25 stycznia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 169), która stanowi w art. 30 zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. Nr 158, poz. 1121, z późn. zm.) - ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości 0,10% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 20.

Obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na 2014 r. określa ustawa budżetowa na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 162), która stanowi w art. 30 zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. Nr 158, poz. 1121, z późn. zm.) - ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości 0,10% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 20.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69 poz. 415 z późn. zm.) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie, a w przypadku osób wykonujących pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania co najmniej 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę, opłacają:

1) pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby:

a) pozostające w stosunku pracy lub stosunku służbowym,

c) wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz za osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235),

Obowiązkową składkę na Fundusz Pracy na 2012 r. określa ustawa budżetowa na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 273), która stanowi w art. 29 zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.) ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określonej w art. 104 ust. 1 wymienionej ustawy.

Obowiązkową składkę na Fundusz Pracy na 2013 r. określa ustawa budżetowa na rok 2013 z dnia 25 stycznia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 169), która stanowi w art. 29 - zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.) ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określonej w art. 104 ust. 1 wymienionej ustawy.

Obowiązkową składkę na Fundusz Pracy na 2014 r. określa ustawa budżetowa na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 162), która stanowi w art. 29 - zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.) (ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określonej w art. 104 ust. 1 wymienionej ustawy.

Obowiązek zapłaty składek na Fundusz Pracy oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie został przez płatnika składek podważony w żaden sposób. Nie wykazał on, że wywiązał się z obowiązku uiszczenia składek ani też nie wykazał by należne były składki w innej wysokości niż wskazał to organ rentowy. A zatem brak jest podstaw do zakwestionowania ustaleń oraz wyliczeń organu rentowego, w sytuacji, w której sam odwołujący nie podaje konkretnych zastrzeżeń.

Z tych względów, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołania w pkt 1 sentencji.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł w pkt 2 wyroku. Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił, w oparciu o § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1804), zgodnie z wnioskiem, według norm przepisanych, na kwotę 2.520,00 zł (dla każdej z połączonych spraw po 360 zł tj. 7 x 360 = 2520 zł).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

23 X 2017 roku.

E.W.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  A. Gocek
Data wytworzenia informacji: