Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 lipca 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawczyni Ł. S. prawa do emerytury. W uzasadnieniu wskazano ,że wnioskodawczyni nie wykazała 15 lat okresów składkowych i nieskładkowych /decyzja w aktach ZUS/.

W dniu 23 lipca 2018 roku wnioskodawczyni złożyła odwołanie od powyższej decyzji. W uzasadnieniu podniosła ,że w okresie od dnia 1 sierpnia 1957 r do 12 lipca 1964 roku była zatrudniona a następnie pracodawca zwolnił ją niezasadnie w trybie dyscyplinarnym wbrew opinii związków zawodowych. Organ rentowy ustalił jej okres składkowy i nieskładkowy na 9 lat i 4 miesiące / odwołanie k- 3-3odw./.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazano argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie k- 8-8odw/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawczyni Ł. S. urodziła się w dniu (...) / niesporne/.

W dniu 14 czerwca 2018 roku złożyła wniosek o przyznanie jej emerytury /wniosek w aktach ZUS/.

Wnioskodawczyni w okresie od dnia 1 sierpnia 1957 roku do dnia 31 lipca 1964 roku była zatrudniona na podstawie umowy o pracę, w Przychodni (...) w Ł.. Wnioskodawczyni opiekowała się niezdolnym do pracy i samodzielnej egzystencji mężem . Łączny okres składkowy wnioskodawczyni wyniósł 7 lat, natomiast okresy nieskładkowe wyniosły 6 lat. Okres nieskładkowy z tytułu opieki nad mężem uwzględniony przez ZUS miał miejsce w okresie od dnia 27.06.2000 do 26.06.2006 i wynosił 6 lat /dokumenty w aktach ZUS , okoliczności niesporne/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty załączone do akt ZUS. Podnieść należy ,że wnioskodawczyni nie kwestionowała okresu zatrudnienia jaki przyjął organ rentowy ani długości okresu nieskładkowego przyjętego przez ZUS. Nadmienić należy również ,że wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych dowodów pozwalających na zaliczenie do jej okresów składkowych innych okresów zatrudnienia , co wydłużyłoby okres składkowy czy też nieskładkowy. Wnioskodawczyni żądała wyłącznie załączenia akt ubezpieczeniowych i dokumentów w nich zawartych. W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 6 k.c. to na wnioskodawczyni spoczywał ciężar dowodowy w niniejszej sprawie. Oparcie polskiej procedury cywilnej na zasadzie kontradyktoryjności jedynie w wyjątkowych przypadkach dozwala Sądowi na podjęcie czynności mających na celu pobudzenie inicjatywy stron, a zasadą w tym zakresie jest samodzielne dążenie uczestników postępowania do wykazania prawdziwości podnoszonych twierdzeń. Jeżeli twierdzenie istotne dla rozstrzygnięcia nie zostanie udowodnione, to o merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy decyduje rozkład ciężaru dowodu. Zatem strona, na której spoczywa ciężar dowodu, ponosi ryzyko ujemnych skutków niedopełnienia swoich obowiązków w tym zakresie. Sąd Okręgowy uznał również, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996 roku, iż nie jest zarówno zobowiązany, jak i uprawniony do przeprowadzenia dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (vide: wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996 roku, I CKU 45/96, opubl. OSNC 1997/6-7/76). Wnioskodawczyni nie przedstawiła żadnych dowodów mających na celu wykazanie dłuższego okresu składkowego niż przyjął organ rentowy .

Sąd zważył , co następuje :

Odwołanie wnioskodawczyni nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Wydana w sprawie decyzja jest zgodna z prawem. Na wstępie zaznaczyć należy, że wnioskodawczyni legitymuje się bardzo krótkim okresem zatrudnienia a tym samym okresem składkowym. Ma to bezpośredni wpływ na możliwość zaliczenia jej do emerytury okresów nieskładkowych, które z mocy prawa podlegają ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych. Organ rentowy zasadnie przyjął ,że wnioskodawczyni legitymuje się stażem ubezpieczeniowym w wymiarze 9 lat i 4 miesięcy , na co składa się 7 lat okresów składkowych i 2 lata oraz 4 miesiące okresów nieskładkowych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 27 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dz.U z 2017 r poz. 1383 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.

Natomiast przepis art.28 powyższej ustawy stanowi ,żę ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn.

Jednocześnie zgodnie z treścią przepisu art.5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1) składkowe, o których mowa w art. 6;

2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7.

Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

W ocenie Sądu w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach ZUS , organ rentowy policzył prawidłowo ilość okresów składkowych i nieskładkowych wnioskodawczyni. Nie ulega wątpliwości ,że jej staż ubezpieczeniowy jest niższy niż 15 lat a tym samym nie ma ona prawa do emerytury. Wydana w sprawie decyzja jest prawidłowa.

Należy wskazać ,że wnioskodawczyni nie przysługuje tzw. emerytura kapitałowa bowiem kapitał początkowy oblicza się dla osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku. Zgodnie z treścią przepisu art.173.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Wnioskodawczyni urodziła się w dniu (...) a zatem przepis powyższy nie ma do niej zastosowania.

Wobec powyższego Sąd oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

Wyrok z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

4.12.2018