Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 marca 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił A. S. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w związku z faktem, iż pracodawca nie wskazał prawidłowej podstawy prawnej sposobu rozwiązania umowy o pracę oraz z uwagi na fakt, że w okresie przypadającym pomiędzy ustaniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy a uzyskaniem statusu osoby bezrobotnej A. S. wykonywał umowę – zlecenie, organ rentowy nie znalazł podstaw do przyznania świadczenia przedemerytalnego.

/decyzja k.75 – 76 akt ZUS/

W dniu 26 kwietnia 2019 r. A. S. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu świadczenia przedemerytalnego zgodnie ze złożonym wnioskiem. W treści odwołania skarżący podniósł, że świadectwo zawierało oczywistą omyłkę co do sposobu rozwiązania stosunku pracy i błąd ten został niezwłocznie naprawiony, a nadto – w ocenie odwołującego - wskazany przez organ rentowy przepis ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie wskazuje, że okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych musi być poprzedzony zatrudnieniem pracowniczym , które ustało z przyczyn dotyczących zakładu pracy. /odwołanie k.3 – 4/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 10 marca 2017 r. organ rentow wniósł o jego oddalenie wskazując, że jakkolwiek pracodawca wnioskodawcy wystawił poprawione świadectwo pracy zawierające właściwą podstawę rozwiązania stosunku pracy, to jednak pomiędzy ustaniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy a uzyskaniem statusu osoby bezrobotnej wnioskodawca wykonywał umowę zlecenia i tym samym nie została zachowana ciągłość i kolejność zdarzeń, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. / odpowiedź na odwołanie k.7 - 7 odwrót/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. S. urodził się (...) /okoliczność bezsporna/

W okresie od 1 grudnia 2000 r. do 30 czerwca 2018 r. wnioskodawca był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.. Stosunek pracy wnioskodawcy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem (art.30 § 1 k.p.) – z przyczyn dotyczących zakładu pracy – z powodu likwidacji stanowiska pracy dla zatrudniających poniżej 20 pracowników. /okoliczność bezsporna/

W okresie od 1 do 5 lipca 2018 r. A. S. świadczył na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w Ł. usługi na podstawie umowy zlecenia. /okoliczność bezsporna/

W dniu 26 lipca 2018 r. wnioskodawca został zarejestrowany jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych i od 26 lipca 2018 r. przez okres 6 miesięcy pobierał zasiłek dla bezrobotnych. W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych wnioskodawca nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, zatrudnienia przy pracach interwencyjnych lub robót publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych zostało wydane w dniu 18 lutego 2019 r. /zaświadczenie k.41 – 42 akt ZUS/

Do dnia rozwiązania stosunku pracy A. S. osiągnął wymagany 35 - letni okres uprawniający do emerytury. /okoliczność bezsporna/

W dniu 25 lutego 2019 r. A. S. złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne , po którego rozpatrzeniu organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję. /wniosek k.1 – 4 akt ZUS , decyzja k.75 – 76 akt ZUS/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o niesporne w sprawie dowody z dokumentów zawartych w aktach ZUS i załączonych do akt sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Stosownie do treści art.2 ust.1 punkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 2148 z późn. zm.) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ((Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, 1292, 1321, 1428 i 1543) , zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Natomiast przepis art.2 ust.3 cytowanej. ustawy stanowi, że świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust.1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna,

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych,

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Świadczenie przedemerytalne jest świadczeniem o charakterze wyjątkowym, przysługującym ubezpieczonym o długim stażu ubezpieczeniowym, którzy z przyczyn od siebie niezależnych utracili źródło dochodu, a ze względu na wiek nie mogą jeszcze uzyskać prawa do emerytury. Jego funkcja ma charakter socjalny. Warunki do przyznania świadczenia przedemerytalnego powinny być interpretowane ściśle, a dla uzyskania prawa do świadczenia konieczne jest łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w ustawie. Oznacza to, że niezachowanie jednego z nich niweczy prawo do świadczenia przedemerytalnego.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości , że wnioskodawca A. S. do dnia zakończenia stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy udowodnił wymagany okres uprawniający do emerytury, a nadto spełnił pozostałe prawem przewidziane przesłanki, od spełnienia których uzależnione jest przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego i tym samym w ocenie Sądu brak jest podstaw do odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Wprawdzie organ rentowy stanął na stanowisku, że z uwagi na fakt wykonywania przez wnioskodawcę umowy – zlecenia pomiędzy ustaniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy a uzyskaniem statusu osoby bezrobotnej brak jest podstaw do przyznania wnioskodawcy świadczenia przedemerytalnego, to jednak taka argumentacja nie znajduje jakiegokolwiek oparcia w obowiązujących przepisach prawa.

Podkreślić bowiem należy, że w przepisach ustawy o świadczeniach przedemerytalnych ustawodawca nie posłużył się bowiem żadnym zwrotem wskazującym na konieczność bezpośredniego następstwa ustania stosunku pracy i pobierania zasiłku dla bezrobotnych, i tym samym uznać trzeba, że sformułowany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wymóg zachowania ciągłości zdarzeń uzasadniających przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego ma charakter wyłącznie kryterium pozaustawowego. Skoro bowiem ustawodawca nie przewidział warunku bezpośredniego następstwa okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych po rozwiązaniu stosunku pracy, to można uznać, iż racjonalnie zamierzał do wyłączenia odmiennego potraktowania osób, które utraciły pracę z przyczyn leżących po stronie pracodawcy ze względu na chwilę zarejestrowania się jako bezrobotny lub podjęcia krótkoterminowego zatrudnienia przed zarejestrowaniem. ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2016 r. II UK 165/15 , uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2013 r. III UZP 2/13 ).

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. S. prawo do świadczenia przedemerytalnego.

Data przyznania tego świadczenia (26 lutego 2019 roku) ustalona została na podstawie przepisu art.7 ust.1 cytowanej na wstępie rozważań ustawy – od dnia następującego po dniu złożenia wniosku.

S.B.