Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 maja 2018 r., ZUS I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku J. S. z dnia 16 kwietnia 2018 r., przeliczył emeryturę od 1 kwietnia 2018 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego, z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 241081,62 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 770857,31 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 226,60 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 4465,75 zł

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 4465,75 zł.

Do obliczenia emerytury przyjęto średnie dalsze trwanie życia wynikające z tablicy trwania życia obowiązującej w dniu osiągnięcia obniżonego powszechnego wieku emerytalnego, ponieważ jest to dla ubezpieczonej korzystniejsze, tj. niższe niż średnie dalsze trwanie życia ustalone na podstawie tablicy trwania życia obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę.

Emerytura po waloryzacji wyniosła od 1 marca 2018 r. – 5958,02 zł.

Emeryturę ustaloną w kwocie 5958,02 zł zwiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku ubezpieczonej w dniu złożenia tego wniosku tj. w dniu 16 kwietnia 2018 r.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 29078,96 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 176,40 miesięcy.

Po ponownym ustaleniu - wysokość emerytury wyniosła:

(...),02 + ( (...),96/176,40) = 6122,87 zł.

Od 1 lipca 2018 r. podstawę opodatkowania stanowi kwota 6123,00 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi: 4990,81 zł.

Przeliczenie emerytury zgodnie z ustawą z dnia:

- 28 lipca 2011 r. (Dz.U. Nr 187, poz. 1112),

- 21 czerwca 2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 960)

pozostaje bez wpływu na wysokość emerytury.

Okres nauki w szkole wyższej, o którym mowa w art. 7 pkt 9 ustawy emerytalnej, przypadający przed dniem 1 stycznia 1999 r. został uwzględniony uprzednio w pełnym wymiarze.

Zgodnie z ustawą z 4 września 2008 r. Dz.U. Nr 192 poz. 1180, za okresy zatrudnienia od 1 października 1971 r. do 30 września 1972 r. ( (...)), od 1 września 1995 do 30 września 1997 r. ( (...)), za które nie udokumentowała ubezpieczona dochodów, organ rentowy przyjął wynagrodzenia minimalne.

Wysokość, pobieranej przez ubezpieczoną, emerytury organ rentowy obliczył zgodnie z art. 26 w/w ustawy tj. na nowych zasadach wobec powyższego brak jest możliwości ponownego obliczenia wysokości świadczenia na zasadach określonych w art. 110-113 w/w ustawy emerytalnej z uwzględnieniem okresów zatrudnienia po 1 marca 2010 r. oraz zarobków osiągniętych w 2017 r. W przypadku podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po przyznaniu świadczenia – wysokość emerytury może zostać ponownie ustalona w trybie art. 108 w/w ustawy.

/decyzja – k. 120 – 122 akt ZUS/

Odwołania od w/w decyzji, w dniu 29 maja 2018 r., złożyła wnioskodawczyni J. S. i zaskarżonej decyzji zarzuciła brak uwzględnienia wariantów przeliczenia emerytury według „starego systemu”, tj. na zasadach określonych w art. 110 – 113. Wskazała, że urodziła się (...) i według przepisów przysługuje jej wybór rodzaju emerytury.

/odwołanie – k. 3/

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. urodziła się (...)

/okoliczność bezsporna/

W dniu 31 marca 2010 r. ubezpieczona złożyła wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1 – 3 akt ZUS/

Decyzją z dnia 26 maja 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku J. S., przyznał ubezpieczonej od 1 emeryturę od 1 marca 2010 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych od 1995 r. do 2004 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 321,76% i został ograniczony do 250%, gdyż nie może przekraczać tej wysokości.

Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 250% przez kwotę bazową 2716,71 zł wyniosła 6791,78 zł.

Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy: 38 lat, 3 miesiące i 21 dni okresów składkowych oraz 5 lat i 23 dni okresów nieskładkowych.

Wysokość emerytury wyniosła 4267,27 zł.

Organ rentowy nie podjął wypłaty emerytury ustalonej niniejszą decyzją, ponieważ jej wysokość jest mniej korzystana od emerytury ustalonej na zasadach określonych w art. 26 ustawy emerytalnej.

/decyzja – k. 48 – 49 akt ZUS/

Decyzją z dnia 26 maja 2010 r. Zakład Ubezpieczeń społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku J. S. z dnia 31 marca 2010 r., przyznał ubezpieczonej emeryturę od 1 marca 2010 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 241081,62 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 770857,31 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 228,50 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 4428,62 zł.

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 4428,62 zł brutto. Wysokość świadczenia netto wyniosła 3622,04 zł.

/decyzja – k. 51 – 52 akt ZUS/

Ubezpieczona, po uzyskaniu prawa do emerytury, kontynuuje do chwili obecnej zatrudnienie i składała wnioski o przeliczenie emerytury w trybie art. 108 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

/bezsporne/

Organ rentowy, w oparciu o w/w wnioski, dokonywał przeliczenia świadczenia wnioskodawczyni:

/ wniosek z dnia 20.04.2011r. k. 58 akta ZUS, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2010r. k. 54, decyzja ZUS z dnia 4.05.2011r. k. 61 / wniosek z dnia 13.04.2012r. k. 76, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2011r. k. 73, decyzja ZUS z dnia 13.04.2012r. k. 78, wniosek z dnia 26.03.2014r. k. 80, decyzja ZUS z dnia 2.04.2014r. k. 82, wniosek z dnia 8.04.2015r. k. 84 zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2014r. k. 86, decyzja z dnia 21.04.2015r . k. 89 , wniosek z dnia 18.04.2016r. k. 91, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2015r. k. 94, decyzja ZUS z dnia 10.05.2016r . k. 98/ wniosek z dnia 3.04.2017r. k. 100, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2016r. z (...) k. 101, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2016r. z (...) k. 105, decyzja ZUS z dnia 13.04.2017r . k. 108 - akta ZUS /

W dniu 2.09.2011r. wnioskodawczyni złożyła świadectwa pracy , sygnalizując rozwiązania stosunków pracy z Politechniką (...) i Uniwersytetem Medycznym – z dniem 31.07.2011r. i Uniwersytetem (...) z dniem 31.08.2011r.

/pismo z dnia 2.09.2011r. i świadectwa pracy k. 64- 69/

Odpowiadając na pismo wnioskodawczyni z dnia 2.09.2011r., w sprawie zawieszenia świadczenia, ZUS wyjaśnił, że skoro na dzień 1.10.2010r. rozwiązała umowę o prace z dniem 31.08.2011r. , zawieszenie prawa do emerytury z art. 103 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009 r., nr 153, poz. 1227) jej nie dotyczy .

/pismo ZUS k. 72/

W dniu 16 marca 2018 r. wnioskodawczyni J. S. złożyła kolejny wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia, według najkorzystniejszego wariantu. Załączyła zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2017r. z (...)

/wniosek – k. 110 – 111 akt ZUS zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 za 2016r. z (...) k. 111 /

Zaskarżoną decyzją z dnia 21 maja 2018 r., ZUS I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku J. S. z dnia 16 kwietnia 2018 r., przeliczył emeryturę od 1 kwietnia 2018 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Podstawę obliczenia emerytury, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 241081,62 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 770857,31 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 226,60 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 4465,75 zł

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 4465,75 zł.

Do obliczenia emerytury przyjęto średnie dalsze trwanie życia wynikające z tablicy trwania życia obowiązującej w dniu osiągnięcia obniżonego powszechnego wieku emerytalnego, ponieważ jest to dla ubezpieczonej korzystniejsze, tj. niższe niż średnie dalsze trwanie życia ustalone na podstawie tablicy trwania życia obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę.

Emerytura, po waloryzacji wyniosła od 1 marca 2018 r. – 5958,02 zł.

Emeryturę, ustaloną w kwocie 5958,02 zł., zwiększa się o kwotę, wynikającą z podzielenia składek, zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca, poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku ubezpieczonej, w dniu złożenia tego wniosku tj. w dniu 16 kwietnia 2018 r.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 29078,96 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 176,40 miesięcy.

Po ponownym ustaleniu wysokość emerytury wyniosła:

(...),02 + ( (...),96/176,40) = 6122,87 zł.

Od 1 lipca 2018 r. podstawę opodatkowania stanowi kwota 6123,00 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi: 4990,81 zł.

Przeliczenie emerytury zgodnie z ustawą z dnia:

- 28 lipca 2011 r. (Dz.U. Nr 187, poz. 1112),

- 21 czerwca 2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 960)

pozostaje bez wpływu na wysokość emerytury.

Okres nauki w szkole wyższej, o którym mowa w art. 7 pkt 9 ustawy emerytalnej, przypadający przed dniem 1 stycznia 1999 r., został uwzględniony uprzednio w pełnym wymiarze.

Zgodnie z ustawą z 4 września 2008 r. (Dz.U. Nr 192 poz. 1180), za okresy zatrudnienia od 1 października 1971 r. do 30 września 1972 r. ( (...)), od 1 września 1995 do 30 września 1997 r. ( (...)), za które nie udokumentowała ubezpieczona dochodów, organ rentowy przyjął wynagrodzenia minimalne.

Wysokość, pobieranej przez ubezpieczoną emerytury, organ rentowy obliczył zgodnie z art. 26 w/w ustawy tj. na nowych zasadach wobec powyższego brak jest możliwości ponownego obliczenia wysokości świadczenia na zasadach określonych w art. 110-113 w/w ustawy emerytalnej z uwzględnieniem okresów zatrudnienia po 1 marca 2010 r. oraz zarobków osiągniętych w 2017 r. W przypadku podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po przyznaniu świadczenia – wysokość emerytury może zostać ponownie ustalona w trybie art. 108 w/w ustawy.

/decyzja – k. 120 – 122 akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Analiza zgromadzonych dowodów wskazuje, iż są one spójne i wzajemnie się uzupełniają i nie ma żadnych podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2018 r., poz. 1270), Emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

Zgodnie z treścią art. 55 w/w ustawy, ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

W myśl art. 26 ust. 1 w/w ustawy, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach (ust. 2). Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2 (ust. 4). Tablice, o których mowa w ust. 4 są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego, z uwzględnieniem ust. 6 (ust. 5). Jeżeli jest to korzystniejsze dla ubezpieczonego, do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 stosuje się tablice trwania życia obowiązujące w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn (ust. 6).

W myśl art. 108 ust. 1 w/w ustawy, jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24 lub 24a, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust. 2.

Stosownie do ust. 2 art. 108, emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury, o której mowa w art. 24 i 24a, i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z ust. 3 w/w przepisu ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

Ust. 4 w/w przepisu, podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków o ustalenie emerytury w nowej wysokości (ust. 5 art. 108).

W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że decyzją z dnia 26 maja 2010 r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni emeryturę od 1 marca 2010 r. i obliczył ją w dwóch wariantach: na podstawie art. 53 w/w ustawy i na podstawie art. 26 w/w ustawy w zw. z art. 55 w/w ustawy. Emerytura obliczona na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 okazała się wyższa od obliczonej na podstawie art. 53 w/w ustawy i organ rentowy wypłaca ubezpieczonej świadczenie na tej właśnie podstawie.

Świadczenie obliczone na podstawie art. 26 podlega przeliczeniu na podstawie w/w art. 108 powołanej ustawy tj. świadczenie powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury.

Natomiast nie ma możliwości przeliczenia emerytury ubezpieczonej w oparciu o art. 110 – 113 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, gdyż na podstawie w/w przepisów przelicza się emeryturę wyliczoną na tzw. „starych zasadach” w oparciu o art. 53 w/w ustawy.

Nadto wskazać należy, że przepisy ustawy emerytalnej nie przewidują możliwości wielokrotnego wyboru pomiędzy emeryturą obliczoną na podstawie art. 53 i na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 powołanej ustawy.

Mając na względzie powyższe, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

K.K.-W.