Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z 22 lutego 2024 roku numer (...), (...) w Ł. przyznał młodszemu chorążemu rezerwy D. K. emeryturę wojskową od 1 lutego 2024 roku w wysokości 4.442,16 zł, uwzględniając 7,50% zwiększenie wysługi emerytalnej za pełnienie służby w warunkach szczególnych.

(decyzja wraz z załącznikami s. 51-57 akt Wojskowego Biura Emerytalnego)

Ubezpieczony złożył odwołanie od tej decyzji, wnosząc o zwiększenie jego emerytury wojskowej o 0,5% za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w warunkach szczególnych – w strefie działań wojennych, tj. z 7,5% na 8%. Odwołujący wniósł o przyjęcie, że pełnił służbę wojskową w strefie działań wojennych w dwóch okresach: od 30 kwietnia 2009 r. do 10 listopada 2009 r. – tj. przez okres 8 rozpoczętych miesięcy oraz od 2 kwietnia 2013 r. do 25 listopada 2013 r. – tj. przez okres 8 rozpoczętych miesięcy. W ocenie odwołującego, pełnił więc służbę w szczególnych warunkach przez okres 16 rozpoczętych miesięcy. Odwołujący wskazał przy tym na naruszenie art. 15 ust. 3 w zw. z ust. 5 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe ustalenie znaczenia pojęcia „rozpoczętych” miesięcy służby, co miało wpływ na wysokość obliczonego świadczenia.

(odwołanie k. 3-4)

W odpowiedzi na odwołanie (...) w Ł. wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie k. 12-12v.)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny

D. K. urodził się (...). W dniu 12 lutego 2024 roku złożył wniosek o ustalenie uprawnień do zaopatrzenia emerytalnego.

(wniosek s. 3-8 akt Wojskowego Biura Emerytalnego)

Wnioskodawca pełnił służę w strefie działań wojennych w (...) w tymczasowych S. (...) (...) w okresie od dnia 30 kwietnia 2009 roku do dnia 10 listopada 2009 roku na stanowisku zastępcy dowódcy sekcji – dowódcy patrolu, a także w (...) w (...) od dnia 2 kwietnia 2013 roku do 25 listopada 2013 roku.

(zaświadczenie i rozkaz dzienny nr Z-278/13 s. 18-19 akt Wojskowego Biura Emerytalnego)

Decyzją z 22 lutego 2024 roku Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego
w Ł. przyznał młodszemu chorążemu rezerwy D. K. emeryturę wojskową od 1 lutego 2024 roku, uwzględniając 7,50% zwiększenie wysługi emerytalnej za pełnienia służby w warunkach szczególnych.

(decyzja wraz z załącznikami s. 51-57 akt Wojskowego Biura Emerytalnego)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Pomiędzy stronami nie było sporu co do okresu pełnienia służby w strefie działań wojennych, a co do sposobu liczenia tego okresu. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była bowiem zasadność domagania się przez wnioskodawcę podwyższenia podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego (emerytury wojskowej) o 0,5% z tytułu pełnienia służby w strefie działań wojennych do 8% w miejsce 7,5%.

Zasady ustalenia podstawy wymiaru emerytury z tytułu służby wojskowej reguluje art. 15 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 242).

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 powyższej ustawy, emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych.

Jak przyjmuje judykatura, w przypadku służby w strefie działań wojennych, każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona, co nie stanowi naruszenia art. 15 ust 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 67, poz. 618 z późn. zm.) (tak: wyroki Sądu Apelacyjnego w Białymstoku: z 2 grudnia 2014 r., III AUa 898/14 LEX nr 1623819 oraz z 29 października 2014 r., III AUa 756/14, LEX nr 1544639).

Przepis § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych (Dz. U. z 2011 r. nr 159 poz.946) stanowi bowiem, że emeryturę wojskową podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w strefie działań wojennych w polskich kontyngentach wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub przez kierowanych do pełnienia służby w tej strefie z polskich przedstawicielstw wojskowych oraz polskich zespołów łącznikowych przy organizacjach międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych albo bezpośrednio z organizacji międzynarodowych, międzynarodowych struktur wojskowych i obcych jednostek wojskowych.

Zgodnie zaś z treścią § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia
10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. z 2012 r. poz. 194) przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku, obejmujące lata, miesiące i dni. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc trzydzieści dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok. W końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy.

Treść tych przepisów nie pozostawia w ocenie Sądu Okręgowego wątpliwości, że w przypadku służby w strefie działań wojennych każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona (tak: wyroki Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 15 lutego 2023 r., III AUa 696/21, LEX nr 3517935 oraz z 17 lipca 2018 r., III AUa 554/17, LEX nr 2550845).

Podstawą rozstrzygnięcia jest przepis § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 roku (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2107) w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin, które to rozporządzenie obowiązuje od 7 marca 2012 roku. W przepisie tym, w sposób jasny wskazano, że okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy.

W ocenie Sądu Okręgowego, zaskarżona decyzja, została wydana więc
z naruszeniem przepisów art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych oraz § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2 grudnia 2014 r, III AUa 898/14, LEX nr 1623819, jak również wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 24 października 2019 r., III AUa 1335/18, LEX nr 2763835).

Sąd Okręgowy zważył, że organ w tym zakresie kierował się brzmieniem § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego, który co prawda stanowi, że „w końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane” – jednakże błędnie pomijając dalszą część tego zdania, tj. „z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy”. A zatem pozwany ustalił sumując wyłącznie konkretne okresy służby na froncie
w czasie wojny lub w strefie działań wojennych ubezpieczonego, że wynoszą one 1 rok 2 miesiące i 5 dni, po czym dopiero tak ustaloną już sumę w oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy zaokrąglił w górę do pełnego miesiąca – uzyskując wynik 15 miesięcy, co w konsekwencji oznacza obliczenie wymiaru świadczenia z tytułu pełnienia służby na froncie podczas wojny lub w strefie działań wojennych na poziomie 7,5%.

W ocenie Sądu Okręgowego sposób liczenia rozpoczętych miesięcy przez pozwany organ emerytalny jest sprzeczny z powołanymi przepisami. W oparciu bowiem o cytowane wyżej, przepisy art. 15 ust. 3 ustawy w związku z § 4 ust. 1 punkt 2 rozporządzenia w związku z § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego, do ustalenia ubezpieczonemu wymiaru świadczenia z tytułu pełnienia służby na froncie podczas wojny lub w strefie działań wojennych należało uwzględnić nie tylko konkretne okresy służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych ubezpieczonego – ale, co wynika z § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego, pełne miesiące takiej służby.

Okres służby D. K. w strefie działań wojennych powinien wynosić więc 16 miesięcy z uwagi na fakt pełnienia przez niego służby w (...)
w Tymczasowych S. (...) (...) w okresie: od 30 kwietnia 2009 roku do 10 listopada 2009 roku – czyli przez 8 miesięcy rozpoczętych (łącznie z kwietniem 2009) oraz w (...) w (...) w okresie
od 2 kwietnia 2013 roku do 25 listopada 2013 roku – czyli również przez 8 miesięcy rozpoczętych. To zaś oznacza, że zwiększenie winno wynieść 8% (16 miesięcy x 0,5%).

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i przeliczył wymiar emerytury wojskowej D. K. w sposób wskazany w sentencji wyroku.