Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 listopada 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w Ł. w punkcie 1 zobowiązał na podstawie art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych Ośrodek (...)
i (...) w Z. do zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń za okres od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 31 sierpnia 2014 roku w kwocie 855,50 zł i odsetek za okres od dnia 22 lipca 2014 roku do dnia 19 listopada 2014 roku tj. do dnia wydania decyzji z kwocie 32,30 zł, czyli łącznie 887,80 zł. W punkcie 2 decyzji organ rentowy stwierdził, że D. K. wypłacono bezpodstawnie rentę rodzinną w okresie od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 31 sierpnia 2014 rok w łącznej kwocie 855,50 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że obciążenie obowiązkiem zwrotu należności jest zasadne, gdyż świadczenia zostały wypłacone bezpodstawnie w wyniku błędnego wystawienia zaświadczenia szkolnego z dnia 23 września 2013 roku. Na dokumencie tym podano bowiem informację, że D. K. jest słuchaczem pierwszego semestru w roku szkolnym 2013/2014, co uprawniało Zakład Ubezpieczeń Społecznych do przyznania renty rodzinnej do dnia 31 sierpnia 2014 roku. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego okazało się, że ubezpieczony faktycznie uczęszczał na kurs, który zakończył się w miesiącu czerwcu 2014 roku – co nie uprawnia do wypłaty renty rodzinnej za okres wakacyjny.

/decyzja - k. 159 akt ZUS/

W dniu 16 lutego 2015 roku odwołanie od powyższej decyzji złożyło Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o uchylenie decyzji i umorzenie postępowania w sprawie. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. 107 § 1 k.p.a. poprzez brak w zaskarżonej decyzji prawidłowego i pełnego uzasadnienia faktycznego i prawnego, naruszenie przepisów postępowania art. 107 § 3 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie i niezamieszczenie
w uzasadnieniu decyzji uzasadnienia faktycznego decyzji, w konsekwencji powyższego uniemożliwienie weryfikacji wydanej decyzji z punktu widzenia prawidłowości zastosowania art. 80 k.p.a., naruszenie art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niepodjęcie działań zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy,
w konsekwencji braku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego przedmiotowej sprawy oraz naruszenie art. 8 k.p.a., poprzez prowadzenie postępowania
w przedmiotowej sprawie w sposób naruszający zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że zgodnie z § 2 ust. 1 statutu placówki niepublicznej prowadzonej pod nazwą Ośrodek (...)
i (...), podmiotem prowadzącym Ośrodek, a co za tym idzie jedynym właściwym adresatem decyzji jest Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. przy ul. (...). Z uwagi na błędne oznaczenie strony, przedmiotowa decyzja została przekazana do właściwego podmiotu po upływie terminu przewidzianego na złożenie odwołania od decyzji. Ponadto podniesiono, że skarżona decyzja zawiera błędne pouczenie w zakresie właściwego miejscowo Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, albowiem odwołująca się od decyzji organu rentowego ma siedzibę w Ł.. Odwołujący wskazał, że nie sposób zgodzić się z przedstawioną przez organ rentowy argumentacją, ponieważ wydane przez Ośrodek (...) w Z. zaświadczenie stanowi, że D. K. jest w roku szkolnym 2013/2014 słuchaczem studium, na którym nauka trwa rok, a przewidywany czas ukończenia nauki to czerwiec 2014 roku. Nie zgadzając się z treścią decyzji skarżący podniósł, iż decyzja wydana przez organ administracji publicznej narusza przepisy postępowania administracyjnego.
W ocenie skarżącej organ sporządzając decyzję bez prawidłowej podstawy prawnej
i faktycznej, dopuszczając się opisanych zaniechań naruszył art. 107 k.p.a. i art. 80 k.p.a., albowiem decyzja powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, a organ rentowy powinien poczynić szczegółowe ustalenia faktyczne.

/odwołanie - k. 2-7/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 2 marca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniósł o jego odrzucenie odwołania. W uzasadnieniu organ rentowy przytoczył argumentację, jak w zaskarżonej decyzji, a ponadto wskazał, iż zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. odwołanie składa się w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Natomiast zaskarżona decyzja została doręczona w dniu 26 listopada 2014 roku, odwołanie zostało zaś złożone po upływie tego terminu.

/odpowiedź na odwołanie - k. 20-20 odwrót/

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2015 roku pełnomocnik organu rentowego wniósł o odrzucenie odwołania, a z ostrożności procesowej o oddalenie odwołania. W imieniu wnioskodawcy pomimo prawidłowego doręczenia wezwania i zawiadomienia nikt się nie stawił.

/e-protokół rozprawy z dn. 7.12.2015 r.: stawiennictwo: 00:00:22, stanowisko pełnomocnika ZUS: 00:01:10 - płyta CD k. 32/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ośrodek (...) w Z., ul. (...) z dniem 2 września 2013 roku wydało zaświadczenie, że D. K. jest w roku szkolnym 2013/2014 słuchaczem pierwszego semestru w/w ośrodka, na którym nauka trwa rok tj. 2 semestry, a przewidywany czas ukończenia nauki to czerwiec 2014 roku.

/okoliczność bezsporna, nadto zeznania zainteresowanego B. J.: 5 min. 1 sek.
w zw. z 15 min. 28 sek. - płyta CD k. 78/

Podmiotem prowadzącym placówkę - Ośrodek (...) w Z., ul. (...) i organem sprawującym nadzór jest Centrum (...)
i (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. przy ul. (...).

/statut placówki niepublicznej prowadzonej pod nazwą Ośrodek (...) – k. 25-29/

Decyzją z dnia 10 września 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w Ł. dokonał podziału renty rodzinnej od dnia 1 września 2013 roku między uprawnione osoby i wskazał, że D. K. jest uprawniony do renty rodzinnej do dnia 31 sierpnia 2014 roku oraz określił jej wysokość.

/decyzja – k – 112 akt ZUS/

Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., Ośrodek (...) w Z. pismem z dnia
22 października 2014 roku poinformowała Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na jego pismo, że D. K. w pytanym okresie był słuchaczem Ośrodka (...)
w Z. od dnia 1 września 2013 roku do dnia 30 czerwca 2014 roku (skończył kurs). W piśmie z dnia 6 listopada 2014 wyjaśnił, że D. K. był kursantem Ośrodka, a kurs trwał 10 miesięcy tj. 275 godzin.

/pismo – k. 144, k. 156 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 listopada 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych
w punkcie 1 zobowiązał Ośrodek (...) w Z. do zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń za okres od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 31 sierpnia 2014 roku w kwocie 855,50 zł i odsetek za okres od dnia 22 lipca 2014 roku do dnia 19 listopada 2014 roku tj. do dnia wydania decyzji z kwocie 32,30 zł oraz w punkcie 2 stwierdził, ze D. K. wypłacono bezpodstawnie rentę rodzinną w okresie od dnia
1 lipca 2014 roku do dnia 31 sierpnia 2014 rok w łącznej kwocie 855,50 zł.

/decyzja - k. 159 akt ZUS/

Decyzja z dnia 19 listopada 2014 roku wraz z pouczeniem o przysługującym prawie i terminie do złożenia odwołania została wysłana na adres Ośrodka (...) w Z., ul. (...) i w dniu 26 listopada 2014 roku odebrana przez osobę upoważnioną – J. W..

/zwrotne potwierdzenia odbioru decyzji z dnia 4.03.2013 r. - akta ZUS/

Pełnomocnik wnioskodawczyni odwołanie od decyzji z 19 listopada 2014 roku nadał
w urzędzie pocztowym w Ł. w dniu 16 lutego 2015 roku przesyłką poleconą o nr (00) (...).

/koperta – k. 19/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję lub do protokołu sporządzonego przez ten organ,
w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji.

W myśl przepisu art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się.

Jak ustalono w niniejszej sprawie decyzja z dnia 19 listopada 2014 roku została doręczona adresatowi - Ośrodkowi (...) w dniu
26 listopada 2014 roku. Stwierdzić zatem należy, że termin na wniesienie odwołania dla wnioskodawcy upłynął w dniu 27 grudnia 2014 roku. Tymczasem zgodnie z datą widniejącą na stemplu pocztowym odwołanie zostało nadane przez pełnomocnika wnioskodawcy w dniu 16 lutego 2015 roku, a zatem po ustawowym miesięcznym terminie.

W toku postępowania sądowego pełnomocnik wnioskodawcy nie zakwestionował,
że odwołanie od decyzji z dnia 19 listopada 2014 roku zostało wniesione po terminie. Ograniczył się do stwierdzenia, że organ rentowy błędnie oznaczył stronę, albowiem Ośrodek (...) jest prowadzony przez Centrum (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., co wynika ze statutu tej placówki, a co za tym idzie to spółka jest właściwym adresatem decyzji. Wskazano również, że z uwagi na błędne oznaczenie strony, przedmiotowa decyzja została przekazana do właściwego podmiotu po upływie terminu przewidzianego na złożenie odwołania od decyzji, nie wskazując, w jakiej dacie.

W zacytowanym wcześniej art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. in fine określono przesłanki, przemawiające za zaniechaniem odrzucenia odwołania wniesionego po upływie ustawowego terminu. Okolicznościami usprawiedliwiającymi opóźnienie odwołania jest przekroczenie terminu, które nie jest nadmierne i takie, które nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się. Wskazane przesłanki muszą wystąpić łącznie. Za przyczyny niezależne od ubezpieczonego w złożeniu spóźnionego odwołania uważa się zwykle chorobę, nieporadność, brak właściwej porady i opieki, czy wprowadzenie w błąd przez organ rentowy. Stosownie do oceny tych okoliczności, odwołanie podlega odrzuceniu albo nadaje mu się bieg.

Tymczasem wnioskodawca reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie wykazał, kiedy konkretnie zaskarżona decyzja została przekazana, do podmiotu będącego prowadzącą placówkę, a zatem brak jest możliwości oceny, czy miało to miejsce przed upływem ustawowego terminu do wniesienia odwołania oraz ewentualnie przekroczenie terminu do wniesienia odwołania jest nadmierne, czy też nie. Na okoliczność tę nie zgłoszono bowiem żadnych wniosków dowodowych, pełnomocnik ubezpieczonej ograniczył się do gołosłownego stwierdzenia, że decyzja została przekazana do właściwego podmiotu po upływie przewidzianego terminu na złożenie odwołania.

Podkreślenia wymaga okoliczność, że przepis art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. stanowi samoistną podstawę przywrócenia terminu i reguluje sytuację, w której to odwołujący się ubezpieczony złoży spóźnione odwołanie. Stąd też w przypadku odrzucenia odwołania w trybie art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu na podstawie art. 168 k.p.c. (zob. post. Sądu Administracyjnego w G. z 6.6.1994 r., III AUz 61/94, PP 1995, Nr 5, s. 46).

Wobec powyższego na podstawie art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. odwołanie, jako spóźnione podlegało odrzuceniu, o czym Sąd orzekł sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

17.12.2015r.