Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 grudnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. ustalił dla E. A. wartość kapitału początkowego w kwocie 1479,84 zł, przy przyjęciu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1 stycznia 1984 r do 31 grudnia 1993 r, przy wskaźniku wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – 121,21 % , uwzględnieniu 24 lat 11 miesięcy i 11 dni okresów składkowych /299 miesięcy/, 12 dni okresów nieskładkowych, współczynnika proporcjonalnego do wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego - 73,60 %, przy wysokości 24 % kwoty bazowej – 293,01 zł i średnim dalszym trwaniu życia – 209 miesięcy.

/decyzja – k. 32 plik II akt ZUS/

W odwołaniu z dnia 11 lutego 2016 r E. A. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie ilości okresów składkowych na 25 lat, 1 miesiąc i 11 dni w związku z pominięciem przez organ rentowy okresu pracy w gospodarstwie rolnym państwa W. od 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r, jako domownika. Wniósł także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

/odwołanie – k. 2-3 akt VIII U 504/16/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2016 r ZUS I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołania, wskazując, że w okresie 1 lipca 1973 r – 31 sierpnia 1973 r wnioskodawca nie był zgłoszony do ubezpieczenia jako robotnik rolny, pracę na roli wykonywał u osób niespokrewnionych, nie był zameldowany na terenie gminy, w której znajdowało się gospodarstwo.

/odpowiedź na odwołanie – k. 6 -7 akt VIII U 504/16/

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2016 r sprawa o sygn. akt VIII U 504/16 została połączona do wspólnego rozstrzygnięcia ze sprawą o syg. akt 503/16.

/postanowienie – k. 8 akt VIII U 504/16/

Decyzją z dnia 5 stycznia 2016 r ZUS I Oddział w Ł. odmówił E. A. prawa do wcześniejszej emerytury. Organ rentowy podniósł, iż wnioskodawca do dnia 31 grudnia 1998 roku nie osiągnął wymaganego 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, iż nie zaliczył okresu pracy w gospodarstwie rolnym od 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r ponieważ wnioskodawca nie był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego jako robotnik rolny.

Organ rentowy ustalił staż sumaryczny w wymiarze 24 lata, 11 miesięcy i 23 dni, a staż pracy w szczególnych warunkach /charakterze – 20 lat,3 miesiące i 16 dni.

/decyzja - k. 35 akt ZUS/

W odwołaniu z dnia 8 lutego 2016 r E. A. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do emerytury, w związku z pominięciem przez organ rentowy okresu pracy w gospodarstwie rolnym od 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r, jako domownika. Wniósł także o zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych.

/odwołanie – k. 2-3 /

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2016 r ZUS I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołania, wskazując, że w okresie 1 lipca 1973 r – 31 sierpnia 1973 r wnioskodawca nie był zgłoszony do ubezpieczenia jako robotnik rolny, pracę na roli wykonywał u osób niespokrewnionych, nie był zameldowany na terenie gminy, w której znajdowało się gospodarstwo, z tego względu nie zaliczono tego okresu do stażu pracy.

/odpowiedź na odwołanie - k. 7 - 8/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

E. A. urodził się w dniu (...).

/bezsporne, a nadto wniosek – k. 1- 4 akt ZUS/

W kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych, złożonym w dniu 11 kwietnia 2001 r wnioskodawca wskazał, że do 16 września 1973 r był na utrzymaniu rodziców.

/kwestionariusz Plik II akt rentowych – k. 2/

Decyzją z dnia 29 maja 2001 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. ustalił dla E. A. wartość kapitału początkowego w kwocie 1431,86 zł, przy przyjęciu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1 stycznia 1985 r do 31 grudnia 1994 r, wskaźniku wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – 117,28 % , uwzględnieniu 24 lat 11 miesięcy okresów składkowych /299 miesięcy/, współczynnika proporcjonalnego do wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego - 73,60 %, przy wysokości 24% kwoty bazowej – 293,01 zł i średnim dalszym trwaniu życia – 209 miesięcy.

/decyzja – k. 25 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę w dniu 10 grudnia 2015 roku. Wnioskodawca nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

/wniosek – k. 1-4 akt ZUS/

W informacji dotyczącej okresów składkowych i nieskładkowych wskazał, że w okresie 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r pracował w gospodarstwie rolnym (...). Załączył podpisane przez siebie oświadczenie, że w okresie od 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r pracował w gospodarstwie rolnym jako pracownik rolny, nic mu nie jest wiadomo na temat opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, nie otrzymał dokumentów potwierdzających wykonywaną pracę, obecnie nie może uzyskać dokumentów, bo zatrudniający go ludzie zmarli. Nadto załączył oświadczenie, że pracował w gospodarstwie rolnym p. W. w miejscowości C. i W. gm. S., a nadto protokoły z zeznań świadka T. W. (1) i R. W. (1), z których wynikało, że ubezpieczony w okresie 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r w gospodarstwie rolnym P. J. i J. W. (1) o pow. 10,35 ha, położonym w miejscowości C. i W. w gm. S., wykonywał pracę robotnika rolnego, stale, w pełnym wymiarze godzin, mieszkając w tym gospodarstwie. Świadek R. W. (1) wskazał, że wnioskodawca został wynajęty do pracy w gospodarstwie jego ojca i razem wykonywali prace w gospodarstwie

/informacja – k. 9, oświadczenie – k. 12,13, zeznania świadków – k. 14,15 akt ZUS/

Wnioskodawca nie był zameldowany w tym okresie w gminie S..

/okoliczność bezsporna/

W czerwcu 1973 r wnioskodawca skończył szkołę. Rodzice wnioskodawcy i państwo W. znali się i utrzymywali kontakty towarzyskie. J. W. (2) zwrócił się do ojca wnioskodawcy, by ten pracował w gospodarstwie w okresie wakacyjnym, z uwagi na pogarszający się stan zdrowia J. W.. W okresie od 1 lipca 1973 r do 31 sierpnia 1973 r wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym małżeństwa W., położonym w miejscowości C.. W gospodarstwie była produkcja zbóż i były hodowane zwierzęta. Wcześniej wnioskodawca jeździł z rodzicami do tego gospodarstwa, czasami pomagał w nim. Wnioskodawca zajmował się wypasem krów, zwożeniem trawy, pomagał przy żniwach, wykonywał prace porządkowe przy zwierzętach. Wnioskodawca przebywał na terenie tego gospodarstwa, spożywał wspólne posiłki z gospodarzami, wracał do domu raz na dwa tygodnie. W niedzielę miał wolne. Wnioskodawca otrzymywał od gospodarzy jajka i mięso , co zawoził o domu, dostawał pieniądze na paliwo. Otrzymał też na zakończenie pracy ubranie od gospodarzy.

/zeznania wnioskodawcy e – protokół (...):01:59 – 00:35:10 w zw. z 01:14:37, zeznania świadka R. W. e - protokół (...):39:06 – 00:55:58, zeznania świadka T. W. – e protokół -01:01:59 /

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie i jako takie nie skutkują zmianą zaskarżonych decyzji.

W rozpoznawanej sprawie kwestią sporną była okoliczność pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym jako domownika, a tym samym zaliczenie tego okresu do stażu ubezpieczeniowego.

Zgodnie z art. 173 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 poz. 887)

dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat.

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy.

Kapitał początkowy ewidencjonowany jest na koncie ubezpieczonego.

Zgodnie z art. 174 kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r.

Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według następującego wzoru:gdzie:

"p" - oznacza współczynnik;

wiek ubezpieczonego - oznacza wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.;

wiek emerytalny - oznacza 60 - dla kobiet i 65 - dla mężczyzn;

staż ubezpieczeniowy - oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy;

wymagany staż - oznacza 20 - dla kobiet i 25 - dla mężczyzn;

z zastrzeżeniem ust. 12.

Staż ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy tego stażu ponad pełne lata, staż ten zaokrągla się w górę.

Staż ubezpieczeniowy i wymagany staż, o których mowa w ust. 8, określa się w dniach, jeżeli jest to dla ubezpieczonego korzystniejsze.

Wiek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy ponad wiek ustalony, to przyjmuje się pełne lata po zaokrągleniu w górę.

W przypadku, gdy w momencie objęcia ubezpieczeniem po raz pierwszy, ubezpieczony nie ukończył 18 roku życia, we wzorze, o którym mowa w ust. 8, liczbę 18 zastępuje się faktycznym wiekiem, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia.

Współczynnik, o którym mowa w ust. 8:

1) zaokrągla się do setnych części procenta;

2) nie może być wyższy od 100%.

Wartość współczynnika, obliczonego na podstawie ust. 8, w zależności od płci, wieku ubezpieczonego oraz stażu ubezpieczeniowego w dniu 31 grudnia 1998 r., przedstawiona jest w tabeli, stanowiącej załącznik do ustawy.

Zgodnie z art. 175 ust. 3 ustalenie kapitału początkowego następuje w formie decyzji organu rentowego. Organ rentowy wydaje decyzję w sprawie kapitału początkowego w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach.

Zgodnie z Art. 177 w dniu wejścia w życie ustawy kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. i wynosi 1220,89 zł.

Zgodnie z art. 185 przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób nabywających prawo do emerytury w wieku określonym w art. 184 kapitał początkowy podlega przeliczeniu poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym, o którym mowa w art. 24, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę. Do przeliczonego kapitału początkowego stosuje się przepisy art. 173 ust. 3-6.

Okresy składkowe, o których mowa w ust. 1, ustala się z dokładnością do pełnego miesiąca.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku (art. 196 ustawy) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 65 lat (dla mężczyzn), oraz mają okres składkowy
i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat (dla mężczyzn).

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub
w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości fakt, iż wnioskodawca spełnia przesłanki ustawowe co do: wieku – wnioskodawca ukończył 60 lat w dniu 17 listopada 2015 roku , braku członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym oraz wymaganych na dzień 1 stycznia 1999 roku 15 lat pracy
w warunkach szczególnych.

Kwestią sporną był brak okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat, w związku z niezaliczeniem okresów uzupełniających wynikających z pracy w gospodarstwie rolnym.

Zgodnie z art. 10 cytowanej ustawy o FUS przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty, na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Zauważyć należy, że istotą przepisu art. 10 ustawy o emeryturach i rentach jest przede wszystkim możliwość zaliczenia okresu ubezpieczenia rolniczego do stażu ubezpieczeniowego wymaganego do świadczenia pracowniczego. Przepis ten umożliwia ubezpieczonemu nabycie świadczenia z ubezpieczenia pracowniczego, mimo braku wystarczającego stażu pracowniczego, po uzupełnieniu tego stażu wskazanym stażem rolniczym.

Choć przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 nie wyznacza warunków, od których wystąpienia uzależnione jest uznanie okresu pracy w gospodarstwie rolnym jak okresu składkowego (uzupełniającego), to przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.), przesądza wystąpienie dwóch okoliczności, a mianowicie: wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie./tak SA w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 lipca 2014 r , III AUa 184/14, LEX nr 1489152/

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia z dnia 20 grudnia 1990 r.o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U.2016.277/ ilekroć w ustawie jest mowa o:

domowniku - rozumie się osobę bliską rolnikowi, która:

a) ukończyła 16 lat,

b) pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie,

c) stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

Przez osoby bliskie rolnikowi należy rozumieć osoby, mające z rolnikiem takie więzi osobiste (rodzinne lub quasi rodzinne), które wyjaśniają przyczynę wykonywania pracy na rachunek rolnika bez wynagrodzenia z tego tytułu. Za osoby bliskie uznaje się przede wszystkim osoby zaliczane do członków najbliższej rodziny rolnika, a więc zstępnych (dzieci własne i przysposobione) i ich współmałżonków, wstępnych (rodzice) oraz rodzeństwo. Do osób bliskich może być także zaliczony inny członek rodziny lub powinowaty, jeżeli stan faktyczny wykazuje, że łączą go z rolnikiem bliskie więzy i prowadzi z rolnikiem wspólne gospodarstwo domowe.

W ocenie Sądu brak było podstaw do zaliczenia spornego okresu do stażu ubezpieczeniowego.

Należy zauważyć, że kwestia pracy w gospodarstwie rolnym małżeństwa W. pojawiła się dopiero w momencie ubiegania się o świadczenie emerytalne w 2015 r. Okoliczność ta nie była podnoszona w 2001 r, gdy był ustalany po raz pierwszy kapitał początkowy, a pojawiła się dopiero w momencie ubiegania się o świadczenie emerytalne. W 2001 r zostało wskazane, że wnioskodawca do 16 września 1973 r pozostawał na utrzymaniu rodziców, co pozostaje w sprzeczności z aktualnymi twierdzeniami wnioskodawcy, że w okresie dwóch miesięcy pozostawał na utrzymaniu małżeństwa W.. W 2001 r została także wydana decyzja w zakresie ustalenia wysokości kapitału początkowego, której wnioskodawca nie zaskarżył, a w której w okresie składkowym nie został uwzględniony sporny okres.

Ubiegając się o świadczenie wnioskodawca wskazał już, że w spornym okresie pracował w gospodarstwie rolnym małżeństwa W., nie podając, że były to osoby mu bliskie. Zarówno on jak i świadkowie, których zaznania załączył , wskazywali, że wykonywał pracę jako robotnik rolny, zamieszkując na terenie gospodarstwa, natomiast nie może załączyć dokumentów potwierdzających te okoliczność z uwagi na śmierć rolnika . Świadek R. W. wskazał wyraźnie przed organem gminy, że wnioskodawca został wynajęty do pracy.

Świadkowie w trakcie zeznań przed sądem nie wyjaśniali z jakich względów posługiwali się w trakcie zeznań przed organem gminy pojęciem robotnika rolnego. Natomiast wnioskodawca w trakcie przesłuchania wyjaśnił, że takie stwierdzenie zostało zasugerowane przez pracownika urzędu. Przy czym wnioskodawca i świadkowie składali każdorazowo podpisy po treścią składanych i zaprotokołowanych oświadczeń i nie wykazali w żaden sposób, by uchylili się od skutków własnych oświadczeń woli.

Zatem z treści dokumentów wynikało, iż wnioskodawca w spornym okresie pracował jako robotnik rolny. A skoro nie zostały odprowadzone za ten okres składki na ubezpieczenie społeczne, z uwagi na brak zgłoszenia do ubezpieczenia, brak było podstaw do zaliczenia tego okresu do stażu ubezpieczeniowego.

W odpowiedzi na powyższe wnioskodawca wskazał, że w istocie wykonywał czynności w gospodarstwie rolnym jako domownik, a że w spornym okresie nie było obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenie z tego tytułu, podnosił, że winien ten okres być zaliczony jako okres uzupełniający.

Należy przy tym zauważyć, że wnioskodawca w żaden sposób nie był spokrewniony ani spowinowacony z rolnikiem, powoływał się na relacje towarzyskie pomiędzy rodzinami, w spornym okresie nie był zameldowany w gospodarstwie rolnym, sam przyznał, że jeździł w spornym okresie do domu (raz na dwa tygodnie), a także, że co prawda nie było mowy o wynagrodzeniu, ale jak jechał do domu otrzymywał produkty zwierzęce, pieniądze na paliwo, a na zakończenie pracy – elementy ubrania, trudno więc mówić o zupełnym braku odpłatności za pracę.

Z ustaleń wynika, że wnioskodawca wykonywał pewne czynności w tym gospodarstwie, pojawiają się jednak rozbieżności w zakresie wykonywanych czynności i okoliczności związanych z samym stałym pobytem wnioskodawcy na terenie gospodarstwa. Wnioskodawca podaje np. , że miał oddzielne łóżko, a świadek R. W. wskazywał, że spał z wnioskodawcą na jednym łóżku, a czasami na sianie, o czym wnioskodawca nie wspominał. Wnioskodawca twierdził, że w sprowadzaniu krów z pastwiska pomagał mu R. W., ponieważ na początku nie znał krów, natomiast świadek R. W. wskazywał, że wnioskodawca doskonale znał krowy i nie musiał z nim chodzić. Pojawiły się także rozbieżności dotyczące czynności przy ziemniakach, które miały stanowić większość prac po żniwach – w sierpniu, wnioskodawca twierdził, że pielił, natomiast świadkowie W. wskazywali, że na pielenie było już za późno i wtedy były już wykopki, a wnioskodawca jeździł maszyną do wykopywania ziemniaków, natomiast wnioskodawca w toku informacyjnego wysłuchania o tym nie wspominał. Wnioskodawca wskazywał na pracę przy maszynach rolniczych, o czym natomiast nie wspominali świadkowie W.. Także R. W. podawał, że wnioskodawca jeździł do miasta wozem i sprzedawał na rynku, o czym również wnioskodawca nie wspominał. W toku informacyjnych wyjaśnień wnioskodawca wskazał, że nie pracował przy brukwi, by w toku zeznań wskazać, że po brukiew też jeździł.

Mając na uwadze powyższe rozbieżności, zmianę stanowiska wnioskodawcy wraz z upływem czasu oraz w związku z ubieganiem się o konkretne świadczenia oraz treść oświadczeń pisemnych składanych przed organem gminy i organem rentowym, należało uznać, iż twierdzenie co do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym w charakterze domownika zostało przyjęte wyłącznie na potrzeby niniejszego procesu. Wobec istniejących rozbieżności należało uznać za wiążącą okoliczność przyjętą przez organ rentowy, iż wnioskodawca w spornym okresie co najwyżej był robotnikiem rolnym, a zatem, by można było zaliczyć ten okres do stażu ubezpieczeniowego, winny być odprowadzane składki na ubezpieczenie, co jednak nie nastąpiło. (art. 6 pkt.14 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r o ubezpieczeniu społecznym rolników, Dz.U. 2016 poz. 277 t.j. -okresy podlegania określonemu ubezpieczeniu społecznemu - to tylko takie okresy, za które opłacono przewidziane w odpowiednich przepisach składki na to ubezpieczenie, chyba że w myśl tych przepisów nie istniał obowiązek opłacania składek).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołania, uznając, że nie ma podstaw do zaliczenia do stażu ubezpieczeniowego okresu pracy w gospodarstwie rolnym, a tym samym uwzględnienia tego okresu przy wyliczeniu kapitału początkowego, a następnie do zaliczenia tego okresu jako okresu uzupełniającego okres składkowy.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi wnioskodawcy