Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.01.2022 r. , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4.10.2022r., odmówił W. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu powyższego, ZUS wskazał, iż Komisja Lekarska ZUS ,w orzeczeniu z dnia 5.01.2023r., nie stwierdziła niezdolności do pracy

/ decyzja k. 122 akt ZUS /

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 24.02.2023 wniósł W. K. domagając się jej zmiany. Ubezpieczony wskazał, iż, z uwagi na stan zdrowia jest osobą niezdolną do pracy, zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

/ odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie , organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie k 4 – 4v./

Pismem z dnia 24.07.2023 r., ustanowiony w toku procesu pełnomocnik z urzędu wnioskodawcy, poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów postepowania wg norm przepisanych.

/ pismo k. 61/

Na rozprawie w dniu 2.04.2025 r. pełnomocnik wnioskodawcy cofnął odwołanie i złożył wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego z urzędu, pełnomocnik ZUS wyraził zgodę na cofnięcie odwołania.

/ stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 2.04.2025 r. 00:10:25-00:13:28/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca W. K. ur. (...) był uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 17.08.2018 do 30.11.2019 r.

/ bezsporne/

Orzeczeniem Miejskiego Zespołu ds. Orzekania do Niepełnosprawności z dnia 24.11.2022 r. wnioskodawca został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności z przyczyn 05- R 08-T do 01.12.2025 r.

/orzeczenie k. 143/

W dniu 4.10.2022 r. W. K. złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/bezsporne wniosek k. 64-67 akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS rozpatrując powyższy wniosek orzeczeniem z dnia 22.11.2022r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Komisja Lekarska ZUS rozpatrując sprzeciw orzeczeniem z dnia 05.01.2023 również nie uznała W. K. za osobę niezdolną do pracy.

/ bezsporne orzeczenia Lekarza Orzecznika k. 114, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 116/

W świetle opinii biegłych: diabetologa, psychiatry, gastrologa ubezpieczony z uwagi na posiadane schorzenia nie jest osobą niezdolną do pracy.

/ pisemna opinia biegłego diabetologa k. 41-42, pisemna opinia biegłego psychiatry k. 197-202, pisemna opinia gastroenterologa k. 229/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 203 § 1 i 2 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego, zaś § 4 stanowi, że Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Jak stanowi art. 355 k.p.c. Sąd umorzy postępowanie, jeżeli powód ze skutkiem prawnym cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo z innych przyczyn wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne.

Przytoczone przepisy mają zastosowanie, również, do postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 13 § 2 k.p.c.

W myśl art. 469 k.p.c. Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.

W ocenie Sądu Okręgowego, cofnięcie odwołania, w niniejszej sprawie, przez wnioskodawcę, reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika z urzędu należało uznać za prawnie skuteczne. Sąd uznał, iż cofnięcie odwołania, w niniejszej sprawie, nie jest sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego, nie zamierza do obejścia prawa , ani nie narusza słusznego interesu ubezpieczonego, a zatem jest dopuszczalne.

Z tych też względów , zgodnie z treścią art. 355 k.p.c. postępowanie w sprawie podlegało umorzeniu.

O zwrocie kosztów pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy z urzędu orzeczono na podstawie § 15 ust. 2 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.05.2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 764) uwzględniając zwrot stawki podatku VAT.