VIII U 182/19 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2019-08-06

Sygn. akt VIII U 182/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 października 2018 roku znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 września 2018 roku, odmówił P. D. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji, organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnił warunków, określonych w ustawie o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31 grudnia 2008 roku, nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Zakład przyjął za udowodniony staż pracy 34 lat 3 miesięcy i 1 dzień, w tym: 7 miesięcy i 25 dni okresów nieskładkowych, 33 lata 7 miesięcy i 6 dni okresów składkowych. Staż pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyniósł 25 lat 11 miesięcy i 29 dni.

/decyzja k.8 plik I akt ZUS/

W dniu 27 listopada 2018 roku P. D. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu podniósł, że, w swojej ocenie, spełnia wszystkie wymagane warunki, powołanej przez organ rentowy, ustawy i nie zgadza się z decyzją. Do odwołania dołączył świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w okresie od 9 listopada 2004 roku do 31 maja 2013 roku.

/odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 30 stycznia 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc argumentację tożsamą co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k. 5-6/

W dniu 6 marca 2019 roku pełnomocnik wnioskodawcy wniósł pismo, w którym poparł odwołanie, wniósł o dopuszczenie dowodu z przesłuchania strony oraz świadków B. S. oraz T. M., na okoliczność charakteru wykonywanej pracy przez wnioskodawcę. Wskazał, że wnioskodawca w okresie od 9 listopada 2004 roku do 31 maja 2013 roku pracował w (...) s.c. A. C. P. G. w Ł. wykonując pracę w warunkach szczególnych.

/pismo k. 14-16/

Na rozprawie w dniu 8 lipca 2019, bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku, roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie, pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/stanowiska : wnioskodawcy i pełnomocnika ZUS: 00:49:16 – 00:54:33– płyta CD k.53/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. D. urodził się w dniu (...). Z wykształcenia jest elektrykiem.

/okoliczności bezsporne, zeznania wnioskodawcy 00:48:41-00:49:16 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:05:56-00:35:35 płyta CD k. 53/

W dniu 28 września 2018 roku P. D. wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej.

/wniosek k. 1-2 plik I akt ZUS /

Wnioskodawca legitymuje się stażem pracy w łącznym wymiarze 34 lat 3 miesięcy i 1 dnia, w tym 7 miesięcy i 25 dni okresów nieskładkowych.

/bezsporne/

Decyzją z dnia 29 października 2018 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 września 2018 roku, odmówił P. D. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnił warunków, określonych w ustawie o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31 grudnia 2008 roku, nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Zakład przyjął za udowodniony staż pracy 34 lat 3 miesięcy i 1 dzień, w tym: 7 miesięcy i 25 dni okresów nieskładkowych, 33 lata 7 miesięcy i 6 dni okresów składkowych. Staż pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyniósł 25 lat 11 miesięcy i 29 dni.

/decyzja k.8 plik I akt ZUS/

Następnie, na skutek złożonego odwołania, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził postępowanie wyjaśniające i poinformował, pismem z dnia 12 grudnia 2018 roku, wnioskodawcę, o przesunięciu terminu wydania decyzji dotyczącej emerytury pomostowej.

/bezsporne, nadto pismo k. 13 plik I akt ZUS/

W dniu 18 stycznia 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję, mocą której odmówił wnioskodawcy prawa od wcześniejszej emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca, po 31 grudnia 2008 roku, nie pracował w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, w myśl art. 4 ustawy pomostowej, nie zaliczono okresu zatrudnienia od 1 stycznia 2009 roku do 31 maja 2013 roku, ponieważ wnioskodawca nie został zgłoszony do ZUS, jako wykonujący pracę w warunkach szczególnych. Zakład odmówił przyznania emerytury, zgodnie z art. 4 w związku z art. 49, ponieważ, na dzień 1 stycznia 2009 roku, wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, wynoszącego 15 lat. Zakład wskazał, że w myśl art. 49 ustawy pomostowej, nie zaliczył okresu zatrudnienia od 1 listopada 1977 roku do 4 października 1984 roku, od 27 lutego 1986 roku do 28 lipca 1991 roku, od 16 listopada 1991 roku do 5 lipca 2001 roku oraz od 3 lipca 2003 roku do 31 grudnia 2003 roku, ponieważ pracodawca nie potwierdził, że wnioskodawca wykonywał prace wymienione w załączniku 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, od 13 listopada 2004 roku do 31 maja 2013 roku, ponieważ pracodawca nie zgłosił wnioskodawcy, od 1 stycznia 2009 roku do ZUS, jako wykonującego pracę w warunkach szczególnych. Wobec czego, brak jest podstaw do uznania, w myśl art. 49 okresu zatrudniania od 13 listopada 2004 roku do 31 grudnia 2008 roku oraz od 1 stycznia 2009 roku do 31 maja 2013 roku jako pracy w warunkach szczególnych. Zakład przyjął za udowodniony staż pracy 38 lat 1 miesiąc i 14 dni w tym 1 rok i 28 dni okresów nieskładkowych, 37 lat i 16 dni okresów składkowych. Staż pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ustalony na podstawie art. 4 ustawy wyniósł 25 lat 11 miesięcy i 29 dni.

/decyzja k. 21 plik I akt ZUS/

Wnioskodawca, w spornym okresach, pracował w (...) s.c. A. C. P. G. w Ł. na stanowisku elektromontera brygadzisty w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie od 9 listopada 2004 roku do 31 grudnia 2008 roku wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w szczególnym charakterze elektromonterów bezpośrednio przy usuwaniu awarii oraz eksploatacji napowietrznych sieci elektroenergetycznych w warunkach prac pod napięciem na stanowisku elektromontera instalacji i urządzeń elektrycznych.

/świadectwo pracy k. 19, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach k. 20/

Ubezpieczony, z tytułu świadczenia pracy w szczególnych warunkach w (...) s.c. A. C. P. G. w Ł. nie został zgłoszony do ZUS jako pracownik świadczący pracę w warunkach szczególnych.

/bezsporne/

Przedsiębiorstwo (...) s.c. A. C. P. G. w Ł. zaczęło działalność 1 lipca 2003 roku i zaprzestało działalności w dniu 30 czerwca 2013 roku.

/wydruk (...) k.18/

Wnioskodawca jako elektromonter miał uprawnienia pracy pod napięciem. Robił rozbudowy, przebudowy stacji i rozdzielni. Był brygadzistą. Wskazywał pracownikom jakie czynności mają wykonywać. Wykonywał czynności razem z pracownikami. Gdy było zlecenie na przebudowę i rozbudowę rozdzielni, wstawiał nowe urządzenia. Stawiałem nowe urządzenia i podłączał odpływy do tych urządzeń. Były to czynności elektroenergetyczne Wykonywał całość prac przy eksploatacji. Wykonywał czynności przy eksploatacji i napowietrznych sieci elektroenergetycznych i kablowych. I pod napięciem i bez. Wymieniał i podłączał transformatory. W (...) pracował od 1977 roku. Gdy montował urządzenia wewnątrz rozdzielni. Rozdzielnia była pod napięciem. Prac bez napięcia było ok.40%.

/zeznania wnioskodawcy 00:48:41-00:49:16 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:05:56-00:35:35 płyta CD k. 53, kopie świadectw kwalifikacyjnych k.55-60/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów, znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS. Sąd pominął zeznania świadków jako nieprzydatne w sprawie. Świadek W. M. nie posiada wiedzy na temat zatrudnienia wnioskodawcy w (...) s.c. A. C. P. G. w Ł. , zeznał jedynie, że pracował z ubezpieczonym w Przedsiębiorstwie (...) w Ł.. Świadek B. S. również nie posiada wiedzy na temat pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w ramach zatrudnienia w (...) s.c. A. C. P. G. w Ł.. Z uwagi na powyższe, Sąd, zeznania świadków pominął.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1924 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku, wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 r. W przypadku, kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak jest podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (por. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Wstępnie tytułem uporządkowania ostatecznego stanu sprawy należy przypomnieć, że początkowo organ rentowy wydał decyzję odmowną w której wskazał, że nie uwzględnił żądania wnioskodawcy ponieważ ten nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy oraz po 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na skutek złożonego odwołania organ rentowy przeprowadził postępowanie wyjaśniające i wydał w dniu 18 stycznia 2019 roku decyzję na mocy której ponownie odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia emerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca po 31 grudnia 2008 roku nie pracował w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w myśl art. 4 ustawy pomostowej nie zaliczono okresu zatrudnienia od 1 stycznia 2009 roku do 31 maja 2013 roku, ponieważ wnioskodawca nie został zgłoszony do ZUS jako wykonujący pracę w warunkach szczególnych. Zakład odmówił przyznania emerytury, zgodnie z art. 4 w związku z art. 49 ponieważ na dzień 1 stycznia 2009 roku wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy wynoszącego 15 lat. Zakład wskazał, że w myśl art. 49 ustawy pomostowej nie zaliczył okresu zatrudnienia od 1 listopada 1977 roku do 4 października 1984 roku, od 27 lutego 1986 roku do 28 lipca 1991 roku, od 16 listopada 1991 roku do 5 lipca 2001 roku oraz od 3 lipca 2003 roku do 31 grudnia 2003 roku ponieważ pracodawca nie potwierdził, że wnioskodawca wykonywał prace wymienione w załączniku 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, od 13 listopada 2004 roku do 31 maja 2013 roku, ponieważ pracodawca nie zgłosił wnioskodawcy od 1 stycznia 2009 roku do ZUS jako wykonującego pracę w warunkach szczególnych. Wobec czego brak jest podstaw do uznania w myśl art. 49, okresu zatrudniania od 13 listopada 2004 roku do 31 grudnia 2008 roku oraz od 1 stycznia 2009 roku do 31 maja 2013 roku, jako pracy w warunkach szczególnych. Zakład przyjął za udowodniony, staż pracy 38 lat 1 miesiąc i 14 dni w tym 1 rok i 28 dni okresów nieskładkowych, 37 lat i 16 dni okresów składkowych. Staż pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ustalony na podstawie art. 4 ustawy wyniósł 25 lat 11 miesięcy i 29 dni.

Wobec powyższego Sąd zważył, że stosownie do treści art. 477 13 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Zgodnie zaś z art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli wydanie wyroku stało się zbędne.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 13 kpc w związku z art. 355 § 1 k.p.c., postępowanie umorzył , w punkcie 1 wyroku, postępowanie w zakresie objętym decyzją z dnia 13 marca 2019 roku.

Odwołanie w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu.

Z materiału dowodowego wynika, że wnioskodawca, po 31 grudnia 2008r., nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a zatem nie spełnił przesłanki wskazanej w art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że wnioskodawca, w postępowaniu przed organem rentowym, przedstawił świadectwa pracy i świadectwa wykonywania pracy w szczególnym warunkach, jednak z ustaleń organu rentowego wynika, że za okresy 13 listopada 2004 roku do 31 maja 2013 roku, nie został zgłoszony do ZUS jako osoba świadcząca pracę w szczególnych warunkach. Taki obowiązek spoczywa na pracodawcy, zgodnie z art. 38 ustawy o emeryturach pomostowych. Zgodnie z powołanym przepisem, zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, płatnik składek powinien przekazywać do ZUS, corocznie w terminie do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego, za poprzedni rok kalendarzowy. W przedmiotowej sprawie, pracodawca ubezpieczonego ,nie dopełnił tego obowiązku. Z przedstawionego w sprawie świadectwa wykonywania pracy w szczególnym charakterze lub warunkach wynika, że wnioskodawca świadczył pracę w takim charakterze, w okresie od 9 listopada 2004 roku do 31 grudnia 2008 roku, sam wnioskodawca zaś zeznał, że po 31 grudnia 2008 roku, dalej świadczył pracę, na tym samym stanowisku w takich samych warunkach. Jednakże z ustaleń organu rentowego wynika, że pracodawca zaniechał obowiązku z art. 38 ustawy o emeryturach pomostowych . Nie można, więc, uznać, na podstawie samych świadectw i zeznań wnioskodawcy, że wykonywał, w tym okresie, pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W świetle powyższego ubezpieczony nie spełnia przesłanki z art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych tj. świadczenia pracy w szczególnych warunkach po 31 grudnia 2008 roku.

Okoliczność, że wnioskodawca legitymuje się 15 – letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, pozostaje jednakże bez znaczenia w przedmiotowej sprawie, gdyż, tak jak już wyżej wskazano w związku z tym, że skarżący, po dniu 31 grudnia 2008 roku, nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania, z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też, wykonująca ją osoba, ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem, regulujące je przepisy, należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu, uzasadniającego to odstępstwo.

Powyższe sprawia, iż wnioskodawca nie spełnia warunków z art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych , co sprawia, że wydana decyzja organu rentowego jest prawidłowa i zgodna z obowiązującym prawem.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za nieuzasadnione, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. w pkt 2 wyroku oddalił odwołanie

z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kempa
Data wytworzenia informacji: