Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 grudnia 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych, II Oddział
w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 grudnia 2018 roku, na podstawie ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, odmówił wnioskodawczyni M. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, iż przedłożone przez nią świadectwo pracy z dnia 30 listopada 2017 r. wystawione przez (...) SA. w likwidacji nie zawiera prawidłowej podstawy prawnej dotyczącej rozwiązania stosunku pracy, dlatego brak jest podstaw do przyznania świadczenia przedemerytalnego. Jednocześnie organ rentowy uznał, iż warunek stażu pracy w wymiarze 30 lat został spełniony, bowiem wnioskodawczyni udowodniła łącznie 35 lat 2 miesiące i 7 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

/decyzja –k.26 akt ZUS /

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 28 grudnia 2018 roku, złożyła M. B. zaskarżając ją w całości. Wnioskodawczyni wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W uzasadnieniu swego stanowiska wskazała, iż rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem nastąpiło w związku z likwidacją zakładu pracy. Zakład pracy został zlikwidowany, dlatego nie może wystąpić o sprostowanie świadectwa pracy.

/odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 14 stycznia 2019 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. Ponadto w uzasadnieniu swego stanowiska wskazał, iż wnioskodawczyni nie spełniła przesłanki rozwiązania stosunku pracy – z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Przedłożone przez nią świadectwo pracy wskazuje na rozwiązanie stosunku pracy w związku z likwidacją spółki, przyczyna ta nie jest natomiast tożsamą z wymogami, jakie stawia ustawa o promocji zatrudnienia tj. likwidacji stanowiska pracy.

/ odpowiedź na odwołanie k. 4-4v/

Na rozprawie w dniu 13 maja 2019 r. poprzedzającej wydanie wyroku, strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe.

/ stanowiska procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. 00:01:06 -00:01:46 – płyta CD k.54/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. urodziła się w dniu (...).

/bezsporne/

Wnioskodawczyni M. B. była ostatnio zatrudniona w (...) SA w likwidacji w okresie od 19 stycznia 2010 r. do 30 listopada 2017 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku księgowej, w oparciu o umowę o prace na czas nieokreślony.

/świadectwo pracy z dnia 30 listopada 2017 r. k. 7 akt ZUS, akta osobowe koperta k. 47, umowy o pracę akta osobowe koperta k. 47, zeznania wnioskodawczyni 00:23:42 -00:23:56 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:01:46 – 00:06:50 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54 /

W dniu 29 września 2017 r. pracodawca wnioskodawczyni wypowiedział jej umowę o pracę zawartą w dniu 19 stycznia 2010 r. na czas nieokreślony z zachowaniem skróconego okresu wypowiedzenia tj. 2 miesięcy na podstawie art. 36 ¹§ 1 kp , który upłynie w dniu
30 listopada 2017 r. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano likwidację Spółki.

/ oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem akta osobowe koperta k. 47; zeznania wnioskodawczyni 00:23:42 -00:23:56 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:01:46 – 00:06:50 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54/

W wydanym wnioskodawczyni świadectwie pracy wskazano, że stosunek pracy ustał w dniu 30 listopada 2017 r. w wyniku rozwiązania: art. 30 § 1 ust. 2 kp za wypowiedzeniem przez pracodawcę z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia – likwidacja Spółki.

/świadectwo pracy - akta osobowe koperta k. 47/

(...) SA prowadziły działalność produkcyjną do 2015 r. Od 2016 r. działalność ta została znacznie ograniczona. Spółka nie przyjmowała już nowych zleceń, produkcja była wygaszana. Zwolniono większość pracowników.

/zeznania wnioskodawczyni 00:23:42 -00:23:56 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:01:46 – 00:06:50 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka M. H. 00:09:42 - 00:16: 22 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka J. W. 00:16:22 -00:22:16 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54/

W styczniu 2017 r. spółka została postawiona w stan likwidacji. W momencie otwarcia likwidacji w zatrudnieniu pozostało 8 osób: 2 likwidatorów, księgowa (wnioskodawczyni), specjalista do obsługi kadr, kierownik magazynu, kierownik produkcji, kierownik utrzymania ruchu, elektryk. Wszystkie te osoby miały pomóc w zakończeniu likwidacji spółki, m.in. w uporządkowaniu rzeczy na produkcji i przygotowaniu ich do sprzedaży. Te osoby zostały zwolnione w tym samym czasie co wnioskodawczyni - z terminem wypowiedzenia na 30 listopada 2017 r. z powodu likwidacji spółki, czyli likwidacji pracodawcy. Wówczas większość majątku spółki była już wyprzedana.

/zeznania wnioskodawczyni 00:23:42 -00:23:56 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:01:46 – 00:06:50 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka M. H. 00:09:42 -00:16: 22 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka J. W. 00:16:22 -00:22:16 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54 /

W grudniu 2017 r. i styczniu 2018 r. likwidatorzy wykonywali czynności w ramach obowiązków wynikających z kodeksu spółek handlowych. Ostatnie Walne Zgromadzenie kończące proces likwidacji odbyło się pod koniec stycznia 2018 r. Wówczas złożono związane z tym dokumenty do KRS - u. Spółka została wykreślona z KRS-u z dniem
8 czerwca 2018 r.

/ wypis z KRS k. 38-45, zeznania wnioskodawczyni 00:23:42 -00:23:56 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:01:46 – 00:06:50 protokół z rozprawy z dnia 13 maja
2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka M. H. 00:09:42 00:16: 22 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54, zeznania świadka J. W. 00:16:22 -00:22:16 protokół z rozprawy z dnia 13 maja 2019 r. – płyta CD k.54/

W dniu 6 grudnia 2018 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

/wniosek o świadczenie przedemerytalne –akta ZUS k. 1-3v /

Wnioskodawczyni udokumentowała okres zatrudnienia wynoszący: 35 lat, 2 miesiące i 7 dni, na który złożyło się: 32 lata, 2 miesiące i 23 dni okresów składkowych oraz 2 lata, 11 miesięcy i 14 dni okresów nieskładkowych.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wyliczenie – k. 25 akt ZUS/

M. B. od dnia 4 czerwca 2018 roku jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w P. jako osoba bezrobotna. Okres 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych upłynął z dniem 30 listopada 2018 roku, co zostało stwierdzone zaświadczeniem z dnia 5 grudnia 2018 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: zaświadczenia – k.9- 10 akt ZUS/

We wskazanym okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych wnioskodawczyni nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bądź zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych.

/okoliczność bezsporna, a nadto: zaświadczenie – k. 10 akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS oraz na podstawie zeznań wnioskodawczyni i świadków. Tak poczynione ustalenia faktyczne były zasadniczo bezsporne.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku
o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2017r., poz. 2148), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust. 2 art. 2 przedmiotowej ustawy, za okres uprawniający do emerytury,
o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383 i 1386), zwanej dalej „ustawą
o emeryturach i rentach z FUS”.

Stosownie do treści art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1. nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2. w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3. złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180 – dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 i wymienione w art. 2 ust. 3. Brak spełnienia choćby jednej z nich skutkuje brakiem możliwości przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Natomiast w świetle art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy tj. z dnia 7 czerwca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1265) ilekroć jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c) wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika;

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni domaga się przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, wskazując, iż jej stosunek pracy został rozwiązany w związku z likwidacją zakładu pracy, a co za tym idzie jej stanowiska pracy, tj. z przyczyn dotyczących zakładu pracy, oraz że legitymuje się ponad 30 – letnim stażem pracy i ukończyła 55 lat.

W ocenie organu rentowego wnioskodawczyni nie spełniła wszystkich przesłanek wskazanych w powyższym przepisie, gdyż w świetle przedstawionego świadectwa pracy rozwiązanie stosunku pracy z dniem 30 listopada 2017 r. nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy, tj. likwidacji stanowiska pracy. Spełnienia pozostałych przesłanek organ rentowy nie kwestionował.

Sąd przeprowadził zatem postępowanie dowodowe celem ustalenia faktycznej przyczyny rozwiązania umowy o pracę z wnioskodawczynią.

Z ustaleń Sądu wynika że, pracodawca (...) SA. zwolniły wszystkich pracowników, a sama spółka została ostatecznie zlikwidowana. Wnioskodawczyni otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem skróconego okresu wypowiedzenia – z powodu likwidacji spółki. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie – niekwestionowany przez strony – potwierdza, że działalność gospodarcza nie jest i nie była po dniu 30 listopada 2017 r. przez byłego pracodawcę wnioskodawczyni kontynuowana, choć formalnie do wykreślenia spółki z KRS doszło dopiero w czerwcu 2018 r.

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2148 ze zm.) nie pozwala na przyznanie tego świadczenia pracownikom, którzy zaprzestali zatrudnienia nie z powodu rzeczywistych przyczyn dotyczących zakładu pracy, a tym bardziej leżących po ich stronie /wyrok SA Łódź z dnia 24-01-2018 III AUa 104/17 L./. W sytuacji, gdy od samego początku zamierzeniem pracodawcy była likwidacja stanowiska pracy, które zajmowała ubezpieczona, ustalenia w tym przedmiocie pozwalają na przyjęcie, że wyłączną przyczyną rozwiązania umowy o pracę z ubezpieczoną była potrzeba zmniejszenia zatrudnienia w spółce ze względu na zmianę jej sytuacji organizacyjno-finansowej. W tych okolicznościach do rozwiązania z ubezpieczoną stosunku pracy prowadzą przyczyny dotyczące wyłącznie zakładu pracy /wyrok SA Szczecin z dnia 19-10-2017 III AUa 713/16 L./. Stosunek pracy uważa się za rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy m.in. kiedy miała miejsce likwidacja stanowiska pracy z przyczyn organizacyjnych /wyrok SA Białystok z dnia 24-10-2012 III AUa 559/12 L./.

Jak już wyżej podniesiono zakład pracy zatrudniający wnioskodawczynię został zlikwidowany, nie prowadzi działalności gospodarczej, a w dniu 30 listopada 2017 r. zakład zwolnił pozostałych pracowników, którzy zajmowali się likwidacją spółki. Pracodawca nie utrzymał żadnych etatów, gdyż rezygnowano z dalszego prowadzenia spółki. Czynności podejmowane przez spółkę w okresie od chwili rozwiązania umów z pracownikami, w tym z powódką w dniu 30 listopada 2017 r. do chwili jej formalnego wykreślenia z KRS – u sprowadzały się stricte do czynności likwidacyjnych, mających na celu formalne wykreślenie spółki z rejestru i zakończenie jej działalności. Tym samym choć formalnie umowa o pracę wnioskodawczyni została rozwiązana zanim spółka przestała istnieć, niewątpliwym jest, że do tego rozwiązania doszło tylko i wyłącznie z przyczyn dotyczących zakładu pracy związku z likwidacją wszystkich stanowisk pracy i likwidacją samego pracodawcy.

W związku z powyższym wnioskodawczyni spełnia wszystkie przesłanki wskazane
w przepisie art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Spełniła również przesłanki określone w ust. 3 art. 2 ustawy. Tym samym, brak jest podstaw do odmowy przyznania M. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W zakresie daty przyznania świadczenia, Sąd oparł się na przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, z którego wynika, że prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 3.

Skarżąca złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego
w dniu 6 grudnia 2018 roku, w związku z czym prawo do świadczenia przysługuje jej od dnia następnego, tj. od dnia 7 grudnia 2018 roku.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy w Łodzi na postawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał M. B. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 7 grudnia 2018 roku.

J.L.

z/odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS, wypożyczając akta ZUS

10.06.2019r.