VII Ua 142/14 - inny Sąd Okręgowy w Łodzi z 2014-11-28

poczatektekstu

[Przewodniczący 00:00:06.884]

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 września 2014 roku, Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi, zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., z dnia 10 kwietnia 2014 roku i przyznał M. Z. prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres dodatkowy urlopu macierzyńskiego, od 30 grudnia 2013 roku do 9 lutego 2014 roku oraz urlopu rodzicielskiego, od dnia 10 lutego 2014 roku do 10 sierpnia 2014 roku, zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz M. Z. kwotę 60 złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Z tym rozstrzygnięciem nie pogodził się organ rentowy, który zaskarżył wyrok w całości, zarzucając naruszenie prawa materialnego w szczególności artykułu 29 ustęp 1, punkt 1 i ustęp 5, artykułu 59 ustęp 15 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, w związku z paragrafem 18, punkt 2 i paragrafem 18a, punkt 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, z dnia 12 kwietnia 2012 w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, na podstawie artykułu 182 prim, paragraf 3 i artykułu 182 1a, paragraf 4 Kodeksu pracy poprzez ustalenie, że wnioskodawczyni jest uprawniona do zasiłku macierzyńskiego, za okres odpowiadający dodatkowemu urlopowi macierzyńskiemu oraz za okres odpowiadający urlopowi rodzicielskiemu w sytuacji, kiedy wniosek o powyższe świadczenia złożył, został złożony po terminie. Wskazując na te zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania od zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Apelacja, przepraszam zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do treści artykułu 29, ustęp 1, punkt 1 i ustęp 5, artykułu 29 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo okresie okresu urlopu wychowawczego urodziła dziecko, przysługuje on przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy, jako okres urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu rodzicielskiego, z zastrzeżeniem ustępu 6. Zgodnie natomiast z paragrafem 18 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 kwietnia 2012 w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wydanym na podstawie artykułu 59, ustęp 15 Ustawy zasiłkowej, dowodami stanowiącymi podstawę przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego, przysługującego ubezpieczonemu za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy, jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego albo dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, w razie, gdy zasiłek macierzyński za okres bezpośrednio poprzedzający okres objęty wnioskiem o udzielenie takiego urlopu, był pobierany przez tego ubezpieczonego są: zgodnie z ustępem 1 zaświadczenie pracodawcy o okresie udzielonego dodatkowego urlopu macierzyńskiego albo dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz zaświadczenie pracodawcy o okresie i wymiarze czasu pracy, wykonanej w czasie dodatkowego urlopu macierzyńskiego albo dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego w przypadku pracownika, któremu zasiłek macierzyński jest wypłacony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z ustępem 2, wniosek ubezpieczonego złożonego płatnikowi zasiłku macierzyńskiego, przed terminem rozpoczęcia korzystania z tego zasiłku, za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy, jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego albo dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, w przypadku ubezpieczonego niebędącego pracownikiem. W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew wygodom Sądu I Instancji, brak jest podstaw do uznania, iż ubezpieczony niebędący pracownikiem, nie ma zakreślonego terminu do złożenia wniosku o przyznanie zasiłku macierzyńskiego za okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Zaznaczyć należy, iż cytowany przepis paragrafu 18, punkt 2 Rozporządzenia wyraźnie wskazuje, iż podstawą przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego, przysługującego między innymi za dodatkowy urlop macierzyński, w przypadku ubezpieczonego niebędącego pracownikiem, stanowi wniosek ubezpieczonego, złożony płatnikowi zasiłku macierzyńskiego przed terminem rozpoczęcia korzystania z tego zasiłku za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy, jako okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Niewątpliwie, więc wbrew twierdzeniom Sądu I Instancji, ubezpieczony jest zobligowany do złożenia w organie rentowym, nie tyle wniosku o udzielenie dodatkowego urlopu macierzyńskiego, lecz wniosku o wypłatę świadczeń za ten okres określony w przepisach prawa pracy. Bezsprzecznie, termin do złożenia takiego wniosku o zasiłek macierzyński za dodatkowy okres urlopu macierzyńskiego istnienie, przy czym nie precyzują go ani przepisy ustawy zasiłkowej, co słusznie podniósł Sąd I Instancji, ani przepisy Kodeksu pracy, ale właśnie przepis powołanego paragrafu 18, ustęp 2 Rozporządzenia. Niewątpliwie, zgodnie z ustawą zasiłkową, z jej artykułem 29, ubezpieczona spełniła przesłanki do przyznania jej prawa do zasiłku macierzyńskiego materialno-prawną. Artykuł ten, bowiem stanowi, że zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko. I te warunki bezsprzecznie zostały przez ubezpieczoną spełnione. W ocenie Sądu Okręgowego, bezzasadny jest zarzut, że Sąd I Instancji naruszył przepis artykułu 182 prim, paragraf 3 oraz 182 1 a, paragraf 4 Kodeksu pracy. Wskazać należy, że przepis artykułu 29 Ustawy zasiłkowej w ustępie 1, odsyła do przepisów Kodeksu pracy, ale tylko w zakresie okresów, przysługującego urlopu, zasiłku macierzyńskiego, przysługującego urlopu macierzyńskiego dodatkowego urlopu wychowawczego czy też urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego. Zatem odpowiednie zastosowanie, w ocenie Sądu Okręgowego i odesłanie w zasadzie do Kodeksu pracy obejmuje tylko i wyłącznie paragraf 1, artykułu 182 prim i 182 1 a, natomiast pozostałe paragrafy, w tym w szczególności paragraf 5, z którego wynika, że pracownik musi złożyć wniosek, paragraf przepraszam 4, z którego wynika, że pracownik musi złożyć u pracodawcy wniosek o udzielenie dodatkowego urlopu macierzyńskiego w terminie nie krótszym niż na 14 dni przed jego rozpoczęciem, w niniejszej sprawie nie może znaleźć zastosowania, bowiem przepis ten odnosi się tylko wyłącznie do pracowników i tylko w stosunku do pracowników stanowi materialną przesłankę nabycia prawa do dodatkowego urlopu macierzyńskiego czy też urlopu rodzicielskiego. W stosunku do ubezpieczonych, którzy nie są pracownikami, w tym do wnioskodawczyni, która jest osobą ubezpieczoną z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, brak jest podstaw do stosowania tej regulacji zawartej w Kodeksie pracy. Tym nie mniej jednak, termin taki, od którego uwarunko... właściwie warunek niezbędny, który musi być spełniony, aby osobie, która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą został przyznany i wypłacony zasiłek chorobowy to złożenie wniosku przez tę osobę, najpóźniej przed rozpoczęciem urlopu, o czym mowa jest właśnie w paragrafie 18 cytowanego Rozporządzenia. Skoro wnioskodawczyni bezsprzecznie tego terminu nie zachowała, brak było podstaw do przyznania jej prawa do wypłaty należnego zasił... zasiłku macierzyńskiego, a także zasiłku rodzicielskiego. Mając to wszystko na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 386 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, zmienił zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie wnioskodawczyni, jako bez...

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mirosława Kuchnio
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: