Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2020 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: (del.) Sędzia SR Damian Krakowiak

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Kurek

przy udziale Prokuratora Igora Bednarskiego

po rozpoznaniu w sprawie R. M. i in.

oskarżonych o czyn z art. 12a ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 roku o wyrobie alkoholu etylowego i wytwarzaniu wyrobów tytoniowych i in.

z zażalenia Prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 31 lipca
2020 roku

w przedmiocie przekazania sprawy Prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa

na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 438 pkt 2 k.p.k.

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu
w Zgierzu do dalszego prowadzenia.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2020 roku Sąd Rejonowy w Zgierzu na podstawie art. 344a § 1 k.p.k. przekazał sprawę Prokuraturze Rejonowej w Zgierzu celem uzupełnienia prowadzonego śledztwa.

Na postanowienie zażalenie wywiódł Prokurator, zarzucając obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, to jest art. 344a § 1 k.p.k. oraz art. 337 § 1 k.p.k., polegającą na uznaniu, że zachodzą przesłanki przekazania sprawy prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa, podczas gdy zachodzi jedynie konieczność zwrócenia aktu oskarżenia oskarżycielowi w celu usunięcia braków formalnych wymienionych w art. 332 § 3 k.p.k. zaś przeprowadzenie wskazanych przez sąd czynności dowodowych spowodowałoby znaczne trudności dla sądu. W konsekwencji wniesiono o uchylenie postanowienia.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Sąd I instancji naruszył przepis art. 344a k.p.k. W stanie sprawy postępowanie przygotowawcze nie jest dotknięte istotnymi brakami.

Przede wszystkim „brakiem”, o którym stanowi przepis art. 344a k.p.k., nie jest niesporządzenie przez Prokuratora uzasadnienia aktu oskarżenia. Słusznie skarżący powołuje normę z art. 337 § 1 k.p.k., z której wynika, iż niesporządzenie uzasadnienia skargi jest brakiem formalnym podlegającym sanowaniu w trybie
art. 337 k.p.k.

Po wtóre, brakiem merytorycznym nie jest niewydanie przez Prokuratora postanowienia o zamknięciu śledztwa. Judykatura za przedmiotowy brak uznaje taki brak postępowania, który uniemożliwia stronom podjęcie czynności w kierunku obrony ich interesów ( postanowienie SA w Lublinie z dnia 6 sierpnia 1997 r., II AKz 175/97, OSProP, nr 5, poz. 22). Tymczasem wydanie postanowienia o zamknięciu śledztwa oznacza jedynie, że został zakończony bieg postępowania. Nie kończy ono merytorycznie tego postępowania, ale tylko kończy jego przebieg ( R. A. Stefański, System Prawa Karnego Procesowego. T. X. Postępowanie przygotowawcze, Warszawa 2016,
s. 1264 ). Niewydanie postanowienia nie wpływa negatywnie na uprawnienia podejrzanych.

Po trzecie, zastrzeżenia może budzić twierdzenie o „niezbędności” przesłuchania funkcjonariuszy Policji uczestniczących czynności w sytuacji, gdy do akt załączono protokoły zatrzymania osób, rzeczy, przeszukań. Podnieść należy, że żadna ze stron nie zakwestionowała wiarygodności sporządzonej dokumentacji procesowej.

W podobny sposób należy ocenić dostrzeganą przez Sąd a quo potrzebę przesłuchania A. R. i R. R., co do których można mieć wątpliwości, czy w ogóle mają wiedzę w sprawie.

Za Sądem Apelacyjnym w Katowicach należy powtórzyć, że ocena zebranego w toku postępowania przygotowawczego materiału dowodowego w kontekście braków tego postępowania winna być dokonywana pod kątem jego kompletności,
a nie wartości ( postanowienie z dnia 24 lutego 2010 r., II AKz 96/10, KZS 2010, nr 9, poz. 56). W realiach sprawy materiał nadesłany przez Prokuratora jest co do zasady kompletny (przesłuchano oskarżonych przyznających się do winy, udokumentowano czynności zatrzymań, przeszukań). „Pogłębienie” materiału dowodowego postulowane przez Sąd I instancji może odbyć się przy zastosowaniu art. 167 k.p.k.
i winno być rozpatrywane w kontekście oceny jakości zebranego materiału.

Sąd I instancji decydując się na zwrot sprawy winien baczyć, czy takie działanie zapobiegnie istotnie przewlekłości całego postępowania karnego. Jeżeli Sąd dostrzeże braki postępowania przygotowawczego, a ich uzupełnienie, głównie
w zakresie dowodów, które nie wymagają poszukiwania, możliwe jest
w postępowaniu sądowym, niezbędne jest przy podejmowaniu decyzji kierowanie się zdrowym rozsądkiem, mającym na celu realizację zasady, o jakiej mowa w przepisie art. 2 § 1 pkt 4 k.p.k. ( postanowienie SA w Katowicach z dnia 13 października 2004 r., II AKz 738/04, OSPriP 2005, nr 10, poz. 28 ).

Kierując się przedstawionymi motywami, orzeczono jak w sentencji.