Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV K 239/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2024-06-12

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 239/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. G. (1)

W dniu 12 listopada 2022r. w G., dokonał kradzieży plecaka, ładowarki i telefonu komórkowego marki X. – mienia o łącznej wartości 200 złotych, posługując się w tym celu groźbą natychmiastowego zastosowania przemocy wobec pokrzywdzonego M. Y., okazując pokrzywdzonemu i kierując w jego stronę nóż, a swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję przepisu art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 12 listopada 2022r., około godziny 23:30, M. Y. przebywał na terenie zalesionym w pobliżu K. św. M. w G., przy ul. (...). Siedział na przewróconym konarze, jakieś 15 metrów od ulicy. Patrzył w telefon komórkowy.

Zeznania M. Y.

19

W tym samym czasie, w tamtym rejonie, siedzieli na ławce i spożywali piwo D. G. (1) i A. P. (1). Mężczyźni usłyszeli dobiegające dźwięki z lasu i postanowili sprawdzić, co to. D. G. (1) poszedł pierwszy a P. za nim.

Zeznania A. P.

Wyjaśnienia D. G.

47v

249v

D. G. (1) stanął za pokrzywdzonym i zapytał, co robi. Pokrzywdzony odparł, że siedzi. Gdy pokrzywdzony uniósł głowę zobaczył, że D. G. (1) trzyma w ręce niewielkich rozmiarów scyzoryk. Oskarżony trzymał go na wysokości twarzy pokrzywdzonego, skierowany ostrzem w kierunku twarzy. Oskarżony powiedział do pokrzywdzonego, żeby ten oddał wszystko, co ma. Pokrzywdzony wystraszył się, oddał oskarżonemu telefon komórkowy marki X. (...) o wartości około 150 zł. Oskarżony zabrał też pokrzywdzonemu plecak o wartości około 30 zł, w którym znajdowała się ładowarka o wartości około 20 zł. Oskarżony i P. odeszli z miejsca zdarzenia.

Częściowo zeznania M. Y.

19

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

106, 124v, 249v-250

Częściowo zeznania A. P.

47v-48, 108-109, 250v-251

Zeznania K. P.

258v

Zeznania A. K.

258v-259

Notatka urzędowa

1, 25, 35

W chwili zdarzenia pokrzywdzony był nietrzeźwy – 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Wynik badania

2

D. G. (1) ma 31 lat, jest bezdzietnym kawalerem, o wykształceniu podstawowym. Jest niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym. Podejmuje prace dorywcze. Uzyskuje rentę.

Oskarżony nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo, w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu rozpoznawał jego znaczenie i mógł pokierować swym postępowaniem.

Oświadczenie oskarżonego

ORZECZENIE

Wywiad środowiskowy

Opinie

120

152-153

163-164, 165-166

Oskarżony wyraził skruchę z powodu zdarzenia.

Wyjaśnienia oskarżonego

249v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo zeznania M.Y. k. 19

Sąd w zasadzie w całości podzielił zeznania pokrzywdzonego. Pokrywają się one z treścią notatki urzędowej sporządzonej na okoliczność zgłoszenia przez niego zajścia, zostały też potwierdzone zeznaniami funkcjonariuszy.

Pokrzywdzony konsekwentnie wskazywał, że w trakcie zajścia został mu okazany przez oskarżonego nóż typu scyzoryk, oskarżony zażądał wydania rzeczy. W świetle zeznań pokrzywdzonego nie ulega wątpliwości, że przestraszył on się tego, że nóż zostanie użyty i dlatego bez żadnych oporów wydał posiadane mienie.

Sąd nie ma podstaw, by nie wierzyć pokrzywdzonemu, że został mu okazany nóż. Pokrzywdzony nie ma żadnych powodów, by pomawiać oskarżonego, jego relacja w tym zakresie jest konsekwentna.

Dodatkowo, z relacji A. P. (1) wynika, iż oskarżony czasami miał przy sobie scyzoryk lub nóż do obierania ziemniaków.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 106, 124v, 249v-250

D. G. (1) w zasadzie przyznał się do zarzucanego czynu, negując jedynie fakt użycia noża. Jego przyznanie się do zaboru plecaka, telefonu komórkowego potwierdza w swej relacji pokrzywdzony.

Częściowo zeznania A. P. (1) k. 250v-251, 47-48, 108-109

Świadek wskazał, iż uczestniczył w zdarzeniu w lesie, podczas którego G. zabrał pokrzywdzonemu mienie. Jednocześnie świadek podał, że stał parę metrów za oskarżonym i nie wie, czy w czasie zajścia oskarżony użył noża.

Zeznania K. P. (2) oraz A. K. (2) k. 258v-259

Funkcjonariusze potwierdzili treść sporządzonej przez siebie notatki urzędowej z czynności przyjęcia zawiadomienia od pokrzywdzonego. Potwierdzili, że pokrzywdzony był roztrzęsiony. Zawarte w notatce stwierdzenie, iż pokrzywdzony miał zmieniać wersję zdarzenia uściślili na tyle, że chodziło o miejsce, w którym do zajścia doszło. Pokrzywdzony nie zmieniał zaś wersji w części dotyczącej użycia przez sprawcę noża.

Opinie psychiatryczna i psychologiczna, dotyczące oskarżonego

Notatki urzędowe, dane o karalności, wywiad środowiskowy

Sąd podzielił ich wnioski w całości, są jasne, pełne, niesprzeczne.

Sąd w całości podzielił treść dokumentacji. Nie była ona przez nikogo kwestionowana

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania M. Y. k. 19

Zeznania pokrzywdzonego w części, gdzie wskazuje, iż zostały mu przeszukane kieszenie przez oskarżonego i zabrana kwota 50 zł – nie wspominał o tym interweniującym funkcjonariuszom, o przeszukiwaniu kieszeni nie wspomniał też A. P. (1).

Wyjaśnienia oskarżonego k. 249v, 106, 124v

W świetle materiału dowodowego uznanego za wiarygodny, treść wyjaśnień oskarżonego, z których wynika, iż nie okazał pokrzywdzonemu noża , Sąd uznał za nieprawdziwe, mające na celu umniejszenie odpowiedzialności.

Z konsekwentnej w tym zakresie relacji pokrzywdzonego, którą prezentował w toku całego postępowania przygotowawczego, dobitnie wynika, że oskarżony, na samym początku zajścia, okazał pokrzywdzonemu nóż. Nóż został przez oskarżonego okazany w czasie, gdy żądał od pokrzywdzonego wydania rzeczy, tak więc okazanie owego noża było środkiem zmierzającym do celu w postaci uzyskania korzyści majątkowej.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony okazał pokrzywdzonemu nóż, skierował go w stronę jego twarzy, żądając by ten wydał wszystko, co ma. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony wypełnił znamiona przepisu art. 280 § 2 k.k. – okazał nóż, celem przełamania oporu pokrzywdzonego, wzbudzenia w nim strachu. Tak też odebrał owe działanie pokrzywdzony. Okazanie noża było dla niego wyraźnym sygnałem, że jeśli nie wypełni woli sprawcy, nóż zostanie użyty, wskazał wyraźnie, że okazanie noża odebrał jako możliwość „zrobienia mu krzywdy” (k. 19).

Posługiwanie się" o jakim mowa w przepisie art. 280 § 2 k.k., to nie tylko zadawanie ciosów, ale także okazywanie, demonstrowanie; nie jest konieczne, aby sprawca oddał strzał z broni palnej, zadał cios nożem itp., zob. także wyr. SA we Wrocławiu z 29.12.2015 r., II AKa 314/15, KZS 2016, Nr 5, poz. 63, s. 39, gdzie uznano, że przepis art. 280 § 2 KK nie precyzuje bliżej, w jaki sposób sprawca ma posługiwać się niebezpiecznym narzędziem, co pozwala na szeroką interpretację znamienia "posługiwania się" niebezpiecznym narzędziem; również w wyr. SA w Katowicach z 29.1.2015 r., II AKa 481/14, KZS 2015, Nr 5, poz. 85, stwierdzono, że "posłużenie się" nożem na gruncie z art. 280 § 2 KK jest pojęciem o szerokim zakresie znaczeniowym i obejmuje również przypadki samego tylko okazania noża; zob. także wyr. SA w Katowicach z 22.6.2017 r., II AKa 150/17, L..

Znamię posłużenia się np. nożem na gruncie art. 280 § 2 KK zostaje także spełnione, gdy sprawca tylko na chwilę okazuje nóż pokrzywdzonemu, a następnie chowa nóż do kieszeni (zob. także wyr. SA w Katowicach z 29.1.2015 r., II AKa 481/14, KZS 2015, Nr 5, poz. 85). Nie jest wymagane, aby sprawca okazywał pokrzywdzonemu nóż przez całość akcji przestępczej, tj. aż do momentu zawładnięcia mieniem.

Każdy rodzaj noża (do tapet, do owoców, do chleba, do masła, do papieru, scyzoryk, i to nawet złożony, itd.) jest nożem w rozumieniu art. 280 § 2 KK, gdyż w przepisie tym nie wprowadzono żadnych dodatkowych wymagań co do cech przedmiotu (noża) – zob. wyr. SA w Krakowie z 4.5.2005 r. (II AKa 57/05, KZS 2005, Nr 5, poz. 41, s. 23) oraz z 22.3.2007 r. (II AKa 246/06, KZS 2007, Nr 4, poz. 28, s. 15); zob. także A. S., J. S., Przestępstwa, s. 179; por. M., Kodeks karny, 2005, s. 579. Każdy nóż jest narzędziem niebezpiecznym, a to, czy nóż jest ostry czy tępy, wpływa nie tylko na rozmiary szkody, którą można przy jego pomocy wywołać, co na siłę, której należy użyć, by dany skutek osiągnąć (wyr. SA w Katowicach z 15.2.1991 r., II AKr 7/91, L.).

Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy obowiązujące na dzień popełnienia przestępstwa, w myśl art. 4 § 1 k.k. Już chociażby porównanie zagrożeń ustawowych za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. – od 1 października 2023r. zagrożenie ustawowe za to przestępstwo mieści się w granicach od lat 3 do 20 – pokazuje, że ustawa obowiązująca na dzień 12.11.2022r., była względniejsza dla sprawcy.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1

1

Sąd postanowił zastosować wobec oskarżonego nadzwyczajne złagodzenia kary w oparciu o przepis art. 60 § 2 k.k.

Od strony przedmiotowej – oskarżony dopuścił się wprawdzie rozboju w formie kwalifikowanej, jednak zabrał rzeczy o małej wartości materialnej (200 zł). Także okoliczności związane z osobą oskarżonego – w tym jego postawa w postępowaniu przygotowawczym – jako okoliczności związane ze stroną podmiotową, przemawiają za zastosowaniem wobec D. G. (1) nadzwyczajnego złagodzenia kary. Oskarżony przyznał się do popełnienia czynu zabronionego (negował jedynie użycie noża), dodatkowo należy mieć na względzie to, że oskarżony jest osobą z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, funkcjonuje na poziomie pogranicza upośledzenia (k. 166 opinia psychologiczna). Te okoliczności skutkowały przyjęciem przez Sąd stanowiska, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, iż nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. będzie niewspółmiernie surowa. Konsekwencją takiego stanu rzeczy było zastosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary i wymierzenie za przypisane przestępstwo kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Okolicznościami obciążającymi przy wymiarze kary były:

- łatwość podjęcia decyzji co do popełnienia przestępstwa,

- działanie pod osłoną nocy.

Okolicznościami łagodzącymi przy wymiarze kary były:

- mała wartość zabranego mienia,

- wyrażenie skruchy.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

2

3

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 k.k., zaliczono oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 200 zł tytułem naprawienia szkody.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach należnych obrońcy z urzędu oskarżonego orzeczono w myśl § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5 oraz § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu w zakresie, w jakim różnicują wysokość stawek opłaty, należnych dla obrońców z urzędu, jako niższych, w stosunku do stawek opłaty należnych dla obrońców z wyboru odnośnie tych samych czynności obrończych, są niezgodne z konstytucją.

Kwot kosztów obrony udzielonej z urzędu Sąd nie podwyższył o podatek VAT, gdyż w takim przypadku sytuacja obrońcy z urzędu byłaby zdecydowanie lepsza, niż obrońców z wyboru, którzy do świadczonych usług doliczają podatek VAT. W sytuacji obrony z wyboru, gdy sąd zwraca stronie poniesione koszty ustanowienia obrońcy z wyboru, według stawek wynikających z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie, to zwraca je w stawce opłaty, która nie jest powiększana o podatek VAT, a który to podatek strona zapłaciła w ramach wynagrodzenia adwokata za usługę obrończą (por. wyrok S.A. we Wrocławiu z dnia 26.04.2023r., II AKa 161/22).

6.  1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Suliga
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: