Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 19 października 2017 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi zasądził od pozwanego Central (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na rzecz powoda Miasta Ł. kwotę 44220 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 5.811 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Apelację od powyższego wyroku złożył pozwany, zarzucając mu naruszenie:

a)  art. 78 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji dowolne uznanie, że wskazany przepis znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, podczas gdy z jego literalnego brzmienia wprost wynika, że ma on zastosowanie jedynie w sytuacji, kiedy wysokość dotychczas obowiązującej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste została wypowiedziana przez właściwy organ, nie zaś przez użytkownika wieczystego,

b)  art. 177 § 1 k.p.c. w zw. z art. 380 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie, a w konsekwencji oddalenia wniosku o zawieszenie postepowania w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego zakończenia postepowania w sprawie aktualizacji wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przedmiotowej nieruchomości ze skutkiem od 1 stycznia 2016 r. w sytuacji, gdy rozstrzygnięcie niniejszej sprawy jest uzależnione od wyniku wskazanego postępowania mającego charakter prejudykatu dla wyroku wydanego w niniejszej sprawie, co powoduje konieczność instancyjnej weryfikacji postanowienia Sądu I instancji we wskazanym zakresie.

W oparciu o powyższe zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje. Nadto skarżący wniósł o zawieszenie niniejszego postępowania na podstawie art. 177 § 1 k.p.c. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy o ustalenie wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości położonej w Ł. przy ul. (...) ze skutkiem od 1 stycznia 2016 r., która w związku ze sprzeciwem pozwanej od orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., będzie rozpoznawana przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi pod sygn. akt I C 1043/17.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte na ustaleniach szczegółowo przedstawionych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Okręgowy w całości podziela te ustalenia, w szczególności, że podstawa faktyczna zaskarżonego wyroku nie została w apelacji podważona.

Sąd Okręgowy akceptuje też pogląd Sądu Rejonowego o niezasadności wniosku o zawieszenie postępowania złożonego przez pozwanego w sprzeciwie, na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 i 3 k.p.c. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Pozwany powołując się na istotność postępowania sądowego toczącego się w innym sądzie i domagając się zawieszenia niniejszego postepowania nie złożył dokumentów, które uzasadniałyby jego twierdzenia. Pozwany złożył wraz ze sprzeciwem jedynie wniosek o dokonanie aktualizacji opłaty rocznej skierowany do Prezydenta Miasta Ł., w którym kwestionował stosowanie stawki 3% przy ustalaniu opłaty za użytkowanie wieczyste. Nie zostały jednak przedstawione żadne dokumenty związane z rozstrzygnięciem tego wniosku. Nadto wniosek o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu zakończenia sprawy o sygn. I C 1043/17 został sformułowany dopiero w apelacji.

Zaznaczyć trzeba, że opłata roczna w wysokości dochodzonej pozwem (66 330 zł) została prawomocnie ustalona i obowiązuje od 1 stycznia 2012 r. Zakwestionowanie przez pozwanego jako użytkownika wieczystego wysokości stawki procentowej będącej podstawą ustalenia opłaty rocznej nie zwalnia użytkownika z obowiązku uiszczania opłaty w dotychczasowej wysokości.

Stosownie do treści art. 73 ust. 2 u.g.n. jeżeli po oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nastąpi trwała zmiana sposobu korzystania z nieruchomości, powodująca zmianę celu, na który nieruchomość została oddana, stawkę procentową opłaty rocznej zmienia się stosownie do tego celu. Przy dokonywaniu zmiany stawki procentowej stosuje się tryb postępowania określony w art. 78-81.

Wbrew twierdzeniom apelacji art. 81 u.g.n. nie daje podstawy użytkownikowi wieczystemu do uiszczania opłaty rocznej w proponowanej przez siebie wysokości. Zauważyć należy, że art. 81 ust. 1 u.g.n. odsyła do odpowiedniego stosowania m.in. art. 78 ust. 4 u.g.n. zgodnie z którym złożenie wniosku, o aktualizację opłaty nie zwalnia z obowiązku wnoszenia opłat rocznych w dotychczasowej wysokości.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w punkcie 2. wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty poniesione przez powoda w tym postępowaniu złożyło się jedynie wynagrodzenie jego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, w wysokości 1800 zł ustalone zgodnie z § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 12 października 2012 poz. 1667).