Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem wydanym w dniu 18 sierpnia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt I Ns 704/16 z wnioskuP. (...) – S. (...) z udziałem Z. S. o orzeczenie przepadku pojazdu Sąd Rejonowy w Zgierzu orzekł przepadek pojazdu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...) będącego dotychczas własnością Z. S. na rzecz P. (...) oraz zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kwotę 280 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd pierwszej instancji ustalił, iż wnioskodawca złożył wniosek o orzeczenie w trybie art. 130a ust.10 i 10 a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz.U z 2012 roku poz.1137) przepadku pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...). W dniu 31 października 2015 roku pojazd ten został usunięty z drogi publicznej i umieszczony na parkingu strzeżonym ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Pismem z dnia 15 lutego 2016 roku doręczonym uczestnikowi w trybie awiza wnioskodawca wezwał Z. S. do odbioru pojazdu wskazując, gdzie się znajduje i pouczając o konsekwencjach wynikających z jego nieodebrania w terminie. Do dnia złożenia wniosku pojazd nie został odebrany przez właściciela.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał, iż właściciel został prawidłowo powiadomiony o możliwości odebrania pojazdu i skutkach jego nieodebrania a w konsekwencji, iż spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 130 a ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 roku Nr 108 poz. 908 ze zm.) i wniosek uwzględnił (postanowienie z uzasadnieniem k. 9)

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wywiódł uczestnik, zaskarżając je w całości. Uczestnik wskazał, iż pojazd powyższy zbył w dniu 19 listopada 2012 roku na rzecz P. P. a lokal, na adres którego wysyłane były powiadomienia i wezwania także został zbyty w dniu 18 października 2012 roku. Uczestnik wskazał, iż nie miał wiedzy o toczącym się postępowaniu i załączył umowę sprzedaży pojazdu z dnia 19.11.2012r., zaświadczenie o wymeldowaniu z pobytu stałego oraz kopię aktu notarialnego sprzedaży lokalu przy ulicy (...) w Ł.. Skarżący wniósł w tym o zmianę postanowienia. (apelacja k.20 – 25, 28).

W odpowiedzi na apelację wnioskodawca wniósł o odrzucenie apelacji w całości i zasądzenie kosztów postępowania (odpowiedz na apelację k. 37-38).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelację jako zasadną należało uwzględnić w całości.

Zgodzić się bowiem należy ze skarżącym, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie zostały spełnione, wbrew stanowisku Sądu Rejonowego, przesłanki orzeczenia przepadku pojazdu na rzecz wnioskodawcy. Zgodnie z art. 130 a ust. 10e ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t. jedn. Dz. U. z 2012r., poz.1137 ze zm.) w sprawach o przepadek pojazdu sąd stwierdza, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki niezbędne do orzeczenia przepadku, w szczególności, czy usunięcie pojazdu było zasadne i czy w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jego odbioru, dołożono należytej staranności oraz czy orzeczenie przepadku nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W niniejszej sprawie samochód został usunięty w następstwie stwarzania przez pojazd zagrożenia dla ruchu drogowego (w warunkach art. 130a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym), ale uczestnik wykazał, iż od dnia 19 listopada 2012 roku nie pozostaje właścicielem pojazdu.

Ze złożonej do akt sprawy kopii umowy sprzedaży samochodu wynika, iż w dniu 19 listopada 2012 roku – a zatem na kilka lat przed wszczęciem niniejszego postępowania – Z. S. zbył na rzecz P. P. samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...). Prawu własności pojazdu uczestnik w toku postępowania skutecznie zatem zaprzeczył.

Zgodnie z art. 130a ust. 2 pkt 1lit.a ustawy wskazanej powyżej pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy kierowała nim osoba znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu. Starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 lub 2, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona nie odebrała pojazdu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia (art.130a ust.10). Powiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu.

Zatem jednym z koniecznych warunków uwzględnienia wniosku jest prawidłowe powiadomienie właściciela pojazdu, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie ponieważ uczestnik w chwili zdarzenia nie był właścicielem pojazdu ani nie jest nim aktualnie. Nadto, wszelkie powiadomienia zarówno w toku postępowania przed S. (...), jak i w toku postępowania sądowego wysyłane były do uczestnika na nieaktualny adres. Rozpoznając wniosek, sąd ma przecież obowiązek badać, czy zostały spełnione przesłanki do orzeczenia przepadku pojazdu, w szczególności, czy usunięcie pojazdu było zasadne i czy - w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jej odbioru - dołożono należytej staranności.

Na marginesie wskazać jedynie należy, iż nie zachodziły podstawy do odrzucenia apelacji uczestnika bowiem - jak wynika z treści zwrotnego potwierdzenia odbioru na k. 19 – postanowienie z uzasadnieniem zostało doręczone Z. S. na adres ustalony uprzednio z urzędu przez Sąd – w dniu 26 stycznia 2017 roku. Apelacja została natomiast wniesiona w dniu następnym a zatem w przewidzianym w treści art. 369 k.p.c. terminie.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c, zmienił zaskarżone postanowienie poprzez oddalenie wniosku.

Uwzględniając sprzeczność interesów wnioskodawcy i uczestnika oraz powyżej wskazane okoliczności, o kosztach przedmiotowego postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 3 k.p.c. Na koszty poniesione przez uczestnika w tym postępowaniu złożyła się jedynie kwota 40 zł tytułem opłaty od apelacji, którą to kwotę Sąd zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestnika.