Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 550/15 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2015-07-23

(...)_01

[Sędzia sprawozdawca 00:00:02.238]

Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 stycznia 2012 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, między innymi, zatwierdził sprawozdanie zarządcy sądowego K. H. (1) za rok 2007 i odmówił zatwierdzenia sprawozdań za lata 2008 i 2009. Przyznał zarządcy wynagrodzenie za sprawowanie zarządu sądowego w latach 2007-2009 po tysiąc złotych miesięcznie i na poczet tego wynagrodzenia zaliczył kwoty pobrane zaliczkowo w latach 2007-2009 na łączną kwotę 36.000 złotych. K. H. (1), zarządca sądowy nieruchomości położonej w Ł. przy Alejach (...) złożyła kolejne sprawozdania ze sprawowanego zarządu za rok 2010, 2011, 2012 i 2013. Wniosła o ich zatwierdzenie i przyznanie jej wynagrodzenia za sprawowany zarząd według stawek ustalonych w oparciu o opinie biegłego na poziomie złoty dwadzieścia za metr kwadratowy. Po zapoznaniu się ze sprawozdania..., ze sprawozdaniami uczestniczki postępowania K. K., A. G. i A. M. podniosły szereg zarzutów do złożonych sprawozdań i wniosły o ich niezatwierdzanie. W szczególności uczestniczki zgłosiły zarzuty braku możliwości bezpośredniego kontaktu z zarządcą i tym samym pozbawienie ich władzy na temat decyzji podejmowanych w sprawach nieruchomości, nierzetelność sprawozdań, niegospodarność i brak odpowiedniego nadzoru zarządcy nad nieruchomością, braku podwyższenia czynszu za lokale mieszkalne będące w dyspozycji zarządcy, systematyczne zwiększanie się zadłużeń czynszowych, zaniechanie ściągania zaległości czynszowych narosłych w poprzednich okresach sprawozdawczych, doprowadzenie nieruchomości do zapaści finansowej, pobieranie zaliczkowego wynagrodzenia w zawyżonej wysokości niezgodnej z decyzją Sądu, braku wykonywania bieżących remontów polegających między innymi na malowaniu klatek schodowych i renowacji stolarki okiennej i drzwiowej, podejmowanie działań przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością bez zgody współwłaścicieli. Uczestniczki wniosły o niezatwierdzanie sprawozdań przedłożonych przez K. H. (1), przyznanie jej wynagrodzenia w kwocie nieprzekraczającej 400 złotych miesięcznie. Wnioskodawcy wnosili o zatwierdzenie sprawozdań złożonych przez zarządcę, wnieśli o przyznanie zarządcy wynagrodzenia na dotychczasowym poziomie, to jest po tysiąc złotych miesięcznie. Wnieśli również o oddalenie wniosku uczestniczek o zmianę zarządu. K. H. (1) zgłosiła wniosek o upoważnienie do dokonywania czynności przekraczających zwykły zarząd: wykonanie instalacji gazowej dla budynku oficyny, doprowadzenie wentylacji do lokalu numer (...), wymiany stolarki okiennej i drzwiowej na klatce schodowej w oficynie, wykonanie stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych (...), naprawienie części nawierzchni podwórka, w której następuje jej zapadanie się. Wnioskodawcy, co do zasady przyłączyli się do wniosku zarządcy sądowego o upoważnienie do dokonania czynności przekraczających zwykły zarząd nieruchomością wspólną. Uczestniczki postępowania wniosły o oddalenie wniosku zarządcy wskazując, że naprawa nawierzchni podwórka została przeprowadzona, a pozostałe czynności są zbędne. Nie wyraźga... Nie wyrażały zgody na wymianę okien na PCV, ze względu na południową ich wystawę. Deklarowały chęć podjęcia rozmów na temat wymiany drzwi do klatek schodowych i okien na klatkach schodowych, ale same chciały wskazać wykonawcę tych prac. Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 stycznia 2012 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi oddalił wnioski zarządcy sądowego o upoważnienie do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu nieruchomością w postaci wykonania instalacji gazowej dla budynku oficyny, wykonania wentylacji w lokalu mieszkalnym numer (...) i naprawy nawierzchni podwórza. Do rozstrzygnięcia, po uzupełnieniu materiału dowodowego, pozostał wniosek o upoważnienie zarządcy sądowego do wymiany stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych numer (...). W sprawozdaniu za rok 2013 zarządca wniosła o zwolnienie jej z obowiązku sprawozdania, sprawowania dalszego zarządu ze względów zdrowotnych. Następnie jednak ten wniosek cofnęła, miało to miejsce na rozprawie w dniu 22 lipca 2014 roku. Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi oddalił wniosek zarządcy sądowego o upoważnienie do dokonania czynności przekraczającej zwykły zarząd nieruchomością w postaci wymiany stolarki okiennej w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynku oficyny, odmówił zatwierdzenia sprawozdania zarządcy sądowego K. H. (1) za rok 2010, zatwierdził sprawozdanie zarządcy K. H. (1) za lata 2011, 2012 i 2013. Przyznał K. H. (1) wynagrodzenie za sprawowanie zarządu sądowego w latach 2010-2013, po tysiąc złotych miesięcznie i na poczet tego wynagrodzenia zaliczył kwoty pobrane zaliczkowo w latach 2010-2013. Zmienił zarządcę sądowego nieruchomości położonej w Ł. przy Alei (...), dla której Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi prowadzi księgę wieczystą KW (...).145 i w miejsce K. H. (1) ustanowił zarządcą sądowym nieruchomości, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 8 września dwutysięcznego czwa..., czwartego roku ustanowił zarządcą sądowym opo..., opisanej wyżej nieruchomości J. K. posiadającą licencję numer (...) prowadzącą biuro w Ł. przy ulicy (...). Zobowiązał J. K. do składania sprawozdań z podjętych czynności i udokumentowania sprawozdań rachunkowych obejmujących rok kalendarzowy w terminie do końca 31 marca każdego kolejnego roku, poczynając od roku następnego po objęciu zarządu. W punkcie siódmym postanowienia Sąd ustalił zaliczkowo wynagrodzenie zarządcy sądowego J. K. na kwotę po tysiąc złotych miesięcznie. Powyższe rozstrzygnięcie Sąd I Instancji oparł na następujących o..., ustaleniach stanu faktycznego. W okresie objętym sprawozdaniem za rok 2010, to jest od 1 stycznia do 31 grudnia 2010 zarządca regulowała bieżące należności wobec usługodawców, księgowała dokumenty nieruchomości, ubezpieczała nieruchomość od zdarzeń losowych i odpowiedzialności cywilnej właścicieli, prowadziła dokumentację wpłat najemców, zorganizowała coroczny przegląd stanu sprawności technicznej, wartości użytkowej i estetyki obiektu budowlanego i kominiarskiego oraz przegląd instalacji gazowej. Poza tym podejmowała czynności w związku z zaleganiem przez najemców z regulowaniem czynszu. Upominała i ponaglała ich do zapłaty, wypowiedziała umowę najmu lokalu numer (...) oraz poszukiwała kolejnych chętnych do wynajęcia tego mieszkania. Złożyła wniosek o egzekucję należności zasądzonych od I. P. i A. P., przygotowała dokumenty i uczestniczyła w sprawach sądowych. W dniu 8 marca 2010 roku dotychczasowi najemcy zwolnili lokal mieszkalny numer (...), po rozliczeniu kaucji i sprzętów pozostawionych w łazience pozostawili dług w wysokości 1.928 złotych 55 groszy. Zarządca pobrała od nowego najemcy kwotę 4.000 złotych uznając, iż w ten sposób nastąpiła spłata zadłużenia poprzednich najemców. Została wypowiedziana umowa najmu S. L. zajmującemu z rodziną mieszkanie numer (...). Pomimo nieopuszczenia lokalu w listopadzie 2010 roku zarządca rozliczyła kaucję i naliczyła ją na poczet długu byłego najemcy. Pomimo to, na koniec 2010 roku zadłużenie S...., S. L. wynosiło 4.714 złotych 65 groszy. Najemczyni lokalu numer (...) nie uznała zasadności podwyżki czynszu dokonanej w 2008 roku i dokonywała wpłat w dotychczasowej wysokości. Jej zadłużenie obliczone przez zarządcę wyniosło ponad 5.000 złotych. Zarządca wezwała lokatorkę do zawarcia ugody i zapłaty należności w ratach. W 2010 roku zarządca nie występowała na drogę sądową o zapłatę przeciwko osobom zalegającym z opłatami czynszowymi i nie występowała również o eksmisję byłych lokatorów. Wynik finansowy w roku 2010 był ujemny, strata wyniosła 7.628 złotych 70 groszy. Na dzień 31 grudnia 2010 roku na koncie nieruchomości znajdowała się kwota 10.445 złotych 66 groszy. Była też lokata 6-miesięczna, na której znajdowała się kwota 7.306 złotych 76 groszy - kaucja dotycząca lokalu numer (...). W roku 2010 K. H. (1) pobierała zaliczkowo wynagrodzenie za sprawowany zarząd w kwotach po 1.000 złotych miesięcznie. Łącznie z tego tytułu pobrała 12.000 złotych. Zgodnie z zaleceniami corocznej kontroli stanu technicznego elementów budynku instalacji w 2010 roku należało uszczelnić pokrycie dachu oficyny, naprawić tynki kominów, naprawić wloty do rur spustowych i wymienić lub naprawić uszkodzone rury spustowe, udrożnić kanalizację deszczową w podwórzu oraz naprawić dach i jego pokrycie. K. H. (1) wymieniła okno na klatce schodowej oficyny i w mieszkaniu numer (...), a łączny koszt tej wymia..., wymiany wyniósł 14.794 złote 97 groszy i został pokryty z nadwyżki dochodów nad wydatkami uzyskanej w latach poprzednich. Dokonana została również naprawa podwórza w części, w której się ono zapadało. Tę naprawę wykonał W. M. w czerwcu 2010 roku, jednak w kolejnym miesiącu okazało się, że na podwórze nadal, że podwórze nadal się zapada. Ostatecznie zarządca zleciła naprawę innemu podmiotowi. Stolarka okienna na klatce schodowej ofic..., w oficynie oraz w lokalach mieszkalnych (...) była w złym stanie technicznym po długim okresie eksploatacji. Stan stolarki uzasadniał jej wymianę na nową, nie nadawała się do naprawy. W złym stanie są również drzwi do klatki schodowej. Zły stan stolarki wynikał po części z braku jej konserwacji lub niewłaściwej konserwacji. W pięcioletnim przeglądzie technicznym budynku z 2008 roku znalazło się zalecenie wymiany stolarki okiennej i drzwiowej w oficynie do 2012 roku. Zalecenie wydano w związku ze stwierdzeniem nieszczelności stolarki, brakami w okitowaniu i brakiem niektórej jej elementów oraz utratę właściwej geometrii skrzydeł okiennych. Podejmując decyzję o wymianie okien zarządca miał na uwadze zły stan techniczny okna kuchennego w lokalu numer (...), pozostałe okna zostały wymienione, by wszystkie były jednakowe. W latach 2011 i 2013 K. H. (1) kontynuowała administrowanie nieruchomością, regulowała bieżące należności wobec usługodawców, księgowała dokumenty nieruchomości, ubezpieczała ją od zdarzeń losowych i odpowiedzialności cywilnej właścicieli, prowadziła również dokumentację techniczną wartości użytkowej i estetyki obiektu. Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd I Instancji w uzasadnieniu orzeczenia szczegółowo wskazuje, jakie czynności w poszczególnych latach wykonywała zarządca nieruchomości. Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd I Instancji oparł się na zgromadzonym w sprawach materiale dowodowym, to jest na dokumentach finansowych, jak również na sporządzonych w tej sprawie opiniach biegłych. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd I Instancji stwierdził, iż sprawozdania złożone przez zarządcę, za lata 2011 i 2013 są sprawozdaniami prawidłowymi, któ..., z których wynika prawidłowa gospodarka przedmiotową nieruchomością. W oparciu o przepis artykułu 937 paragraf 2 kpc, w związku z artykułem 615 kpc Sąd I Instancji odmówił przyjęcia sprawozdania dokonanego przez zarządcę sądowego za rok 2010. Dokonując takiego ustalenia Sąd I Instancji stwierdził, że złożone sprawozdania odpowiadają wymaganiom określonym w artykule 937 paragraf 1 kpc i j..., dostatecznie jasno dokumentują uzyskiwane dochody i poczynione wydatki. Jednakże obarczone są mankamentem wychwyconym dopiero na etapie końcowym badania sprawozdania, mianowicie zarządca prowadziła księgowość nieruchomości w sposób ciągły, księgując wpływy i wydatki w okresach, w których zostały dokonane. Korzystała również z nadwyżek wypracowanych w niektórych latach, by pokryć straty poniesione w innych latach. Jednakże zarządca w kolejnych spreze..., sprawozdaniach prezentowała wynik finansowy tak, jakby każdy kolejny rok rozpoczynał się zerowym stanem konta. Brak w kolejnych sprawozdaniach w odniesieniu, odniesienia do wyniku z poprzedniego roku i wyjaśnienia czy i w jaki sposób zostały spożytkowane nadwyżki z poprzednich lat oraz czy i w jaki sposób pokryte zostały straty. To spowodowało wątpliwość, co do prawidłowości wykazywanych wyników finansowych i rodziło potrzebę uzupełnienia sprawozdań. Sąd I Instancji podniósł, iż ocena administrowania nieruchomością na..., wypada pozytywnie dla zarządcy nieruchomości. Były zawarte i realizowane umowy z dostawcami mediów do nieruchomości, a płatności z tego tytułu były dokonywane na bieżąco. W kolejnych latach były zawierane umowy o ubezpieczenie nieruchomości. W tym zakresie zarządca nawet w okresach, w których brakowało środków na regulowanie należności wykazywała zaangażowanie i determinację, by nie dopuścić do zadłużenia nieruchomości. Jak podnosi Sąd I Instancji, niestety brakło tej determinacji, jeżeli chodzi o zapewnienie wpływów. W lewa... W latach 2010-2013, tak jak w poprzednich okresach sprawozdawczych, występowało zadłużenie z tytułu opłat czynszowych i odszkodowań za bezumowne korzystanie z lokali. Była o tym mowa przy okazji rozpatrywania sprawozdań z lat 2007-2009. Widoczny jest brak dostatecznych działań windykacyjnych w stosunku do najemców zalegających z płaceniem czynszu. Najgorsza sytuacja dotyczyła dwóch lokali, to jest lokalu numer (...) i lokalu numer (...). W odniesieniu do byłej najemczyni I. P., zajmującej mieszkanie numer (...) zarządca nie występowała z kolejnymi pozwami o zapłatę. Nie uległo zmianie stanowisko zarządcy, co do tego, że aktualnie osoba ta, zajmująca lokal bez tytułu prawnego obowiązana jest znosić jedynie opłaty za media, a za zapłatę odszkodowania za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego odpowiedzialna jest Gmina Ł.. Ta kwestia była przedmiotem rozważań Sądu w uzasadnieniu do postanowienia z dnia 13 stycznia 2012 roku. Należy więc, w ocenie Sądu I Instancji, powtórzyć, że jasnym jest dla Sądu, że zarządca nie jest i nie musi być prawnikiem, ale nie sposób prawidłowo zarządzać nieruchomościami, w których są lokale mieszkalne przeznaczone na wynajem, bez gruntownej znajomości przepisów Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochrani..., pr..., o ochronie praw lokatorów w mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z artykułem osiem..., z artykułu 18 ustęp 1 ten Ustawy wprost wynika obowiązek osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego do uiszczania odszkodowania do dnia opróżnienia lokalu, co miesiąc. Obowiązku tego nie uchyla przepis artykułu 18 ustęp 5 t..., powołanej Ustawy, będący podstawą do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym przeciwko właściwej gminie, która nie dostarczyła lokalu socjalnego. W porównaniu do poprzedniego okresu sprawozdawczego sytuacja uległa zmianie o tyle, że zarządca skutecznie wystąpiła o odszkodowanie przeciwko Gminie Ł.. Przygotowanie tego pozwu trwało jednakże wyjątkowo długo. Został on złożony dopiero w roku 2013, a tłumaczenie o braku środków na opłaty sądowe nie są przekonywujące. W 2010 roku zarządca dysponowała kwotą około 17.000 złotych i nie zdecydowała się na przeznaczenie żadnej jej części na pokrycie kosztów sądowych związanych z dochodzeniem zaległości czynszowych i odszkodowań. Nadal też, do żadnego z rozpoznawanych sprawozdań zarządca nie załączyła jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego jej wystąpienie do Gminy Ł. o wskazanie lokalu socjalnego dla I. P.. Zgromadzony materiał dowodowy, w ocenie Sądu I Instancji, daje też podstawę do wniosku, że sama decyzja o wymianie okien ze względu na ich stan techniczny, która została podjęta w 2010 roku była uzasadniona, w tym sensie. (...)_ (...)_02

poczatektekstu

[Sędzia sprawozdawca 00:19:59.478]

Że okna były w złym stanie i na..., nie nadawały się na..., do naprawy. To jednak nie oznacza, że trafna była decyzja o wymianie wszystkich okien. W ocenie Sądu I Instancji, zgodzić należy się z zarządcą, że wymiana okna w lokalu dwuna..., w lokalu numer (...) była konieczna i należało jej dokonać niezwłocznie, jednak co do wymiany pozostałych okien, tak pilnej konieczności nie było. Podejmując decyzję w tej kwestii należało się zastanowić nad konsekwencjami finansowymi i ocenić, czy wykonanie tego remontu rzeczywiście przyniesie spodziewaną korzyść. W ocenie Sądu I Instancji, ocena czynności podjętych przez zarządcę w 2010 roku, wypada negatywnie. Decyzja o przeprowadzenie większego i stosunkowego, stosunkowo drogiego remontu, nie została gruntownie przemyślana i przygotowana do realizacji w latach następnych, co skutkowało perturbacjami finansowymi, a nieruchomość, a nieruchomości nie przyniosły wymiernych korzyści. To w ocenie Sądu I Instancji uzasadniało odmowę zatwierdzenia sprawozdania za rok 2010, w kolejnych latach podjęte czynności, co do zasady należało ocenić pozytywnie, niemniej jednak było widoczne, w ocenie Sądu I Instancji, że zarządca sobie nie radzi z prowadzeniem zarządu na tej nieruchomości. Najgorzej ta ocena wypadła, jeśli chodzi o przeprowadzenie remontów, podejmowanie czynności w tym zakresie było bardzo trudne ze względu na specyfikę nieruchomości, ale zarządca dobrze znała nieruchomość, bo zarządzała nią od kilku lat i istniały także poważne niedostatki windykacyjne. W zakresie wysokości wynagrodzenia, jakie zostało przyznane zarządcy, Sąd I Instancji oparł to rozstrzygnięcie na przepisie artykułu 939 paragraf 1 kpc, zgodnie z którym wysokość wynagrodzenia Sąd określa odpowiednio od nakładu pracy i dochodowości nieruchomości. Sąd I Instancji uznał, że wynagrodzeniem adekwatnym do nakładu pracy K. H. (1), będzie wynagrodzenie w kwotach po 1.000 złotych miesięcznie. Jest to wynagrodzenie na tym samym poziomie, co wynagrodzenie przyznane w latach 2007 - 2009. W ocenie Sądu I Instancji, nakład pracy zarządcy nie uległ zwiększeniu, zarządca znała już dobrze nieruchomość i w zasadzie w kolejnych latach wykonywała te same czynności. Zasadne zarzuty, co do czynności podejmowanych w rozpoznawanym okresie sprawozdawczym, również w ocenie Sądu I Instancji przemawiało przeciwko zwiększeniu wynagrodzenia, czego oczekiwała zarządca. W ocenie Sądu I Instancji niezasadny był również wniosek uczestniczek o wynagrodzenie, o obniżenie wynagrodzenia do kwot po 400 złotych miesięcznie. Pamiętać należy, że o ile zarządca nie jest współwłaścicielem nieruchomości, musi spełniać wymagania określone przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, tekst jednolity, Dziennik Ustaw z 2004 roku, numer 261 pozycja 2603, która zarządzanie nieruchomościami definiuje, jako działalność zawodową, licy..., licencjonowany zarządca sprawuje zarząd sądowy nieruchomością, swoje czynności wykonuje w ramach działalności zarobkowej i ma prawo oczekiwać wynagrodzenia adekwatnego do rozmiaru swoich obowiązków, ale i do realiów ry..., rynkowych. Określenie wynagrodzenia na poziomie proponowanym przez uczestniczki oznaczałoby przyznania go symbolicznie, co sprzeczne jest z artykułem 939 paragraf 1 kpc. Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniosła zarządca sądowy, K. H. (1), przy czym apelacja dotyczyła punktu 2, to jest odmowy zatwierdzenia sprawozdania zarządcy sądowego za rok 2010 oraz punktu 4 zaskarżonego po..., postanowienia, dotyczącego przyznania K. H. (1) wynagrodzenia za sprawowanie zarządu sądowego w latach 2010 - 2013 w kwotach po 1.000 złotych miesięcznie i zaliczenie na poczet tego wynagrodzenia kwot pobranych zaliczkowo w latach 2010 - 2013. Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu: naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest artykułu 9356 kpc w związku z artykułem 615 kpc, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że zarządca sądowy nieruchomości w 2010 roku sprawowała zarząd w sposób nieprawidłowy, niewłaściwie zadysponowała we wskazanym okresie środkami finansowymi, przeznaczając kwotę ponad 14.000 złotych na wymianę okien, bez zastosowania, bez zastanowienia, czy wykonanie tego remontu rzeczywiście przyniesie spodziewane korzyści. W sytuacji, gdy dział..., gdy działania zarządcy w roku 2010, podobnie jak w latach kolejnych, za które sprawozdania zostały zatwierdzone, były właściwe, a wszelkie wykonane czynności potrzebne były do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Artykuł 939 paragraf 1 kpc w związku z artykułem 615 kpc, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że wynagrodzenie w kwocie 1.000 złotych miesięcznie, pobrane zaliczkowo przez zarządcę, odpowiada nakładowi pracy, jaką zarządca sądowy wykonała w związku ze sprawowaną funkcją w latach 2010 - 2013, w sytuacji, gdy rzeczywisty nakład pracy zarządcy sądowego znacznie przewyższa zasądzone i pobrane w formie zaliczek wynagrodzenia, w związku z czym zarządca, zarządcy winno zostać przyznane wynagrodzenie w wysokości 1.500 złotych, zgodnie z wnioskiem złożonym w sprawozdaniu za 2013 rok. Naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest artykuł 233 paragraf 1 kpc w związku z artykułem 217 kpc, w związku z artykułem 13 paragraf 2 kpc, poprzez przekroczenie granic swobodnej, sędziowskiej oceny dowodów, dokonanie wybiórczej i wadliwej oceny materiału dowodowego, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego, poprzez uznanie, że wykonanie przez zarządcę sądowego inwestycji polegającej na wymianie okien na klatce schodowej oraz w lokalu numer (...), było niewłaściwym zadysponowaniem środkami, środków finansowych i że nie przyniosła ona nieruchomości wymiernych korzyści, co doprowadziło między innymi do błędnego ustalenia, że zarząd sądowy za rok 2010 prowadzony był w sposób nieprawidłowy, a w konsekwencji do odmowy Zatwierdzenia sprawozdania za rok 2010. Podczas gdy działania zarządcy w roku 2010 były właściwe, a wszystkie wykonane czynności wykonane, potrzebne były do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Przyjęcie przez Sąd twierdzenia, niemającego poparcia w zebranym materiale dowodowym, że zarządca nie pobierała opłat za parkowanie samochodów na nieruchomości, podczas gdy z zeznań stanowiących część sprawozdań wynika wprost, że zarządca pobierała takie opłaty. Błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wydanego orzeczenia, poprzez uznanie, że zarządca sądowy wymieniła okna na klatce schodowej, poprzez uz..., w ofic..., i w oficynie i w mieszkaniu numer (...), co w ocenie Sądu uznane zostało za niewłaściwe zadysponowanie środkami finansowymi za rok 2010, podczas gdy faktycznie zarządca sądowy wymieniła jedynie okna na klatce schodowej i w lokalu numer (...), co w ocenie pełnomocnika uczestniczki miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, bowiem wskazana okoliczność stanowiła jedną z głównych przesłanek odmowy zatwierdzenia sprawozdania zarządcy za rok 2010. W oparciu o tak sformułowane zarzuty, na podstawie artykułu 368 paragraf 1 punkt 5 kpc w związku z artykułem 386 paragraf 1 kpc, skarżąca wniosła o zmianę postanowienia w zaskarżonej części, poprzez zatwierdzenie sprawozdania zarządcy sądowego K. H. (1) za rok 2010 oraz przyznanie zarządcy sądowemu K. H. (1) wynagrodzenia za sprawowanie zarządu w latach 2010 - 2013 w kwocie 1.500 złotych miesięcznie. Zaliczenie na poczet tego wynagrodzenia kwot pobranych zaliczkowo w latach 2010 - 2013 i zasądzenie na rzecz zarządcy sądowego K. H. (1) wynagrodzenia ponad pobrane zaliczki oraz zasądzenie na rzecz uczestniczki K. H. (1) zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. Ewentualnie skarżąca wniosła o uchylenie postanowienia w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji, z uwzględnieniem kosztów postępowania apelacyjnego, jako części kosztów postępowania. Na rozprawie apelacyjnej w dniu 7 lipca 2015 roku, pełnomocnik uczestniczki K. K., wniosła o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego. Pełnomocnik uczestniczek A. M. i A. G., wniosła o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja nie jest zasadna. Wbrew zarzutom podniesionym w apelacji, Sąd I Instancji dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego, które znajdują pełne oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym oraz trafnie określił konsekwencje prawne z nich wynikające. Ustalenia stanu faktycznego poczynione przez Sąd I Instancji, jak również rozważania, Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, bez konieczności ponownego ich przytaczania. W szczególności bezzasadny jest zarzut naruszenia prawa procesowego, to jest artykułu 233 Kodeksu postępowania cywilnego. Sąd I Instancji, oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, ocenił go zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego i logiki i w tym zakresie Sąd Okręgowy nie dostrzega żadnego błędu. Sąd I Instancji wskazał, który, które dowody uznał za uzasadnione i w jakim zakresie. Ocena ta, zdaniem Sądu Okręgowego, mieści się w ramach swobody Sądu, wyznaczonych dyspozycją artykułu 233 Kodeksu postępowania cywilnego. W szczególności bezzasadny jest zarzut, iż Sąd I Instancji wadliwie ustalił i ocenił materiał dowodowy w tym zakresie, w jakim zarządca sądowy, wykonując zarząd w roku 2010, podejmował czynności wynikające z tego obowiązku. Zdaniem Sądu I I...., Sądu Okręgowego, na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, dokonanie wymiany okien w części lokali i na klatce schodowej oficyny nie było czynnością, która była konieczna do właściwej gospodarki tą nieruchomością. Zdaniem Sądu Okręgowego, rację ma Sąd I Instancji w tym zakresie, że wymiana okien w lokalu numer (...) była konieczna i należało jej dokonać niezwłocznie, jednakże, co do wymiany pozostałych okien, tak pilnej konieczności nie było. Podejmując decyzję w tej kwestii, należało się zastanowić nad konsekwencjami finansowymi i ocenić czy wykonanie tego remontu rzeczywiście przyniesie spodziewane korzyści. I tutaj Sąd I Instancji zasadnie odwołał się do opinii biegłych, bowiem na okoliczność tą wskazuje między innymi bie..., biegły K. H. (2), oceniając zasadność wykonania przyłącza gazowego, co do wykonania innych robót, nie przyniosłyby te roboty korzyści. Decydując o wymianie okien, należało ocenić jaką część z posiadanych środków na to przeznaczyć i czy ewentualna wymiana okien będzie najkorzystniejsza dla substancji budynku. W ocenie Sądu I Instancji, biorąc pod uwagę treść opinii biegłych, w istocie uzasadniona była, tak jak już podkreśliłam wymiana okien w lokalu (...), natomiast co do pozostałych okien, jak wynika wcześniej z ocen technicznych budynku, wymiana ta mogła być rozłożona w czasie między rokiem 2010 i 2012, co spowodowałoby między innymi to, że byłyby środki na prowadzenie postępowań sądowych, w stosunku do zalegających z czyn..., z czynszami i z odszkodowaniem za bezumowne korzystanie z lokalu najemcy. Zgodzić należy się z Sądem I Instancji, iż podjęcie decyzji o wymianie wszystkich okien w oficynie spowodowało de facto stan, w którym zabrakło środków na prowadzenie choćby windykacji należności wynikających z tytułu zajmowania lokalu bez tytułu prawnego. Zgodzić należy się, zatem z Sądem I Instancji, iż ocena czynności podjętych przez zarządcę w 2010 roku, wypada negatywnie. Decyzja o przeprowadzenie większego i stosunkowego drogiego remontu, nie została gruntownie przemyślana i przygotowana do realizacji, co w latach następnych skutkowało perturbacjami finansowymi, a nieruchomości nie przyniosło wymiernych korzyści. Zdaniem Sądu Okręgowego, zasadnie zatem Sąd Pierwszej Instancji odmówił przyjęcia sprawozdania za rok 2010. Zarówno, co do zarzutów w zakresie niewłaściwej gospodarki finansami, związanymi z przeprowadzonymi remontami, jak również w zakresie braku czynności, czy też bez czynności zarządcy, co do dochodzenia należności wynikających z zaległości czynszowych i z zaległości wynikających z korzystania przez najemców, bądź też byłych najemców z lokali bez tytułu prawnego. W zakresie tego, czy i w jakim zakresie okna należało wymienić, Sąd I Instancji, w ocenie Sądu Okręgowego, zasadnie oparł się na opiniach biegłych, które zostały złożone w niniejszej sprawie, zresztą opinie te zostały powołane jako podstawa ustaleń stanu faktycznego. W tej sytuacji, w ocenie Sądu Okręgowego, ocena sprawozdania za rok 2010, dokonana przez Sąd I Instancji była prawidłowa i nie znajduje Sąd Okręgowy podstawy do przyjęcia, iż ocena ta została dokonana z naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów, a co za tym idzie w sytuacji, kiedy ustalenia stanu faktycznego, poczynione przez Sąd I Instancji były prawidłowe, w ocenie Sądu Okręgowego, nie może się ostać zarzut naruszenia prawa materialnego, to jest artykuł 935 kpc w związku z artykułem 615 kpc, bowiem w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych w oparciu o ten materiał dowodowy ustaleń faktycznych, Sąd I Instancji prawidłowo zastosował artykuł 935 kpc w związku z artykułem 615. Niezasadny jest również zarzut naruszenia prawa materialnego, to jest artykułu 939 paragraf 1 kpc w związku z artykułem 615 kpc. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I Instancji, przyznając zarządcy sądowemu wynagrodzenie za sprawowanie zarządu w latach 2010 - 2013 kwat..., w kwotach po 1.000 złotych miesięcznie nie naruszył przepisu powoła..., powołanego przepisu, a rozstrzygnięcie to znajduje oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Rację ma Sąd I Instancji, iż rozstrzygając o wysokości wynagrodzenia zarządcy, Sąd był obowiązany stosować przepis artykułu 939 paragraf 1 kpc, zgodnie z którym wysokość wynagrodzenia Sąd określa odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości. Zgodzić należy się z Sądem I Instancji, iż wynagrodzeniem adekwatnym do nakładu pracy K. H. (1) będzie kwota po 1.000 złotych miesięcznie. Jak trafnie zaznaczył Sąd I Instancji jest to wynagrodzenie na tym samym poziomie, co wynagrodzenie przyznane w latach 2007 - 2009 i rację ma Sąd I Instancji, że nakład pracy zarządcy nie uległ zwiększeniu. Należy podkreślić, że zarządca znała nieruchomość i w zasadzie w kolejnych latach wykonywała te same czynności. Natomiast zgodzić się należy z Sądem I Instancji, także i w tym zakresie, iż zasadne zarzuty, co do czynności podejmowanych w rozpoznawanym okresie sprawozdawczym, również przemawiają przeciwko zwiększeniu wynagrodzenia, czego oczekiwała zarządca. W tej sytuacji, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I Instancji ustalił to wynagrodzenie prawidłowo, a zarzut naruszenia prawa materialnego ostać się nie może. Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na mocy artykułu 385 kpc w związku z artykułem 13 paragraf 2 kpc, oddalił apelację jako bezzasadną. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na zasadzie artykułu 520 paragraf 1 kpc, uznając, iż nie ma tutaj szczególnych powodów, dla których należałoby odstąpić od zasady przewidzianej w tym przepisie, która rządzi kosztami postępowania cywilnego w postępowaniu nieprocesowym, a w takim postępowaniu rozstrzygana była niniejsza sprawa. (...)_02

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sabina Szwed
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: