Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2022 r., w sprawie DZ.KW.20246/22 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi oddalił wniosek J. R. o odłączenie części nieruchomości z księgi wieczystej (...), założenie dla niej nowej księgi wieczystej i dokonanie wpisu prawa własności.

Sąd Rejonowy wskazał, że w dniu 14 kwietnia 2022 roku J. R. wniosła o odłączenie z księgi wieczystej (...) części opisanej w niej nieruchomości, położonej w B., gmina N., stanowiącej budynek pałacu w zespole dworsko – parkowym, oznaczonej jako działka nr (...) w obrębie B., o powierzchni 3.3251ha, o założenie dla niej nowej księgi wieczystej i wpisanie w dziale II nowozałożonej księgi wieczystej: W. K. w 9/40 częściach, J. R. w 9/40 częściach, M. M. w 1/12 części, S. P. w 1/12 części, Z. B. w 1/12 części, E. Z. w 1/16 części, A. N. w 1/16 części, M. W. w 1/16 części, R. W. w 1/16 części, L. D. w 1/80 części, A. D. w 1/80 części, K. P. (1) w 1/80 części jako współwłaścicieli nieruchomości. Wnioskodawczyni powołała się na dokumenty załączone do złożonego jednocześnie wniosku o wpis w dziale I księgi wieczystej (...), zarejestrowanego pod nr Dz. kw. 20245/22 i wymieniła: tabelę informacyjną – spis wszystkich spadkobierców i ich udziały, mapę z projektem podziału nieruchomości, decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 czerwca 2021 roku, siedem postanowień Sądów o stwierdzeniu nabycia spadku, decyzję Wójta Gminy N., dotyczącą podziału działki (...) na działki (...).

Sąd Rejonowy ustalił, że decyzją z dnia 1 października 1979 roku, znak: OT.472 – 8/79, Prezydent Miasta Ł. zatwierdził projekt scalenia gruntów obszaru B., gminy N., w skład którego wchodziły wsie: S. S., S. N., G., B., M., G., B. i P.. Podstawę prawną decyzji stanowiły przepisy art. 12 ust. 1 i art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 roku o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. nr 3, poz. 13). Na wniosek ówczesnego Urzędu Rejonowego w Ł. z dnia 2 grudnia 1991 roku została założona - jako dla nieruchomości nieposiadającej wcześniej księgi wieczystej - księga wieczysta KW (...), obejmująca szereg działek o łącznej powierzchni 265,19 ha, położonych w obrębie B. gmina N.. Były to grunty otrzymane przez Skarb Państwa jako ekwiwalent za wkład gruntowy wniesiony do scalenia zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta Ł. nr OT.472.8/79 z dnia 1 października 1979 roku. Wśród działek, dla których założono tę księgę wieczystą była, między innymi, działka nr (...) o powierzchni 53,75ha. W dziale II księgi wieczystej KW (...) wpisano jako właściciela Skarb Państwa. Jako podstawę wpisu wskazano: decyzję Prezydenta Miasta Ł. zatwierdzającą scalenie, z dnia 1 października 1979 roku, nr OT.472.8/79 oraz zaświadczenie Wójta Gminy N. z dnia 14 listopada 1991 roku, nr (...). (...). Wpisu dokonano dnia 12 grudnia 1991 roku. Jak dalej ustalił Sąd Rejonowy działka nr (...) uległa podziałowi geodezyjnemu na działki nr (...) o powierzchni 3.688m ² oraz 50/2 o powierzchni 53.3812m ² (zgodne z mapą sytuacyjną do celów prawnych z projektem podziału z dnia 3 marca 1993 roku, nr 984-153/92 oraz decyzją podziału nieruchomości z dnia 15 lutego 1993 roku, nr (...). (...)dz/3/93). Następnie działka nr (...) po aktualizacji jej powierzchni na 53.3009m ², uległa podziałowi na działki nr (...) o powierzchni 45.927m ², 50/9 o powierzchni 11.948m ², 50/8 o powierzchni 256m ² i 50/7 o powierzchni 47.4878m ² (zgodne z mapą sytuacyjną do celów prawnych z projektem podziału z dnia 1 stycznia 1996 roku, nr 527-1/96 oraz decyzją podziału nieruchomości z dnia 11 grudnia 1995 roku, nr (...). (...)dz/42/95). Działkę nr (...) odłączono do księgi wieczystej (...). Działka nr (...) o powierzchni 47,4878ha uległa podziałowi geodezyjnemu na działki nr (...) o powierzchni 47,4821ha i 50/10 o powierzchni 0,0057ha (zgodne z mapą sytuacyjną do celów prawnych z projektem podziału z dnia 1 stycznia 1996 roku, nr 527-556/04-1 oraz decyzją podziału nieruchomości z dnia 22 lutego 2005 roku, nr (...). (...)dz/42/95GN. (...)dz/ (...)). Na wniosek Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w W. Filia w Ł. z dnia 14 grudnia 2010 roku, nr dz. kw 54218/10, z księgi wieczystej (...), odłączono część nieruchomości w niej uregulowanej o powierzchni łącznej 61,7749ha, w tym działki: 50/9 o powierzchni 1,1948ha, nr 50/10 o powierzchni 0,0057ha i nr 50/11 o powierzchni 47,4821ha i założono dla niej nową księgę wieczystą (...), w której jako właściciela ujawniono Skarb Państwa - Agencję Nieruchomości Rolnych w W., na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 9 października 1992 roku, postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 22 września 1992 sygn. sygn. akt XIX Ns-Rej, PP 440/92, decyzji Wojewody (...) nr 11/92 z dnia 20 lipca 1992 roku, protokołu zdawczo-odbiorczego w sprawie wydania i przekazania nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi z dnia 20 marca 1995 roku, decyzji Wojewody (...) z dnia 02 lutego 1995 roku, nr GG.II. (...) , protokołu zdawczo-odbiorczego w sprawie wydania i przekazania nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi z dnia 28 grudnia 1995 roku oraz decyzji Urzędu Rejonowego w Ł. z dnia 23 września 1994 roku, nr (...). (...).

Działka nr (...) o powierzchni 47,4821ha podlegała kolejnym podziałom geodezyjnym. Na podstawie decyzji Wójta Gminy N. z dnia 23 maja 2013 roku, nr GN. (...).5.2013 oraz mapy z projektem podziału nieruchomości zaewidencjonowanej za numerem 527- (...) w dniu 6 grudnia 2011 roku, po korekcie jej powierzchni na 47,4802ha, została podzielona na działki nr (...) o powierzchni 3.5692ha i 50/13 o powierzchni 43.9110ha. Z kolei działka nr (...) o powierzchni 3.5692ha, na podstawie decyzji Wójta Gminy N. z dnia 28 października 2013 roku, nr GN. (...).17.2013 oraz mapy z projektem podziału nieruchomości zaewidencjonowanej za numerem 527- (...) w dniu 18 października 2013 roku, została podzielona na działki nr (...) o powierzchni 0.0098ha i 50/15 o powierzchni 5,5594ha. Działka nr (...) została odłączona do księgi wieczystej (...). Działka nr (...) o powierzchni 5,5594ha została podzielona, zgodnie z decyzją Wójta Gminy N. z dnia 1 grudnia 2021 roku, nr (...). (...). 19.2021.ŁG na działki nr (...) o powierzchni 3,3251ha i 50/19 o powierzchni 0,2343ha.

Jak ustalił dalej Sąd Rejonowy, decyzją z dnia 2 października 2019 roku, sygn. GZrn.625.212.2016 Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w stwierdził, między innymi, że nieruchomość stanowiąca pozostałą część obecnej działki nr (...) (o pow. 3,3251 ha) w obrębie B., nie podlegała działaniu przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej (punkt 3) sentencji). Z uzasadnienia decyzji wynika, iż część ta wchodziła w skład dawnego majątku B., uregulowanego w księdze wieczystej Rep. hip. 9 B., a jej właścicielami, wpisanymi na podstawie decyzji Wydziału Hipotecznego z dnia 26 października 1933 roku, byli A. P. (1), J. P., A. P. (2), H.-H. P. i K. P. (2). Skarb Państwa został ujawniony jako właściciel tej nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej. W dniu 21 grudnia 2021 roku sporządzony został protokół zdawczo-odbiorczy w sprawie wydania nieruchomości wchodzącej w skład zasobu własności rolnej Skarbu Państwa, stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 3,3251ha położonej w obrębie B. w gminie N.. Zgodnie z treścią powołanego protokołu protokół ten wraz z decyzjami wymienionymi w pkt III i IV jest podstawą uregulowania stanu prawnego opisanej nieruchomości, w tym odłączenia działki nr (...) z dotychczasowej księgi wieczystej i ujawnienia prawa własności w nowozałożonej księdze wieczystej.

Księga wieczysta (...) prowadzona jest dla nieruchomości położonej w miejscowości B. gmina N., powiat (...) wschodni, województwo (...), oznaczonej jako działki nr: (...) o obszarze 175.0693 ha. W dziale II jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa – Agencja Nieruchomości Rolnych z siedzibą w W.. Krajowy Ośrodek (...) w W. jest następcą prawnym Agencji Nieruchomości Rolnych i działa jako dysponent mienia Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 19 października 1991 roku o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa .

Sąd Rejonowy zważył, że stosownie do przepisu art. 626 ⁸ § 1 k.p.c. wpis w księdze wieczystej dokonywany jest jedynie na wniosek i w jego granicach, chyba że przepis szczególny przewiduje dokonanie wpisu z urzędu. W myśl natomiast art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przepis ten zakreśla zakres kognicji Sądu wieczystoksięgowego. Obejmuje ona wyłącznie obowiązek badania formy wniosku, który musi być złożony na odpowiednim urzędowym formularzu. Treść wniosku również podlega badaniu przez Sąd właściwy do jego rozpoznania. Ponadto obowiązek badania obejmuje dołączone do wniosku dokumenty, jak również treść księgi wieczystej. Sąd rozpoznający sprawy z zakresu postępowania wieczystoksięgowego nie może podejmować innych czynności niż powyżej opisane. Powołał się Sąd Rejonowy na uchwałę

składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2009 roku, sygn. akt III CZP 80/09, której nadano moc zasady prawnej, a zgodnie z którą sąd rozpoznając wniosek o wpis w księdze wieczystej związany jest stanem rzeczy istniejącym w chwili złożenia wniosku i kolejnością jego wpływu. Z uzasadnienia tej uchwały wynika natomiast jednoznacznie, że art. 626 ⁸ k.p.c. wskazuje na rolę sądu wieczysto-księgowego całkowicie odmienną niż rola sądu orzekającego w procesie. Przepis ten zawiera pełną regulację przebiegu postępowania wieczystoksięgowego; nie tylko postępowania dowodowego, ale i podstaw orzekania, które w procesie zostały uregulowane w art. 316 § 1 k.p.c. Uwzględniając te zasady sąd wieczystoksięgowy w zakresie postępowania dowodowego powinien ograniczyć się wyłącznie do analizy treści dokumentów załączonych do wniosku oraz treści księgi wieczystej i na tej podstawie, uwzględniając treść norm prawa materialnego, ocenić czy załączone do wniosku dokumenty stanowią dostateczną podstawę dokonania wnioskowanego wpisu w księdze wieczystej.

Zważył Sąd I instancji, że wnioskodawczyni domaga się odłączenia z księgi wieczystej (...) części opisanej w niej nieruchomości, oznaczonej jako działka nr (...) w obrębie B., o powierzchni 3.3251ha, stanowiącej budynek pałacu w zespole dworsko – parkowym, i założenie dla niej nowej księgi wieczystej oraz wpisanie w dziale II nowozałożonej księgi wieczystej siebie oraz uczestników jako współwłaścicieli nieruchomości. Jako podstawę wpisu wnioskodawczyni przedstawia decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku, sygn. GZrn.625.212.2016, w której organ ten stwierdził, między innymi, że nieruchomość stanowiąca pozostałą część obecnej działki nr (...) (o pow. 3,3251 ha) w obrębie B., nie podlegała działaniu przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Podkreślił Sąd Rejonowy, że Skarb Państwa jest ujawniony w księdze wieczystej (...) jako właściciel nieruchomości, w tym także tej jej części (działki nr (...)), do której skierowany jest wniosek. Jak wynika z załączonych do wniosku dokumentów (w szczególności decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku, sygn. GZrn.625.212.2016, decyzji Wójta Gminy N. znak (...). (...). (...).ŁG z dnia 1 grudnia 2021 roku o podziale nieruchomości oraz protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 21 grudnia 2021 roku) uprawnione organy administracji publicznej przychylnie podeszły do roszczeń byłych spadkobierców i z ich punktu widzenia sprawa ta została załatwiona zarówno pod względem prawnym, jak i faktycznym. Umknęło jednak uwadze organów administracji publicznej, co podkreślił Sąd I instancji, iż kwestia wpisów w księdze wieczystej nie podlega sferze działania administracji a jest przekazana do wyłącznej kognicji sądów powszechnych. Nadto Sąd powszechny jest związany decyzją administracyjną, co oznacza że Sąd powszechny nie jest uprawniony do badania i oceny merytorycznej zasadności decyzji administracyjnej. Sąd więc, rozpoznając wniosek ma obowiązek przyjąć, zgodnie z treścią decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku, sygn. GZrn.625.212.2016, iż nieruchomość o pow. 3,3251 ha, czyli działka nr (...), w obrębie B., nie podlegała działaniu przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej. Jednakże związanie Sądu decyzją administracyjną nie oznacza bezwzględnego obowiązku ujawnienia stanu wynikającego z tej decyzji w księdze wieczystej (w realiach niniejszej sprawy - odłączenia działki nr (...) z księgi wieczystej (...), założenia dla niej nowej księgi wieczystej i wpisania wnioskodawczyni oraz uczestników jako współwłaścicieli odłączonej działki). Sąd orzeka bowiem w przedmiocie żądania, dokonując badania przedłożonych do wniosku dokumentów (w tym przywołanej decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku) zgodnie z przepisami procedury cywilnej, a zwłaszcza przywołanego przepisu art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. Wskazał Sąd Rejonowy, że umieszczenie w protokole zdawczo-odbiorczym w sprawie wydania przedmiotowej nieruchomości uprawnionym z dnia 21 grudnia 2021 roku punktu IX o treści: „Niniejszy protokół wraz z decyzjami wymienionymi w pkt III i IV są podstawą uregulowania stanu prawnego opisanej nieruchomości, w tym odłączenia działki nr (...) z dotychczasowej księgi wieczystej i ujawnienia prawa własności w nowozałożonej księdze wieczystej (…)” było niedopuszczalne. To Sąd bowiem i tylko Sąd orzeka w kwestii wpisów w księdze wieczystej. Umieszczenia przywołanego elementu w protokole nie można zdaniem Sądu Rejonowego odczytywać inaczej niż wyrazu oczywiście błędnego założenia, że sprawa jest już załatwiona.

Podkreślił Sąd I instancji, że żądane przez wnioskodawczynię wpisy nie mogą być dokonane w oparciu o przedłożoną do wniosku decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku, sygn. GZrn.625.212.2016. Decyzja ta bowiem stwierdzała tylko i wyłącznie, że nieruchomość stanowiąca pozostałą część obecnej działki nr (...) (o pow. 3,3251 ha) w obrębie B., nie podlegała działaniu przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej (punkt 3) sentencji). Tymczasem podstawą wpisu Skarbu Państwa w księdze wieczystej (...) nie są przepisy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej (tj. Dz. U. R.P. z 1945 roku, nr 3, poz. 13), lecz przepis art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 roku o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. nr 3, poz. 13) i wydana na jego podstawie decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia 1 października 1979 roku, znak: OT-472-8/7 w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów. Decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku, znak: GZrn.625.212.2016, która odwołuje się do przepisów dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, nie odnosi się do istniejącej obecnej podstawy prawnej wpisu Skarbu Państwa w dziale II księgi wieczystej (...). Przywołana decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 roku nie podważa w żaden sposób późniejszej podstawy nabycia przez Skarb Państwa ujawnionej aktualnie w dziale II księgi wieczystej (...), czyli decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia 1 października 1979 roku w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów, tym samym nie może stanowić podstawy żądanych wpisów.

Apelację od tego postanowienia złożyła wnioskodawczyni. Zarzuciła skarżonemu postanowieniu naruszenie przepisu art. 626 ⁹ k.p.c. wskutek błędnego jego zastosowania poprzez przyjęcie, że w sprawie istnieją przeszkody do odłączenia z księgi wieczystej (...) części opisanej w niej nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) w obrębie B. o powierzchni 3.3251 ha i założenie dla niej nowej księgi wieczystej oraz wpisanie w dziale II nowozałożonej księgi wieczystej skarżącej oraz uczestników postępowania jako współwłaścicieli, w sytuacji gdy żądany wpis winien był być dokonany na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016; naruszenie przepisów postępowania, a to art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie dowolnej oceny zebranego materiału dowodowego, co miało wpływ na wynik postępowania i ustalenie, że działka nr (...) objęta księgą wieczystą (...) nie jest tożsama z działką wymieniona w decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016 o powierzchni 3.3251 ha; ustalenie, że działka (...) mogła zostać wpisana do księgi wieczystej (...) jako własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji zatwierdzającej scalenie z dnia 1 października 1979 r. nr OT 472-8/79, w sytuacji gdy działka ta nigdy nie była własnością Skarbu Państwa, a więc nie mogły jej dotyczyć jakiekolwiek decyzje będące podstawą wpisu Skarbu Państwa do księgi wieczystej jako właściciela; że wnioskodawczyni nie załączyła do wniosku dokumentów wskazujących że wraz z uczestnikami nabyła prawo własności części objętej księgą wieczystą (...) tj. działki nr (...) o powierzchni 3.3251 ha, w sytuacji gdy dokumentem tym jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016 oraz postanowienia spadkowe po właścicielach ujawnionych w repertorium hipotecznym. W konkluzji wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku w całości, a ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

W toku postępowania apelacyjnego wnioskodawczyni złożyła kserokopię pisma Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 marca 2023 r. GZ.rn.625.212.2016, kserokopię pisma Krajowego Ośrodka (...) z dnia 1 marca 2023 r. (...). (...).GZ.431.8.2023.DF.5, kserokopię pisma Powiatu (...) Wschodniego z dnia 2 stycznia 2023 r. Gik.6620.1.2023 oraz w oryginale mapę sporządzoną dnia 25 sierpnia 2023 r. przez geodetę uprawnionego inż. M. C. identyfikator ewidencyjny operatu technicznego P. (...).2023. (...) przyjętą do zasobu dnia 8 września 2023 r.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje:

Apelacja jest bezzasadna. Chybiony jest zarzut naruszenia przepisu art. 626 ⁹ k.p.c. wskutek błędnego jego zastosowania poprzez przyjęcie, że w sprawie istnieją przeszkody do odłączenia z księgi wieczystej (...) części opisanej w niej nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) w obrębie B. o powierzchni 3.3251 ha i założenie dla niej nowej księgi wieczystej oraz wpisanie w dziale II nowozałożonej księgi wieczystej skarżącej oraz uczestników postępowania jako współwłaścicieli, w sytuacji gdy żądany wpis winien był być dokonany na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016. Jak słusznie wyjaśnił Sąd I instancji – stosownie do przepisu art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przepis ten wyznacza kognicję Sądu wieczystoksięgowego. Zwrócić w tej sprawie należy na ostatni passus cytowanego przepisu. Sąd wieczystoksięgowy rozpoznając wniosek o wpis obowiązany jest zbadać treść księgi wieczystej. Skarżąca, mimo jednoznacznego wyjaśnienia tej kwestii przez Sąd Rejonowy pomija fakt, iż w księdze wieczystej (...), której wniosek dotyczy Skarb Państwa wpisany jest jako właściciel nieruchomości tą księgą objętej na podstawie decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia 1 października 1979 roku w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów. Ta decyzja nie została uchylona i nadal istnieje w obrocie prawnym. W szczególności decyzja ta nie została uchylona decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016. Nie ma więc możliwości uwzględnienia żądań wniosku bo decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. ni stanowi samoistnej podstawy do żadnych wpisów w księgach wieczystych.

Na zupełnym nieporozumieniu polega zarzut naruszenia przepisu art. 233 k.p.c. Jak stanowi ten przepis w § 1 - Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. W tej sprawie, Sąd wieczystoksięgowy dokonywał badania treści księgi wieczystej i dołączonych do wniosku dokumentów. Treść księgi wieczystej nie budzi żadnych wątpliwości, a żadnego z dołączonych do wniosku dokumentów Sąd I instancji nie zakwestionował. Były to wyłącznie dokumenty urzędowe, pochodzące od organów uprawnionych do ich wydania. To jednak, wbrew intencjom skarżącej nie skutkuje uwzględnieniem wniosku. Sąd I instancji więc w praktyce nie dokonywał oceny materiału dowodowego, nie wskazał ani jednego dowodu, któremu nie dałby wiary albo odmówiłby mocy dowodowej – natomiast z tych dokumentów, w kontekście treści księgi wieczystej wywiódł inne wnioski, których wnioskodawczyni nie akceptuje – ale to nie stanowi podstawy do zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów wyrażonej przepisem art. 233 k.p.c. Zarzut dokonania dowolnej oceny zebranego materiału dowodowego, co miało wpływ na wynik postępowania i ustalenie, że działka nr (...) objęta księgą wieczystą (...) nie jest tożsama z działką wymieniona w decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016 o powierzchni 3.3251 ha polega na niezrozumieniu istoty sprawy przez skarżącą. Sąd I instancji bowiem nie badał kwestii tożsamości nieruchomości w powyższym kontekście ale oddalił wniosek wobec istnienia przeszkody w postaci obowiązującej decyzji administracyjnej stanowiącej podstawę wpisu prawa własności na rzecz Skarbu Państwa. Nie może się ostać zarzut błędnego ustalenia, że działka (...) mogła zostać wpisana do księgi wieczystej (...) jako własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji zatwierdzającej scalenie z dnia 1 października 1979 r. nr OT 472-8/79, w sytuacji gdy działka ta nigdy nie była własnością Skarbu Państwa, a więc nie mogły jej dotyczyć jakiekolwiek decyzje będące podstawą wpisu Skarbu Państwa do księgi wieczystej jako właściciela. Takiego ustalenia Sąd meriti bowiem w ogóle nie poczynił. Nota bene nie musiał – orzekał bowiem przy uwzględnieniu istniejącego stanu rzeczy – a mianowicie w sytuacji gdy wpis prawa własności na rzecz Skarbu Państwa był dokonany a brak jest w niniejszym postępowaniu podstaw do badania prawidłowości takowego wpisu. Chybiony jest też zarzut błędnego ustalenia że wnioskodawczyni nie załączyła do wniosku dokumentów wskazujących że wraz z uczestnikami nabyła prawo własności części objętej księgą wieczystą (...) tj. działki nr (...) o powierzchni 3.3251 ha, w sytuacji gdy dokumentem tym jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016 oraz postanowienia spadkowe po właścicielach ujawnionych w repertorium hipotecznym – bo nie o te dokumenty w sprawie chodzi lecz o dokument, z którego wynikałoby, iż odpadła podstawa wpisu Skarbu Państwa, którą jest decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia 1 października 1979 roku w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów.

Sąd Okręgowy, podobnie jak i Sąd Rejonowy – nie kwestionuje decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 października 2019 r. sygn. GZrn.625212.2016. Nawet więcej – nie kwestionuje na tym etapie postępowania prawa wnioskodawczyni i wskazanych przez nią uczestników do przedmiotowej nieruchomości. Jednakże taka niezgodność treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym może zostać usunięta jedynie w trybie przepisu art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece ( Dz.U. 2018.1916 z późn. zm.).

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację.