Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2016 roku w sprawie Dz.Kw.2731/15 Sąd Rejonowy w Pabianicach oddalił wniosek J. K. (1) o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości, oznaczonej jako działka nr (...) o pow. 0,1335 ha, wraz z żądaniem ujawnienia w dziale II jako współwłaścicieli nieruchomości jedynie J. K. (1) w 1/10 części oraz G. K. w 1/10 części.

Sąd Rejonowy ustalił, że dotychczasowa księga wieczysta Rep. hip. 169 została założona jest dla nieruchomości położonej w P. przy ul. (...) o pow. 0,1628 ha, gdzie w dziale II jako właściciele ujawnieni są: J. B. w ½ części i A. B. w ½ części.

W dziale II widnieje wpis o wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego części tej nieruchomości o obszarze 184 m2 na rzecz Zakładu (...) ( została założona KW za nr KW (...)).

W dziale IV wpisana jest hipoteka przymusowa w kwocie 151.504,00 złotych - po denominacji 15,15 złotych - na rzecz Skarbu Państwa – Prezydium Miejskiej Rady Narodowej.

Z załączonego do wniosku postanowienia Sądu Rejonowego w Pabianicach z dnia 6 grudnia 2011r. w sprawie sygn. akt I Ns 949/11 wynika, że spadek po J. K. (2) nabyli: J. K. (1) w ½ części i G. K. w ½ części.

Z załączonego do wniosku wyrysu z mapy ewidencyjnej wynika, że działka nr (...) o pow. 0,1335 ha położona jest w P. przy ul. (...).

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie bowiem wnioskodawca nie wskazał we wniosku o założenie księgi wieczystej wszystkich współwłaścicieli. Ponadto wnioskodawca nie wykazał następstwa prawego po osobach od których wywodzi swój tytuł prawny.

Apelację od tego postanowienia wywiódł J. K. (1) wskazując, że wymienił wszystkie osoby uprawnione, tj. J. K. (1) i G. K. na rzecz których ma być wpisana własność. Ponadto skarżący podniósł, że w aktach Rep Hip 169 winno znajdować się postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku wydane przez Sąd Powiatowy w P. z dnia 19 września 1974 roku sygn. akt Ns 234/74, w którym Sąd ten stwierdził, że H. B. nabyła spadek po S. B., czyli po swoim mężu. To przejście własności potwierdza znajdujący się w aktach księgi wieczystej wypis aktu sporządzonego 20 sierpnia 1938 roku przez J. W. notariusza w P. za numerem repertorium 814. Natomiast S. B. uzyskał udział w prawie własności w przedmiotowej nieruchomości po A. B., tj. po swoje matce, co również potwierdza treść wypisu aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza J. W.. Przejście zaś udziałów w prawie własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz A. B. również została opisana w tym akcie. Wcześniejsze nabycie nieruchomości przez S. B. potwierdza wykaz hipoteczny Rep. nr 604 z 18 marca 1921 roku.

Ponadto skarżący dołączył dokument w postaci wyrysu z mapy ewidencyjnej i wypisu z rejestru wydany z upoważnienia starosty (...) z dnia 3 lutego 2016 roku, wskazując, że dokument ten w swej treści nawiązuje do Rep. H.. 169 łącząc to repertorium hipoteczne z działką nr (...). Ponadto w swej treści dokument ten wymienia jako współwłaścicieli nieruchomości J. K. (1) i G. K., a pozostali wskazani w tym dokumencie współwłaściciele nieruchomości nie są wnioskodawcy bliżej znani.

W konkluzji, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie wniosku zgodnie z żądaniem.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własny ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny.

Wskazać należy, że kognicja Sądu rozpoznającego wniosek o wpis jest jasno określona w art. 626 ⁸ § 2 k.p.c., który wyraźnie stanowi, że sąd winien badać jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej.

Wbrew zapatrywaniom skarżącego prawidłowości powyższego stanowiska nie podważa dyspozycja 103 ust. 1 punkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 2013 roku w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym. Założenie bowiem księgi wieczystej dokonywane jest na podstawie wniosku zawierającego wymienienie wszystkich osób uprawnionych, na rzecz których ma być wpisana własność oraz wskazanie ich adresów.

Podkreślić należy, że skarżący sam przyznał, że nie posiada wiedzy co do adresu i bliższych danych pozostałych współwłaścicieli nieruchomości położonej w P. przy ul. (...).

W kontekście powyższych przepisów uznać należało, że skarżący tego obowiązku nie dopełnił.

Ponadto dokonanie wpisu prawa własności danej osoby możliwe jest tylko w przypadku, kiedy wykaże ona, że jest następcą prawnym osoby wpisanej dotychczas w księdze wieczystej, jako właściciel.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca wywodzi swoje prawo własności od poprzedników prawnych ujawnionych w dziale II dotychczasowej księgi wieczystej Rep. H.. 169 tj. J. B. i A. B. będących współwłaścicielami po ½ części każde z nich. Tymczasem do wniosku, skarżący załączył postanowienie stwierdzające nabycia praw do spadku po J. K. (2), która to nie była nigdy wykazana jako właścicielka.

Na marginesie wskazać, należy, że wbrew twierdzeniom skarżącego w Rep H. nr 169 nie znajduje się postanowienie Sądu stwierdzające nabycie praw do spadku przez H. B. po S. B.. Powołane postanowienie wydane przez Sąd Powiatowy w P. w dniu 19 września 1974 roku sygn. akt Ns 234/74 zostało załączone tylko w kserokopii. Ponadto dotyczyło ono stwierdzenia nabycia praw do spadku po H. B..

W tej sytuacji należy przyjąć, że wnioskodawca nie wykazał następstwa prawnego, po osobach, od których wywodzi swój tytuł prawny.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację.