Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 maja 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi w sprawie sygn. akt XVIII Ns 291/14 zezwolił wnioskodawcy – Skarbowi Państwa Prezydentowi Miasta Ł. na złożenie do depozyty sądowego kwoty 3 600,00 złotych tytułem odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...) w Ł. będącej współwłasnością uczestników postepowania H. R. i J. R.. Ustalił ponadto, iż kwota 3 600,00 złotych na być wypłacona uczestnikom na ich wniosek.

Apelację od postanowienia wnieśli uczestnicy. Zarzucili Sądowi błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, polegający na uznaniu, że kwota depozytu jest adekwatna do wartości gruntu wywłaszczonego na rzecz Skarbu Państwa, niepowiadomienie uczestników o toczącym się postępowaniu w tym zakresie i podstaw wyceny wywłaszczonego gruntu, przyjęciu że kwota ustalona przez wnioskodawcę ma być wypłacona na ich wniosek, co miało istotny wpływ na treść orzeczenia. Uczestnicy wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji.

Skarb Państwa – Prezydent Miasta Ł. wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności podnieść należy, iż nieuprawniony jest zarzut, iż sąd pierwszej instancji nieprawidłowo ustalił wartość odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości uczestników postępowania.

W postępowaniu o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego, sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku, ograniczając się wyłącznie do oceny, czy według przytoczonych okoliczności złożenie do depozytu jest prawnie uzasadnione, nie bada natomiast czy złożenie do depozytu jest rzeczywiście uzasadnione pod względem materialnoprawnym i nie rozstrzyga w tym przedmiocie.

Zakres kognicji sądu w postępowaniu dotyczącym depozytów określa uchwała sędziów Sądu Najwyższego z 19 maja 1951 r., C. 27/51, w której d: „ustawodawca świadomie ograniczył uprawnienia sądu w tym postępowaniu do przestrzegania tego, żeby zachowane były przepisy dotyczące strony formalno-technicznej składania do depozytu i niedopuszczania składania do depozytu sądowego przedmiotów świadczenia w przypadkach, w których nawet według twierdzeń zawartych we wniosku dłużnika złożenie do depozytu jest nieuzasadnione, a zatem niedopuszczalne”.

W postępowaniu o złożenie kwoty do depozytu sądowego nie ma podstaw do rozstrzygania o prawidłowości ustalenia wysokości tego odszkodowania. Sąd pierwszej instancji zezwalając na złożenie do depozytu sądowego kwoty 3 600,00zł. rozstrzygnął prawidłowo opierając swoje orzeczenie na art. 486 § 2 k.c. i art. 693(1) k.p.c.

Na uwzględnienie nie zasługuje także zarzut błędnego rozstrzygnięcia o postępowania.

Zasadą w postępowaniu nieprocesowym jest, iż każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie co oznacza, że obciążają go koszty tej czynności, której sam dokonał, jak i czynności podjętej w jego interesie, także przez Sąd, na jego wniosek lub z urzędu (postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 9 listopada akt III Ca 1096/11).

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił apelację.