Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 12 czerwca 2017 roku, następnie sprecyzowanym na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 roku, Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Ł., wniosło o zasadzenie na swoją rzecz od strony pozwanej – (...) Sp. z o.o. w S. kwoty 181’327 zł, wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 166’275 zł od dnia 9 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 15’052,59 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz o zasądzanie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(pozew, k.3-4 ; stanowisko powoda wyrażone na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 roku, e-protokół, k. 234, adnotacja – 00:01:34, k. 231 i 00:55:35, k. 233 )

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 22 czerwca 2017 roku, Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. Nakaz zapłaty wraz z odpisem pozwu został doręczony stronie pozwanej w dniu 29 czerwca 2017 roku.

(nakaz zapłaty w po stępowaniu upominawczym, k. 116, zwrotne potwierdzenie odbioru, k. 120)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 22 czerwca 2017 roku, strona pozwana - (...) Sp. z o.o. w S., wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana spółka zarzuciła powodowi postępowanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, gdyż ten - mając na względzie łączące strony, utrwalone relacje gospodarcze oraz świadomość trudnej sytuacji finansowej kontrahenta – winien w pierwszej kolejności dążyć do polubownego, pozasądowego załatwienia sprawy. W ocenie strony pozwanej – powód nie wyczerpał wszystkich dostępnych mu możliwości w tym zakresie.

W przypadku uwzględnienia powództwa, strona pozwana, motywując to złą sytuacją finansową, złożyła wniosek o rozłożenia świadczenia na raty, w następujący sposób:

–

pierwsza rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 września 2017 roku;

–

druga rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 grudnia 2017 roku;

–

trzecia rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 marca 2018 roku;

–

czwarta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 czerwca 2018 roku;

–

piąta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 września 2018 roku;

–

szósta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 grudnia 2018 roku;

–

siódma rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 marca 2019 roku;

–

ósma rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 czerwca 2019 roku;

–

dziewiąta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 września 2019 roku;

–

dziesiąta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 grudnia 2019 roku;

–

jedenasta rata w wysokość; 9 066,35 zł płatna do dnia 30 marca 2020 roku;

–

dwunasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 czerwca 2020 roku;

–

trzynasta w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 września 2020 roku;

–

czternasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 grudnia 2020 roku;

–

piętnasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 marca 2021 roku;

–

szesnasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 czerwca 2021 roku;

–

siedemnasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 września 2021 roku;

–

osiemnasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 grudnia 2021 roku;

–

dziewiętnasta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 marca 2022 roku;

–

dwudziesta rata w wysokości 9 066,35 zł płatna do dnia 30 czerwca 2022 roku.

( sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, k. 121-124)

Na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 roku, strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia dochodzonych roszczeń. Jednocześnie, w przypadku uwzględnienia przez Sąd wniosku o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty, wniosła o ustalanie terminu płatności pierwszej raty do 31 grudnia 2017 roku.

(stanowisko pozwanego sprecyzowanego na rozprawie w dniu 21.11.2017 r., e-protokół, k. 234, adnotacja – 00:53:36, 01:01:18, k. 233)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny,

Strony postępowania łączyła umowa sprzedaży krwi oraz jej składników, zawarta w dniu 8 grudnia 2014 roku, wraz z aneksem do tej umowy. Na podstawie rzeczonej umowy, powód – Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Ł. zobowiązał się do wytworzenia i wydania stronie pozwanej – (...) Sp. z o.o. w S. składników krwi, zaś strona pozwana zobowiązała się do zapłaty ceny.

Za realizację umowy strona powodowa wystawiła stronie pozwanej faktury VAT o numerach: (...) (za rok 2015), 165, 187, 358, 405, 454, (...) 22, 498, 551, 664, 689, 771, 824, 851, 977, (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),1470, (...), (...), (...), (...),1902,1973,2006,2042, (...), (...), (...),2290, (...), (...),243, (...), (...), (...), (...), (...), 3060, (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), i (...) (za rok 2016), (...), (...),1040, (...) i (...) (za rok 2017), na łączną kwotę 166’275,00 zł oraz 4 noty odsetkowe za przekroczenie terminu płatności, na łączną kwotę 3’014,39 zł (nr (...) na kwotę 966,65 zł.

( umowa k. 18-19, aneks do umowy, k.17, zestawienie zbiorcze nierozliczonych transakcji, k.25-26, faktury k. 33-113, zestawienia zbiorcze k. 27, nota obciążeniowa k. 28-32)

Strona powodowa, pismami z dnia 4 sierpnia 2016 roku, 18 kwietnia 2017 roku oraz z 15 maja 2017 roku, wzywała stronę pozwaną do zapłaty wynikającej z wystawionych faktur kwoty zadłużenia.

(wezwanie k. 24 , dowód doręczenia k. 22-23)

Powód dokonał kapitalizacji odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie należności wynikających z w/w faktur wystawionych stronie pozwanej, na dzień 8 czerwca 2017 roku i wyliczył je na kwotę 12’038,20 zł.

(zestawienie przewidywanych odsetek należnych na dzień 6 czerwca 2017 roku, k. 114)

Strona pozwana jest spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą z zakresu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej. Pozwana spółka boryka się z problemami finansowymi, posiada zadłużenia wobec kontrahentów, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz wynikające ze sądowych sporów pracowniczych. W stosunku do pozwanej toczą się postępowania egzekucyjne. Obecnie spółka odnotowuje straty na ok. 1’700’000 złotych. Nie posiada środków z bieżącej działalności - wolne środki, spółka w pierwszej kolejności przeznacza na wypłatę wynagrodzeń pracowników - personelu medycznego.

(zeznania świadka A. P., e-protokół, k. 234, adnotacja – 00:06:16 – 00:50:14, k. 231v-233)

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie sąd oparł się na powołanych dowodach z dokumentów oraz zeznaniach świadka A. P. (w zakresie okoliczności traktujących o sytuacji majątkowej pozwanej spółki). Okoliczności mające decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy były między stronami bezsporne.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do zasady i wysokości. Za usprawiedliwiony jednak Sąd uznał wniosek pozwanej o rozłożenie zasądzanego świadczenia na raty.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowiły przepisy art. 535 k.c. w zw. z art. 491 § 1 k.c.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że strony łączyła umowa sprzedaży krwi oraz jej składników, zawarta w dniu 8 grudnia 2014 roku (wraz z aneksem do tej umowy), na podstawie której strona powodowa wytwarzała i wydawała stronie pozwanej składniki krwi. Niekwestionowany jest także fakt, że za realizację umowy strona powodowa wystawiła stronie pozwanej faktury VAT na łączną kwotę 166’275,00 zł, która nie została uiszczona oraz noty odsetkowe na łączną kwotę 3’014,39 zł.

Umowa sprzedaży, jest umową dwustronnie zobowiązującą, której skutkiem zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. W odniesieniu do umowy sprzedaży, znajdują zastosowanie ogólne przepisy dotyczące zobowiązań wzajemnych (art. 487 i n.).

Jeżeli kupujący nie uiszcza we właściwym terminie należności za towar dostarczony przez sprzedawcę zgodnie z umową, dopuszcza się zwłoki w spełnieniu świadczenia jako dłużnik z umowy sprzedaży. Skutki zwłoki w wykonaniu umów wzajemnych reguluje art. 491 k.c. Zgodnie z § 1 tego artykułu, jeżeli jedna ze stron dopuszcza się zwłoki w wykonaniu zobowiązania z umowy wzajemnej, druga strona może wyznaczyć jej odpowiedni dodatkowy termin do wykonania z zagrożeniem, iż w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu będzie uprawniona do odstąpienia od umowy. Może również - bądź bez wyznaczenia terminu dodatkowego, bądź też po jego bezskutecznym upływie, żądać wykonania zobowiązania i naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki. Należy tu dodać, że zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego dłużnik popada w opóźnienie, jeżeli nie spełnia świadczenia pieniężnego - w terminie, w którym stało się ono wymagalne także wtedy, gdy kwestionuje istnienie lub wysokość świadczenia ( patrz: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1994 r., I CRN 121/94, OSNC 1995 nr 1, poz. 21).

Strona pozwana nie kwestionowała ani istnienia, ani wysokości swojego świadczenia. Wskazała jedynie, że żądanie zapłaty pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, a nadto podniosła zarzut przedawnienia dochodzonych roszczeń (który jednakowoż nie zasługuje na uwzględnienie - najstarsza z dochodzonych należności stała się bowiem wymagalna w dniu 5 listopada 2015 roku (k.33), pozew w sprawie został zaś wniesiony w dniu 9 czerwca 2017 roku, a zatem przed upływem 2-letniego terminu przedawnienia).

W ocenie Sądu, brak jest podstaw do przyjęcia, że żądanie przez Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa zapłaty za dostarczony przez siebie towar na drodze sądowej narusza zasady współżycia społecznego.

Twierdzenia pozwanej – dotyczące negatywnej oceny postępowania powoda, w kontekście zasad współżycia społecznego – nie zasługują na aprobatę. Należy mieć na uwadze, że strony łączyła relacja gospodarcza kreująca po obu stronach – określonego rodzaju obowiązki. Strona powodowa, w przeciwieństwie do pozwanej – wywiązała się z własnych powinności. Powód bezskutecznie wzywał stronę pozwaną do uregulowania zobowiązania, jak wynika to ze zgromadzonego materiału dowodowego – co najmniej trzykrotnie, przed wystąpieniem na drogę postępowania sądowego. Ocena zachowania stron stosunku zobowiązaniowego – w zaistniałym układzie faktycznym, prowadzi do konstatacji, iż działanie strony powodowej w żadnym wypadku nie nosi znamion nadużycia prawa.

Mając na uwadze powyższe, powództwo podlegało uwzględnieniu w całości. Sąd zasadził od pozwanej kwotę dochodzoną pozwem, rozkładając ją jednak na 20 równych rat po 9’066,35 zł, płatnych co 3 miesiące do końca każdego miesiąca, poczynając od grudnia 2017 roku, uznając, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w art. 320 k.p.c. Sąd miał przede wszystkim na względzie przedmiot działalności strony pozwanej (świadczenie usług medycznych), sytuację materialną pozwanej placówki, ale również znaną powszechnie trudną sytuację szpitali. W ocenie Sądu, jednorazowe spełnienie świadczenia w zasądzonej wysokości, przez stronę pozwaną, której zadaniem jest przede wszystkim zapewnić opiekę pacjentom, mogłoby uniemożliwić lub poważnie utrudnić jej bieżące funkcjonowanie. Sąd miał również na uwadze, że sama pozwana deklarowała chęć spłaty ratalnie, o ile Sąd nie przychyli się do prezentowanej przez siebie argumentacji.

O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 166’275 zł (tj. kwoty należności głównej, wynikającej z wystawionych faktur) od dnia 9 czerwca 2017 roku, zgodnie z żądaniem pozwu, zaś od kwoty 15’052,59 zł (tj. sumy kwoty wynikającej z not odsetkowych oraz skapitalizowanej na dzień 9 czerwca 2017 roku kwoty odsetek z opóźnienie w spełnieniu poszczególnych świadczeń) od dnia 29 czerwca 2017 roku, tj. od dnia doręczenia stronie pozwanej nakazu zapłaty, wraz z pozwem.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 12’667 zł tytułem zwrotu kosztów procesu obejmujących opłatę od pozwu (9’067 zł) oraz koszty zastępstwa procesowego (3.600 zł). Sąd rozłożył stronie pozwanej w/w kwotę na 10 równych rat, po 1’2166,70 zł, płatnych co trzy miesiące do końca każdego miesiąca poczynając od grudnia 2017 roku, mając na względzie okoliczności, na których oparł się podejmując decyzję o rozłożeniu na raty kwoty zsądzonego świadczenia.