Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII K 779/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2017-04-06

Sygn. akt VII K 779/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział VII Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : st. sekr. sąd. Małgorzata Łuczak

w obecności /-/

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2017r.

sprawy karnej:

A. M.

syna H. i A. zd. F.

ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 września 2016r. w miejscowości R., gmina O. znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. I – 0,84 mg/l, II – 0,87 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) w strefie ruchu lądowego

- tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 80 /osiemdziesiąt/ stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10,00 /dziesięć/ złotych,

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego tytułem środka karnego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii w strefie ruchu lądowego na okres 3 /trzech/ lat,

3.  na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt. 2 wyroku środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 10 września 2016 roku,

4.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 /pięć tysięcy/ złotych,

5.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 590,00 /pięćset dziewięćdziesiąt 00/100/ złotych tytułem kosztów sądowych.

SSR J. C.

Sygn. akt VII K 779/16

UZASADNIENIE

W dniu 09 września 2016 roku oskarżony A. M. uczestniczył w rodzinnym spotkaniu na którym spożywał alkohol w postaci piwa i wódki. Spotkanie to trwało do godziny 3:00 dnia 10 września 2016r. Gdy obudził się o godz. 8:00 zjadł śniadanie, wypił kawę i ze względu na złe samopoczucie wypił ok. 200 l. wódki z sokiem. O godzinie 11:00 zjadł kolejny posiłek. Tego dnia był umówiony na dwa spotkania o godz. 12:00 w K. i o godz. 12:30 w miejscowości S.. Po godzinie 11:00 postanowił pojechać na umówione spotkania.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 11-12, 66 – 66v)

Poruszał się samochodem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...). O godz:11:25 w miejscowości R. gm. O. na wysokości posesji nr (...) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej, ponieważ tor jego jazdy wskazywał, że może znajdować się pod wpływem alkoholu. Funkcjonariusze wyczuli od zatrzymanego woń alkoholu wobec czego udano się z nim do K. K., gdzie poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu Alkometr A 2.0. Badanie wykazało, iż prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości z następującymi wynikami:

o godzinie 12 : 20 – wynik 0,84 mg / l,

- o godzinie 12 : 24 – wynik 0,87 mg / l

Funkcjonariusze zatrzymali mu prawo jazdy o nr (...) wydane w dniu 05.06.2006r. przez Prezydenta Miasta K..

( dowód: notatka urzędowa- k. 1, protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości – k.2, świadectwo wzorcowania k. 4, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy k- 6, wyjaśnienia oskarżonego k. 11-12, 66 – 66v )

W okresie od 12 września 2016r. do 26 września 2016r. A. M. przebywał na terapii w Wojewódzkim Zakładzie (...) w S.. Rozpoznano u niego zespół abstynencji w przebiegu uzależnienia mieszanego (alkohol, nikotyna) i nadciśnienie tętnicze. Następnie był pacjentem Poradni Uzależnień w K., gdzie uczestniczył w sesjach grupowych i indywidualnych.

( dowód: zaświadczenia k. 55, 56, karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 57 )

Według biegłych psychiatrów oskarżony A. M. w momencie zdarzenia posiadał w pełni zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, a poczytalność podejrzanego w chwili czynu i w chwili postepowania nie budziła ich wątpliwości.

( dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k. 24 – 27)

Oskarżony A. M. ma 45 lata, wykształcenie średnie. Z zawodu wyuczonego jest mechanikiem. Posiada żonę i jedno dziecko w wieku 15 lat. Zatrudniony na stanowisku szlifierza w firmie (...) sp. z o.o. w K. z wynagrodzeniem 1800 – 2000 złotych netto miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonej- k. 66, zaświadczenie k. 58, dane o karalności- k. 64 )

Oskarżony A. M. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przez Sądem przyznał się do zarzucanego mu czynu. Oskarżony złożył krótkie wyjaśnienia, w których podał, że dzień wcześniej i w nocy pił na spotkaniu rodzinnym piwo i wódkę, a po przebudzeniu z uwagi na złe samopoczucie wypił jeszcze ok. 200 ml. wódki z sokiem. Po zjedzeniu posiłku po godz. 11:00 wyjechał z domu na umówione spotkania do K. i do miejscowości S.. Podkreślił, że nie czuł, że jest pijany, a alkohol rano wypił na tzw. kaca. Po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy i zbadaniu jego stanu trzeźwości był przerażony, że tyle jeszcze miał alkoholu w wydychanym powietrzu. Podał również, iż po tym zdarzeniu uświadomił sobie, że ma problem z alkoholem bo pił codziennie po pracy piwo i 100- 200 gram wódki. Zgłosił się na leczenie, gdzie powiedziano mu, że ma problem z alkoholem. Poddał się leczeniu zamkniętemu i uczęszczał na spotkania dwa razy w tygodniu. Oskarżony podał, że terapia wiele go nauczyła i uświadomiła, że zrobił coś bardzo złego.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne, gdyż w pełni odzwierciedlają ustalony stan faktyczny, a także wzajemnie uzupełniają się z zebranymi dowodami z dokumentów, w tym protokołem użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu.

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis artykułu 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu na to czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność.

Oskarżony A. M. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 1 k. k., gdyż po spożyciu alkoholu, mając 0,84 mg /l i 0,87 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, wsiadł do samochodu i wyjechał nim na drogę publiczną. Oskarżony, jako dorosły mężczyzna, miał pełną świadomość, iż po spożyciu alkoholu może znajdować się w stanie nietrzeźwości. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako znaczny. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Nadmienić w tym miejscu należy, iż nagminność tego typu przestępstw w skali ogólnokrajowej nie pozwala na uznanie, iż stopień społecznej szkodliwości czynu A. M. nie jest znaczny, a co za tym idzie nie pozwala na zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy oraz uprzednią niekaralność oskarżonego.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd na podstawie 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 złotych uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 2 k. k. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 18 maja 2015r.) orzekł w stosunku do A. M. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w stresie ruchu lądowego na okres 3 lat. Nadmienić należy, iż okres wymierzonego zakazu jest okresem minimalnym, bowiem w myśl wyżej cytowanego przepisu Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełni to przestępstwo w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Ustalając minimalny okres trwania orzeczonego zakazu Sąd wziął pod uwagę stan nietrzeźwości oskarżonego.

Zgodnie z art. 63 § 4 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 10 września 2016r..

Wobec popełnienia przez oskarżonego przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Sąd zobligowany był również w myśl przepisu art. 43a § 2 kk orzec od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości od 5.000,00 złotych do 60.000,00 złotych. Zasądzając w przedmiotowym wyroku świadczenie pieniężne w minimalnej kwocie 5000,00 złotych Sąd kierował się stanem nietrzeźwości oskarżonego i jego sytuacją materialną.

Na podstawie art. 627 kpk uwzględniając sytuację rodzinną i finansową oskarżonego Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 590,00 złotych tytułem poniesionych w niniejszej sprawie kosztów sądowych. Oskarżony jest osobą pracującą, uzyskującą z pracy zarobkowej wynagrodzenie w wysokości ok 2000 złotych, zatem uiszczenie poniesionych w sprawie kosztów nie będzie dla niego stanowiło zbyt dużego obciążenia. Na koszty te skalda się opłata od wymierzonej kary oraz koszty poniesione zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym.

J. C.

Sygn. akt VII K 779/16

UZASADNIENIE

W dniu 09 września 2016 roku oskarżony A. M. uczestniczył w rodzinnym spotkaniu na którym spożywał alkohol w postaci piwa i wódki. Spotkanie to trwało do godziny 3:00 dnia 10 września 2016r. Gdy obudził się o godz. 8:00 zjadł śniadanie, wypił kawę i ze względu na złe samopoczucie wypił ok. 200 l. wódki z sokiem. O godzinie 11:00 zjadł kolejny posiłek. Tego dnia był umówiony na dwa spotkania o godz. 12:00 w K. i o godz. 12:30 w miejscowości S.. Po godzinie 11:00 postanowił pojechać na umówione spotkania.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 11-12, 66 – 66v)

Poruszał się samochodem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...). O godz:11:25 w miejscowości R. gm. O. na wysokości posesji nr (...) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej, ponieważ tor jego jazdy wskazywał, że może znajdować się pod wpływem alkoholu. Funkcjonariusze wyczuli od zatrzymanego woń alkoholu wobec czego udano się z nim do K. K., gdzie poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu Alkometr A 2.0. Badanie wykazało, iż prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości z następującymi wynikami:

o godzinie 12 : 20 – wynik 0,84 mg / l,

- o godzinie 12 : 24 – wynik 0,87 mg / l

Funkcjonariusze zatrzymali mu prawo jazdy o nr (...) wydane w dniu 05.06.2006r. przez Prezydenta Miasta K..

( dowód: notatka urzędowa- k. 1, protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości – k.2, świadectwo wzorcowania k. 4, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy k- 6, wyjaśnienia oskarżonego k. 11-12, 66 – 66v )

W okresie od 12 września 2016r. do 26 września 2016r. A. M. przebywał na terapii w Wojewódzkim Zakładzie (...) w S.. Rozpoznano u niego zespół abstynencji w przebiegu uzależnienia mieszanego (alkohol, nikotyna) i nadciśnienie tętnicze. Następnie był pacjentem Poradni Uzależnień w K., gdzie uczestniczył w sesjach grupowych i indywidualnych.

( dowód: zaświadczenia k. 55, 56, karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 57 )

Według biegłych psychiatrów oskarżony A. M. w momencie zdarzenia posiadał w pełni zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, a poczytalność podejrzanego w chwili czynu i w chwili postepowania nie budziła ich wątpliwości.

( dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k. 24 – 27)

Oskarżony A. M. ma 45 lata, wykształcenie średnie. Z zawodu wyuczonego jest mechanikiem. Posiada żonę i jedno dziecko w wieku 15 lat. Zatrudniony na stanowisku szlifierza w firmie (...) sp. z o.o. w K. z wynagrodzeniem 1800 – 2000 złotych netto miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonej- k. 66, zaświadczenie k. 58, dane o karalności- k. 64 )

Oskarżony A. M. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przez Sądem przyznał się do zarzucanego mu czynu. Oskarżony złożył krótkie wyjaśnienia, w których podał, że dzień wcześniej i w nocy pił na spotkaniu rodzinnym piwo i wódkę, a po przebudzeniu z uwagi na złe samopoczucie wypił jeszcze ok. 200 ml. wódki z sokiem. Po zjedzeniu posiłku po godz. 11:00 wyjechał z domu na umówione spotkania do K. i do miejscowości S.. Podkreślił, że nie czuł, że jest pijany, a alkohol rano wypił na tzw. kaca. Po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy i zbadaniu jego stanu trzeźwości był przerażony, że tyle jeszcze miał alkoholu w wydychanym powietrzu. Podał również, iż po tym zdarzeniu uświadomił sobie, że ma problem z alkoholem bo pił codziennie po pracy piwo i 100- 200 gram wódki. Zgłosił się na leczenie, gdzie powiedziano mu, że ma problem z alkoholem. Poddał się leczeniu zamkniętemu i uczęszczał na spotkania dwa razy w tygodniu. Oskarżony podał, że terapia wiele go nauczyła i uświadomiła, że zrobił coś bardzo złego.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne, gdyż w pełni odzwierciedlają ustalony stan faktyczny, a także wzajemnie uzupełniają się z zebranymi dowodami z dokumentów, w tym protokołem użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu.

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis artykułu 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu na to czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność.

Oskarżony A. M. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 1 k. k., gdyż po spożyciu alkoholu, mając 0,84 mg /l i 0,87 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, wsiadł do samochodu i wyjechał nim na drogę publiczną. Oskarżony, jako dorosły mężczyzna, miał pełną świadomość, iż po spożyciu alkoholu może znajdować się w stanie nietrzeźwości. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny Sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako znaczny. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Nadmienić w tym miejscu należy, iż nagminność tego typu przestępstw w skali ogólnokrajowej nie pozwala na uznanie, iż stopień społecznej szkodliwości czynu A. M. nie jest znaczny, a co za tym idzie nie pozwala na zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy oraz uprzednią niekaralność oskarżonego.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd na podstawie 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 złotych uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 2 k. k. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 18 maja 2015r.) orzekł w stosunku do A. M. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w stresie ruchu lądowego na okres 3 lat. Nadmienić należy, iż okres wymierzonego zakazu jest okresem minimalnym, bowiem w myśl wyżej cytowanego przepisu Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełni to przestępstwo w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Ustalając minimalny okres trwania orzeczonego zakazu Sąd wziął pod uwagę stan nietrzeźwości oskarżonego.

Zgodnie z art. 63 § 4 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 10 września 2016r..

Wobec popełnienia przez oskarżonego przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Sąd zobligowany był również w myśl przepisu art. 43a § 2 kk orzec od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości od 5.000,00 złotych do 60.000,00 złotych. Zasądzając w przedmiotowym wyroku świadczenie pieniężne w minimalnej kwocie 5000,00 złotych Sąd kierował się stanem nietrzeźwości oskarżonego i jego sytuacją materialną.

Na podstawie art. 627 kpk uwzględniając sytuację rodzinną i finansową oskarżonego Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 590,00 złotych tytułem poniesionych w niniejszej sprawie kosztów sądowych. Oskarżony jest osobą pracującą, uzyskującą z pracy zarobkowej wynagrodzenie w wysokości ok 2000 złotych, zatem uiszczenie poniesionych w sprawie kosztów nie będzie dla niego stanowiło zbyt dużego obciążenia. Na koszty te skalda się opłata od wymierzonej kary oraz koszty poniesione zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym.

J. C.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lidia Łyskawa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Data wytworzenia informacji: