Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Marcin Borowiak

Protokolant sekr. sąd. Iwona Góral

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu M. M.

po rozpoznaniu dnia 8.06.2016 r. na rozprawie

sprawy

L. O.

s. W. i M. z d. N.

ur. (...) w K.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 25 marca 1996 r. w sprawie o sygn. akt II K 1546/95 za przestępstwo z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 17 września 1995 r. na karę 1 roku pobawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, a także karę 600 zł grzywny; orzeczono wobec skazanego środek probacyjny w postaci dozoru kuratora. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 28 czerwca 1996 r. zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności. Postanowieniem b. Sądu Wojewódzkiego w Kaliszu z dnia 31 października 1997r. w sprawie o sygn. akt III Wz 212/97 udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności;

II.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie o sygn. akt II K 1513/00 za przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 15 listopada 1998r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

III.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 20 października 2003 r. w sprawie o sygn. akt VII K 967/03 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 13 sierpnia 2003r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat oraz świadczenie pieniężne, zaliczono okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 6 grudnia 2005r. w sprawie o sygn. akt VII Ko 450/05 zwolniono skazanego od wykonania reszty kary ograniczenia wolności uznając ją za wykonaną w całości.

IV.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie o sygn. akt II K 114/03, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 12 października 2004r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 31/04 za ciąg przestępstw z art. 178a§1 k.k. popełnionych w dniach 23 listopada 2002r., 17 grudnia 2002r. i dnia 19 stycznia 2003r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat oraz świadczenie pieniężne, zaliczono okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 20 września 2007r. w sprawie o sygn. akt VI Wz 1069/07 udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawiania wolności.

V.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 czerwca 2005 r. w sprawie o sygn. akt VII K 604/05 za przestępstwo z art. 278§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 25 marca 2005r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, orzeczono środek probacyjny w postaci dozoru kuratora. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 18 lutego 2009r. w sprawie o sygn. akt VII Ko 1362/08 zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności;

VI.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 152/08, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 21 października 2008r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 412/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 8 grudnia 2007r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych na okres 6 lat oraz świadczenie pieniężne a także podanie wyroku do publicznej wiadomości.

VII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 29 września 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 607/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 14 marca 2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 6 lat oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości, zaliczono okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

VIII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 2 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1590/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 6 czerwca 2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 5 lat.

IX.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 5 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 399/09 za przestępstwo z art. 244 k.k. popełnione w dniu 19 września 2009r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

X.  Łącznym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 maja 2010r. w sprawie o sygn. akt VII K 1319/10 na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach o sygn. akt VII K 607/08 i VII K 1590/08 Sądu Rejonowego w Kaliszu z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby lat 5, orzeczono łączny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych i rowerowych w strefie ruchu lądowego na okres lat 8, umorzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kar wynikających ze skazań w sprawach o sygn. akt VII K 604/05 i VII K 152/08 Sądu Rejonowego w Kaliszu. Postanowieniem z dnia 30 września 2015r. Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1587/15 zarządzono wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności.

XI.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VII K 809/13 za przestępstwo z art. 244 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 14 czerwca 2013r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat pięciu i akcesoryjną karę grzywny w ilości 20 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 10 zł. Postanowieniem z dnia 5 października 2015r. Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1597/15 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. Kolejnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 16 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1597/15 na poczet zarządzonej do wykonania kary pozbawienia wolności zaliczono wykonaną przez skazanego karę grzywny.

XII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 11 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 286/14 za ciąg przestępstw z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 64§2 k.k. i art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§2 k.k. popełnionych:

a.  w okresie od dnia 23 grudnia 2013r. do dnia 7 stycznia 2014r. i;

b.  w miesiącu styczniu 2013r.

na karę 2 lat pozbawienia wolności.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. i art. 91§2 k.k. oraz art. 90§2 k.k. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) w miejsce z osobna wymierzonych skazanemu L. O. kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności oraz zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego w wyrokach opisanych w pkt III (sygn. akt VII K 967/03) i IV (sygn. akt II K 114/03) wymierza karę łączną 1 (jednego) roku i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeka łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres lat 6 (sześciu);

2.  na podstawie:

a.  art. 577 k.p.k. w zw. z art. 82 k.k. i w zw. z art. 4§1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt 1 kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej kary pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 114/03 w okresie od dnia 1 marca 2007r. do dnia 20 września 2009r. oraz kary ograniczenia wolności w sprawie o sygn. akt VII K 967/03, uznając ją za wykonaną w całości;

b.  art. 577 k.p.k. w zw. z art. 90§2 k.k. na poczet orzeczonego łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego zalicza skazanemu L. O. okres wykonywania tego rodzaju środka karnego w sprawie o sygn. akt VII K 967/03 od dnia 21 maja 2004r. do dnia 5 kwietnia 2006r. i od dnia 30 maja 2006r. do dnia 28 lutego 2007 i od dnia 21 września 2007r. do dnia 5 lutego 2008r. i w sprawie o sygn. akt II K 114/03 od dnia 6 lutego 2008r. do dnia 30 czerwca 2008r.;

3.  na podstawie art. 17§1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanego L. O. obejmującego skazania wynikające z wyroków opisanych w pkt V (sygn. akt VII K 604/05), w pkt VI (sygn. akt VII K 152/08), w pkt VII (sygn. akt VII K 607/08) i z pkt VIII (sygn. akt VII K 1590/08);

4.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanego L. O. obejmującego skazania wynikające z wyroków opisanych w pkt I (sygn. akt II K 1546/95), w pkt II (sygn. akt II K 1513/00) i z pkt IX (sygn. akt II K 399/09), w pkt XI (sygn. akt VII K 809/13) i w pkt XII (sygn. akt II K 286/14);

5.  w zakresie nieobjętym niniejszym wyrokiem łącznym, wyroki podlegające łączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

6.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adw. I. M. - Kancelaria Adwokacka w K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści złotych 00/100), powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług tytułem powstałych, a nie uiszczonych kosztów obrony skazanego L. O. w postępowaniu sądowym w przedmiocie wydania wyroku łącznego;

7.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR Marcin Borowiak

Sygn. akt VII K 41/16

UZASADNIENIE

Skazany L. O. wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania wynikające z wyroków: Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawach o sygn. akt II K 286/14, VII K 1319/10 i VII K 809/13.

( dowód: wniosek k. 2)

L. O. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 25 marca 1996 r. w sprawie o sygn. akt II K 1546/95 za przestępstwo z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 17 września 1995 r. na karę 1 roku pobawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, a także karę 600 zł grzywny; orzeczono wobec skazanego środek probacyjny w postaci dozoru kuratora. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 28 czerwca 1996 r. zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności. Postanowieniem b. Sądu Wojewódzkiego w Kaliszu z dnia 31 października 1997r. w sprawie o sygn. akt III Wz 212/97 udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności;

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt II K 1546/95: wyrok k. 62; zarządzenie wykonania wyroku k. 66; z teczki dozoru (...) postanowienie k. 1; karta karna k. 10-12; o wyroku k. 40; zarządzenie k. 41; postanowienie k. 42)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie o sygn. akt II K 1513/00 za przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 15 listopada 1998r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt II K 1513/00: wyrok k. 156; zarządzenie wykonania wyroku k.157; karta karna k. 10-12; o wyroku k. 43; zarządzenie k. 44)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 20 października 2003 r. w sprawie o sygn. akt VII K 967/03 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 13 sierpnia 2003r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat oraz świadczenie pieniężne, zaliczono okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 6 grudnia 2005r. w sprawie o sygn. akt VII Ko 450/05 zwolniono skazanego od wykonania reszty kary ograniczenia wolności uznając ją za wykonaną w całości.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 967/03: wyrok k. 27; zarządzenie wykonania wyroku k.33; karta karna k. 10-12; wyrok k. 45, zarządzenie k. 46; postanowienie k.78 i z akt sprawy Wo 416/03 k. 1)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie o sygn. akt II K 114/03, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 12 października 2004r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 31/04 za ciąg przestępstw z art. 178a§1 k.k. popełnionych w dniach 23 listopada 2002r., 17 grudnia 2002r. i dnia 19 stycznia 2003r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat oraz świadczenie pieniężne, zaliczono okresu faktycznego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 20 września 2007r. w sprawie o sygn. akt VI Wz 1069/07 udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawiania wolności.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt II K 114/03: wyrok k. 74, 131; zarządzenie wykonania wyroku k. 132; postanowienie k. 223; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 47, 48, zarządzenie k.49; postanowienie k. 50)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 czerwca 2005 r. w sprawie o sygn. akt VII K 604/05 za przestępstwo z art. 278§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 25 marca 2005r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, orzeczono środek probacyjny w postaci dozoru kuratora. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 18 lutego 2009r. w sprawie o sygn. akt VII Ko 1362/08 zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 604/05 wyrok k. 54; zarządzenie wykonania wyroku k. 56; postanowienie k. 72-73; zarządzenie wykonania postanowienia k. 76; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 51; zarządzenie k. 52; postanowienie k. 53-54; zarządzenie k. 55)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 152/08, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 21 października 2008r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 412/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 8 grudnia 2007r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych na okres 6 lat oraz świadczenie pieniężne a także podanie wyroku do publicznej wiadomości.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 152/08: wyrok k. 50, 70; zarządzenie wykonania wyroku k. 71; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 56, 57, 58, zarządzenie wykonania wyroku k. 59)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 29 września 2008 r. w sprawie o sygn. akt VII K 607/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. popełnione w dniu 14 marca 2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 6 lat oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości, zaliczono okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 607/08: wyrok k. 54; zarządzenie wykonania wyroku k. 58; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 60, zarządzenie k. 61)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 2 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1590/08 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 6 czerwca 2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych w ruchu lądowym na okres 5 lat.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 1590/08: wyrok k. 64; zarządzenie wykonania wyroku k. 67; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 76, zarządzenie k. 77)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 5 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 399/09 za przestępstwo z art. 244 k.k. popełnione w dniu 19 września 2009r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 399/09: wyrok k. 73; zarządzenie wykonania wyroku k. 82; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 62, zarządzenie wykonania wyroku k. 63)

Łącznym Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 maja 2010r. w sprawie o sygn. akt VII K 1319/10 na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach o sygn. akt VII K 607/08 i VII K 1590/08 Sądu Rejonowego w Kaliszu z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby lat 5, orzeczono łączny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych i rowerowych w strefie ruchu lądowego na okres lat 8, umorzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kar wynikających ze skazań w sprawach o sygn. akt VII K 604/05 i VII K 152/08 Sądu Rejonowego w Kaliszu. Postanowieniem z dnia 30 września 2015r. Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1587/15 zarządzono wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 1319/10: wyrok k. 47; zarządzenie wykonania wyroku k. 57; postanowienie k. 133; zarządzenie wykonania postanowienia k. 139; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 64,zarządzenie k. 65; postanowienie k. 65, zarządzenie k. 67)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VII K 809/13 za przestępstwo z art. 244 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 14 czerwca 2013r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat pięciu i akcesoryjną karę grzywny w ilości 20 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 10 zł. Postanowieniem z dnia 5 października 2015r. Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1597/15 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. Kolejnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 16 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VIII Ko 1597/15 na poczet zarządzonej do wykonania kary pozbawienia wolności zaliczono wykonaną przez skazanego karę grzywny.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 809/13: wyrok k. 67; zarządzenie wykonania wyroku k. 69; postanowienie k. 94, 117; zarządzenie wykonania postanowienia k. 99; karta karna k. 10-12; odpis wyroku k. 68, zarządzenie k. 69, postanowienie k. 70, zarządzenie k. 71, postanowienie k. 72)

Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 11 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 286/14 za ciąg przestępstw z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 64§2 k.k. i art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§2 k.k. popełnionych:

a.  w okresie od dnia 23 grudnia 2013r. do dnia 7 stycznia 2014r. i;

b.  w miesiącu styczniu 2013r.

na karę 2 lat pozbawienia wolności.

( dowód: z akt sprawy o sygn. akt VII K 286/14: wyrok k. 371-372; zarządzenie wykonania wyroku k. 415; karta karna k. 10-12; o wyroku k. 13-14,73-74; obliczenie kary k. 14b, k. 39;zarządzenie k. 75)

Skazany L. O. ma 39 lat. Aktualnie, od dnia 12 stycznia 2016r. skazany odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym w K. w sprawie o sygn. akt II K 286/14, kolejno zostanie mu wprowadzona do wykonania kara pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt VII K 1319/10 oraz następnie w sprawie o sygn. akt VII K 809/13. Koniec kar przypada na dzień 7 września 2020r.

Skazany ma na utrzymaniu córkę, wobec której jest obciążony alimentacyjnie. Skazany nie pozostaje w zatrudnieniu. W warunkach izolacji penitencjarnej skazany pozostaje od dnia stycznia bieżącego roku. Aktualnie odbywaną karę pozbawienia wolności skazany odbywa w Zakładzie Karnym typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych w systemie zwykłym. Zachowanie L. O. w okresie odbywania kary ocenione zostało przez administrację jednostki penitencjarnej jako poprawne. Dotychczas nie był karany ani nagradzany. Cechuje go przystosowanie do warunków izolacyjnych, nie uczestniczy w subkulturze więziennej i nie identyfikuje się z nią.

( dowód: dane osoboznawcze i opinia o skazanym k. 17-18)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego dokumentów, które uznał za wiarygodne albowiem są rzetelne i sporządzone przez osoby uprawnione, w ramach przysługujących im kompetencji.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszym rzędzie należy wskazać, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu 1 lipca 2015. Wobec powyższego w przypadku, gdy wszystkie kary podlegające łączeniu, zostały orzeczone prawomocnie przed 1 lipca 2015 r., podstawą orzekania w wyroku łącznym kary łącznej będzie kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015 roku. W cytowanym powyżej art. 19 ust. 1 ustawy nowelizującej ustawodawca zadecydował, że jedynym przypadkiem nowego orzekania kary łącznej obejmującej kary prawomocnie orzeczone przed 1 lipca 2015 roku, jest sytuacja prawomocnego skazania po 1 lipca 2015 roku i wówczas otwiera się droga do wydania wyroku łącznego na nowych zasadach, obejmująca nimi także kary, które przed 1 lipca 2015 roku nie mogły być podstawą orzekania kary łącznej i jedynie w tym zakresie dopuszczalne jest stosowanie art. 4§1 k.k., a więc hipotetyczny wybór ustawy „starej” jako względniejszej dla skazanego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że z aktualnej karty karnej skazanego jak i z opinii o skazanym nie wynika, aby w stosunku do L. O. zapadł po dniu 1 lipca 2015r. jakikolwiek wyrok skazujący. Tym samym uznano, że wobec skazanego w przedmiocie wydania wyroku łącznego miarodajnym stanem prawnym dla oceny istnienia realnego zbiegu przestępstw jest kodeks karny w brzemieniu sprzed wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 396).

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. wydanie wyroku łącznego jest dopuszczalne, gdy zachodzą warunki orzeczenia kary łącznej. Karę łączną orzeka się, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu (arg. z art. 85 k.k.). Łączeniu podlegają więc kary pozbawienia wolności ze sobą lub z karami ograniczenia wolności oraz kary grzywny. Nie podlegają łączeniu zaś kary pozbawienia wolności i grzywny (por. art. 86 i 87 k.k.)

Sąd podziela zapatrywanie prawne wyrażone w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 20.12.2006r. (w sprawie o sygn. akt I KZP 32/06, opubl. OSNKW 2007r, nr 1., poz. 3), iż postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego jest postępowaniem specyficznym i nie ogranicza się jedynie do oceny wyroków objętych wnioskiem skazanego, a więc w zakresie dotyczącym skazań Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawach II K 286/14, VII K 1319/10 i VII K 809/13. Rzeczą Sądu było więc zgromadzenie i ustalenie, czy którekolwiek z popełnionych przez skazanego i osądzonych przestępstw spełnia warunki do wydania wyroku łącznego.

Przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy Sąd miał na względzie także stanowisko zaprezentowane w uchwale 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25.02.2005r. (sygn. akt I KZP 36/04 opubl. OSNKW 2005/2/13) stosownie do którego „zawarty w art. 85 k.k. zwrot: zanim zapadł pierwszy wyrok odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa”. Kolejny zwrot ustawy: „zanim zapadł pierwszy wyrok” określa drugi warunek zbiegu - graniczny moment czasowy, pozwalający na przyjęcie, że te „dwa lub więcej przestępstw” do tego momentu pozostają w zbiegu. Przy czym należy mieć tu na względzie kolejny wyrok pozwalający na przyjęcie kolejnego zbiegu realnego przestępstw. Oceny więc zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy - czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi). Tylko te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej.

Jednocześnie stosownie do treści art. 574 k.p.k. w kwestiach nie uregulowanych przepisami niniejszego rozdziału do postępowania o wydanie wyroku łącznego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji. Zgodnie zaś z treścią art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne, co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone. W postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego, po wpłynięciu wniosku o wydanie wyroku łącznego, sąd bada nie tylko kwestię, czy zachodzą warunki podstawowe do wydania wyroku łącznego, przewidziane w art. art. 85-90 k.k., ale ponadto, czy nie zachodzi oczywista bezpodstawność zgłoszonego w tej kwestii wniosku. Bezpodstawność ta może wynikać między innymi z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Prawomocny wyrok łączny, jak i zawarte w nim rozstrzygnięcie o umorzeniu postępowania powoduje stan powagi rzeczy osądzonej (res iudicata) i stanowi ujemną przesłankę procesową przewidzianą przepisem art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w przypadku, gdy skazany złoży ponowny wniosek o wydanie wyroku łącznego w trybie art. 569 § 1 k.p.k. na podstawie prawomocnych wyroków będących przedmiotem rozpoznania prawomocnie zakończonego postępowania w tej kwestii. Wydaniu kolejnego orzeczenia w tym przedmiocie sprzeciwia się bowiem to, że w tym przypadku, w orzeczeniu wydawanym później miało dojść do rozstrzygnięcia w oparciu o te same skazania za czyny jednostkowe ujęte uprzednio w innym prawomocnym rozstrzygnięciu. Jeżeli zaś w stosunku do wnioskodawcy nie zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej, a tym samym do wydania wyroku łącznego, zgodnie z wymogami ustawowymi, wynikającymi z przepisu art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 i nast. k.k., następstwem tego staje się orzeczenie, oparte na przepisie art. 572 k.p.k., o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

W realiach niniejszej sprawy da się wyodrębnić układ chronologiczny pozwalający na wyodrębnienie jednego realnego zbiegów przestępstw, albowiem układ dat popełnienia poszczególnych przestępstw i wydania poszczególnych wyroków tworzy konfigurację, w której jest możliwe wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania za przestępstwa w układzie obejmującym wyroki wydane wobec L. O.. Jedynie ubocznie Sąd zauważa, że merytorycznemu badaniu przez Sąd nie podlegały wyroki ujęte w karcie karnej pod pozycją 1 i 2 wydane odpowiednio w sprawach Sądu Rejonowego w Kaliszu o sygn. akt II K 115/95 i II K 1146/94 wobec przedawnienia ich wykonania (arg. z art. 103§1 k.k. w zw. z art. 15§4 k.k.w ).

( dowód: informacja o pobytach z systemu (...) k. 4-6; karta karna k. 10-12)

Przechodząc zatem do oceny przesłanek warunkujących istnienie bądź brak realnego zbiegu przestępstw Sąd dokonywał tego uznając, że chronologicznie pierwszym wyrokiem, który zapadł w stosunku do skazanego był ów wydany w sprawie II K 1546/95 Sądu Rejonowego w Kaliszu (ujęty w pkt 3 karty karnej skazanego). Wyrok ten zapadł w dniu 25 marca 1996r. Przed datą tego wyroku skazany nie popełnił żadnego kolejnego przestępstwa, za które został skazany chociażby nieprawomocnym wyrokiem. Kolejnego przestępstwa dopuścił się zaś w dniu 15 listopada 1998r. (II K 1513/00), co do którego czynu wyrok skazujący zapadł w dniu 13 grudnia 2001r. (II K 1513/00), również i przed datą tego orzeczenia skazany nie popełnił żadnego innego przestępstwa. Konsekwencją powyższego było pozytywne ustalenie, że brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej i w tym zakresie umorzenie postępowania karnego w oparciu o dyspozycję art. 572 k.p.k. Rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zawarto w pkt 4 wyroku łącznego.

Kolejnego przestępstwa L. O. dopuścił się 13 sierpnia 2013 roku (VII K 967/03). Za ten czyn został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 20 października 2003r. (pkt III komparycji). Przed datą wydania tego orzeczenia skazany dopuścił się w dniach 23 listopada 2002r., 17 grudnia 2002r. i dnia 19 stycznia 2003r. ciągu przestępstw objętych skazaniem w sprawie o sygn. akt II K 114/03 Sądu Rejonowego w Kaliszu (pkt IV komparycji).

Wyżej wymienione skazania obejmują pierwszy, a zarazem jedyny zbieg realny, o którym mowa w art. 85 k.k.

Karami i środkami karnymi, które zostały orzeczone w tych sprawach w stosunku do skazanego były: w sprawie VII K 967/03 – kara 10 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, a także zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres lat 3 i w sprawie II K 114/03 kara jednego roku pozbawienia wolności oraz analogiczny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat.

Rozważając podstawy do orzeczenia kary łącznej za przestępstwa tworzące realny zbieg, Sąd miał na uwadze, że zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. karę łączną wymierza się w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Tą samą zasadę stosuje się w równym stopniu wówczas, gdy łączeniu podlegają skazania objęte ciągiem przestępstw i innym przestępstwem (arg. z art. 91§2 k.k.). Zawarte w art. 85 k.k. sformułowanie - "Sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa" przesądza, że granice kary łącznej w każdym przypadku wyznaczają odpowiednio - najsurowsza kara jednostkowa oraz suma kar jednostkowych, wymierzonych za zbiegające się przestępstwa. Nie ma natomiast podstaw do określenia tych granic przy uwzględnieniu wymiaru poprzednio orzeczonych kar łącznych (wyrok SN z dnia 21.10.2008r. sygn. akt III KK 276/08 LEX nr 465880). Rozstrzygając w tym przedmiocie Sąd baczył także na treść art. 90§2 k.k. zgodnie, z którym to przepisem w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa (…) zakazów (…) tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

Uwzględniając powyższe rozważania za przestępstwa tworzące realny zbieg przestępstw, na podstawie 86 §1 k.k. i art. 87 k.k. w zw. z art.. 91§2 k.k. i art. 90§2 k.k. Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 1 roku i 5 pozbawienia wolności oraz łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres lat 6.

Przy wymierzaniu skazanemu L. O. kary łącznej pozbawienia wolności oraz łącznego środka karnego w punkcie 1 wyroku Sąd zastosował zasadę kumulacji, biorąc pod uwagę związek przedmiotowo-podmiotowy popełnionych przez skazanego przestępstw ocenianej przez pryzmat także i tego, że kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem przestępczej działalności sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami i nie może być prostym sposobem premiowania sprawcy większej ilości przestępstw i to o charakterze nagminnym. Popełnienie bowiem przez skazanego czterech tożsamych przestępstw, przy czym ostatniego z nich już w okresie toczącego się postępowania karnego za czyny wcześniejsze skłoniło Sąd do odstąpienia od stosowania zasady absorpcji kar, czy ich kumulacji.

Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów (por. wyrok SA w Krakowie z dnia 14 marca 2007 r. II AKa 44/07 publ. KZS 2007/4/27).

Pomiędzy popełnionymi przez skazanego przestępstwami, za które wymierzono skazanemu kary łączne pozbawienia wolności i kary łączne grzywny zachodzi częściowo związek podmiotowy i przedmiotowy. Jednak jego siła nie jest na tyle duża aby pozwalała uznać, że kara łączna 1 roku i 5 pięciu miesięcy pozbawienia wolności za popełnienie czterech umyślnych, identycznych występków o znacznej społecznej szkodliwości skierowanych przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji na przestrzeni blisko 10 miesięcy przemawia za niestosowaniem w stosunku do osoby skazanego L. O. zasady kumulacji.

Związek przestępstw skazanego, za które wymierzono skazanemu kary łączne pozbawienia wolności istnieje tylko na poziomie ogólnym. Były to bowiem czyny nie związane z jakimś szerszym zamiarem sprawcy, realizacją kontentego celu i zamiaru. Nie wykazują one dużej zwartości czasowej ponieważ zostały popełnione na przestrzeni blisko roku, w tym także w okresie toczącego się postępowania o czyny objęte oskarżeniem w sprawie II K 114/03. Dlatego redukowanie kar poprzez stosowanie absorpcji, czy też asperacji in concreto stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 13.12.2006 r II AKa 208/06,publ. KZS 2007/1/40). Jest to tym bardziej uzasadnione jeśli dodatkowo zważy się na wielość przypisanych mu przestępstw, a także na okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków tj. fakt popełnienia kolejnych przestępstw, co przemawia za mniej korzystnym, niż zasada asperacji ukształtowaniem kary łącznej. Zasadę tą co do zasady można bowiem stosować jedynie wówczas, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem w liczbie nie więcej niż dwa wskazują na bliską więź przedmiotową i podmiotową i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem i zamiarem. Z tych też powodów oraz mając na uwadze, że w zachowaniu skazanego nie zatarł się indywidualny charakter poszczególnych przestępstw, żaden zaś z występków nie dominuje nad pozostałymi w aspekcie stopnia społecznej szkodliwości (bezprawia), Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania innej niż przyjęta zasady kumulacji.

Sąd miał ponadto na względzie opinię o skazanym z zakładu karnego, którego postawa jest oceniana jako przeciętna. Skazany prawidłowo funkcjonuje w ramach izolacji, cechuje go duże przystawanie do warunków zakładu karnego.

Zgodnie z treścią art. art. 577 k. p. k. i w zw. z art. 82 k.k. [w brzmieniu do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 16.09.2011 r. (Dz.U. Nr 240, poz. 1431), a więc do dnia 31 grudnia 2011r.] w zw. z art. 4§1 k.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet nowo ukształtowanej kary łącznej orzeczonej w punkcie 1 wyroku okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 114/03 oraz fakt wykonania w całości (por. postanowienie k. 1 z akt Wo 416/03) kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie o sygn. akt VII K 967/03. Rozstrzygając tą kwestię Sąd miał na uwadze, że w sprawie II K 114/03 skazany korzystał z dobrodziejstwa w postaci warunkowego przedterminowego zwolnienia, które nie zostało odwołane. Tak więc mimo, iż skazany z pierwotnie wymierzonej mu kary 1 roku pozbawienia wolności faktycznie odbył jedynie jej część w okresie od dnia 1 marca 2007r. do dnia 20 września 2009, zaliczeniu na poczet nowo wymierzonej kary pozbawienia wolności podlegał cały okres kary wymierzonej w sprawie II K 114/03. Zgodnie bowiem z treścią art. 82 k.k. ustawa karna nakazuje stosować zasadę, że jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, to w takim wypadku karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia (art. 82 k.k.), przy czym „za odbytą” (w całości) uważa się karę wymierzoną (tak również P. Hofmański, L.K. Paprzycki (w:) M. Filar (red.), Komentarz, s. 348). Dlatego też Sąd Rejonowy w tym składzie nie podziela zapatrywania prawnego, iż za odbytą uważa się tylko tę część kary, którą skazany faktycznie odbył przed warunkowym zwolnieniem (tak A. Zoll, Komentarz 1, s. 900 oraz M. Kulik (w:) M. Mozgawa (red.), Komentarz, s. 182). Jest to pogląd wyraźnie sprzeczny z literalnym brzmieniem obowiązującego poprzednio art. 82 k.k. i odosobniony w aktualnej judykaturze Sądu Najwyższego (por. zwł. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IV KK 28/10 opubl. LEX nr 583901). Zasadność rozstrzygnięcia w tym zakresie potwierdza także uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2005 r., I KZP 30/04 (opubl. OSNKW 2005, z. 1, poz. 2) gdzie wyrażono pogląd, że kara pozbawienia wolności uznana za odbytą w rozumieniu art. 82 k.k. podlega zaliczeniu w całości - na podstawie art. 577 k.p.k. - na poczet kary tego rodzaju orzekanej w wyroku łącznym obejmującym skazanie na karę, z której wykonania skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony. Nie znajdując powodu do odstąpienia od tej linii orzeczniczej Sąd w przedmiotowym wyroku łącznym zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności (pkt 1 wyroku) cały okres odbytej kary w sprawie II K 114/03. Rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zawarto w pkt 2 a wyroku.

Również kierując się treścią art. 577 k.p.k. w zw. z art. 90§2 k.k. w zakresie w jakim przepisy te przewidują powinność wymienienia w wyroku łącznym okresów zaliczonych na poczet łącznego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego zaliczono skazanemu L. O. okres wykonywania tego rodzaju środka karnego w sprawie o sygn. akt VII K 967/03 od dnia 21 maja 2004r. do dnia 5 kwietnia 2006r. i od dnia 30 maja 2006r. do dnia 28 lutego 2007 i od dnia 21 września 2007r. do dnia 5 lutego 2008r. i w sprawie o sygn. akt II K 114/03 od dnia 6 lutego 2008r. do dnia 30 czerwca 2008r., uwzględniając okresy pobytów skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej, przy przyjęciu, że w tych ramach czasowych zakazy nie biegły (argumentum z art. 43§2 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k.). O zaliczeniu w tym przedmiocie orzeczono w pkt 2 b wyroku łącznego.

Układ dat popełnienia przez skazanego kolejnych czterech dalszych przestępstw (w sprawach o sygn. akt VII K 604/05; VII K 152/08; VII K 607/08 i VII K 1590/08 – pkt. V –VIII komparycji) przy uwzględnieniu faktu, iż co do tych skazań zapadł już prawomocny wyrok łączny wydany przez Sąd Rejonowy w Kaliszu z dnia 12 maja 2010r. za sygn. akt VII K 1319/10 oraz bacząc, iż z aktualnej karty karnej skazanego nie wynika, by od czasu wydania wcześniejszego wyroku łącznego w stosunku do osoby skazanego, doszło do jakiegokolwiek kolejnego skazania L. O., które mogłoby wchodzić w relacje z uprzednimi skazaniami, a także uwzględniając okoliczność, iż w toku postępowań wykonawczych w sprawach toczących się przeciwko skazanemu objętych węzłem kary łącznej lub co do których zapadło prawomocne rozstrzygnięcie stwierdzające brak podstaw objęcia ich karą łączną, przy przyjęciu, że nie zapadło w stosunku do jego osoby żadne orzeczenie, które uzasadniałoby konieczność wydania nowego wyroku łącznego (arg. z art. 575 § 1 i §2 k.p.k.), w szczególności żaden z tych wyroków stanowiących uprzednio podstawę badania merytorycznego w kwestii istnienia bądź nie realnego zbiegu przestępstw nie uległ uchyleniu ani zmianie, to konsekwencją powyższego było umorzenie postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego z uwagi na ustalenie negatywnej przesłanki procesowej w postaci rei iudicata. Rozstrzygniecie w tym przedmiocie zawarto w pkt 3 wyroku łącznego.

Kolejnego przestępstwa L. O. dopuścił się w dniu 19 września 2009r. (II K 399/09), co do którego czynu wyrok skazujący zapadł w dniu 5 lutego 2010r. Przed datą wyrokowania w tej sprawie skazany nie popełnił żadnego innego przestępstwa. Konsekwencją powyższego było pozytywne ustalenie, że brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej i w tym zakresie umorzenie postępowania karnego w oparciu o dyspozycję art. 572 k.p.k. Rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zawarto w pkt 4 wyroku łącznego.

Kolejnego przestępstwa dopuścił się zaś w dniu 15 listopada 1998r. (II K 1513/00 – pkt IX komparycji), co do którego czynu wyrok skazujący zapadł w dniu 13 grudnia 2001r. (II K 1513/00) również i przed datą tego orzeczenia skazany nie popełnił żadnego innego przestępstwa. Konsekwencją powyższego było pozytywne ustalenie, że brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej i w tym zakresie umorzenie postępowania karnego w oparciu o dyspozycję art. 572 k.p.k. Rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zawarto w pkt 4 wyroku łącznego.

Ostatnich trzech przestępstw skazany L. O. dopuścił się w dniach 14 czerwca 2013r. (w sprawie o sygn. akt VII K 809/13 – pkt XI komparycji) i w: miesiącu styczniu 2013r. (pkt XII b komparycji w sprawie o sygn. akt II K 286/14) oraz w okresie od dnia 23 grudnia 2013r. do dnia 7 stycznia 2014r. (pkt XII a komparycji w sprawie o sygn. akt II K 286/14), za co został skazany na mocy dwóch wyroków, przy czym dwa z tych przestępstw zostały popełnione w ramach ciągu przestępstw (por. pkt XII a i b) i za nie została wymierzona jedna kara pozbawienia wolności. Analizując tą kwestię Sąd uznał, że jakkolwiek na poziomie ogólnym zachodził zbieg przestępstwa w sprawach z pkt XI i z pkt XII b, to jednak bacząc, iż w tym ostatnim postępowaniu została mu wymierzona jedna kara, a sąd wydając wyrok łączny nie jest uprawniony do kształtowania na nowo ewentualnego wymiaru kary jednostkowej Sąd uznał, że brak jest podstaw do objęcia tych skazań węzłem kary łącznej. Sprzeciwia się temu niebudząca wątpliwości interpretacyjnych treść art. 91 § 2 k.k.. w zakresie w jakim przewiduje możliwość objęcia węzłem kary łącznej tylko tych skazań jednostkowych, gdy wszystkie z przestępstw przypisanych w ciągu przestępstw oraz inne skazanie zostały popełnione w warunkach art. 85 k.k., a więc zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z nich. Tym samym skoro ustawodawca nie dopuszcza innych możliwości ustalenia realnego zbiegu przestępstw należało uznać za niedopuszczalne łączenie tylko niektórych ze skazań objętych jedną karą za ciąg przestępstw z innym przestępstwem. To zaś doprowadziło do umorzenia postępowania przy przyjęciu jako podstawy art. 572 k.p.k., o czym orzeczono w pkt 4 wyroku.

Wykonanie pozostałych wynikających z łączonych wyroków rozstrzygnięć Sąd pozostawił do odrębnego wykonania orzekając jak w punkcie 5 wyroku.

O kosztach obrony z urzędu skazanego orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) i art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 5 w zw. z §4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1801).

Skazany przebywa obecnie w Zakładzie Karnym, nie pracuje, ma na utrzymaniu dziecko. W tej sytuacji poniesienie kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe. W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

/-/ SSR Marcin Borowiak

ZARZĄDZENIE

1)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem:

a.  obrońcy oskarżonego;

2)  za 14 dni od doręczenia lub z wpływem apelacji.

/-/ SSR Marcin Borowiak

K., dn. 28 czerwca 2016r.