Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 30 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2016 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – J. K.

przeciwko – W. K.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda J. K. kwotę 1 328,95 złotych (jeden tysiąc trzysta dwadzieścia osiem złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 lipca 2016 roku do dnia zapłaty,

2. oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30,00 złotych (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 197,00 złotych (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Sygn. akt V GC 1178/16

UZASADNIENIE

Powód J. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą K. J. K. w K. wniósł w dniu 24 września 2015r. przeciwko pozwanemu W. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą K. W. Usługi (...) w G. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 1.328,95 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od 18 marca 2015r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód wykonał na zlecenie pozwanego w dniach od 21 stycznia 2015r. do 22 stycznia 2015r. usługę transportową polegającą na transporcie towarów w Niemczech pomiędzy miastami N. i W.. Pozwany nigdy nie kwestionował jakości świadczonej usługi. Realizacja usługi była potwierdzona podpisem podmiotu odbierającego na międzynarodowym liście przewozowym CMR. Z tytułu wykonania usługi powód w dniu 31 stycznia 2015r. wystawił fakturę nr (...) na kwotę 1.328,95 zł, zakreślając 45 dniowy termin płatności, który upłynął w dniu 17 marca 2015r. Pozwany nie zapłacił umówionego wynagrodzenia nawet w części. Do pozwu załączono fakturę VAT, ofertę frachtu, zlecenie transportowe, list przewozowy CMR.

W dniu 30 września 2015r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 4249/15 którym orzekła zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty z odpisem pozwu i załączników został doręczony pozwanemu w dniu 25 maja 2016, na jego wniosek, po wykazaniu nieprawidłowości uprzedniego doręczenia zastępczego pod nieprawidłowym adresem.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany przyznał, że zlecił powodowi wykonanie usługi transportowej, wskazując jednak inną usługę niż powód w pozwie. Podniósł, że zgodnie z zawartą umową termin płatności wynosił 45 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów przez zleceniodawcę. Powód nie doręczył wymaganych dokumentów do chwili wniesienia pozwu. List przewozowy CMR pozwany otrzymał dopiero wraz z pozwem. Powód przesyłał korespondencję na niewłaściwy adres powoda. Roszczenie jako przedwczesne winno zostać oddalone.

Pełnomocnik powoda nie wniósł odpowiedzi na sprzeciw wbrew zobowiązaniu Sądu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 stycznia 2015r. na stronie internetowej (...) pozwany zamieścił ofertę transportową dotycząca przewozu ładunku na terenie Niemiec między miejscowościami N. i W., wskazując rodzaj towaru do przewiezienia i wymagany typ pojazdu. Zaoferowani cenę frachtu w wysokości 220 EUR. W ofercie wskazano dane i adres pozwanego (...)-(...) G., ul. (...) także dane kontaktowe: numery telefonów i adres email M. R..

Dowód: oferta frachtu (k. 15 akt)

W tym samym dniu pozwany zlecił powodowi transport towaru na 14 europaletach, wskazując datę załadunku w dniu 21 stycznia 2015r. w miejscowości N. wNiemczech. Rozładunek miał nastąpić w dniu 22 stycznia 2015r. w miejscowości W. w Niemczech. Wynagrodzenie powoda ustalono w kwocie 250 Euro netto + 23 VAT, płatne w polskich złotych według kursu ogłoszonego przez NBP (tabela A) w dniu załadunku. Termin płatności wskazano na 45 dni od dnia otrzymania przez zleceniodawcę wymaganych dokumentów. Towar należało właściwie zabezpieczyć pasami. W zleceniu zastrzeżono również, że przewóz odbywa się zgodnie z postanowieniami Konwencji CMR.

Adres pozwanego wskazano na (...)-(...) G. ul. (...).

Dowód: zlecenie transportowe (k. 14 akt)

Ładunek został załadowany i rozładowany zgodnie z umową.

Dowód: międzynarodowy samochodowy list przewozowy CMR (k.16 akt)

W dniu 31 stycznia 2015r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu usługi transportowej, na kwotę 1.328,95 zł, przeliczoną według kursu 4, (...) z 21.01.2015r. tabela (...). W fakturze wskazano sposób zapłaty przelewem i termin płatności do dnia 17 marca 2015r. (45 dni od daty wystawienia). W treści faktury wskazano również adres pozwanego na podstawie zlecenia.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 13 akt)

W dniu 16 marca 2015r. powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 1.132,28 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z 30.09.2014r. pod rygorem skierowania sprawy do postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 8 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów. Sąd pominął dowód z zeznań stron a podstawie art. 302§ 1 k.p.c. albowiem strony nie stawiły się na rozprawę.

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), podpisanej w 1956r. w Genewie (Dz. U. Nr 49,poz.238 z 14 września 1962r.). Zgodnie z jej art. 1 ust.1 Konwencję stosuje się do wszelkiej umowy o zarobkowy przewóz drogowy towarów pojazdami, niezależnie od miejsca zamieszkania i przynależności państwowej stron, jeżeli miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsca przewidziane dla jej dostawy, stosownie do ich oznaczenia w umowie, znajdują się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

Stosowanie Konwencji jest niezależne od miejsca zamieszkania bądź siedziby stron umowy oraz ich przynależności państwowej. Jedynym warunkiem zastosowania postanowień CMR jest okoliczność, że przewóz odbywa się pomiędzy miejscami znajdującymi się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

Z załączonych do pozwu dokumentów CMR wynika, że warunki te zostały spełnione w niniejszej sprawie.

Pozwany nie kwestionował prawidłowości wykonania usługi przez powoda.

Dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy. Postanowienie art. 9 CMR przewiduje, że w braku przeciwnego dowodu list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika.

Strony zawarły w niniejszej sprawie pisemną umowę, nazywając ją zleceniem transportowym, w której wskazały, że płatność wynagrodzenia nastąpi w terminie 45 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów przez zleceniodawcę.

Pozwany odmówił zapłaty należności wynikającej z faktury VAT, podnosząc, że należność jest niewymagalna albowiem powód nie doręczył mu skutecznie dokumentów przewozu. Postępowanie dowodowe potwierdziło tę okoliczność. Powód nie wykazał, że doręczył pozwanemu dokumenty przewozu. Nie doręczył pozwanemu również wezwania do zapłaty. Z faktury VAT wynika, że ustalił jej wymagalność niezgodnie z zapisem umowy łączącej go z pozwanym, wskazując rozpoczęcie biegu 45 – dniowego terminu płatności na dzień wystawienia faktury. Faktura stała się więc wymagalna dopiero w dniu 11 lipca 2016r. albowiem dokumenty przewozowe wraz z fakturą zostały doręczone pozwanemu przez Sąd wraz z odpisem nakazu zapłaty i odpisem pozwu w dniu 25 maja 2016r.

Wymagalność faktury nastąpiła w toku postępowania sądowego, roszczenie powoda podlegało więc uwzględnieniu z wyjątkiem odsetek ustawowych za okres od dnia 18 marca 2015r. do 10 lipca 2016r., których domagał się powód, czyli za okres braku wymagalności.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c., zgodnie z którym sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania i obciążył pozwanego obowiązkiem poniesienia całości kosztów postępowania. Na koszty, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi składa się opłata sądowa w wysokości 30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w oparciu o § 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/SSR Magdalena Berczyńska -Bruś