Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 566/17 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2018-10-18

Sygn. akt. III RC 566 / 17

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 8.11.2017 r małoletni O. C. reprezentowany przez matkę B. F. wniósł o zasądzenie od pozwanego Ł. C. alimentów płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletniego i tak: w kwocie po 500,00 zł miesięcznie poczynając od dnia 1.07.2017 r do dnia 31.08.2017 r oraz w kwocie po 700 zł miesięcznie poczynając od dnia 1.09.2018 r wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat , a także o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania.

Pozwany Ł. C. uznał żądanie pozwu do kwoty po 300 zł miesięcznie a także wniósł o zasądzenie od powódki kosztach postepowania w tym kosztach zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Małoletni O. C. jest synem pozwanego, pochodzącym z pozamałżeńskiego związku z B. F. (niesporne). Rodzice małoletniego rozstali się i aktualnie O. zamieszkuje wraz z matka B. F. w należącym do niej lokalu mieszkalnym. Powódka ponosi miesięczne koszty utrzymania mieszkania w następujących kwotach: opłata eksploatacyjna 350 zł, energia elektryczna 75-100 zł, gaz 40 zł. Ponadto przeznacza na wyżywienie syna kwotę 300 zł/mies, na zakup pieluch i środków higienicznych 200 zł, na żłobek 240 zł, na zakup odzieży i obuwia 100 zł, a ponadto niewielkie kwoty związane z zakupem lekarstw i witamin. B. F. pracuje w rodzinnej firmie, prowadzonej przez ojca ( której jest formalnym wspólnikiem). Z tytułu wykonywanej pracy uzyskuje miesięczne dochody w wysokości przeszło 2200 zł netto. Przy finansowym wsparciu rodziców spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup mieszkania rata w wys. 990 zł.

( dowód - dokumenty na kartach k – 8-10, 68-83, 127-129, 240-246, oświadczenie k – 247, zeznanie PIT 36L k- 248-252, cz. przesłuchanie powódki)

Pozwany Ł. C. jest z zawodu technikiem mechanikiem. W przeszłości wykonywał zawód lakiernika, posiada również kwalifikacje w zawodzie operatora wózka widłowego. Zamieszkuje sam w lokalu komunalnym. Jest zatrudniony w charakterze mechanika samochodowego na ½ etatu w warsztacie samochodowym (...) E. w K., należącym do jego rodziców. Uzyskuje tam wg oświadczenia wynagrodzenie w wys. 840 zł brutto. Tytułem opłat czynszowych eksploatacji i mediów ponosi miesięcznie wydatki w kwocie ok. 400 zł miesięcznie. Pozwany ma problemy zdrowotne, sezonowo zapada na zapalenia zatok, w przeszłości leczył się na schorzenie nowotworowe w obrębie zatok; obecnie w remisji. Po urodzeniu dziecka pozwany uzgodnił z powódką ponoszenie alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie. Obowiązek w tym zakresie realizował do lipca 2017 r, a następnie czasowo zaprzestał ich płacenia. Aktualnie Ł. C. realizuje kontakty z synem w sposób ustalony przez Sąd. Jest właścicielem samochodu osobowego marki L. rok prod. 2010, w 2017 spędził dwutygodniowy urlop na terenie Francji.

( dowód - dokumenty k – 168-173, 176-191, dokumentacja i zaświadczenia lekarskie k – 197- 228 i k – 232, przesłuchanie pozwanego)

Powiatowy Urząd Pracy w K. dysponował w okresie ostatniego roku licznymi ofertami pracy dla mężczyzn w zawodzie mechanika samochodowego, operatora wózka widłowego, lakiernika oraz dla osób bez kwalifikacji zawodowych z miesięcznym wynagrodzeniem od 2000-3000 zł brutto.

( dowód – informacja PUP w K. k – 53-61)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów. Przy ich ocenie nie dał wiary zeznaniom B. F. aby małoletni powód (biorąc pod uwagę jego wiek) wymagał ponoszenia regularnych wydatków na zakup odzieży i obuwia w wys. po 200 zł miesięcznie. Na okoliczność tę nie przedstawiła przekonywujących dowodów. W ocenie Sądu matka małoletniego zestawiając potrzeby syna dublowała też niektóre wydatki (np. dotyczące zakupów środków czystości oraz wyprawki do żłobka) .

Zgodnie z art. 133 § 1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymywać, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś strony możliwości zarobkowe strony zobowiązanej do alimentacji ( art. 135 § 1 kr i o).

Przez usprawiedliwione potrzeby w zakresie utrzymania należy rozumieć potrzeby materialne : w zakresie wyżywienia, ubrania, mieszkania, leczenia w razie choroby , a także niematerialne - jak religijne , kulturalne itp.

Z kolei pojęcia możliwości zarobkowych osoby zobowiązanej do alimentacji nie należy utożsamiać wyłącznie z faktycznymi zarobkami i dochodami takiej osoby. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego ustalając te możliwości należy zważyć jakie dochody zobowiązany może i powinien uzyskać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu prawidłowej gospodarki , stosownie do swoich sił i środków .

Analizując sytuację osobistą małoletniego powoda Sąd uznał, że jego usprawiedliwione potrzeby sięgają aktualnie kwoty ca 1000 zł miesięcznie w tym około 200 zł tytułem przypadających na dziecko kosztów utrzymania mieszkania. Zarówno matka małoletniego B. F. jak i jego ojciec są zatrudnieni w firmach rodzinnych, zatem ich faktyczne dochody są uzależnione od innych czynników jak posiadane kwalifikacje, jakość i rozmiar wykonywanej pracy. W przypadku matki małoletniego Sąd miał na uwadze przedstawiony dowód w postaci rozliczenia PIT 36L za rok 2017 z którego wynika, iż roczny dochód uzyskany przez firmę Drukarnia (...) sc, w części przypadającej na powódkę jako wspólnika wyniósł po opodatkowaniu - 44.346 zł co stanowi nieco wyższą sumę od należności (2200 zł) przekazywanej jej z firmy na poczet zaspokajania własnych potrzeb. Pewnym wyjaśnieniem tej rozbieżności jest oświadczenie ojca powódki A. F. (k- 247), który zaznaczył iż jest ona wspólnikiem niezobowiązanym do zniesienia wkładu finansowego, a faktyczne wynagrodzenie było jej wypłacane na mocy porozumienia z głównym wspólnikiem.

Analogiczne wątpliwości można by odnieść do wykonywania pracy zarobkowej przez pozwanego Ł. C.. Pozwany pracuje zarobkowo, dysponuje pojazdem kosztownej marki, stać go na spędzanie urlopu za granicą. Choć deklaruje on dochody na poziomie 840 zł brutto, także jest zatrudniony w rodzinnej firmie i wbrew oczywistym potrzebom związanym z koniecznością samodzielnego utrzymania się oraz zaspokojeniu potrzeb dziecka, nie zabiega o uzyskanie lepiej płatnej pracy. W toku postępowania tłumaczył to problemami zdrowotnymi, jednak sam fakt podejmowania przez niego pracy w wyuczonym zawodzie, jak i brak orzeczenia właściwego organu ( nie był takim podmiot wydający zaświadczenie na k – 232) uprawnionego do oceny jego ewentualnej niezdolności do pracy pozwala Sądowi na określenie potencjalnych możliwości zarobkowych pozwanego na podstawie analizy dostępnych w Powiatowym Urzędzie Pracy ofert ( tj. w przedziale od 2000-3000 zł miesięcznie). Dochody uzyskane z tytułu przedstawionej umowy na ½ etatu z pewnością takich możliwości pozwanego nie wyczerpują. Ubocznie należy zaznaczyć, że Ł. C. reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika nie złożył wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność aktualnej zdolności do wykonywania pracy.

Z tych względów Sąd rozstrzygnął, iż pozwany Ł. C. winien partycypować w kosztach utrzymania powoda do kwoty po 500 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie koszty te poniesie matka małoletniego, której faktyczne możliwości zarobkowe należy ocenić na nieco wyższą kwotę, zaś z kolei w wyższym zakresie alimentuje ona syna osobistym staraniem o jego utrzymanie i wychowanie. Dlatego orzeczono jak w punkcie 1 wyroku a w pozostałej części żądanie ulegało oddaleniu.

Sąd nie uwzględnił żądania za okres przed wniesieniem pozwu mając na względzie okoliczność , iż powódka nie wykazała aby istniały potrzeby dziecka które pozostały niezaspokojone w świetle art. 137 § 2 krio.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 kpc. O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 kpc a o nie uiszczonych kosztach sądowych na podstawie art. 113 ust 1 i 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Tokarek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  SSR Marcin Kwaśniewski
Data wytworzenia informacji: