Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2024r

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant starszy sekr. sąd. Agnieszka Dębowa

w obecności oskarżyciela publicznego---

po rozpoznaniu dnia 13.09.2024r

sprawy B. K. syna M. i B. zd. (...), ur. (...) w K.

obwinionego o to, że:

w dniu 30 listopada 2023 roku o godzinie 16:47 w miejscowości P. (...), gm. Brzeziny, pow. (...), kierując pojazdem marki V. o numerze rejestracyjnym (...) poruszając się po drodze publicznej w terenie zabudowanym, oznaczonym znakiem pionowym D-42, gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h, przekroczył dozwoloną prędkość o 31 km/h, jadąc z prędkością 81 km/h.

tj. o wykroczenie z art. 92a § 2 k.w.

1.  obwinionego B. K. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 92a § 2 k.w. i za to na podstawie art. 92a § 2 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 800 (osiemset) złotych,

2.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko

II W 39/24

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2023 r. obwiniony B. K. w miejscowości P. na wysokości posesji nr (...), na drodze publicznej na której prędkość została ograniczona znakiem D-42, ok. godz. 16:47 kierował pojazdem marki V. o numerze rejestracyjnym (...). W tym czasie i miejscu funkcjonariusze Policji S. B. oraz B. P. prowadzili kontrolę prędkości pojazdów. Pomiaru prędkości dokonywali przy pomocy miernika laserowego z wizualizacją (...) 20/20 TruCam. W miejscu dokonywania pomiarów obowiązywała dopuszczalna prędkość 50 km/h. Pomiar prędkości pojazdu, którym kierował obwiniony wykazał wartość 81 km/h. Obwiniony odmówił przyjęcia mandatu karnego z uwagi na wysokość kary, tj. 800 zł (dowód: notatka urzędowa – k. 1-2, świadectwo legalizacji ponownej – k. 4, dane na płycie cd – k. 6).

Obwiniony B. K. ma 44 lata. Pracuje i zarabia około 2700 zł miesięcznie. Jest stanu wolnego na utrzymaniu ma dwoje dzieci. Był dwukrotnie karany za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym (dane osobowe – k. 8, dane o karalności – k. 10-11).

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Na terminie rozprawy nie stawił się nadsyłając zwolnienie lekarskie niepochodzące od biegłego lekarza sądowego ani upoważnionego lekarza, nie wnosił o odroczenie rozprawy. W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest wiarygodny. Nie ujawniły się żadne okoliczności nakazujące zakwestionować autentyczność lub rzetelność dowodów, w szczególności nie wskazywał na takie okoliczności obwiniony.

Zgodnie z treścią art.92a § 2 k.w. karze nie niższej niż 800 zł podlega ten, kto prowadząc pojazd mechaniczny, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, przekraczając je o ponad 30 km/h. W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przypisanie obwinionemu B. K. zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 92a § 2 k.w. Obwiniony kierując pojazdem mechanicznym przekroczył dopuszczalną prędkość określoną znakiem pionowym D-42, o 31 km/h. Wykroczenia tego obwiniony dopuścił się umyślne ponieważ z doświadczenia życiowego wiadomo, iż istotnie odmiennie jest odczuwalna prędkość 50 km/h. Obwiniony posiada prawo jazdy, zatem są mu znane reguły ruchu drogowego. Obwiniony nie znajdował się w żadnej szczególnej sytuacji uzasadniającej niedostosowanie się od obowiązujących reguł. Społeczna szkodliwość czynu obwinionego jest znaczna z uwagi na nagminność tego typu wykroczeń, warunki drogowe w jakich doszło do tego przekroczenia (teren zabudowany, po zmroku, tj. w warunkach ograniczonej widoczności). Nadto okolicznością wpływającą obciążająco na wymiar kary jest uprzednia karalność obwinionego za wykroczenie podobne, oraz znaczne przekroczenie dopuszczalnej prędkości.
Sąd jednak wymierzył obwinionemu karę w dolnych granicach ustawowego zagrożenia z uwagi na nieznaczne przekroczenie limitu określonego w art. 92a § 1 k.w.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o treść art. 119 § 1 k.p.w. Na koszty te złożyły się zryczałtowane wydatki w kwocie 120 zł ustalona na podstawie § 2 § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia, oraz opłata od kary grzywny w wysokości 80 zł.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko