Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1427/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. W. (1)

1. w dniu 28 maja 2021 roku o godzinie 19:15 w miejscowości B. gmina L., powiat (...) na drodze publicznej w strefie ruchu lądowego kierował samochodem osobowym marki P. (...) nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości - I.-l,01,11-0,97 , III- 0,93 , IV - 0,91 mg/L alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości w warunkach art. 178a§4 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 918/15 oraz w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 918/15 i Sądu Rejonowego w Turku z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie o sygn. akt II K 208/20 ,przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary sześciu miesięcy pozbawienia wolności to jest od dnia 21 lipca 2016 roku do dnia 16 stycznia 2017 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 roku, sygn. akt. II K 918/15 za umyślne przestępstwo podobne, tj. wypełniającego dyspozycje art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2. w dniu 28 maja 2021 roku o godzinie 19:15 w miejscowości B. gmina L. powiat (...) będąc w stanie nietrzeźwości kierując pojazdem P. (...) nr rej. (...) jadąc drogą gruntową od miejscowości B. w kierunku miejscowości S. na łuku drogi nie dostosował prędkości do panujących warunków atmosferycznych, zjechał na prawe pobocze uderzając w przydrożne drzewo, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w wyniku czego nieumyślnie spowodował wypadek drogowy, a następnie zbiegł z miejsca zdarzenia w wyniku którego obrażeń ciała doznał pasażer pojazdu J. G. w postaci: w śródpiersiu przednim w 1/2 dolnej stłuczenie śródpiersia, z obecnością krwiaka grubości AP do 7 mm, złamania żebra III, IV, V, VII, strony lewej z niewielkimi przemieszczeniami, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na czas powyżej dni siedmiu. tj. wypełniającego dyspozycje art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. W. (1) w dniu 28 maja 2021r. spożywał alkohol wraz z kolegą J. G. w postaci wódki i piwa. Stwierdzili wówczas, że przejadą się samochodem oskarżonego marki P. (...) o nr rej. (...) w kierunku L..

Po drodze w miejscowości Z. zabrali jeszcze do samochodu S. Ś.. Oskarżony kierując pojazdem przed stacją paliw w L. wymusił pierwszeństwo przejazdu przed innym samochodem. Na terenie stacji oskarżony zatrzymał swój pojazd i podszedł do niego kierujący na którym oskarżony wymusił przed chwilą pierwszeństwo przejazdu. W tym momencie oskarżony zaczął uciekać z dużą prędkością. Jadąc w kierunku miejscowości S. oskarżony w miejscowości B. przy dużej prędkości zjechał na prawe pobocze i uderzył w przydrożne drzewo. S. Ś. opuścił pojazd i oddalił się z miejsca zdarzenia po wcześniejszym zbiegnięciu oskarżonego- kierowcy pojazdu.

Przybyli z polecenia dyżurnego około godz. 19:15 na miejsce zdarzenia drogowego tj. miejscowości B. funkcjonariusze Policji z Komisariatu Policji w K. zastali załogę Państwowej Straży Pożarnej oraz Pogotowia (...). Przebywał tam również pasażer samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) J. G.. Kierujący pojazdem D. W. (1) zbiegł z miejsca wypadku jeszcze przed przyjazdem patrolu policji.

Pokrzywdzony był w stanie nietrzeźwości (0,97 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu). Z uwagi na odniesione obrażenia ciała został zabrany przez załogę karetki pogotowia do szpitala.

Zatrzymanie oskarżonego przez funkcjonariuszy Policji nastąpiło w tym samym dniu tj. 28.05.2021r około godz. 21:50 w miejscowości L. gm. G..

Oskarżony D. K. znajdował się w stanie nietrzeźwości. Badania wykazały zawartość w alkoholu na poziomie: I - 1,01 mg/ l (godz. 22:12), II – 0,97 mg/l (godz. 22:21), III –0,93 (godz. 22:53), IV – 0, 91 mg /l (godz. 23:23).

W momencie zdarzenia oskarżonego D. W. (1) obowiązywały aktywne zakazy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w okresie od 08.07.2020r. do 08.07.2023r. oraz od 04.03.2016r. do 04.03.2023r. na mocy odpowiednio wyroków: Sądu Rejonowego w Turku z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie o sygn. akt II K 208/20 i Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 918/15.

Oskarżony D. W. (1) odbywał karę 6 miesięcy pozbawienia wolności od dnia 21 lipca 2016 roku do dnia 16 stycznia 2017 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 roku, sygn. akt. II K 918/15 za umyślne przestępstwo podobne, tj. wypełniającego dyspozycje art. 178a § 4 k.k.

Pokrzywdzony J. G. w wyniku zaistniałego wypadku doznał obrażeń w śródpiersiu przednim w ½ dolnej stłuczenie śródpiersia z obecnością krwiaka grubości AP do 7 m, złamania żebra III, IV, V, VII strony lewej z niewielkimi przemieszczeniami. Biegły medyk sądowy uznał, że powyższe obrażenia naruszają czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni. Obrażenia powyższe nie spowodowały wystąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k. i art. 157 §1 k.k.

Wyjaśnienia oskarżonego

236

Protokół oględzin miejsca

6-7

Protokół oględzin pojazdu

Zeznania świadków: J. G.

S. Ś.

9-10

236-236v

szkic miejsca zdarzenia drogowego

wyjaśnienia oskarżonego

zaświadczenie lekarskie

opinia sądowo–lekarska

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

dyspozycja usunięcia pojazdu

zawiadomienie do

Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego

Protokół zatrzymania D. W. (1)

Protokół oględzin osoby

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Materiał poglądowy

Opinia z przeprowadzonych badań osmologicznych

Opinia z przeprowadzonych badań kryminalistycznych z zakresu genetyki sądowej

Informacja o pobytach

Odpisy wyroków: II K 208/20 i II K 918/15.

Opinia sądowo – lekarska

11

236 (w)

29

49

12-13

15-16

17

25 -26

59-60

27

67-68

117-119

153-154

166

97 i 99

49

Oskarżony D. W. (1) urodził się w (...)r. Jest malarzem z wykształceniem zawodowym. Utrzymuje się z prac dorywczych. Żonaty. Na utrzymaniu posiada troje dzieci w wieku 13, 6 i 7 lat. Karany sądownie. Obecnie przebywa w Zakładzie Karnym gdzie odbywa karę pozbawienia wolności do października 2023 r.

Karty karne

112-113

205

dane osobowo -poznawcze podane przez oskarżonego do protokołu rozprawy

236

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

163

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

szkic miejsca zdarzenia drogowego

zaświadczenie lekarskie

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

Protokół oględzin osoby

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Opinia z przeprowadzonych badań osmologicznych

Opinia z przeprowadzonych badań kryminalistycznych z zakresu genetyki sądowej

opinia sądowo–lekarska

dokumenty sporządzone przez uprawione do tego podmioty w ramach przyznanych kompetencji, nie były kwestionowane przez żadną z stron

Opinie z zakresu spowodowanych obrażeń ciała, badań genetycznych i osmologicznych nie budziły wątpliwości. Zostały oparte na prawidłowo zebranym materiale będącym podstawa przeprowadzonych badań a ich wyniki korelują z innymi dowodami, którym sąd dał wiarę. Są one rzetelne i wyczerpujące.

Zostały przeprowadzone przez stosowne podmioty mające fachową wiedzę a wnioski końcowe są jasne i logiczne.

Odpisy wyroków

dokumenty urzędowe, sporządzone przez umocowane do tego podmioty, które to dokumenty nie były w czasie postępowania, kwestionowane przez strony, ani przez sąd z urzędu.

karty karne,

informacja o wpisach kierowców naruszających przepisy prawa o ruchu drogowym

dokumenty sporządzone przez uprawione do tego podmioty w ramach przyznanych im kompetencji, nie były kwestionowane przez żadną z stron.

zeznania świadków :

J. G.

S. Ś.

J. G. złożył zwięzłe i zarazem wiarygodne i przekonywujące zeznania. Korespondują one z dowodem z zeznań S. Ś. i wyjaśnieniami oskarżonego a także dowodami dokumentującymi stan nietrzeźwości oskarżonego i pokrzywdzonego, materiałem poglądowym, protokołami miejsca zdarzenia. Na ich treść miał wpływ znaczny stan nietrzeźwości a także konsekwencje wypadku drogowego w postaci doznanego uszczerbku na zdrowiu.

Świadek przede wszystkim potwierdził fakt wspólnego spożywania alkoholu z oskarżonym D. W. (1) a następnie kierowanie przez niego w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym w postaci samochodu osobowego marki P..

Zeznania S. Ś. oceniono jako wiarygodne, gdyż korespondują one z zeznaniami świadka G. a nadto z wyjaśnienia oskarżonego. Świadek S. przedstawił w zeznaniach w sposób logiczny i przekonywujący zachowanie oskarżonego, który na skutek próby interwencji innego uczestnika ruchu drogowego na stacji paliw w L. - na którym wymusił pierwszeństwo przejazdu – podjął ucieczkę i na skutek brawurowej jazdy uderzył w drzewa doprowadzając do zdarzenia ze skutkami z art. 117 §1 k.k.

Zeznania tego świadka zamieszkałego w miejscowości Z. stały się istotnym elementem dla sądu również z uwagi na ocenę przebytej odległości przed wypadkiem co determinowało przyjętą konstrukcję o opisu czynów przypisanych oskarżonemu.

2.2.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

W złożonych wyjaśnieniach oskarżony D. Z. podał, że przyznaje się do zarzucanych mu czynów. Był świadomy, że orzeczony był wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wykluczył nadzwyczajne okoliczności, które mogłyby usprawiedliwić kierowanie samochodem. P. wódkę z J. G.. Czuł się dobrze.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a § 1 k.k. stanowi, że kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Według art. 178a § 4 k.k. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 §2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Recydywa podstawowa opisana jest w art. 64 § 1 k.k. według którego jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Występku wypadku drogowego z art.177 § 1 k.k. dopuszcza się kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Surowszą odpowiedzialność określa 178 § 1 k.k. skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, art. 174 lub art.177 znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a w wypadku przestępstwa określonego w art. 177 § 2 w wysokości nie niższej niż 2 lata, do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony dopuścił się czynu opisanego w punkcie 1 wyroku a polegającego na kierowaniu pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości w sytuacji wcześniejszego skazania za tego rodzaju czyn a nadto w warunkach obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku ze skazaniem za przestępstwo. W czasie popełnienia czynu obowiązywały oskarżonego zakazy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w okresie od 08.07.2020r. do 08.07.2023r. oraz od 04.03.2016r. do 04.03.2023r. na mocy odpowiednio wyroków: Sądu Rejonowego w Turku z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie o sygn. akt II K 208/20 i Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 19 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 918/15. Zakazy orzeczone zostały o w związku z popełnieniem przestępstw z art. 244 k.k. i art. 178 a §4 k.k. Przy czym kara jednostkowa wymierzona za ten ostatni czyn wyniosła 6 miesięcy pozbawienia wolności i jej wykonywanie zakończyło się w dniu 16 stycznia 2017 r. i dlatego kwalifikacja prawna czynu zawiera art. 64 §1 k.k. z powodu zaistnienia przesłanek do jej zastosowania.

Z uwagi na powyższe bezspornym jest, ze D. W. (1) prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (orzeczonych przy okazji za przestępstwa).

Materiał dowodowy zebrany w niniejszej sprawie stanowił pełnoprawną podstawą do uznania, że oskarżony działał umyślnie i miał świadomość, że kierował samochodem będąc w stanie nietrzeźwości, gdyż spożył wcześniej alkohol w ilości powodującej wyniki pomiaru znacznie powyżej ustawowego progu określającego stan nietrzeźwości w art. 115 §16 k.k. Uwagi powyższe dotyczą także czynu opisanego w punkcie 2 wyroku, czyli dotyczącego spowodowania wypadku drogowego w warunkach określonych w art. 178 § 1 k.k. a więc w okolicznościach powodujących zaostrzenie karalności w postaci znajdowania się w stanie nietrzeźwości i zbiegnięcia z miejsca zdarzenia.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. W. (2)

1-2 i 4

1

Wymierzając orzeczoną karę za czyn przypisany w punkcie 1 wyroku Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. wzięto pod uwagę zarówno dyrektywy w zakresie prewencji ogólnej jak i indywidualnej, stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności. Kara ta jest adekwatna do znacznego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów zapobiegawczych i wychowawczych kary. Jednocześnie w trybie art. 42 § 4 k.k. sąd z uwagi na ponowne skazanie oskarżonego prowadzącego pojazd mechaniczny w warunkach art. 178a § 4 k.k. orzekł dożywotnio środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Ponadto z uwagi na treść art. 43a § 2 k.k. obligatoryjnym było orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10 000 zł.

D. W. (1)

5-7

Kara pozbawienia wolności za czyn z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. uwzględnia obowiązek zaostrzenia kary pozbawienia wolności przewidzianej za występek z art. 177 §1 k.k. Orzeczone 10 miesięcy pozbawienia wolności odzwierciedla znaczny ładunek społecznej szkodliwości czynu z uwagi na zaistnienie dwóch okoliczności zaostrzających wymiar kary, tj. wystąpienie stanu nietrzeźwości i zbiegnięcie z miejsca wypadku. Przepis art. 42 § 2 k.k. stanowi o obowiązku po stronie sądu orzeczenia na okres nie krótszy niż 3 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju , jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w §1 (przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji) był w stanie nietrzeźwości (…) lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego m.in. z art. 177 k.k. W tym przypadku uznano za właściwe określenie okresu trwania tego środka na 4 lata. Wyżej wymienione okoliczności zaostrzające odpowiedzialność karną wskazane zostały także w art. 47 § 3 i 4 k.k. dotyczącego orzeczenia obligatoryjnej nawiązki w wysokości co najmniej 10 000 zł. Jednakże sąd wymierzył ją w kwocie 1000 zł na rzecz pokrzywdzonego J. G. uznając, że kwota określona ustawą powodowałaby dla oskarżonego- posiadającego na utrzymaniu żonę i troje dzieci- uszczerbek dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.

D. W. (1)

8-9

8-9

Na podstawie art. 85 § 1 kk. i art. 86 § 1 k.k. połączono kary jednostkowe i wymierzono łączną karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Konsekwencja uregulowania w art. 90 § 2 k.k. a więc obowiązku odpowiedniego stosowania przepisów o karze łącznej w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa mm.in. zakazów lub obowiązków tego samego rodzaju, orzeczono z powołaniem na art. 85 §1 k.k. dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

10

10

W trybie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócono uprawnionemu dowody rzeczowe w postaci dwóch poduszek samochodowych uznając ich zbędność dla postępowania karnego w obecnym jego etapie.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

11-12

O kosztach obrońcy z urzędu orzeczono w trybie §17 ust. 2 pkt w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2019 r. poz. 18). Z uwagi na nałożenie na oskarżonego znacznych obowiązków finansowych a nadto sytuację rodzinna i majątkową sąd za zasadne uznał zwolnienie go od kosztów sądowych w oparciu o art. 624 §1 k.p.k.

5.  1Podpis