II K 1320/17 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2019-01-09
Sygn. akt II K 1320/17
Dnia 9 stycznia 2019 roku
Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Elżbieta Kwaśniewska
Protokolant: stażysta Sara Grzegorczyk
w obecności --
po rozpoznaniu w dniach 23.05.2018 r., 4.07.2018 r., 8.08.2018 r., 19.09.2018 r., 5.11.2018 r., 12.12.2018 r., 9.01.2019 r.
sprawy:
1. R. K. (1) , syna L. i H. zd. Ś., ur. (...) w K.
oskarżonego o to, że:
1/ w dniu 25 listopada 2017 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) i innymi nieustalonymi osobami pomógł w samo uwolnieniu się zatrzymanego M. G. (1) wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu, w ten sposób, że stanął przed oznakowanym radiowozem wewnątrz którego znajdował się zatrzymany M. G. (1) uniemożliwiając jego odjazd przez co zmusił funkcjonariuszy Policji do zaniechania czynności prawnych w postaci przeprowadzenia interwencji publicznej i doprowadzenia osoby zatrzymanej do Komendy Miejskiej Policji w K., po czym swoim zachowaniem sprowokował funkcjonariuszy do opuszczenia radiowozu i udania się za nim do lokalu (...) w tym czasie M. K. (1) podszedł z lewej strony radiowozu patrząc z przodu trzymał za boczne drzwi uniemożliwiając ich zamknięcie co wykorzystał H. G. (1), który uwolnił zatrzymanego otwierając z zewnątrz tylne drzwi radiowozu,
tj, o czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 242§ 1 kk i art. 243§ 1kk i art. 224§2kk w zw. z art. 11 §2kk
2. M. K. (1) , syna P. i B. z domu K. , ur. (...) w K.,
oskarżonego o to, że:
W dniu 25 listopada 2017 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (1) i innymi nieustalonymi osobami pomógł w samo uwolnieniu się M. G. (1) wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu, w ten sposób, że stanął przed oznakowanym radiowozem wewnątrz którego znajdował się zatrzymany M. G. (1) uniemożliwiając jego odjazd przez co zmusił funkcjonariuszy Policji do zaniechania czynności prawnych w postaci przeprowadzenia interwencji publicznej i doprowadzenia osoby zatrzymanej do Komendy Miejskiej Policji w K., po czym swoim zachowaniem sprowokował funkcjonariuszy do opuszczenia radiowozu i udania się za nim do lokalu (...) w tym czasie M. K. (1) podszedł z lewej strony radiowozu patrząc z przodu trzymał za boczne drzwi uniemożliwiając ich zamkniecie co wykorzystał H. G. (1), który uwolnił zatrzymanego otwierając z zewnątrz tylne drzwi radiowozu,
tj. o czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 242§1kk i art. 243§1kk i art. 224§2kk w zw. z art. 11§2kk
2. M. G. (1) , syna A. i B. zd. P. , ur. (...) w K.
oskarżonego o to, że:
W dniu 25 listopada 2017 roku w K. będąc uprzednio zatrzymanym przez funkcjonariuszy Policji z zamiarem dowiezienia do Komendy Miejskiej Policji w K. w związku z popełnionym przestępstwem określonym w art. 222§ 1kk wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu i umieszczono w radiowozie oznakowanym wykorzystał fakt otwarcia tylnych drzwi radiowozu przez swojego brata H. G. (1) dokonał samo uwolnienia oddalając się z miejsca przestępstwa w nieustalonym kierunku,
tj. o czyn z art. 242§1 kk
4. H. G. (1) , syna A. i B. zd. P., ur. (...) w K.
oskarżonego o to, że:
W dniu 25 listopada 2017 roku w K. uwolnił zatrzymanego M. G. (1) wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu, a następnie umieszczono w oznakowanym radiowozie policyjnym w przedziale dla osób zatrzymanych w ten sposób, że otworzył z zewnątrz drzwi przedziału dla osób zatrzymanych z którego następnie M. G. (1) wyszedł uwalniając się i oddalając w nieustalonym kierunku.
tj. o czyn z art. 243 kk.
1. oskarżonego R. K. (1) w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 25 listopada 2017 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami ułatwił ucieczkę zatrzymanemu M. G. (1), wobec którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu i umieszczono w przedziale dla osób zatrzymanych radiowozu, w ten sposób, że stanął bezpośrednio przed oznakowanym radiowozem, wewnątrz którego znajdował się zatrzymany M. G. (1), czym uniemożliwiał jego odjazd i swoim zachowaniem sprowokował funkcjonariuszy do opuszczenia radiowozu i udania się za nim do lokalu (...), a w tym czasie inna nieustalona osoba podeszła z lewej strony radiowozu (patrząc z przodu) przytrzymała za boczne drzwi uniemożliwiając ich zamknięcie, co wykorzystał H. G. (1), który uwolnił zatrzymanego, otwierając z zewnątrz tylne drzwi radiowozu, tj. czynu z art. 243 kk i za to na podstawie art. 243 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30(trzydziestu) godzin miesięcznie;
2. oskarżonego M. K. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;
3. oskarżonego M. G. (1) w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 25 listopada 2017 roku w K. będąc uprzednio zatrzymanym przez funkcjonariuszy Policji z zamiarem dowiezienia do Komendy Miejskiej Policji w K. w związku z popełnionym wykroczeniem z art.141 kw wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu i umieszczono w przedziale dla osób zatrzymanych w radiowozie oznakowanym wykorzystał fakt otwarcia tylnych drzwi radiowozu przez swojego brata H. G. (1) i dokonał uwolnienia się oddalając w nieustalonym kierunku, tj. przestępstwa z art. 242§1 kk i za to na podstawie art.242§1 kk wymierza oskarżonemu karę 1(jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;
4. oskarżonego H. G. (1) w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 25 listopada 2017 roku w K. uwolnił zatrzymanego M. G. (1), wobec którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu, a następnie umieszczono w oznakowanym radiowozie policyjnym w przedziale dla osób zatrzymanych w ten sposób, że otworzył z zewnątrz drzwi przedziału dla osób zatrzymanych z którego następnie M. G. (1) wyszedł uwalniając się i oddalając w nieustalonym kierunku, tj. czynu z art. 243 kk i za to na podstawie art. 243 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;
5. na podstawie art.63§1 kk zalicza oskarżonym na poczet orzeczonych kar ograniczenia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:
- oskarżonemu R. K. (1) od dnia 25.11.2017 r. godz. 07.15 do dnia 26.11.2017 r. godz.13.30,
- oskarżonemu M. G. (1) od dnia 25.11.2017 r. godz. 12.00 do dnia 27.11.2017 r. godz. 10.57,
- oskarżonemu H. G. (1) od dnia 25.11.2017 r. godz. 12.00 do dnia 27.11.2017 r. godz. 11.27,
6. przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii (...)
K. kwotę 972,00 (dziewięćset siedemdziesiąt dwa 00/100)
złotych wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu H. G. (1) z urzędu;
7. zasądza od oskarżonego R. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 160,00 ( sto sześćdziesiąt 00/100 ) złotych;
8. zasądza od oskarżonego M. G. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 220,00 ( dwustu dwudziestu 00/100 ) złotych;
9. oskarżonego H. G. (1) zwalnia od ponoszenia koszów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa,
10. kosztami postępowania w zakresie dotyczącym oskarżonego M. K. (1) obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt II K 1320/17
UZASADNIENIE
Prokuratura Rejonowa w Kaliszu skierowała do Sądu Rejonowego w Kaliszu akt oskarżenia przeciwko M. K. (1) zarzucając mu popełnienie czynu polegającego na tym, że w dniu 25 listopada 2017 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (1) i innymi nieustalonymi osobami pomógł w samo uwolnieniu się M. G. (1) wobec, którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek założonych na ręce trzymane z tyłu, w ten sposób, że stanął przed oznakowanym radiowozem wewnątrz którego znajdował się zatrzymany M. G. (1) uniemożliwiając jego odjazd przez co zmusił funkcjonariuszy Policji do zaniechania czynności prawnych w postaci przeprowadzenia interwencji publicznej i doprowadzenia osoby zatrzymanej do Komendy Miejskiej Policji w K., po czym swoim zachowaniem sprowokował funkcjonariuszy do opuszczenia radiowozu i udania się za nim do lokalu (...) w tym czasie M. K. (1) podszedł z lewej strony radiowozu patrząc z przodu trzymał za boczne drzwi uniemożliwiając ich zamknięcie, co wykorzystał H. G. (1), który uwolnił zatrzymanego otwierając z zewnątrz tylne drzwi radiowozu, tj. o czynu z art. 18§3kk w zw. z art. 242§1kk i art. 243§1kk i art. 224§2kk w zw. z art. 11§2kk
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 25 listopada 2017 roku około godz. 5.30 przejeżdżający ul. (...) w K. patrol policji zauważył przed lokalem (...) szarpiącą się grupę osób. Na widok zatrzymującego się radiowozu grupa rozeszła się. Oskarżony M. G. (1) zaczął wykrzykiwać pod adresem policjantów słowa wulgarne jak na k.195v,55v. Funkcjonariusz M. R. (1) podszedł do oskarżonego, by go wylegitymować lecz z uwagi na duże zainteresowanie osób postronnych postanowił doprowadzić oskarżonego do radiowozu i tam wykonać z nim czynności . W trakcie przejścia do radiowozu nietrzeźwy oskarżony M. G. (1) zaczął się szarpać. Funkcjonariusz założył oskarżonemu kajdanki na ręce trzymane z tyłu, a następnie wprowadził go do przedziału dla osób zatrzymanych, zamknął kratę, nie przekręcając klucza oraz drzwi zewnętrzne radiowozu. Przy tej czynności nadal bezpośrednio przy zatrzymanym i funkcjonariuszach znajdowała się kilku młodych mężczyzn. Po chwili funkcjonariusze postanowili odjechać z miejsca interwencji, by wykonać wobec oskarżonego M. G. czynności w związku z popełnionym wykroczeniem. W czasie, gdy policja próbowała odjechać z zatrzymanym bezpośrednio przed pojazdem stanął oskarżony R. K. (1) uniemożliwiając odjazd i udając, że rejestruje zdarzenie telefonem. W tym samym czasie inne znajdujące się na miejscu osoby podeszły do drzwi radiowozu otwierając je i pytając dokąd zabierany jest zatrzymany. Stojący obok krzyczeli, by policjanci wypuścili zatrzymanego. Oskarżony R. K. (1) nie reagował na uwagi funkcjonariuszy. M. R. (1) zgasił silnik, drogą radiową wezwał wsparcie, a następnie wyszedł z radiowozu, by podjąć interwencję wobec utrudniającego odjazd oskarżonego R. K.. Na widok wysiadającego policjanta oskarżony R. K. (1) wszedł do baru (...), a za nim poszedł M. R. (1). Widząc tę sytuację także B. F. opuściła radiowóz i weszła za mężczyznami do wnętrza lokalu, by udzielić wsparcia M. R..
( dowód : wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1) k. 79-80; wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) k. 84-85, 194v; wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 89-90,97, częściowe wyjaśnienia oskarżonego H. G. (1) k. 93-94, protokół zatrzymania rzeczy k. 7-9,10-12; zeznania świadków M. R. (1) k. 49-52,136-138,242v-243 B. F. k.55-56, 133-135; D. M. k. 14-16; M. B. k. 18-19, 206v,A. M. k. 26-27; protokół oględzin k. 28-36 ; protokołu z badania trzeźwości k. 64-65; protokół oględzin radiowozu k. 68-69)
Po wejściu policjantów do (...) trzy osoby z grupy osób stojących przy drzwiach wejściowych do lokalu dwóch udało się do radiowozu. Nieustalona osoba ubrana w jasną kurtkę, krępej budowy ciała stanęła przy prawym tylnym narożniku pojazdu, obserwując wejście do lokalu, w tym czasie oskarżony H. G. (1) uderzył w szybę samochodu. Trzeci z mężczyzn stojących najbliżej powrócił do osób stojących pod lokalem. Oskarżony H. G. (1) podszedł do tylnych drzwi radiowozu, otworzył je, a następnie kratę pomieszczenia dla zatrzymanych. W tym czasie mężczyzna stojący przy narożniku radiowozu przytrzymywał drzwi zewnętrzne. Po chwili z radiowozu wyszedł oskarżony M. G. (1) i oddalił się w kierunku P.. Mężczyzna stojący przy tylnej części pojazdu zatrzasnął drzwi zewnętrzne pojazdu i powrócił do grupy stojących przed lokalem osób. Oskarżony M. G. (1) z nieustalonymi osobami pojechał taksówką do swojego domu, gdzie następnie inna nieustalona osoba przepiłowała kajdanki założone oskarżonemu M. G. (1), które wyrzucono.
( dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) k. 84-85, 194v; wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 89-90,97, częściowe wyjaśnienia oskarżonego H. G. (1) k. 93-94protokół zatrzymania rzeczy k. 22-24; protokół oględzin mieszkania k. 37-40, protokół przeszukania k. 41-42; protokół oględzin k. 44-46, notatka z użycia psa służbowego k. 57; protokół oględzin rzeczy i płyta k. 71-73, 74-75, protokół eksperymentu procesowego k. 95-96, pokwitowanie k. 112, materiał poglądowy k. 167-168, oświadczenie k.146)
Na nagraniu monitoringu widać wysokiego, ciemnowłosego mężczyznę, który trzyma na ręku przewieszoną odzież i we wstępnej fazie zdarzenia ( po zatrzymaniu M. G. (1)) podchodzi do radiowozu.
( dowód : protokół oględzin rzeczy i płyta k74-75, wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) k. 84-85, 194v)
Oskarżony M. K. (1) ma 20 lat, nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu matki, jest kawalerem. Nie był karany sądownie.
( dowód: karta karna k. 111,117)
Oskarżony M. K. (1) zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony wyjaśnił, że przez cały czas stał przed wejściem do lokalu (...), gdzie z grupą innych osób palił papierosa. Podał, że widział jak mężczyznę ( chyba M.) policjanci wzięli do radiowozu, inny chłopak nagrywał cała sytuację telefonem, policjanci weszli do (...), w tym czasie nieznana mu chłopak podbiegł do drzwi tylnych radiowozu i je otworzył, a wtedy ten, który siedział w środku uciekł w kierunku P.. Oskarżony wyjaśnił, że podszedł do policjantki i poprosił, by podała kurtkę zatrzymanemu. Wyjaśnił, że na miejscu został spisany przez policjantów Na rozprawie oskarżony stwierdził, że nie widział uciekającego.
Wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczym Sąd dał wiarę w całości, jako spontanicznym i korelującym z treścią zeznań świadków M. B., A. M., M. R. (1), B. F., których relacjom Sąd dał wiarę w całości. Każdy z wymienionych świadków opisywał zdarzenie z własnej perspektywy, a ich treść wzajemnie się uzupełnia. Przy tym świadkowie – policjanci potwierdzili obecność na miejscu i wylegitymowanie oskarżonego M. K. (1). W swojej relacji świadek B. F. nie pamiętała oskarżonego M. K., który podczas jej przesłuchania był na sali rozpraw, nie potrafiła także opisać okoliczności jego legitymowania ani okoliczności wskazywanych przez niego w zakresie prośby o podanie kurtki. Biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego, dynamiczny i zaskakujący przebieg interwencji oraz ilość osób znajdujących się na miejscu zdarzenia zainteresowanych bezpośrednio podejmowanymi czynnościami niepamięć świadka jest usprawiedliwiona. Podobnie świadek M. R. (1) w swoich rzeczowych i obiektywnych zeznaniach stwierdził, że nie kojarzy oskarżonego M. K. z zatrzymania, a na zapisie nagrania kamery monitoringu skojarzył jedynie wcześniej znanych mu braci G..
Wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) są także niesprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonych M. G. (1) i R. K. (1), którym Sąd dał wiarę w całości ( odmawiając tego waloru wyjaśnieniom oskarżonego H. G. (1) pozostającym z nimi w sprzeczności). Wyjaśnienia te oskarżony M. K. podtrzymał na rozprawie. Oskarżony nie potrafił wskazać przyczyn odmienności jego relacji dotyczącej faktu zaobserwowania uciekającego z radiowozu mężczyzny. Mimo to podtrzymał złożone uprzednio w tym zakresie wyjaśnienia, którym Sąd dał wiarę.
Jako przydatne dla dokonania ustaleń stanu faktycznego w tej sprawie Sąd uznał zabezpieczone nagranie zapisu monitoringu z miejsca zdarzenia oraz protokół oględzin tego nagrania.
W sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które wpływałyby na ocenę pozostałych zgromadzonych dokumentów, a strony nie kwestionowały ich prawdziwości.
Sąd zważył, co następuje :
Zgromadzony w sprawie i poddany ocenie Sądu materiał dowodowy nie pozwolił na przypisanie oskarżonemu M. K. (1) winy w zakresie stawianego mu zarzutu.
Oskarżony konsekwentnie nie przyznawał się do winy nie zaprzeczając swojej obecności na miejscu zdarzenia oraz temu, iż został wylegitymowany, na co wskazuje materiał dowodowy w sprawie. Natomiast brak jest jakichkolwiek bezpośrednich dowodów na to, że oskarżony był osobą, która wspólnie z oskarżonym H. G. (1) podeszła do radiowozu w czasie gdy policjanci znajdowali się w lokalu (...), przytrzymywała drzwi radiowozu i po uwolnieniu oskarżonego M. G. (1) zamknęła je. Analiza nagrania monitoringu wskazuje, że osoba ta była niższa od oskarżonego M. G. (3) i nie posiadała charakterystycznych ciemnych włosów. Biorąc pod uwagę wyjaśnienia oskarżonego M. K., że podawał kurtkę jednego z zatrzymanych należy stwierdzić, iż jedyna osoba, którą uwidoczniło nagranie z przewieszoną przez rękę prawdopodobnie kurtką, która podchodziła do radiowozu nie jest tożsama z mężczyzną, który stał przy radiowozie w momencie otwierania drzwi wewnętrznych przez H. G. i następnie zamknął te drzwi po ucieczce M. G.. Należy mieć na uwadze okoliczność, iż na miejscu zdarzenia znajdowało się wiele osób postronnych, przemieszczających się i zainteresowanych zdarzeniem i czynnościami policjantów.
Nie ulega wątpliwości, że funkcjonariusze policji zarówno bezpośrednio po zdarzeniu jak i przed Sądem nie rozpoznali na nagraniu oskarżonego M. K. (1) i nie kojarzyli go z żadnym elementem zdarzenia. Na jego udział w zdarzeniu nie wskazują także wyjaśnienia złożone przez oskarżonych M. G. (1) i R. K. (1), a sam oskarżony zaprzecza znajomości z tymi osobami. W tej sytuacji należy stwierdzić, że w sprawie brak jest dostatecznych dowodów wskazujących na winę tego oskarżonego.
Wobec uniewinnienia oskarżonego o kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. obciążając nimi Skarb Państwa.
SSR Elżbieta Kwaśniewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację: Elżbieta Kwaśniewska
Data wytworzenia informacji: