Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 177/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. D.

Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że:

w dniu 04 lutego 2023 roku o godzinie 18:50 w miejscowości M. gmina C. na drodze publicznej w strefie ruchu lądowego kierował pojazdem mechanicznym marki F. (...) nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości – I. – 0,83 II.-0,76 III.-0,73, IV.- 0,670, V.-0,679 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W piątek 3 lutego 2023r. oraz sobotę 4 lutego 2023r. K. D. spożywał alkohol. W dniu 4 lutego 2023r. w godzinach podwieczornych wsiadł do samochodu marki F. (...) o nr rej. (...) chcąc dojechać do W., gdzie obecnie mieszka. Jechał wraz z półtoraroczną córką O. D. (ur. (...)).

Przejeżdżając przez miejscowość M. około godz. 18:50 K. D. został zatrzymany do kontroli drogowej i poddany badaniu trzeźwości. Badanie to wykazało, iż kierowca znajduje się w stanie nietrzeźwości – I badanie – 0,83 mg/l, II badanie - 0,76 mg/l, III badanie - 0,73 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Pojazd w chwili zatrzymania miał aktualne ubezpieczenie.

Dziecko oraz pojazd zostały przekazane i zabezpieczone przez siostrę kierującego K. D..

Następnie K. D. został zatrzymany i przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w K., gdzie ponownie sprawdzono jego stan trzeźwości. Kolejne dwa badania wykazały wyniki: I badanie 0,670 mg/l oraz 0,679 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. K. D. został zwolniony następnego dnia tj. 5 lutego 2023r. o godz. 14:15.

K. D. dokonano elektronicznego zatrzymania dokumentu prawa jazdy o nr (...) wydane przez Prezydenta Miasta K., o czym zawiadomiono stosowny Wydział Komunikacji Urzędu Miejskiego w K..

W chwili zdarzenia K. D. był zatrudniony w przedsiębiorstwie (...) na stanowisku kierowcy – ładowacza. Z uwagi na utratę dokumentu prawa jazdy, K. D. powierzono czasowo inną pracę na stanowisku pracownika porządkowego z wynagrodzeniem 3.600 zł brutto miesięcznie. Niemniej w dniu 31 marca 2023r. rozwiązano z nim umowę o pracę za porozumieniem stron.

K. D. ma 40 lat, z zawodu jest mechanikiem pojazdów samochodowych. Dotychczas był niekarany, nie figuruje również w rejestrze ukaranych za wykroczenia.

notatka urzędowa

odpis skrócony aktu urodzenia

wyjaśnienia oskarżonego K. D.

notatka urzędowa

protokół badania stanu trzeźwości ze świadectwem wzorcowania

wydruk (...)

oświadczenia

protokół zatrzymania osoby

protokół badania stanu trzeźwości ze świadectwem wzorcowania

postanowienie o elektronicznym zatrzymaniu prawa jazdy

pismo z 16.02.2023r.

informacja z (...)

zaświadczenie o czasowym powierzeniu innej pracy pracownikowi

świadectwo pracy

dane osobopoznawcze

dane o karalności

zapytanie o ukaranie wraz z informacją

k. 1

k. 68

k. 12-13

k. 1

k. 4-5

k. 22-24

k. 2 - 3

k. 25

k. 6-7

k. 30

k. 31

k. 21

k. 67

k. 66

k. 12-12v

k. 26

k. 28-29

Fakty uznane za nieudowodnione

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

dokumenty

wyjaśnienia oskarżonego K. D.

Sąd oparł się w pełni na zgromadzonym materiale dowodowym w postaci dokumentów. Dokumenty te sporządzone zostały przez uprawnione do tego podmioty. Sąd nie miał wątpliwości odnośnie wiarygodności i autentyczności dokumentów, a także strony nie podważały prawdziwości treści wynikających z wymienionych dokumentów.

Oskarżony K. D. przyznał się do winy i jednocześnie złożył wyjaśnienia w sprawie. Podał cały przebieg zdarzenia z dnia 4 lutego 2023r., w tym kiedy spożywał alkohol. Wersja przedstawiana przez oskarżonego znalazła odzwierciedlenie w pozostałym zebranym w sprawie nieosobowym materiale dowodowym w postaci dokumentów. W ocenie Sądu, brak było podstaw do podważenia wyjaśnień oskarżonego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze analizę i ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznać należy, iż wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została w pełni udowodniona. Oskarżony K. D. w chwili popełniania przestępstwa był osobą pełnoletnią i brak jest podstaw do uznania, iż w niniejszej sprawie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do poczytalności oskarżonego. Oskarżony jest zatem osobą zdolną do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a w niniejszej sprawie nie występują żadne przewidziane prawem okoliczności, które uniemożliwiałyby przypisanie oskarżonemu winy. Zebrane w sprawie dowody pozwalają zaś przedstawić mu zarzut, że znajdując się w normalnej sytuacji motywacyjnej i mając pełną swobodę zachowania się zgodnie z normami prawa karnego normy te naruszył wypełniając znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk.

W ocenie Sądu, oskarżony swoim działaniem wypełnił wszystkie znamiona przestępstwa opisanego w art. 178a § 1 kk. Przepis ten stanowi, że kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Czynność sprawcza przestępstwa zarzucanego oskarżonemu polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie nietrzeźwości. Przeanalizowania zatem wymaga, co oznaczają sformułowania "pojazd mechaniczny", "prowadzenie pojazdu mechanicznego", "prowadzący pojazd mechaniczny", "ruch lądowy" oraz "stan nietrzeźwości". Dopiero bowiem wypełnienie przez oskarżonego wszystkich znamion przestępstwa decydować może o uznaniu go za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

Pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym uznać należy każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym w nim silnikiem, jak również maszynę samobieżną i motorower (tak m.in. uchwała SN z dnia 28 lutego 1975 r., V KZP 2/74; wyrok SN z dnia 4 lutego 1993r., III KRN 254/92; uchwała SN z dnia 12 maja 1993 r., I KZP 9/93). Bez wątpienia zatem należy uznać, iż oskarżony poruszał się pojazdem mechanicznym, albowiem poruszał się samochodem osobowym, napędzanym umieszczonym w nim silnikiem.

Pojęcie "prowadzenie pojazdu" było przedmiotem wielu orzeczeń Sądu Najwyższego oraz rozważań przedstawicieli doktryny. Dla potrzeb niniejszej sprawy przyjąć należy, iż pojęcie "prowadzenie pojazdu" oznacza wprowadzenie go w ruch oraz nadanie mu kierunku jazdy (por. R. A. Stefański, Glosa do wyroku SN z dnia 4 lutego 1993 r., III KRN 254/92, OSP 1993, Nr 10, poz. 198). Natomiast "osobą prowadzącą pojazd mechaniczny" jest taka osoba, która spełnia jakąkolwiek czynność związaną bezpośrednio z ruchem danego pojazdu. Będzie nim więc z pewnością kierowca.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż oskarżony był osobą prowadzącą pojazd. Jako kierowca spełniał bowiem czynności związane bezpośrednio z ruchem samochodu, wprawił go w ruch i nadawał mu kierunek jazdy.

Nie może budzić wątpliwości, iż oskarżony prowadził pojazd w ruchu lądowym - drogowym, albowiem poruszał się po drodze publicznym w miejscowości M. gmin C. czyli w miejscu, gdzie odbywa się ruchu drogowy.

Z kolei pojęcie stanu nietrzeźwości zostało zdefiniowane w art. 115 § 16 kk. W rozumieniu kodeksu karnego stan nietrzeźwości zachodzi wtedy, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub gdy zawartość alkoholu w 1 dcm ³ wdychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Należy stwierdzić, iż nie ma wątpliwości, iż oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, albowiem w wydychanym przez niego powietrzu znajdowało się według kolejnych wyników badań I badanie – 0,83 mg/l, II badanie - 0,76 mg/l, III badanie - 0,73 mg/l, IV badanie - 0,670 mg/l oraz V badanie - 0,679 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu - czyli powyżej określonej w art. 115 § 16 kk normy. Oskarżony nie kwestionował zaś wyników powyższego badania, nie żądał także badania krwi bezpośrednio po poddaniu go badaniom na oznaczenie ilości alkoholu w wydychanym powietrzu, nie żądał ponownego badania wydychanego powietrza i nie zgłaszał uwag co do prawidłowości zabezpieczenia ustnika.

Przestępstwo z art. 178a § 1 kk można popełnić z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. W ocenie Sądu oskarżony działał właśnie umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony został poddany pierwszemu badaniu o godzinie 18:54, po zaprzestaniu prowadzenia pojazdu. Zarówno z wyjaśnień oskarżonego jak i z protokołu badania stanu trzeźwości wynika, że spożywał on alkohol przed rozpoczęciem kierowania samochodem. Z uwagi na to oskarżony musiał wiedzieć w momencie rozpoczynania jazdy, że znajduje się pod wpływem alkoholu. W konsekwencji przyjąć można, że oskarżony miał pełną świadomość tego, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, a prowadząc pojazd mechaniczny w tym stanie popełnia przestępstwo. Miał on również obiektywną możliwość zachowania się zgodnego z prawem, a jednak tego nie zrobił. Pomimo tego zdecydował się na prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu. Niewątpliwie chciał tym samym złamać obowiązujące przepisy prawa.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd wziął pod uwagę kwantyfikatory określone w art. 115 § 2 kk. W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego jest wysoka. Oskarżony w sposób istotny naruszył reguły ostrożności, którymi kierować powinien się każdy obywatel podejmując decyzję o prowadzeniu pojazdu mechanicznego. Sposób i okoliczności popełnienia czynu również wskazują na znaczny stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Jak wynika bowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oskarżony prowadził pojazd w godzinach podwieczornych, po głównej drodze. Oskarżony jako osoba dorosła i w pełni poczytalna zdawał sobie sprawę z tego jaki wpływ na organizm ma alkohol. Mimo to w niedługim czasie od wypicia wódki zdecydował się na jazdę samochodem po drogach publicznych. Za naganną należy uznać również motywację oskarżonego. Na wysoki stopień społecznej szkodliwości wpływa również fakt, iż oskarżony prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości przewożąc pojazdem swoją małoletnią córkę – półtoraroczną. Oskarżony znajdując się w takim stanie świadomie naraził tak małe dziecko na niebezpieczeństwo. Podkreślenia bowiem wymaga, że do zatrzymania oskarżonego doszło w miejscowości M., a więc oskarżony ujechał z K. około 17 km znajdując się w stanie nietrzeźwości. Nie podjął refleksji i nie przerwał jazdy mając świadomość swojego stanu. Co więcej, w tym stanie chciał dojechać do W., czyli do przejechania miał jeszcze około 230 km. Takie zachowanie uznać należy za wysoce naganne.

Nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż od około roku przed zdarzeniem, pracował jako kierowca. Miał więc wiedzę i świadomość konsekwencji z jakimi wiąże się kierowanie pojazdów pod wpływem alkoholu. Od osób zawodowo zajmujących się przewozem wymaga się niewątpliwie wyższych standardów w zakresie sposobu prowadzenia przez nich pojazdów, w szczególności w kwestii spożywania alkoholu, nawet jeśli danego dnia nie podejmują czynności zawodowych.

Na wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wpływa również wysokie stężenie alkoholu stwierdzone w organizmie oskarżonego.

Nie budzi zatem wątpliwości, iż oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim i naruszył podstawową regułę ostrożności obowiązującą w ruchu drogowym - prowadził pojazd będąc w stanie nietrzeźwości.

Reasumując - Sąd nie miał wątpliwości, iż oskarżonemu można było przypisać odpowiedzialność za popełnienie przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk i na podstawie przywołanego przepisu należało orzec w stosunku do oskarżonego karę.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. D.

1

3

5

Za popełnienie przypisanego czynu z art. 178a § 1 kk oskarżonemu groziła kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie z treścią art. 53 kk, Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności łagodzące, jak i obciążające. Wśród okoliczności łagodzących wymienić należy to, iż oskarżony nie jest osobą zdemoralizowaną, nie popełniał dotychczas przestępstw ani wykroczeń drogowych.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał fakt, że oskarżony spożywał alkohol na krótko przed jazdą samochodem, jechał przy tym pojazdem mechanicznym i stwarzał zagrożenie na drogach publicznych w tym przede wszystkim dla własnego dziecka.

Sąd miał również na względzie sytuację oskarżonego po popełnieniu przez niego przestępstwa, oskarżony okazał skruchę, wskazał również na utrudnienia w życiu codziennym w związku z czasową utratą prawa jazdy – utratę stanowiska kierowcy.

Z tych wszystkich względów, w ocenie Sądu karą adekwatną do popełnionego przez oskarżonego czynu jest kara grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił również stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień zawinienia. Wysokość dziennej stawki Sąd ustalił na podstawie warunków osobistych oskarżonego, który w związku z popełnieniem przypisanego czynu stracił źródło podstawowego dochodu. Orzeczona stawka dzienna na poziomie 15 zł stanowi odpowiednią reakcję przy uwzględnieniu sytuacji finansowej oskarżonego.

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk obligatoryjne jest orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na czas nie krótszy niż 3 lata. Mając na uwadze okoliczności łagodzące, postawę oskarżonego, który przyznał się do popełnienia przestępstwa i nie próbował umniejszać swojej winy, wymierzenie środka karnego w minimalnym wymiarze tj. 3 lat, jest w pełni zasadne. Sąd wziął pod uwagę stopień zagrożenia, jakie może stwarzać powrót sprawcy do ruchu - oceniany na podstawie okoliczności rozpatrywanego przestępstwa (przewożenie dziecka), rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa oraz stosunku sprawcy do obowiązujących zasad bezpieczeństwa, na jego stopień poczucia odpowiedzialności. Skutkowało to orzeczeniem zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk obligatoryjne jest orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zgodnie z brzmieniem art. 43a § 2 kk minimalna wysokość świadczenia wynosi 5.000 zł. Mając na uwadze okoliczności łagodzące, postawę oskarżonego oraz utratę źródła dochodu zasadnym było również wymierzenie świadczenia w minimalnym ustawowym wymiarze 5.000 zł.

1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. D.

2

4

Z uwagi na to, iż oskarżony został zatrzymany w dniu 4 lutego 2023r. od godz. 20:00 do dnia 5 lutego 2023r. godz. 14:15, Sąd na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w niniejszej sprawie.

Sąd działając na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczył również oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 4 lutego 2023r.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi, iż obrońca oskarżonego wnosił o pozostawienie oskarżonemu prawa jazdy kategorii C, należało odnieść się do przedmiotowego wniosku.

Obrońca oskarżonego wniosek ten uzasadniał sytuacją bytową i życiową oskarżonego oraz przedstawił wpływ zatrzymania uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych na osobę oskarżonego (przeniesienie na inne stanowisko, mniej płatne, a w konsekwencji rozwiązanie umowy o pracę z powodu braku uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi kat. C. Nadto wskazał, iż oskarżony ma na utrzymaniu małoletnią córkę.

W ocenie Sądu, wniosek obrońcy oskarżonego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Postawa oskarżonego, tj. przyznanie się do winy, wyrażenie skruchy, dotychczasowy sposób życia wskazują, uprzednia niekaralność za przestępstwa i wykroczenia, zdaje się świadczyć, iż już samo prowadzone wobec oskarżonego postępowanie karne stanowi dla oskarżonego wystarczającą nauczkę.

Niemniej jednak w ocenie Sądu zarówno wina, jak i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego są znaczne. Okoliczności popełnienia czynu wskazują na całkowite zlekceważenie przez oskarżonego obowiązującego porządku prawnego. Oskarżony spożywał alkohol w krótkim czasie przed rozpoczęciem jazdy, gdy podejmował decyzję o prowadzeniu pojazdu, doskonale zdawał sobie sprawę, że jest pod wpływem jego działania. W takim stanie poruszał się kilkanaście kilometrów, a chciał przemierzyć zdecydowanie dłuższy dystans.

W ocenie Sądu wykonywany dotychczas przez oskarżonego zawód kierowcy, tym bardziej przemawiał za niemożnością wyłączenia spod zakazu prowadzenia pojazdów, tych, do prowadzenia których wymagane jest prawo jazdy kategorii C, a więc co do zasady do kierowania pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t (z wyjątkami określonymi stosownymi przepisami).

Ponadto oskarżony prowadził pojazd przewożąc małoletnie dziecko. Takie postępowanie jest skrajnie nieodpowiedzialne. Oskarżony winien był przemyśleć ewentualne konsekwencje przed rozpoczęciem jazdy. Zważywszy na to, iż oskarżony ma na utrzymaniu tak małą córkę, w ocenie Sądu tym bardziej powinien wykazać się zapobiegliwością i odpowiedzialnością, jaką na nim spoczywała również jako rodzicu.

Sąd zastosował wobec oskarżonego najkrótszy możliwy czas trwania środka karnego za przestępstwo z art. 178a § 1 kk. Fakt, że okres ten stanowi dla oskarżonego pewną dolegliwość jest naturalną konsekwencją popełnienia przestępstwa jazdy w stanie nietrzeźwości. Niemożność podjęcia pracy, do której wymagane są uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii C, w ocenie Sądu stanowi wyłącznie normalne następstwo popełnienia czynu z art. 178a § 1 kk. Wyłączenie zaś spod zakazu prowadzenia pojazdów kategorii C, doprowadziłoby do sytuacji, w której oskarżony nie odczułby w żaden sposób orzeczonego zakazu.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 470 zł tytułem kosztów sądowych, na które złożyły się: opłata od kary w wysokości 300 zł (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych oraz wydatki na rzecz Skarbu Państwa za prowadzone postępowanie w wysokości 150 zł, na którą to kwotę składają się koszty postępowania przygotowawczego oraz ryczałt za doręczenia korespondencji w postępowaniu sądowym w wysokości 20 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003r. w sprawie wysokości i sposobu obliczenia wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym).

1 Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko