Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 25-04-2018 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Żukowska

po rozpoznaniu w dniu 25-04-2018 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko P. Z.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. Z. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 6.922,54zł (sześć tysięcy dziewięćset dwadzieścia dwa złote 54/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19.01.2018r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  rozdziela stosunkowo koszty procesu i z tego tytułu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.609,00zł,

IV.  nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt: I C 1072/18

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. Z. kwoty 9.151,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19.01.2018r. do dnia zapłaty oraz domagał się zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podał, iż strony zawarły cztery umowy pożyczki: umowę nr (...) z dnia 30.08.2013r., umowę nr (...) z dnia 13.11.2013r., umowę nr (...) z dnia 11.01.2014r. oraz umowę nr (...) z dnia 19.03.2014r.

Na podstawie umowy pożyczki nr (...) pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki na warunkach określonych w umowie w kwocie łącznej 5.497,88 zł, w tym: kwota pożyczki netto 2.800,00 zł, odsetki umowne w kwocie 355,80 zł, opłata przygotowawcza w kwocie 454,72 zł, koszt ubezpieczenia w kwocie 448,00 zł, opłata za dodatkową usługę obsługi pożyczki w domu klienta w kwocie 1.439,20 zł. Powód wyjaśnił, że wobec zmniejszenia rocznej stopy oprocentowania kwota należna z tytułu odsetek została pomniejszona o 0,16 zł. Na poczet tej umowy pozwany dokonał wpłaty w kwocie 4.469,64 zł. Powód wyjaśnił, że z tytułu przedmiotowego zobowiązania, pozwanemu do uregulowania całości długu wobec powoda pozostaje kwota łączna w wysokości 1.028,08 zł, w tym: niespłacony kapitał- 758,95 zł, opłata za obsługę pożyczki w domu- 269,13 zł.

Na podstawie umowy pożyczki nr (...) pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki na warunkach określonych w umowie w kwocie łącznej 6.479,65 zł, w tym: kwota pożyczki netto 3.300,00 zł, odsetki umowne w kwocie 412,02 zł, opłata przygotowawcza w kwocie 535,92 zł, koszt ubezpieczenia w kwocie 528,00 zł, opłata za dodatkową usługę obsługi pożyczki w domu klienta w kwocie 1.696,20 zł. Powód wyjaśnił, że wobec zmniejszenia rocznej stopy oprocentowania kwota należna z tytułu odsetek została pomniejszona o 5,51 zł. Na poczet tej umowy pozwany dokonał wpłaty w kwocie 3.646,69 zł. Powód wyjaśnił, że z tytułu przedmiotowego zobowiązania, pozwanemu do uregulowania całości długu wobec powoda pozostaje kwota łączna w wysokości 2.827,45 zł, w tym: niespłacony kapitał- 2.086,67 zł, opłata za obsługę pożyczki w domu- 740,78 zł.

Na podstawie umowy pożyczki nr (...) pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki na warunkach określonych w umowie w kwocie łącznej 5.301,53 zł, w tym: kwota pożyczki netto 2.700,00 zł, odsetki umowne w kwocie 331,86 zł, opłata przygotowawcza w kwocie 438,48 zł, koszt ubezpieczenia w kwocie 432,00 zł, opłata za dodatkową usługę obsługi pożyczki w domu klienta w kwocie 1.387,80 zł. Powód wyjaśnił, że wobec zmniejszenia rocznej stopy oprocentowania kwota należna z tytułu odsetek została pomniejszona o 11,39 zł. Na poczet tej umowy pozwany dokonał wpłaty w kwocie 2.216,36 zł. Powód wyjaśnił, że z tytułu przedmiotowego zobowiązania, pozwanemu do uregulowania całości długu wobec powoda pozostaje kwota łączna w wysokości 3.073,78 zł, w tym: niespłacony kapitał- 2.267,41 zł, opłata za obsługę pożyczki w domu- 806,37 zł.

Na podstawie umowy pożyczki nr (...) pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki na warunkach określonych w umowie w kwocie łącznej 3.927,06 zł, w tym: kwota pożyczki netto 2.000,00 zł, odsetki umowne w kwocie 235,26 zł, opłata przygotowawcza w kwocie 324,80 zł, koszt ubezpieczenia w kwocie 320,00 zł, opłata za dodatkową usługę obsługi pożyczki w domu klienta w kwocie 1.028,00 zł. Powód wyjaśnił, że wobec zmniejszenia rocznej stopy oprocentowania kwota należna z tytułu odsetek została pomniejszona o 19,00 zł. Na poczet tej umowy pozwany dokonał wpłaty w kwocie 1.685,71 zł. Powód wyjaśnił, że z tytułu przedmiotowego zobowiązania, pozwanemu do uregulowania całości długu wobec powoda pozostaje kwota łączna w wysokości 2.222,35 zł, w tym: niespłacony kapitał- 1.637,77 zł, opłata za obsługę pożyczki w domu- 584,58 zł.

Łączne zobowiązanie do spłaty z tytułu zawartych przez pozwanego umów pożyczek, na dzień wniesienia pozwu wynosiło kwotę 9.151,66 zł.

Pozwany P. Z. mimo prawidłowego wezwania nie stawił się na pierwszą rozprawę, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swojej nieobecności ani też nie składał w sprawie wyjaśnień ustnie lub na piśmie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.08.2013r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym umowę pożyczki o numerze (...) na kwotę 2.800,00 zł na okres 60 tygodni. Roczna stopa oprocentowania pożyczki na dzień zawarcia umowy wynosiła 16 %. Odsetki umowne wynosiły 355,96 zł. Całkowity koszt pożyczki obejmował oprócz kapitału głównego: koszty ubezpieczenia w kwocie 448,00 zł, opłatę przygotowawczą – 324,80 zł, dodatkową opłatę przygotowawczą –129,92 zł, opłatę za obsługę pożyczki w domu – 1.6439,20 zł.

(dowód: umowa pożyczki k.14-15)

Na poczet powyższego zobowiązania, pozwany dokonał wpłat w łącznej wysokości 4.469,64 zł. Pożyczka była obsługiwana w domu klienta.

(fakty niezaprzeczone wg art. 230 k.p.c.)

W dniu 13.11.2013r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym umowę pożyczki o numerze (...) na kwotę 3.300,00 zł na okres 60 tygodni. Roczna stopa oprocentowania pożyczki na dzień zawarcia umowy wynosiła 16 %. Odsetki umowne wynosiły 419,53 zł. Całkowity koszt pożyczki obejmował oprócz kapitału głównego: koszty ubezpieczenia w kwocie 528,00 zł, opłatę przygotowawczą – 382,80 zł, dodatkową opłatę przygotowawczą –153,12 zł, opłatę za obsługę pożyczki w domu – 1.696,20 zł.

(dowód: umowa pożyczki k.13-13a)

Na poczet powyższego zobowiązania, pozwany dokonał wpłat w łącznej wysokości 3.646,69 zł. Pożyczka była obsługiwana w domu klienta.

(fakty niezaprzeczone wg art. 230 k.p.c.)

W dniu 11.01.2014r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym kolejną umowę pożyczki o numerze (...) na kwotę 2.700,00 zł na okres 60 tygodni. Roczna stopa oprocentowania pożyczki na dzień zawarcia umowy wynosiła 16 %. Odsetki umowne wynosiły 343,25 zł. Całkowity koszt pożyczki obejmował oprócz kapitału głównego: koszty ubezpieczenia w kwocie 432,00 zł, opłatę przygotowawczą – 313,20 zł, dodatkową opłatę przygotowawczą –125,28 zł, opłatę za obsługę pożyczki w domu –1.387,80 zł.

(dowód: umowa pożyczki k.9-10)

Na poczet powyższego zobowiązania, pozwany dokonał wpłat w łącznej wysokości 2.216,36 zł. Pożyczka była obsługiwana w domu klienta.

(fakty niezaprzeczone wg art. 230 k.p.c.)

W dniu 19.03.2014r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym umowę pożyczki o numerze (...) na kwotę 2.000,00 zł na okres 60 tygodni. Roczna stopa oprocentowania pożyczki na dzień zawarcia umowy wynosiła 16 %. Odsetki umowne wynosiły 254,26 zł. Całkowity koszt pożyczki obejmował oprócz kapitału głównego: koszty ubezpieczenia w kwocie 320,00 zł, opłatę przygotowawczą – 232,00 zł, dodatkową opłatę przygotowawczą –92,80 zł, opłatę za obsługę pożyczki w domu – 1.028,00 zł.

(dowód: umowa pożyczki k.11-12)

Na poczet powyższego zobowiązania, pozwany dokonał wpłat w łącznej wysokości 1.685,71 zł. Pożyczka była obsługiwana w domu klienta.

(fakty niezaprzeczone wg art. 230 k.p.c.)

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na załączonych do akt sprawy dokumentach, których autentyczność i prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną, a ich prawdziwość i rzetelność nie budziła również wątpliwości Sądu, dlatego Sąd uznał je w całości za wiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty łącznej 6.922,54 zł.

Powód wywodził swoje żądanie z czterech umów pożyczek zawartych z pozwanym kolejno w dniu 30.08.2013r., w dniu 13.11.2013r. oraz w dniu 11.01.2014r. oraz w dniu 19.03.2014r.

Zgodnie z treścią art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do dyspozycji art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tj.2016. (...) ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. W świetle art. 3 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki. Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany niezwłocznie doręczyć umowę konsumentowi. Umowa powinna być sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały (art. 29 ustawy o kredycie konsumenckim).

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek gotówkowych, posługującym się przy zawieraniu umów z konsumentami wzorcami umownymi. Pozwany natomiast jest konsumentem w rozumieniu ustawy, bowiem zgodnie z art. 22 ¹ k.c. jest osobą fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

W przedmiotowej sprawie doszło do zawarcia pomiędzy stronami czterech umów pożyczek w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim.

Pozwany nie wywiązał się jednak z obowiązku terminowej spłaty rat zgodnie z zaciągniętymi zobowiązaniami, a dotychczas na poczet zadłużenia z umowy nr (...) wpłacił kwotę 4.469,64 zł, na poczet zadłużenia z umowy nr (...) wpłacił kwotę 3.646,69 zł, a na poczet zadłużenia z umowy nr (...) wpłacił kwotę 2.216,36 zł oraz na poczet zadłużenia z umowy nr (...) wpłacił kwotę 1.685,71 zł. Pozwany nie zaprzeczył wspominanym okolicznościom, stąd Sąd uznał te fakty za przyznane w rozumieniu art. 230 k.p.c.

Powództwo podlegało uwzględnieniu z tytułu pierwszej umowy pożyczki z dnia 30.08.2013r. nr (...) w zakresie następujących kwot:

-kapitału pożyczki w kwocie 2.800,00 zł,

-odsetek umownych w kwocie 355,80 zł,

-opłaty przygotowawczej w kwocie 324,80,

-opłaty za obsługę pożyczki w domu w kwocie 1.439,20 zł (obsługa w domu nie była kwestionowana przez pozwanego),

z tym że od tak wyliczonego zadłużenia należy odjąć sumę wpłat dokonanych przez pozwanego łącznie 4.469,64 zł. (4.919,80 zł – 4.469,64 zł ). Do zapłaty pozostaje zatem kwota 450,16 zł.

W miejsce umownego zaliczenia zapłaty wchodzą ogólne zasady zaliczenia zapłaty, ponieważ kwoty pobierane na poczet świadczenia nie mającego charakteru wiążącego dla strony mogą podlegać zwrotowi stosownie do przepisów o nienależnym świadczeniu, bądź też zaliczeniu na poczet innych wymagalnych należności faktycznie wynikających z tego samego stosunku prawnego, jeżeli te pozostałe należności mają późniejszy termin wymagalności (por. Sąd Najwyższy w uchwale z 23.12.1987r., III CZP 77/87, publ. OSNC 1989/6/92).

Powództwo podlegało uwzględnieniu z tytułu drugiej umowy pożyczki z dnia 13.11.2013r. nr (...) w zakresie następujących kwot:

-kapitału pożyczki w kwocie 3.300,00 zł,

-odsetek umownych w kwocie 414,02 zł,

-opłaty przygotowawczej w kwocie 382,80 zł,

-opłaty za obsługę pożyczki w domu w kwocie 1.696,20 zł (obsługa w domu nie była kwestionowana przez pozwanego),

z tym że od tak wyliczonego zadłużenia należy odjąć sumę wpłat dokonanych przez pozwanego łącznie 3.646,69 zł. (5.793,02 zł- 3.646,69 zł). Do zapłaty pozostaje zatem kwota 2.146,33 zł.

Należy pokreślić, że w powyższej umowie wysokość odsetek umownych została określona na kwotę 419,53 zł, a powód domagał się z tytułu odsetek zasadzenia od pozwanego kwoty 414,02 zł. Sąd związany dyspozycją art. 321 k.p.c. nie mógł zasądzić ponad żądanie.

Powództwo podlegało uwzględnieniu z tytułu trzeciej umowy pożyczki z dnia 11.01.2014r. nr (...) w zakresie następujących kwot:

-kapitału pożyczki w kwocie 2.700,00 zł,

-odsetek umownych w kwocie 331,86 zł,

-opłaty przygotowawczej w kwocie 313,20 zł,

-opłaty za obsługę pożyczki w domu w kwocie 1.387,80 zł (obsługa w domu nie była kwestionowana przez pozwanego),

z tym że od tak wyliczonego zadłużenia należy odjąć sumę wpłat dokonanych przez pozwanego łącznie 2.216,36 zł. (4.732,86 zł – 2.216,36 zł). Do zapłaty z tytułu trzeciej umowy pozostaje zatem kwota 2.516,50 zł.

Zwrócić należy uwagę, że w umowie wysokość odsetek umownych została określona na kwotę 343,25 zł, a powód domagał się z tego tytułu odsetek w wysokości 331,86 zł. Sąd związany dyspozycją art. 321 k.p.c. nie mógł zasądzić ponad żądanie.

Powództwo podlegało uwzględnieniu z tytułu czwartej umowy pożyczki z dnia 19.03.2014r. nr (...) w zakresie następujących kwot:

-kapitału pożyczki w kwocie 2.000,00 zł,

-odsetek umownych w kwocie 235,26 zł,

-opłaty przygotowawczej w kwocie 232 zł,

-opłaty za obsługę pożyczki w domu w kwocie 1.028 zł (obsługa w domu nie była kwestionowana przez pozwanego),

z tym że od tak wyliczonego zadłużenia należy odjąć sumę wpłat dokonanych przez pozwanego łącznie 1.685,71 zł. (3.495,26 zł- 1.685,71 zł). Do zapłaty z tytułu trzeciej umowy pozostaje zatem kwota 1.809,55 zł.

Zwrócić należy uwagę, że w umowie wysokość odsetek umownych została określona na kwotę 254,26 zł, a powód domagał się z tego tytułu odsetek w wysokości 235,26 zł. Sąd związany dyspozycją art. 321 k.p.c. nie mógł zasądzić ponad żądanie.

R., powództwo podlegało uwzględnieniu co do kwoty łącznej 6.922,54 zł, w tym co do kwoty 450,16 zł tytułem niespłaconego zobowiązania z umowy z dnia 30.08.2013r., kwoty w wysokości 2.146,33 zł tytułem niespłaconego zobowiązania z umowy z dnia 13.11.2013r. oraz kwoty 2.516,50 zł tytułem niespłaconego zobowiązania z dnia 11.01.2014r. oraz kwoty w wysokości 1.809,55 zł tytułem niespłaconego zobowiązania z dnia 19.03.2014r.

Powództwo w pozostałym zakresie tj. odnośnie kosztów ubezpieczenia każdej z umów– jako nieudowodnione oraz w zakresie dodatkowych opłat przygotowawczych naliczonych przy okazji każdej z umów– jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W postępowaniu sądowym oznacza to, że to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił, że przysługuje mu roszczenie z tytułu kosztów ubezpieczenia. Sam zapis w umowie pożyczki, że koszt ubezpieczenia w umowie z dnia 30.08.2013r. wynosił 448 zł, w umowie z dnia 13.11.2013r. wynosił 528,00 zł, a w umowie z dnia 19.03.2014r. wynosił 320 zł oraz koszt ubezpieczenia w umowie z dnia 11.01.2014r. wynosił 432 zł nie oznacza, że istnieje możliwość automatycznego powstania roszczenia o zapłatę tej kwoty, jeżeli nie zostanie udowodnione, że doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia i poniesienia kosztów z tym związanych.

Skoro zatem powód nie wykazał ani zawarcia umów ubezpieczenia ani poniesienia w związku z tym wydatku w postaci składki ubezpieczeniowej, powództwo w tym zakresie jako nieudowodnione, podlega oddaleniu.

Dodatkowo należy podkreślić, że skoro konsument nie jest stroną umowy ubezpieczenia ani też uposażonym z umowy ubezpieczenia, to powstaje sytuacja, w której nie odnosi on żadnych korzyści z tej umowy. W konsekwencji dochodzi wyłącznie do zabezpieczenia pożyczkodawcy, a co za tym idzie do przerzucenia na konsumenta ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej.

Niezasadne jest obciążenie pozwanego dodatkowymi opłatami przygotowawczymi naliczonymi na podstawie każdej z czterech umów: nr (...) z dnia 30.08.2013r., nr (...) z dnia 13.11.2013r., nr (...) z dnia 11.01.2014r. oraz nr (...) z dnia 19.03.2014r.

Zgodnie z art. 385 ¹ § 1 k.c. postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Do kryteriów abuzywności należą więc sprzeczność z dobrymi obyczajami i rażące naruszenie interesów konsumenta. Użyte w przytoczonym przepisie sformułowanie „rażące naruszenie interesów konsumenta” oznacza nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków na jego niekorzyść w określonym stosunku obligacyjnym, zaś „sprzeczność z dobrymi obyczajami” polega na tworzeniu przez kontrahenta konsumenta takich klauzul umownych, które godzą w równowagę kontraktową tego stosunku (tak SN w wyroku z dnia 13 lipca 2005 r., sygn. I CK 832/04, Biul. SN 2005/11/13 ). W przedmiotowej sprawie powód zawierając umowę z konsumentem działał jako przedsiębiorca, a umowa została skonstruowana ściśle według stosowanego przez niego wzorca umownego.

Ciężar dowodu że postanowienie umowne zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje (art. 385 ¹ § 4 k.c.). Obowiązkowi temu powód nie sprostał. Postanowienia umowy pożyczki, poza wysokością pożyczki i okresem, na jaki została udzielona, nie zostały indywidulanie uzgodnione ze stroną pozwaną. Treść umowy nie daje podstaw do twierdzenia, że strona pozwana miała rzeczywisty wpływ na treść zawieranego kontraktu.

Za sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interes konsumenta uznać należy obciążenie pozwanego „dodatkową opłatą przygotowawczą” w wysokości 125,28 zł na podstawie umowy z dnia 11.01.2014r., w wysokości 92,80 zł na podstawie umowy z dnia 19.03.2014r., w wysokości 153,12 zł na podstawie umowy z dnia 13.11.2013r. oraz w wysokości 129.92 zł na podstawie umowy z dnia 30.08.2013r., w szczególności wobec faktu, że pozwany był także zobowiązany do uiszczenia „opłat przygotowawczych” przy okazji z każdej ze wspomnianych umów.

W ocenie Sądu „dodatkowe opłaty przygotowawczy” zostały zastrzeżone w rażąco zawyżonej wysokości, mając na względzie wysokość zaciągniętych pożyczek przez pozwanego oraz wysokość opłat przygotowawczych.

Z tych względów, jako sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interes konsumenta, nie wiąże pozwanego ww. wymienione postanowienia zastrzegające dodatkowe opłaty z tytułu każdej z umów pożyczek.

Koszty opłat dodatkowych nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywiście poniesionych przez powoda kosztach czy też nakładzie pracy, dając powodowi możliwość obciążenia konsumenta dodatkowymi opłatami nawet w sytuacji, gdy wykonane czynności generowały wydatki znacznie poniżej tej kwoty. Stanowi to asymetryczne, niekorzystne dla konsumenta unormowanie jego praw i obowiązków, a tym samym rażąco narusza jego interesy.

Nadto powód nie wykazał, że poniósł takie koszty, które uzasadniałyby obciążanie konsumenta „dodatkową opłatą przygotowawczą”.

Zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, Sąd wyda wyrok zaoczny, zaś zgodnie z § 2 w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W niniejszej sprawie – w świetle powyższych rozważań – takie wątpliwości zachodziły, co obligowało Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które jednak nie pozwoliło uznać dochodzonego żądania w zakresie ponad kwotę 6.922,54 zł.

Pozwany prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie zajął stanowiska w sprawie i nie podniósł żadnych zarzutów co do spłaty tego zadłużenia.

Zaznaczyć trzeba, że strona powodowa jest przedsiębiorcą korzystającym z profesjonalnej obsługi prawnej. Bezczynność pozwanego nie zwalnia Sądu z obowiązku krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń pozwu. W razie nastręczających się wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, Sąd przeprowadza z urzędu postępowanie dowodowe. Uznanie przez Sąd twierdzeń powoda za prawdziwe, nie zwalnia Sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na twierdzeniach, ze stanowiska prawa materialnego (por. SN z 15.09.1967 r., II CRN 175/67, OSN 1968, Nr 8-9, poz. 142, SN z 1999-03-31, I CKU 176/97, publ: Prokuratura i Prawo rok 1999, Nr 9, poz. 30).

Zważywszy na powyższe, na podstawie powołanych przepisów Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.922,54 zł zgodnie z punktem I sentencji orzeczenia, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił jak w punkcie II wyroku.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c., w myśl którego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód domagał się zasadzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 19.01.2018r.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie III wyroku dokonując ich stosunkowego rozdzielenia na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. Biorąc pod uwagę to, że powód żądał pierwotnie kwoty 9.151,66 zł, a zostało na jego rzecz zasądzone 6.922,54 zł, powód wygrał sprawę w 76 %. Powód poniósł koszty w postaci wynagrodzenia dla radcy prawnego w wysokości stawki minimalnej 1.800 zł określonej w § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj.Dz.U.2018.265), 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa i 300,00 zł tytułem opłaty stosunkowej od pozwu, razem 2.117 zł, z czego 76 % stanowi kwotę 1.609,00 zł podlegającą zasądzeniu od pozwanego na rzez powoda z tytułu stosunkowego rozliczenia kosztów.

Wyrokowi zaocznemu z urzędu nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. w punkcie IV sentencji orzeczenia.

SSR Katarzyna Porada-Łaska